Wat zijn jouw kwaaltjes en aan welke leeftijd?

De nieuwe protheses zijn wel niet meer zoals de oude.. De oudere gingen 20 jaar mee. De nieuwe zijn van veel betere materialen gemaakt en zijn ingroeiprotheses die vast groeien aan het bot. En met die nieuwe technieken langs de lies moeten ze geen spieren meer doorsnijden, dus de revalidatie is een pak minder daardoor.

Van deze weten ze niet hoe lang ze mee zullen gaan maar de verwachtingen zijn dat je ze minimum 30 jaar kan hebben met een actieve levensstijl. Dus als je 40 bent dan kun je er zeker mee voort tot je 70ste.. En na je 70ste gaat de 2de wel voor de rest van je tijd mee gaan zeker? Tis niet dat je dan nog marathons gaat lopen.

Ik heb er zelf 1 gehad 2 jaar geleden (36 jaar) na een heel serieuse breuk. Ik deed 8u op een dag mijn oefeningen en na 3 maand was ik echt weer goed. Als je geen breuk hebt en het is slijtage ben je na een 6tal weken al weer goed. Maar dat is vaak het probleem.. Dat mensen tijdens de revalidatie enkel een uurtje met de kine oefenen en de rest van de dag in hun bed liggen.

Een schouder en knie is iets totaal anders. Dst is ook geweten dat je daar idd nooit de oude meer mee bent.

We praten is op u 70e na u revalidatie!
nee ik snap wel dat het soms moét he. als je er niet om heen kan dat laat je een steken.
Maar als je het kan vermijden door oefeningen en therapie te doen dan zou ik daarvoor altijd opteren.
he ding is dat die altijd verslijten.. en op latere leeftijd heeft dat echt wel gevolgen.
 
  • Leuk
Waarderingen: 515
Ik snap eigenlijk niet dat ze zoveel mensen laten rondlopen met veel pijn in de heupen terwijl dat met een prothese bijna altijd zo goed als opgelost is.

In Amerika staan ze daar toch al veel verder in dan hier.. OK, ze moet er ooit uit. Maar ze laten liever iemand 5 jaar van zijn jong leven inboeten aan kwaliteit.

Ik heb zo goed als niks. Soms wat last van stijfheid na heel intensief sporten aan de kant van mijn heupoperatie. En mijn core oefeningen onderhouden anders zou ik last hebben van mijn rug na een zware fietsrit.

Soms wel eens een pijntje in het seizoen, maar gaat altijd wel over binnen de week.
Het aantal kwetsuren dat je door een prothese oplost is toch eerder beperkt? Is dat niet bijna altijd voor zaken gerelateerd aan slijtage/kraakbeenletsel? Ik heb van een ziekenhuisbezoek met het werk, en de communicatie van de orthopedist toch niet echt een groot vertrouwen in protheses overgehouden. Die leek eerder te zeggen dat we te snel daarvoor kiezen (maar dat was algemeen, niet enkel heup).

Ik zou de VS niet als voorbeeld nemen, gewoon omdat de ziekenzorg daar nog meer dan hier geld moet opbrengen, en mensen via hun verzekering zotte bedragen betalen. Wat wel klopt denk ik is dat waar je hier soms wordt geweigerd voor behandelingen, je daar mits het budget wel iemand gaat vinden die het doet.

Anyway, OT:
Momenteel 35 en alles lijkt nog ok te werken. Ik merk wel dat ik minder snel recupereer van de krachttraining en er al eens sneller een spier in kramp schiet. Ook heb ik ooit mijn enkel zwaar verstuikt, en sindsdien dezelfde nog wel een paar keer. Nu heb ik daar bij het hurken soms wat pijn, hopelijk geen begin van artrose.
 
- 34
- chronische slaapproblemen, zowel psychische oorzaak als fysische (ik heb slaapapneu, oorzaak onbekend, die ik behandel met CPAP, sindsdien veel verbeterd). De laatste paar jaar meerdere keren per week waar ik niet meer dan 4u per nacht sliep. Sindsdien is het verbeterd en meestal 6 of 7 uur. Maar alsnog kom ik altijd wakker na 4u om dan elk uur terug wakker te komen.
- darmproblemen (chronische SIBO waar ik niet van afgeraak, is wel verbeterd na een paar oregano olie kuren)
- meestal elke dag een hartkloppinkske of 2 (zit in de familie), heb hart laten onderzoeken is in orde
- soms pijn in lagere rug door slechte houding aan bureau

Ondanks dat, ben ik blij dat het niet erger is. Ge kunt altijd 1 of andere ongeneeslijke ziekte hebben... Zeldzaam op mijn leeftijd maar het moet u maar overkomen. Ik ben gelukkig met mijn gezondheid.
 
Het aantal kwetsuren dat je door een prothese oplost is toch eerder beperkt? Is dat niet bijna altijd voor zaken gerelateerd aan slijtage/kraakbeenletsel? Ik heb van een ziekenhuisbezoek met het werk, en de communicatie van de orthopedist toch niet echt een groot vertrouwen in protheses overgehouden. Die leek eerder te zeggen dat we te snel daarvoor kiezen (maar dat was algemeen, niet enkel heup).

Ik zou de VS niet als voorbeeld nemen, gewoon omdat de ziekenzorg daar nog meer dan hier geld moet opbrengen, en mensen via hun verzekering zotte bedragen betalen. Wat wel klopt denk ik is dat waar je hier soms wordt geweigerd voor behandelingen, je daar mits het budget wel iemand gaat vinden die het doet.

Anyway, OT:
Momenteel 35 en alles lijkt nog ok te werken. Ik merk wel dat ik minder snel recupereer van de krachttraining en er al eens sneller een spier in kramp schiet. Ook heb ik ooit mijn enkel zwaar verstuikt, en sindsdien dezelfde nog wel een paar keer. Nu heb ik daar bij het hurken soms wat pijn, hopelijk geen begin van artrose.
Ja klopt. Bij mij waren er niet veel andere opties omdat het te erg was. En dan nog wilden ze het eerst proberen op te lappen met grote kans op mislukking. Maar dat wou ik niet.. Om nog eerst een jaar of langer op de sukkel te zijn en dan toch te eindigen met een prothese.

Maar ik bedoel dan wel op vlak van kraakbeenslijtage. Ze stellen dat altijd maar uit terwijl die mensen vaak wel al veel pijn hebben en hun levenskwaliteit een pak achteruit gaat terwijl ze net in de fleur van hun leven moeten zijn.

Wat brengt het op om te wachten? Om eventueel een 2de operatie niet te moeten doen? Maar wie zegt er dat je dan nog leeft? Of dat je al geen andere hoop kwalen hebt.

En meestal ga je dan ook manken waardoor je de rest van je lichaam ook nog eens kapot helpt. Ik ken nog enkele jonge mensen die het omwille van kraakbeenslijtage laten doen hebben en hadden ze het geweten gingen ze het 5 jaar eerder laten doen hebben.
 
Leeftijd 44:
Enige kwaal op dit moment is de kuitspier van linkerbeen die heel makkelijk scheurt tijdens lopen. Heb 8 jaar geleden mijn enkel gebroken, alle ligamenten afgescheurd maar niet laten verzorgen. Zat op dat moment in Flores (Indonesie) in de middle of nowhere gedurende een jaar reizen, en was bang dat een slecht geplaatste gips ten eerste meer kwaad dan goed zou doen en ten tweede mijn reis zou hypothekeren. Heb daar een dik jaar last van gehad maar is wel "in orde" gekomen.

Vind het wel jammer want ging altijd graag een loopje doen, en heb nog geen andere sport gevonden die het zou kunnen vervangen. Ben aant kijken om mss wat vaker te gaan fietsen maar dan ben je minstens dubbel zo lang van huis voor eenzelfde inspanning.
 
Ik heb een ganglion / cyste laten verwijderen aan de pols. Deze begon tegen pezen en zenuwen te drukken.

Vrijdag 10 juni geopereerd. Ik heb er weinig last van gehad. Een kleine 24 uur kon ik mijn arm + hand niet bewegen, daarna kwam dit stilletjes aan terug. Dmv pijnstillers (Morfine pillen en paracetamol) voelde ik ook amper iets.

Zaterdag dan alweer mee gereden naar een boekenbeurs (wel niet als chauffeur)
Maandag 13 juni gewoon terug aan het werk.
Dan besloten het weekend daarachter te stoppen met de pijnstillers, dan toch wel een klein klopke gehad, ik heb dan 3 dagen thuis in bed gelegen. Daarna weer terug aan het werk gegaan.

Ik ben 6 weken later vrijwel volledig hersteld, alleen als ik de pols snel moet bewegen (Bijvoorbeeld takken afknippen met een heggeschaar of ik heb een toerke gelopen en ik gebruik net daarna mijn pols), dan heb ik toch nog wel last / pijnscheuten.

Gisteren dan op controle geweest. Er zat nog en verharding met vloeistof op de locatie van de cyste. Blijkbaar nadat ze een cyste verwijderen spuiten ze daar een soort vloeistof in. Normaal vloeit die vloeistof dan terug weg, maar bij mij was dat niet het geval, dus gisteren heeft de arts met een spuit de vloeistof eruit gehaald.

De cyste is nu volledig weg, en je merkt niets meer aan de pols buiten wat littekenweefsel. Vanaf volgende week moet ik naar de kine om de pols terug volledig soepel te maken. Ik weet niet of die sessies nog wel nodig zijn maar tem september betaalt Dkv die sessies toch terug, want die horen bij de aftercare. Dus ik zal daar maar naartoe gaan zeker?
 
Linkerheup doet al pijn sinds mijn 12-jaar. Sinds mijn 30ste ongeveer is daar ook mijn rechterheup en eigenlijk heel mijn bekken bijgekomen. Ik ben hypermobiel in mijn bekken/heupen en blijkbaar is dat niet zo goed eigenlijk. Elke dag pijn in billen/heup/lies/bovenbenen. Zit ook vol met triggerpoints daar.

Sinds mijn 22ste of zo een bril. Vooral linkeroog bijziend, in januari nog eens naar de oogarts want 't is precies een pak erger geworden.
Mijn vrouw heeft net hetzelfde aan haar heupen. Bij kijkoperatie zei de arts (orthopedagoog in Herentals, die zijn vrij gespecialiseerd) dat hij nog nooit zo'n slechte heup bij iemand zo jong gezien had.
Ze is nu 32, maar zal binnen een paar jaar wel protheses moeten krijgen... Niet leuk als je weet dat die niet heel uw leven gaat goed blijven.
 
Ik heb een ganglion / cyste laten verwijderen aan de pols. Deze begon tegen pezen en zenuwen te drukken.

Vrijdag 10 juni geopereerd. Ik heb er weinig last van gehad. Een kleine 24 uur kon ik mijn arm + hand niet bewegen, daarna kwam dit stilletjes aan terug. Dmv pijnstillers (Morfine pillen en paracetamol) voelde ik ook amper iets.

Zaterdag dan alweer mee gereden naar een boekenbeurs (wel niet als chauffeur)
Maandag 13 juni gewoon terug aan het werk.
Dan besloten het weekend daarachter te stoppen met de pijnstillers, dan toch wel een klein klopke gehad, ik heb dan 3 dagen thuis in bed gelegen. Daarna weer terug aan het werk gegaan.

Ik ben 6 weken later vrijwel volledig hersteld, alleen als ik de pols snel moet bewegen (Bijvoorbeeld takken afknippen met een heggeschaar of ik heb een toerke gelopen en ik gebruik net daarna mijn pols), dan heb ik toch nog wel last / pijnscheuten.

Gisteren dan op controle geweest. Er zat nog en verharding met vloeistof op de locatie van de cyste. Blijkbaar nadat ze een cyste verwijderen spuiten ze daar een soort vloeistof in. Normaal vloeit die vloeistof dan terug weg, maar bij mij was dat niet het geval, dus gisteren heeft de arts met een spuit de vloeistof eruit gehaald.

De cyste is nu volledig weg, en je merkt niets meer aan de pols buiten wat littekenweefsel. Vanaf volgende week moet ik naar de kine om de pols terug volledig soepel te maken. Ik weet niet of die sessies nog wel nodig zijn maar tem september betaalt Dkv die sessies toch terug, want die horen bij de aftercare. Dus ik zal daar maar naartoe gaan zeker?
ik heb dat ooit ook eens gehad.

De bijbel truuk heeft geholpen :unsure: Ganglion vrij al een jaar of 8
 
Mijn vrouw heeft net hetzelfde aan haar heupen. Bij kijkoperatie zei de arts (orthopedagoog in Herentals, die zijn vrij gespecialiseerd) dat hij nog nooit zo'n slechte heup bij iemand zo jong gezien had.
Ze is nu 32, maar zal binnen een paar jaar wel protheses moeten krijgen... Niet leuk als je weet dat die niet heel uw leven gaat goed blijven.
Dat weten ze niet hoor. De protheses die ze er nu uithalen zijn na 20 jaar versleten. Deze dat ze er nu in steken zijn veel slijtvaster.

Bij mij zeiden ze dat het goed kan zijn dat ik die voor altijd zal hebben.

Het enige ambetante dat ik heb is de schrik om hard te vallen en daar een breuk op te lopen.
 
Hier soms pijn aan de linker knie, ben aantal jaar geleden gevallen als het geijzeld heeft en serieuze smak. Nu met gewicht te verliezen heb ik geen pijn bij stappen of trappen.
Alleen ik kan er niet meer op zitten dan doet het echt veel pijn, rechter knie gaat nog.
 
Onlangs MRI laten maken van knie wegens aanhoudende pijnen.
Scheur in de binneste meniscus dus hallo kijkoperatie.
 
36 hier en serieus overgewicht, moet dringend hier iets aan doen of ik steven af op een hartinfarct.

Ook, wellicht hierdoor, zweet ik enorm snel. Heb dit sowieso altijd al gehad maar met +30 graden een blokje om wandelen en het zweet zeikt van me kop. 😥
 
36 hier en serieus overgewicht, moet dringend hier iets aan doen of ik steven af op een hartinfarct.

Ook, wellicht hierdoor, zweet ik enorm snel. Heb dit sowieso altijd al gehad maar met +30 graden een blokje om wandelen en het zweet zeikt van me kop. 😥
Hoeveel weeg je ik kom ook van veel, en herken dat gevoel mag gerust in pm
 
Sinds een jaar ofzo heb ik de eigenschap dat ik 's nachts minimum 1x moet opstaan om te gaan plassen, wtf?! Heb al geprobeerd om zelfs geen druppel drinken meer binnen te doen na 18u (en ervoor ook niet snel nog een liter naar binnen werken), helpt niet. Ik zal en moet elke nacht minstens 1x opstaan om naar het WC te gaan. Daar komt dan gemiddeld 5 seconden een straaltje uit en kan ik weer naar bed gaan. Overdag geen last van dat ik om de 5 botten moet gaan plassen bvb.

Nooit last van gehad maar wel mijn 1e "fok ik ben oud aan't worden" moment, ben nu 33j.

Ohja, ben ook beginnen snurken enkele weken geleden. Ook nooit last van gehad tenzij na een zware avond/nacht maar zelfs nu na 5 dagen geen druppel alcohol te gebruiken en niet verkouden te zijn kan het al eens zijn dat ik begin te snurken 's nachts en ik wakker gepord wordt. Ook geen kilo's bijgekregen ofzo wat het zou kunnen verklaren.

Gewoon... Oud.
 
Sinds een jaar ofzo heb ik de eigenschap dat ik 's nachts minimum 1x moet opstaan om te gaan plassen, wtf?! Heb al geprobeerd om zelfs geen druppel drinken meer binnen te doen na 18u (en ervoor ook niet snel nog een liter naar binnen werken), helpt niet. Ik zal en moet elke nacht minstens 1x opstaan om naar het WC te gaan. Daar komt dan gemiddeld 5 seconden een straaltje uit en kan ik weer naar bed gaan. Overdag geen last van dat ik om de 5 botten moet gaan plassen bvb.

Nooit last van gehad maar wel mijn 1e "fok ik ben oud aan't worden" moment, ben nu 33j.

Ohja, ben ook beginnen snurken enkele weken geleden. Ook nooit last van gehad tenzij na een zware avond/nacht maar zelfs nu na 5 dagen geen druppel alcohol te gebruiken en niet verkouden te zijn kan het al eens zijn dat ik begin te snurken 's nachts en ik wakker gepord wordt. Ook geen kilo's bijgekregen ofzo wat het zou kunnen verklaren.

Gewoon... Oud.
Mogelijk is dat psychologisch, vooral omdat je zelf aangeeft dat je geen volle blaas hebt. Je bent er misschien zo hard op gefocust dat je gewoon wakker wordt omdat je denkt dat je gaat wakker worden.

Snurken... misschien verzwaard?
 
  • Leuk
Waarderingen: Vega
Mogelijk is dat psychologisch, vooral omdat je zelf aangeeft dat je geen volle blaas hebt. Je bent er misschien zo hard op gefocust dat je gewoon wakker wordt omdat je denkt dat je gaat wakker worden.

Snurken... misschien verzwaard?
Nope, gewicht is stabiel gebleven afgelopen jaar (mss zelfs kilo of 2 kwijt)...

Mss idd iets psychologisch. In het begin had ik ook moeite om weer in slaap te vallen, dat heb ik gelukkig ietwat "getraind" dat ik na het plassen binnen de 10 seconden weer slaap (eens ik in bed ben gekropen hé).
 
Ik sta al jaren elke nacht één, vaak twee keer op, om te plassen. Ook val ik wel zo goed als meteen in slaap nadat ik geplast heb. Dokter raadde me aan om zo'n trainingschema te volgen maar dat kwam er onder meer op neer om niet te drinken enkele uren voor ik ga slapen wat vrij lastig is. Wie wilt nu slapen met een droge mond? Ben er 27.
 
Ik sta al jaren elke nacht één, vaak twee keer op, om te plassen. Ook val ik wel zo goed als meteen in slaap nadat ik geplast heb. Dokter raadde me aan om zo'n trainingschema te volgen maar dat kwam er onder meer op neer om niet te drinken enkele uren voor ik ga slapen wat vrij lastig is. Wie wilt nu slapen met een droge mond? Ben er 27.
Idem, maar is dat ongezond? Ik blijf goed gehydrateerd 's nachts.
 
Terug
Bovenaan