Ik denk dat je ook moet stoppen met uw leven 1:1 te vergelijken met dat van uw zoon. Ieder van ons heeft zijn eigen weg die hij bewandelt. Allé, ik krijg soms de indruk dat als hij niet hetzelfde doet als jij vroeger dat jij dit als een probleem ziet. En als je dit ook zo uitstraalt naar hem toe snap ik dat hij geen zin heeft om iets tegen u te zeggen. Met de ouders praten staat sowieso al niet hoog op het lijstje bij pubers als het gaat om wat ze graag doen. Laat staan als de ouder dan ook nog continu zijn kind in dezelfde richting als zichzelf probeert te duwen.
Want ik kan bv het compleet tegenovergestelde voorleggen van u. Ik heb nog 1 goeie kameraard vanuit het middelbaar, voor de rest is dat allemaal verwaterd. Idem voor kameraden van de voetbal vroeger, etc. Al mijn huidige kameraden en een van m’n beste vrienden heb ik pas na m’n 20ste leren kennen.
Allé, er wordt hier precies gedaan dat als je voor uw 16de niet uw volledige vriendengroep bij elkaar hebt dat je er nooit nog gaat vinden.
