Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

Hier is het dan - ondersteund met de nodige dramatische lichaamstaal - "jij bent stom! Ik ben boos!!!"

ZELLUF DOEN! wordt ondersteund door een soort gekrijs dat uit dat kleine lijfje komt dat menig mens (vooral de buren) doet denken aan een alarm in een brandweerkazerne....

Maar eigenlijk vind ik de onze haar peuterpuberteit wel meevallen. Geen dramatische scènes in het openbaar, niet elk uur wakker moeten strijden voor vanalles, gewone gezonde rebellie eerder. En zo lang ze op de crèche (vakantie opvang) en school blijven zeggen dat ze zo een makkelijk en vrolijk kind is, denk ik dat we goed bezig zijn 😉
Vorige week met haar eens naar de krantenwinkel geweest. Natuurlijk was ze niet weg te slaan bij het hoekje waar de peuterboekjes lagen. Na een tijdje wou ik dan naar de volwassenen -néé, niet dat soort van volwassenentijschriften :sneaky: - gaan zien. Werd me dat een krijsconcert. 'Nee papa nee nee NEEEEEEEEE' en ze begon heel de winkel rond te lopen om aan mijn greep te ontsnappen. Uiteindelijk toch te pakken gekregen -Nee nee neeneee- maar dan weet ze er soms nog tussenuit te wringen.
Het is niet evident om een spartelende kleine -heb al eens een paar keer zo een trap in mijn sjokkedeizen gekregen :cautious: - met één hand vast te houden en met de andere hand een tijdschrift uit het onderste schap te pakken, maar het is me toch gelukt. We wonen niet ver van de brandweerkazerne, ik ga toch eens vragen of we ze niet kunnen laten bijklussen als extra sirène.

Verder zijn we deze week begonnen met potjestraining. Na de Paasvakantie mag ze naar de kleuterschool en dan zou het toch wel fijn zijn als ze zindelijk is. Het is niet meer verplicht om een kleuter zindelijk op school af te leveren, maar mijn vrouw staat zelf in het kleuteronderwijs en van de zestien kindjes in haar klasje -eerste kleuterklas- was er een kwart gewoonweg niet zindelijk. Ongelukjes kunnen uiteraard voorkomen, maar als je per dag meer dan tien pipi- of kakkebroeken moet verversen kan je om den duur moeilijk aan je kerntaken toekomen. Eerste dagen ging het moeilijk -'nee mama nee, wilni op potje nee ne ne neeeeee'- maar vanochtend heeft ze toch al drie keer pipi op het potje gedaan. Fier dat ze was. En wij ook natuurlijk. :)
 
Laatst bewerkt:
Mijn dochter heeft al een tijd jeuk aan haar voorhoofd, soms zo erg dat ze zichzelf openkrabt. We doen haar wel wantjes aan zodat ze zichzelf niet teveel zeer doet, maar dat blijft wel geïrriteerd. We doen sinds kort ook een muts aan zodat ze zich nog minder zeer kan doen, maar uiteraard slaagt ze er regelmatig in om die muts weg te trekken. 's Nachts is dat moeilijk te controleren en een dwangbuis voor baby's zal niet bestaan? :p

We gebruiken Mustela Stelatopia op aanraden van de apotheek (en dokter) en als er een wondje is gebruik?en we Fenigel. Wat kunnen we nog doen? Als dit blijft aanhouden gaan we naar de kinderarts en vragen we zwaarder geschut (iets met cortisonen?) om die jeuk weg te krijgen. Het is enkel aan haar voorhoofd en het begon al voor ze met groentenpap begon, dus het ligt niet aan een veranderd eetpatroon.

Fenistil, is voor jeuk te verminderen. Effe bevragen bij de dokter of je dit kan gebruiken.
 
congratz!

hoe zijn de wallen?
Eerst hadden we problemen met de voeding, maar ze is vannacht van gedacht veranderd, dus we hebben net een zware nacht achter de rug. Maar voorlopig gaat het nog.

Het was ook een geplande keizersnede (al zijn we wel nog met spoed naar ziekenhuis moeten vertrekken en ze een uur laten vervroegen), dus de moeder ziet ook nog serieus af...

Maar het komt allemaal wel goed.
 
Proficiat!
Geniet er maar ten volle van.

Lijkt me nog een van de voordelen van Corona: niet overrompeld worden door bezoek.
 
Lijkt me nog een van de voordelen van Corona: niet overrompeld worden door bezoek.
Een vloek en een zegen.

Hier papa geworden in juli, minder bezoek was super, maar tot nu toe hebben zelfs de grootouders haar nog niet kunnen zien en ze zal 6 maanden worden binnenkort.
 
Een vloek en een zegen.

Hier papa geworden in juli, minder bezoek was super, maar tot nu toe hebben zelfs de grootouders haar nog niet kunnen zien en ze zal 6 maanden worden binnenkort.
Klopt, op de kraamafdeling is het hier zalig. Ik heb daar nooit een goed gevoel bij gehad, altijd spelende kinderen in de gang, constant op en af geloop, ... En nu is het hier superrustig en komt alles veel natuurlijker.

Maar, er zijn een aantal mensen die ze graag eens zouden vastnemen, en die gaan moeten wachten... En dat is wel jammer.
 
Better get used to it. Wij hebben ondertussen al 3x in het ziekenhuis gestaan voor de monitor. Waarschijnlijk zat de sensor niet helemaal goed waardoor die een foute meting gaf ;).
Maar het is altijd schrikken en moet mij elke keer rustig houden om niet vol gas naar ziekenhuis te vliegen...
Wij hebben aan een 2 maand (relatief zwaar) bloedverlies gehad. Vriendin was toen op kamp met haar klas, een ouder heeft haar toen naar spoed gevoerd tot ik er was. Ik zelf ook gespurt naar het ziekenhuis. 2 à 3 uur daar liggen wachten tot de gyneacoloog tijd had voor ons (wij in de veronderstelling dat het ermee gedaan was) en nu loopt hij hier al bijna 7 jaar rond, dus even panikeren is wel normaal, maar in het overgrote deel van de gevallen komt alles in orde.
 
Hier papa geworden in juli, minder bezoek was super, maar tot nu toe hebben zelfs de grootouders haar nog niet kunnen zien en ze zal 6 maanden worden binnenkort.
Op zich is het toch perfect mogelijk dat 1 oma/opa per X weken een bezoekje brengt? Zeker in die 6 maanden was toch iets mogelijk?
 
De zwangerschap van mijn vriendin is tot deze week perfect gegaan, maar nu hebben we ons eerste schrikmomentje gehad. De vroedvrouw had moeite met de hartslag te vinden tijdens de controle, en toen ze die vond lag die rond de 100, wat erg laag is. Daarna ging die wel mooi terug naar 130, maar toch.

Ze heeft ons meteen naar het ziekenhuis gestuurd om een half uur het hartritme te monitoren, en daar bleek dat er geen probleem was. Oef. Nog zes (?) weken te gaan.
Bij de minste twijfel : gewoon langsgaan. Ik ben 4x met vals alarm binnen gegaan, 3x weeën die na een paar uur stopten, 1x vochtverlies dat toch geen vruchtwater bleek. Slechts 1x een irritante vroedvrouw gehad die erover aan het klagen was "dat ik de volgende keer best wel een paar uur langer kon wachten." (binnen gegaan na 3u weeën, aan de monitor nog 3u weeën die dan terug gestopt waren maar madam vond 6u weeën hebben blijkbaar niet voldoende?) en de rest was superlief en bleef maar zeggen dat ik bij de minste twijfel gewoon binnen moest komen! 🤞
 
Eerste week na de bevalling van nummer 3 dat m'n vriendin terug aan't werk is en ze heeft meteen de late.
Dus 's avonds alleen met de 3 bengels. Op zich gaat het wel maar 't is toch wat "door werken" om ze op tijd in bed te krijgen. Thuiswerk is wel een zaligheid in dit geval moet ik zeggen. Geen gehaast om op tijd thuis of aan de crèche te zijn.
 
Laatst bewerkt:
De dochter haar eerste week op school zit er bijna op.
Eerste dag gehuild, vanaf de 2de niet meer en zat ze al hand in hand rond te lopen op de speelplaats met vriendinnetjes.
Dat is toch altijd wat mijn schrik dat ze geen vriendinnen zou maken.
 
Terug
Bovenaan