The Last Hero of Nostalgaia is een satirisch actie-avontuur, gedreven door een duister verhaal. Nostalgaia, de wereld van videogames, stort in. De wereld verandert in een donker verhaal waar alles wegebt. Als basic pixel stick figure vecht je als laatste held door de wereld om een oplossing te vinden. Naast een leger aan sluimerende inwoners, speelt er in je oren ook de cynische verteller die je bestaan niet aanvaardt. Benieuwd of de wereld van videogames gered kan worden?
Toen The Last Hero of Nostalgaia ter review kwam, twijfelde ik geen moment. Satire in combinatie met Dark Souls, wat kan er in hemelsnaam misgaan? Maar, wandelt uitgever Over The Moon eerder in clownsschoenen of probeert ze toch de juiste maat te vinden om de grote voetstappen van Dark Souls te vullen? The Last Hero of Nostalgaia valt er echter tussen. Wanneer je doorheen de 3D-wereld rondloopt, zie je overal referenties en kleine knipogen naar iconische games. Kleed je je warm als Master Chief met een Cloud’s Buster Sword en ga je het gevecht tegen de Pac-Man-eindbaas aan? Loop je door het kasteel waar Indie-referenties als schilderkunst aan de muren hangen of combineer je 8-bits met 3D-animaties in Warlock's Wilds? Benieuwd of The Last Hero of Nostalgaia iets van Sabam voor games moet betalen ... Toch zijn die referenties net hetgeen wat het spelen quirky houdt. Nerd Walhalla. Al heb je ook de verteller die de huidige wereld haat en je bestaan niet toejuicht.
De verteller mocht wat mij betreft wat meer uit zijn pijpen komen, want buiten de begingeneriek en bij wat boss fights komt de verteller te weinig aan bod. Al begrijp ik dat de dad jokes op het einde wel wat op waren. Buiten de verteller komt er helaas niet al te veel muziek of achtergrondgeluiden aan te pas. Naar sfeercreatie toch een minpuntje. De verteller zal je verder wel te hulp schieten als je geen idee hebt hoe je de eindbazen – The Great Ones - te lijf moet gaan. De standaard gevechten zijn voornamelijk in het begin van The Last Hero of Nostalgaia wel makkelijk te begrijpen. Het gewone voetvolk valt je steeds volgens dezelfde patronen aan, waardoor het snel een race wordt naar het volgende checkpoint. Je wilt namelijk niet dat achter een volgende deur nog een groep hangjongeren staan te lummelen die je proberen af te maken. Achter elke eindbaas zit een patroon dat je eerst dient te ontcijferen, maar als je het door hebt ze wel aan kan. Bij de latere eindbazen wordt het toch wel wat pittiger.
Toch was ik steeds blij om aan deze beacons te komen of via de nodige voorwerpen terug te keren naar de laatste beacon. Elke regio heeft namelijk zijn verschillende routes en gesloten deuren die je moet proberen te ontgrendelen. De nodige achtergelaten teksten op de grond of posters op de muur moeten je proberen bezig te houden wanneer je de zoveelste keer door dezelfde gang loopt. Want afhankelijk van de standaard overlappende regio’s, doen ook het verzamelen en upgraden van wapens en bekleding je terugkeren op je voetstappen. Wapens en bepantsering die je verzamelt, starten als amateurversie van het verleden. Breng je ze naar de juiste regio in de wereld van Nostalgaia, kan je de voorwerpen in een bad herinneringen brengen, waardoor de vorige helden ze terug krachtiger maken. Hierdoor komt het volwaardige potentieel van de wapens tot hun recht. Het potentieel komt ook aan bod doordat de simpele 2D-pixelvariant van het zwaard nu de nodige glans krijgt. Je krijgt van de makers gelukkig de nodige cryptische hints die je naar de juiste kamer zal brengen. Een leuk puzzelelement waar je wel wat tijd aan zal verliezen.
Toen The Last Hero of Nostalgaia ter review kwam, twijfelde ik geen moment. Satire in combinatie met Dark Souls, wat kan er in hemelsnaam misgaan? Maar, wandelt uitgever Over The Moon eerder in clownsschoenen of probeert ze toch de juiste maat te vinden om de grote voetstappen van Dark Souls te vullen? The Last Hero of Nostalgaia valt er echter tussen. Wanneer je doorheen de 3D-wereld rondloopt, zie je overal referenties en kleine knipogen naar iconische games. Kleed je je warm als Master Chief met een Cloud’s Buster Sword en ga je het gevecht tegen de Pac-Man-eindbaas aan? Loop je door het kasteel waar Indie-referenties als schilderkunst aan de muren hangen of combineer je 8-bits met 3D-animaties in Warlock's Wilds? Benieuwd of The Last Hero of Nostalgaia iets van Sabam voor games moet betalen ... Toch zijn die referenties net hetgeen wat het spelen quirky houdt. Nerd Walhalla. Al heb je ook de verteller die de huidige wereld haat en je bestaan niet toejuicht.
De verteller mocht wat mij betreft wat meer uit zijn pijpen komen, want buiten de begingeneriek en bij wat boss fights komt de verteller te weinig aan bod. Al begrijp ik dat de dad jokes op het einde wel wat op waren. Buiten de verteller komt er helaas niet al te veel muziek of achtergrondgeluiden aan te pas. Naar sfeercreatie toch een minpuntje. De verteller zal je verder wel te hulp schieten als je geen idee hebt hoe je de eindbazen – The Great Ones - te lijf moet gaan. De standaard gevechten zijn voornamelijk in het begin van The Last Hero of Nostalgaia wel makkelijk te begrijpen. Het gewone voetvolk valt je steeds volgens dezelfde patronen aan, waardoor het snel een race wordt naar het volgende checkpoint. Je wilt namelijk niet dat achter een volgende deur nog een groep hangjongeren staan te lummelen die je proberen af te maken. Achter elke eindbaas zit een patroon dat je eerst dient te ontcijferen, maar als je het door hebt ze wel aan kan. Bij de latere eindbazen wordt het toch wel wat pittiger.
Heroes not welcome
Haal je het eindgevecht niet, dan komt je voortgang of memory in het gedrang. Geraak je de volgende keer van het kampvuur terug op hetzelfde punt dan kan je al je geld terug oprapen, maar ben je een tweede maal dood voordat je er geraakt, ben je alles onherroepelijk kwijt. Bummer, daar gaan je zuurverdiende centen! De wereld van Nostalgaia bestaat uit verschillende regio’s waar je als held de herinneringen moet terugbrengen. Hierdoor reis je doorheen de verschillende punten naar de volgende beacons. Geraak je aan een beacon, breng je een transformatie van de wereld teweeg. Op deze beacons kan je ook je statistieken verbeteren met de centen die je op zak hebt.Dad jokes op steroïden.
Toch was ik steeds blij om aan deze beacons te komen of via de nodige voorwerpen terug te keren naar de laatste beacon. Elke regio heeft namelijk zijn verschillende routes en gesloten deuren die je moet proberen te ontgrendelen. De nodige achtergelaten teksten op de grond of posters op de muur moeten je proberen bezig te houden wanneer je de zoveelste keer door dezelfde gang loopt. Want afhankelijk van de standaard overlappende regio’s, doen ook het verzamelen en upgraden van wapens en bekleding je terugkeren op je voetstappen. Wapens en bepantsering die je verzamelt, starten als amateurversie van het verleden. Breng je ze naar de juiste regio in de wereld van Nostalgaia, kan je de voorwerpen in een bad herinneringen brengen, waardoor de vorige helden ze terug krachtiger maken. Hierdoor komt het volwaardige potentieel van de wapens tot hun recht. Het potentieel komt ook aan bod doordat de simpele 2D-pixelvariant van het zwaard nu de nodige glans krijgt. Je krijgt van de makers gelukkig de nodige cryptische hints die je naar de juiste kamer zal brengen. Een leuk puzzelelement waar je wel wat tijd aan zal verliezen.
The great ones
De geüpgradede versie van de zwaarden zal je kunnen gebruiken om dieper in de krochten van Nostalgaia te dalen. De variatie aan wapens is eerder klein en gaat het spectrum van de nostalgische games af. Verder verschillen de statistieken onderling niet veel. De gevechten zal je een aantal malen opnieuw uitvoeren doordat je de paden blijft bewandelen en worden een routineklusje waar je door moet. Een variatie aan monsters die steeds hetzelfde patroon hanteert, maakt het er niet eenvoudiger op. De lock-on-functie is niet de meest handige en heeft me enkele malen de das omgedaan. Waarom zou ik op de tweede vijand willen slaan terwijl er één dichter staat? Toch is The Last Hero of Nostalgaia een toegangspoort voor nieuwkomers van de Dark Souls-serie.Conclusie
The Last Hero of Nostalgaia is een Soulslike RPG die gamers meeneemt op een nostalgische reis door de geschiedenis van videogames. De game scoort met zijn wereldontwerp en humoristische knipogen. De verscheidenheid en originaliteit van vijanden houden de gameplay fris, maar de “panache” ontbreekt soms in de gevechten. Desalniettemin is het een competente RPG die nostalgische gamers zeker zal aanspreken.
Pro
- Instapmodel voor Dark Souls-serie
- Ode aan de geschiedenis van de games
- Leuke wereld en toffe grafische stijlen
- Search and destroy
Con
- Repetitieve vijanden
- Achtergrondgeluiden
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
19 oktober 2022
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Action
- Hack and slash
- Retro
- RPG
Ontwikkelaar
- Over The Moon
Uitgever
- Coatsink
