cege
Well-known member
Roepen en afgeven op "gemakkelijke" slachtoffers... dat is een beschrijving die je ook perfect op Bill Burr kan plakken. Still: zijn show in de stadsschouwburg is het beste dat ik al gezien heb kwa live comedy.
Ik heb HHVB met een half oog gezien, de TV stond aan op de achtergrond... er zaten goeie stukjes in maar ik moet wel zeggen dat ik op geen enkel moment zoiets gehad heb van "ik ga stoppen waarmee ik bezig ben en meer aandacht aan de show kijken". Ik denk nochtans niet dat ik echt met iets belangrijk bezig was.
Wordt dat niet een beetje mee in de hand gewerkt door de grotere bekendheid? Dat er nen helen hoop mensen plots naar die shows beginnen gaan die vooral gaan om te kunnen zeggen dat ze geweest zijn?
De vergelijking gaat niet helemaal op want het was geen comedy maar ik heb vorige maand Lieve Scheire zijn show gezien over AI. Den helft van de zaal was na 5 minuten al uitgecheckt en dat is niet omdat het te moeilijk was maar gewoon omdat daar nen hoop volk in de zaal zit dat de persoon gewoon van naam kijkt of van 2 grappige 30 seconden fragmentjes in een TV programma zonder te weten wat die mensen écht doen.
Bestaan er triestige planten die ergens naartoe gaan om te kunnen zeggen dat ze geweest zijn?
Je kunt namelijk zeggen dat je geweest bent, als dat toch een dingetje zou zijn, zonder dat je effectief geweest bent...
Anyway, ik ben een simpele figuur, ik heb anderhalf uur plat gelegen terwijl ik was aan het plooien was in de zetel.
Ik ben een old school luie lineaire TV consument. Ik wil TV aan doen en iets opzetten zonder te veel te moeten zoeken. Ik ben al content dat er af en toe wat comedy op tv is, want voor de rest is het tussen 20 en 23 h echt huilen met de pet op.
Ik kijk al uit naar het zomeruur dat ik tot 's avonds in de tuin kan werken.