Ik heb altijd al met veel fascinatie naar een tenniswedstrijd gekeken. Toen Justine Henin en Kim Clijsters elkaar bekampten in de finale van Roland Garros, zat ik heel de middag gekluisterd aan mijn televisiescherm en dat is er met de jaren niet op verbeterd. Nu blijf ik nog steeds wakker tot in de vroege uren om toch maar niets te moeten missen van de US Open. Jammer genoeg hebben tennisgames nooit echt een groot publiek aangesproken. Het is ondertussen al tien jaar geleden dat er een game uit de Top Spin- of Virtua Tennis-reeks verscheen. De laatste jaren kent dit genre een heropleving door AO Tennis en Tennis World Tour. Beide games werden helaas niet goed onthaald. Deze laatste komt echter met een vervolg op de proppen. Benieuwd of men uit zijn fouten heeft geleerd en we voor het eerst in lange tijd nog eens kunnen genieten van een potje virtueel tennis.
Het was geleden van Top Spin 4 dat ik me nog eens aan een tennisgame had gewaagd. Ik was benieuwd of de gameplay veel veranderingen had doorstaan. Om zeker te zijn dat ik geen mal figuur zou slaan op het tennisplein, doorliep ik eerst de verscheidene tutorials. Veel leek er echter niet veranderd, de verschillende slagen zaten nog steeds achter de knoppen van weleer. Ik besloot eerst dan maar om een testwedstrijdje te spelen en zo de draad terug op te pikken. De game voorziet een ruime lijst van spelers waarmee je aan de slag kan, maar jammer genoeg ontbreken er ook enkele grote namen zoals Novak Djokovic en Serena Williams. Belgische tennisfans komen met David Goffin en Justine Henin aan hun trekken, Elise Mertens is echter niet beschikbaar. Onze Nederlandse vrienden vinden met Kiki Bertens ook een landgenote terug. De Complete Edition bevat de extra content die later werd toegevoegd zoals de ATP Cup of nieuwe spelers zoals Marat Safin en Gustavo Kuerten.
Ik besloot om Goffin alle hoeken van het terrein te laten zien met Federer, of dat was alleszins toch de bedoeling. De juiste timing speelt een cruciale rol bij het winnen van een wedstrijd en die had ik niet meteen te pakken. Deze zorgt ervoor dat je de totale controle hebt over de bal en je deze vervolgens kan plaatsen waar je wil. Sla je echter te vroeg of te laat, dan is de kans op een unforced error bijzonder groot. Je kan kiezen om te gaan voor een geplaatst schot of een hard schot. Bij deze laatste moet je dan eerst de slagknop enige tijd ingedrukt houden en op het juiste moment lossen om een perfecte slag uit je racket te halen. Goffin speelde me helemaal van de baan en dat op de normale moeilijkheidsgraad. Het was dan al duidelijk dat het enige tijd zou vergen om de controls onder de knie te krijgen.
De lange weg naar die toppositie
De game telt verschillende gamemodi. Zo kan je in Quick Match snel een spel opzetten zodat je met een vriend kan uitmaken wie de meest getalenteerde speler is. In Tournament kan je zelf een toernooi aanmaken en er als winnaar trachten uit te komen. Je kan je kunsten ook laten zien aan de rest van de wereld in de onlinemodus. Je kan hier wedstrijden spelen met of zonder inzet. Indien je genoeg wedstrijden met inzet wint, promoveer je naar een hogere divisie waar je je kan meten met sterkere tegenstanders. De opzet is leuk, maar dan moet je wel in staat zijn om tegenstanders te vinden. Hier had ik vaak veel moeite mee waardoor ik deze modus vrij snel links liet liggen.
De carrièremodus is in deze games zeer belangrijk vermits hier meestal het meeste tijd wordt ingestoken. Deze modus kent een zeer klassiek verloop. Je maakt eerst een eigen speler aan en vervolgens probeer je je op te werken op de ranglijst door toernooien te winnen. Een speler wordt gekenmerkt door een aantal zaken zoals uithouding en kracht. Nadal heeft zo een gemiddelde score van 86. Jouw aangemaakte speler start met een score die net de twintig passeert. Het is aan jou om deze te verbeteren. Dit kan je doen door experience points te verzamelen tijdens wedstrijden. Hiermee kan je je level verhogen waardoor je punten vrijspeelt die je kan toekennen aan je speler om onder meer je verdediging en aanval op te waarderen. Dit heeft natuurlijk een positieve invloed op jouw kwaliteiten.
Het materiaal en de outfit waarmee je het tennisveld betreedt, kunnen ook een invloed hebben op jouw algemene score. Deze modus bevat een hele catalogus met spullen die je kan aanschaffen met het prijzengeld dat je verdient doorheen je carrière. Je hoeft niet enkel tornooien te spelen, zo kan je ook een trainingssessie starten. Deze verbetert echter niet de impact van je forehand of backhand, maar je verdient er enkel experience points mee. Dit vond ik wel een vreemde keuze. Je speler raakt tevens na iedere match vermoeid, je moet dus regelmatig eens een rustpauze inlassen. Hoe frisser je aan de wedstrijd start, hoe meer je kan sprinten tijdens de rally's. De juiste begeleiding is voor iedere speler van cruciaal belang en daar speelt de game ook op in. Je kan zowel een trainer als een agent onder de arm nemen. Deze zorgen ervoor dat je prijzengeld de hoogte ingaat of verhogen de kracht van je skill cards.
De makers wilden blijkbaar een strategisch element aan het spel toevoegen. Dit deden ze in de vorm van kaarten die een invloed hebben op het spel. Zo kan je er eentje gebruiken die je nauwkeuriger doet serveren of je slagen meer snelheid meegeven. Dit doe je aan de hand van de pijltjestoets en kan zowel voor als tijdens een rally worden geactiveerd. Je kan tot vijf verschillende kaartendecks aanmaken om zo verschillende speelstijlen te ondersteunen. Kaarten kunnen niet eeuwig worden ingezet, ze verlopen na een aantal beurten. Nieuwe kaarten kan je verkrijgen door pakketten aan te kopen met het prijzengeld dat je onder andere verdient in de carrièremodus. Deze kaarten zijn een leuke extra, maar absoluut niet noodzakelijk tijdens het spelen. Ik deed hier vooral beroep op tijdens wedstrijden op een hoge moeilijkheidsgraad omdat anders de punten wel zeer lang konden aanslepen.
De AI doet zich nogal dom voor
Het Hawk-Eye-systeem werd eveneens toegevoegd, maar wel onder een andere naam: Disputed Decision. Toch vind ik dit niet passen in deze game. Lijnrechters maken trouwens fouten, want ik heb twee keer een beslissing aangevochten en gelijk gekregen. Al die andere keren was de bal weldegelijk buiten. Het is realistisch, maar ik zou hier eerlijk gezegd zelf geen rekening mee willen houden. De game zou gewoon correct moeten aangeven of de bal al dan niet buiten was. Een andere ergernis die regelmatig de kop opstak, was de AI. Op de hogere moeilijkheidsgraad is deze precies een robot die alles weet terug te brengen. Ik heb David Goffin kunsten zien uithalen die ik niet voor mogelijk achtte op een tennisbaan. Die lange rally’s begonnen na verloop van tijd te vervelen waardoor ik naar oplossingen zocht om de punten kort te houden. Deze heb ik na enige tijd ook gevonden. De AI is namelijk dramatisch bij het anticiperen van een dropshot. Indien je deze een beetje degelijk weet uit te voeren, is het vrij eenvoudig om de AI vervolgens te passeren vermits deze veel te traag is in het vorderen naar het net en daardoor heel het veld openlaat.
De gameplay voelt gewoon heel arcade aan waardoor je deze trucjes gebruikt om toch maar te kunnen winnen. De AI slaagt er ook in om op de meeste ongepaste momenten het Disputed Decision-systeem aan te roepen. Zo vroeg Gustavo Kuerten tijdens de halve finale van Wimbledon een challenge aan toen ik een matchpunt had. Dit was totaal onnodig vermits hij perfect bij de bal kon. Hij had het bij het verkeerde eind waardoor de match eindigde in mijn voordeel. Het was een rare beslissing om op dat moment te nemen en het was niet de enige keer dat dit gebeurde. De spelers zelf zien er ook niet al te realistisch uit. Zo zal je Nadal en Federer wel meteen herkennen, maar bij Alexander Zverev heb ik toch eens goed moeten kijken om uit te maken dat hij het weldegelijk was.
Het was geleden van Top Spin 4 dat ik me nog eens aan een tennisgame had gewaagd. Ik was benieuwd of de gameplay veel veranderingen had doorstaan. Om zeker te zijn dat ik geen mal figuur zou slaan op het tennisplein, doorliep ik eerst de verscheidene tutorials. Veel leek er echter niet veranderd, de verschillende slagen zaten nog steeds achter de knoppen van weleer. Ik besloot eerst dan maar om een testwedstrijdje te spelen en zo de draad terug op te pikken. De game voorziet een ruime lijst van spelers waarmee je aan de slag kan, maar jammer genoeg ontbreken er ook enkele grote namen zoals Novak Djokovic en Serena Williams. Belgische tennisfans komen met David Goffin en Justine Henin aan hun trekken, Elise Mertens is echter niet beschikbaar. Onze Nederlandse vrienden vinden met Kiki Bertens ook een landgenote terug. De Complete Edition bevat de extra content die later werd toegevoegd zoals de ATP Cup of nieuwe spelers zoals Marat Safin en Gustavo Kuerten.
Ik besloot om Goffin alle hoeken van het terrein te laten zien met Federer, of dat was alleszins toch de bedoeling. De juiste timing speelt een cruciale rol bij het winnen van een wedstrijd en die had ik niet meteen te pakken. Deze zorgt ervoor dat je de totale controle hebt over de bal en je deze vervolgens kan plaatsen waar je wil. Sla je echter te vroeg of te laat, dan is de kans op een unforced error bijzonder groot. Je kan kiezen om te gaan voor een geplaatst schot of een hard schot. Bij deze laatste moet je dan eerst de slagknop enige tijd ingedrukt houden en op het juiste moment lossen om een perfecte slag uit je racket te halen. Goffin speelde me helemaal van de baan en dat op de normale moeilijkheidsgraad. Het was dan al duidelijk dat het enige tijd zou vergen om de controls onder de knie te krijgen.
De lange weg naar die toppositie
De game telt verschillende gamemodi. Zo kan je in Quick Match snel een spel opzetten zodat je met een vriend kan uitmaken wie de meest getalenteerde speler is. In Tournament kan je zelf een toernooi aanmaken en er als winnaar trachten uit te komen. Je kan je kunsten ook laten zien aan de rest van de wereld in de onlinemodus. Je kan hier wedstrijden spelen met of zonder inzet. Indien je genoeg wedstrijden met inzet wint, promoveer je naar een hogere divisie waar je je kan meten met sterkere tegenstanders. De opzet is leuk, maar dan moet je wel in staat zijn om tegenstanders te vinden. Hier had ik vaak veel moeite mee waardoor ik deze modus vrij snel links liet liggen.
De carrièremodus is in deze games zeer belangrijk vermits hier meestal het meeste tijd wordt ingestoken. Deze modus kent een zeer klassiek verloop. Je maakt eerst een eigen speler aan en vervolgens probeer je je op te werken op de ranglijst door toernooien te winnen. Een speler wordt gekenmerkt door een aantal zaken zoals uithouding en kracht. Nadal heeft zo een gemiddelde score van 86. Jouw aangemaakte speler start met een score die net de twintig passeert. Het is aan jou om deze te verbeteren. Dit kan je doen door experience points te verzamelen tijdens wedstrijden. Hiermee kan je je level verhogen waardoor je punten vrijspeelt die je kan toekennen aan je speler om onder meer je verdediging en aanval op te waarderen. Dit heeft natuurlijk een positieve invloed op jouw kwaliteiten.
Het spel weet de essentie van een tennisgame niet te vatten.
Het materiaal en de outfit waarmee je het tennisveld betreedt, kunnen ook een invloed hebben op jouw algemene score. Deze modus bevat een hele catalogus met spullen die je kan aanschaffen met het prijzengeld dat je verdient doorheen je carrière. Je hoeft niet enkel tornooien te spelen, zo kan je ook een trainingssessie starten. Deze verbetert echter niet de impact van je forehand of backhand, maar je verdient er enkel experience points mee. Dit vond ik wel een vreemde keuze. Je speler raakt tevens na iedere match vermoeid, je moet dus regelmatig eens een rustpauze inlassen. Hoe frisser je aan de wedstrijd start, hoe meer je kan sprinten tijdens de rally's. De juiste begeleiding is voor iedere speler van cruciaal belang en daar speelt de game ook op in. Je kan zowel een trainer als een agent onder de arm nemen. Deze zorgen ervoor dat je prijzengeld de hoogte ingaat of verhogen de kracht van je skill cards.
De makers wilden blijkbaar een strategisch element aan het spel toevoegen. Dit deden ze in de vorm van kaarten die een invloed hebben op het spel. Zo kan je er eentje gebruiken die je nauwkeuriger doet serveren of je slagen meer snelheid meegeven. Dit doe je aan de hand van de pijltjestoets en kan zowel voor als tijdens een rally worden geactiveerd. Je kan tot vijf verschillende kaartendecks aanmaken om zo verschillende speelstijlen te ondersteunen. Kaarten kunnen niet eeuwig worden ingezet, ze verlopen na een aantal beurten. Nieuwe kaarten kan je verkrijgen door pakketten aan te kopen met het prijzengeld dat je onder andere verdient in de carrièremodus. Deze kaarten zijn een leuke extra, maar absoluut niet noodzakelijk tijdens het spelen. Ik deed hier vooral beroep op tijdens wedstrijden op een hoge moeilijkheidsgraad omdat anders de punten wel zeer lang konden aanslepen.
De AI doet zich nogal dom voor
Het Hawk-Eye-systeem werd eveneens toegevoegd, maar wel onder een andere naam: Disputed Decision. Toch vind ik dit niet passen in deze game. Lijnrechters maken trouwens fouten, want ik heb twee keer een beslissing aangevochten en gelijk gekregen. Al die andere keren was de bal weldegelijk buiten. Het is realistisch, maar ik zou hier eerlijk gezegd zelf geen rekening mee willen houden. De game zou gewoon correct moeten aangeven of de bal al dan niet buiten was. Een andere ergernis die regelmatig de kop opstak, was de AI. Op de hogere moeilijkheidsgraad is deze precies een robot die alles weet terug te brengen. Ik heb David Goffin kunsten zien uithalen die ik niet voor mogelijk achtte op een tennisbaan. Die lange rally’s begonnen na verloop van tijd te vervelen waardoor ik naar oplossingen zocht om de punten kort te houden. Deze heb ik na enige tijd ook gevonden. De AI is namelijk dramatisch bij het anticiperen van een dropshot. Indien je deze een beetje degelijk weet uit te voeren, is het vrij eenvoudig om de AI vervolgens te passeren vermits deze veel te traag is in het vorderen naar het net en daardoor heel het veld openlaat.
De gameplay voelt gewoon heel arcade aan waardoor je deze trucjes gebruikt om toch maar te kunnen winnen. De AI slaagt er ook in om op de meeste ongepaste momenten het Disputed Decision-systeem aan te roepen. Zo vroeg Gustavo Kuerten tijdens de halve finale van Wimbledon een challenge aan toen ik een matchpunt had. Dit was totaal onnodig vermits hij perfect bij de bal kon. Hij had het bij het verkeerde eind waardoor de match eindigde in mijn voordeel. Het was een rare beslissing om op dat moment te nemen en het was niet de enige keer dat dit gebeurde. De spelers zelf zien er ook niet al te realistisch uit. Zo zal je Nadal en Federer wel meteen herkennen, maar bij Alexander Zverev heb ik toch eens goed moeten kijken om uit te maken dat hij het weldegelijk was.
Conclusie
Tennis World Tour 2 - Complete Edition is een leuke poging om de tennisgame nieuw leven in te blazen, maar schiet jammer genoeg op vele vlakken tekort. Zo voelt de gameplay heel arcade aan en heb je dus niet het gevoel dat je echt tennis staat te spelen. Het systeem van de skill cards is mooi in theorie, maar heeft echter te weinig impact om je er volledig in te verdiepen. Het online-aspect is mooi uitgebouwd, maar kent wel heel weinig spelers wat tamelijk essentieel is. Gelukkig houdt de carrièremodus je even zoet om op te klimmen naar die eerste plaats. Enkel de echte tennisliefhebbers zullen dus enig plezier beleven aan deze game.
Pro
- Carrièremodus
- Veel spelers beschikbaar
Con
- Arcade gameplay
- AI
- Disputed Decision-systeem
- Skill cards hebben weinig impact
6
Over
Beschikbaar vanaf
22 september 2020
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Big Ant Studios
Uitgever
- Nacon
