Het gaat niet zo goed met Lo Wang. Wang, dit keer met haar en een baardje, blijkt enorm gefrustreerd te zijn omdat hij drie maanden geleden een gigantische draak, die de ganse wereld bedreigde, niet kon verslaan. Daardoor voelt hij zich alsof hij enorm gefaald heeft. Naar eigen zeggen is hij hierdoor ook zijn mojo kwijt. Zelfs zijn onsterfelijke vriend Hoji, die tot een masker omgetoverd werd, kan hem echt niet troosten. Niemand minder dan Zilla zelf, de baas van Zilla Corporation en Wangs aartsvijand uit de eerste Shadow Warrior-game, komt hem dan maar helpen om de reusachtige draak te verslaan.
Met deze intro wilde ik vooral duidelijk maken dat Shadow Warrior 3 net zoals in de vorige games wel veel gekkigheid, maar bitter weinig verhaal bevat. Toch mis je wat context wanneer je de eerste twee games van de reboot niet speelde. Tijdens de jaren ’90 maakte ik voor het eerst kennis met de Shadow Warrior-franchise via de demo van het eerste deel. Ik herinner me nog de katana en zowel een overschot aan pixels als een tekort aan geluidseffecten, maar bovenal hoe bloederig het eraan toeging in het spel. De tijden zijn gelukkig zo veranderd in die zin dat we nu vaak verwend worden in games met indrukwekkende graphics, een kwalitatieve soundtrack en liters bloed. Shadow Warrior 3 is in dat opzicht zeker niet anders, maar hoe zit het eigenlijk met de gameplay? Dat kom je dus in deze review te weten.
Combat à la Doom Eternal
Alvast opvallend is de erg simpele combat in Shadow Warrior 3. Zelf heb ik gespeeld met muis en toetsenbord, maar de besturing werkt minstens even goed via een controller. Er zijn ook maar drie soorten aanvallen te bespeuren. Een aanval vanop afstand, zoals met een pistool, machinegeweer of kruisboog na deze vrij te spelen, dat doe je met de linkermuisknop. Wanneer je hiermee één van de vele soorten demonen verslaat, komen er health items tevoorschijn die je kan oprapen. Helaas kun je niet inzoomen bij de verschillende vuurwapens, want de rechtermuisknop is uitsluitend bedoeld voor een zwaai van je katana. Ideaal wanneer je volledig omcirkeld bent door vijanden. Elk zwaardgevecht dat je wint, levert je ammo op. Tenslotte heb je nog de Chi Blast, een beweging die Wang kan doen met zijn handen om aanstormende vijanden achteruit te blazen of ze zelfs om te draaien, waardoor je ze in de rug kan pijn doen.
Er is eveneens een teller die je om de zoveel tijd de kans geeft om een tegenstander in één keer af te maken via een speciale finishing move, genaamd Finisher (hoe kan het anders). Deze is voor elk type vijand anders en telkens best wel indrukwekkend in beeld gebracht. Eerlijkheidshalve is het mechanisme echter niets meer dan een schaamteloze kopie van de zogenaamde Glory Kill uit de meest recente Doom-games. Het tempo van de combat ligt in Shadow Warrior 3 net als in Doom Eternal enorm hoog. Vaak komen er tientallen vijanden op je af, wat de chaos compleet maakt.
Platforming en upgrades à la Doom Eternal
Ook wat het voortbewegen doorheen de lineaire levels betreft, haalden de ontwikkelaars duidelijk hun inspiratie bij Doom Eternal. Wanneer je eens niet als een wildeman om je heen staat te schieten of te zwaaien met je zwaard, zal je voornamelijk double jumps en dashes uitvoeren, muren met klimop beklimmen en aan groene ringen in de lucht hangen met je grappling hook. Elk massagevecht creëert een obstakel in de omgeving dat je eerst moet vernietigen vooraleer je verder kan.
Naast de katana zijn er slechts zeven wapens vrij te spelen, maar elk wapen heeft wel drie upgrades die je kunt uitvoeren wanneer je bepaalde uitdagingen behaalt of wanneer je een hiervoor bedoelde orb vindt in de wereld. Ook up te graden: Wangs Chi Blast, health, het aantal op te rapen health en ammo items alsook de impact van de explosieven in de omgeving.
Absurde humor, erg repetitief, probleem met cutscenes
Al vanaf de eerste minuten merk je dat Shadow Warrior 3 vol doldwaze, absurde humor zit, waarbij allerhande referenties niet geschuwd worden. De game neemt zichzelf allesbehalve ernstig en de focus ligt duidelijk op plezier maken. Zelfs de vijanden maken zich maar al te graag belachelijk. Geregeld geeft Wang hilarisch commentaar op zichzelf, al merk je na een tijdje dat het geluid zich begint te herhalen. Hetzelfde geldt helaas wat voor de actie. Hoe uitdagend de combat in het begin van de game ook is, na een tijdje raak je gewoon overpowered en kun je steeds achtelozer de groepjes vijanden neermaaien. Hierdoor begint de gameplay wat als een sleur aan te voelen, iets waaraan zelfs de dwaze moppen, het hoge tempo, de speciale bazen noch de afwisseling met het platformen iets aan kunnen veranderen.
Grafisch is de game zeker niet mis en de vijanden zijn eveneens heel mooi geanimeerd. Helaas is er nagenoeg elke cutscene stuttering en haperend geluid waar te nemen. Vooral naar het einde toe merkte ik ook enkele serieuze bugs op, zoals items die zweefden of vanzelf verdwenen, vijanden die aan de grond genageld bleven staan of zelfs in de grond bleken vast te zitten. Al moet gezegd worden dat deze vervelende dingen je gelukkig niet mateloos zullen kunnen blijven storen, want Shadow Warrior is echt wel een korte game. Doorgaans na zo’n acht uur heb je hem volledig uit en daarna heb je het ook wel wat ermee gehad.
Met deze intro wilde ik vooral duidelijk maken dat Shadow Warrior 3 net zoals in de vorige games wel veel gekkigheid, maar bitter weinig verhaal bevat. Toch mis je wat context wanneer je de eerste twee games van de reboot niet speelde. Tijdens de jaren ’90 maakte ik voor het eerst kennis met de Shadow Warrior-franchise via de demo van het eerste deel. Ik herinner me nog de katana en zowel een overschot aan pixels als een tekort aan geluidseffecten, maar bovenal hoe bloederig het eraan toeging in het spel. De tijden zijn gelukkig zo veranderd in die zin dat we nu vaak verwend worden in games met indrukwekkende graphics, een kwalitatieve soundtrack en liters bloed. Shadow Warrior 3 is in dat opzicht zeker niet anders, maar hoe zit het eigenlijk met de gameplay? Dat kom je dus in deze review te weten.
Combat à la Doom Eternal
Alvast opvallend is de erg simpele combat in Shadow Warrior 3. Zelf heb ik gespeeld met muis en toetsenbord, maar de besturing werkt minstens even goed via een controller. Er zijn ook maar drie soorten aanvallen te bespeuren. Een aanval vanop afstand, zoals met een pistool, machinegeweer of kruisboog na deze vrij te spelen, dat doe je met de linkermuisknop. Wanneer je hiermee één van de vele soorten demonen verslaat, komen er health items tevoorschijn die je kan oprapen. Helaas kun je niet inzoomen bij de verschillende vuurwapens, want de rechtermuisknop is uitsluitend bedoeld voor een zwaai van je katana. Ideaal wanneer je volledig omcirkeld bent door vijanden. Elk zwaardgevecht dat je wint, levert je ammo op. Tenslotte heb je nog de Chi Blast, een beweging die Wang kan doen met zijn handen om aanstormende vijanden achteruit te blazen of ze zelfs om te draaien, waardoor je ze in de rug kan pijn doen.
De Finisher is een schaamteloze kopie van de Glory Kill uit Doom Eternal.
Er is eveneens een teller die je om de zoveel tijd de kans geeft om een tegenstander in één keer af te maken via een speciale finishing move, genaamd Finisher (hoe kan het anders). Deze is voor elk type vijand anders en telkens best wel indrukwekkend in beeld gebracht. Eerlijkheidshalve is het mechanisme echter niets meer dan een schaamteloze kopie van de zogenaamde Glory Kill uit de meest recente Doom-games. Het tempo van de combat ligt in Shadow Warrior 3 net als in Doom Eternal enorm hoog. Vaak komen er tientallen vijanden op je af, wat de chaos compleet maakt.
Platforming en upgrades à la Doom Eternal
Ook wat het voortbewegen doorheen de lineaire levels betreft, haalden de ontwikkelaars duidelijk hun inspiratie bij Doom Eternal. Wanneer je eens niet als een wildeman om je heen staat te schieten of te zwaaien met je zwaard, zal je voornamelijk double jumps en dashes uitvoeren, muren met klimop beklimmen en aan groene ringen in de lucht hangen met je grappling hook. Elk massagevecht creëert een obstakel in de omgeving dat je eerst moet vernietigen vooraleer je verder kan.
Naast de katana zijn er slechts zeven wapens vrij te spelen, maar elk wapen heeft wel drie upgrades die je kunt uitvoeren wanneer je bepaalde uitdagingen behaalt of wanneer je een hiervoor bedoelde orb vindt in de wereld. Ook up te graden: Wangs Chi Blast, health, het aantal op te rapen health en ammo items alsook de impact van de explosieven in de omgeving.
Absurde humor, erg repetitief, probleem met cutscenes
Al vanaf de eerste minuten merk je dat Shadow Warrior 3 vol doldwaze, absurde humor zit, waarbij allerhande referenties niet geschuwd worden. De game neemt zichzelf allesbehalve ernstig en de focus ligt duidelijk op plezier maken. Zelfs de vijanden maken zich maar al te graag belachelijk. Geregeld geeft Wang hilarisch commentaar op zichzelf, al merk je na een tijdje dat het geluid zich begint te herhalen. Hetzelfde geldt helaas wat voor de actie. Hoe uitdagend de combat in het begin van de game ook is, na een tijdje raak je gewoon overpowered en kun je steeds achtelozer de groepjes vijanden neermaaien. Hierdoor begint de gameplay wat als een sleur aan te voelen, iets waaraan zelfs de dwaze moppen, het hoge tempo, de speciale bazen noch de afwisseling met het platformen iets aan kunnen veranderen.
Grafisch is de game zeker niet mis en de vijanden zijn eveneens mooi geanimeerd.
Grafisch is de game zeker niet mis en de vijanden zijn eveneens heel mooi geanimeerd. Helaas is er nagenoeg elke cutscene stuttering en haperend geluid waar te nemen. Vooral naar het einde toe merkte ik ook enkele serieuze bugs op, zoals items die zweefden of vanzelf verdwenen, vijanden die aan de grond genageld bleven staan of zelfs in de grond bleken vast te zitten. Al moet gezegd worden dat deze vervelende dingen je gelukkig niet mateloos zullen kunnen blijven storen, want Shadow Warrior is echt wel een korte game. Doorgaans na zo’n acht uur heb je hem volledig uit en daarna heb je het ook wel wat ermee gehad.
Conclusie
Liefhebbers van razendsnelle first-person action gameplay, droge humor of goeie graphics zullen Shadow Warrior 3 zeker weten te appreciëren. Tijdens de laatste levels valt echter niet meer onder stoelen of banken te steken dat de inspiratie bij de ontwikkelaars wat op was, het wordt allemaal wat té repetitief en langdradig. Een prima hap voor tussendoor tot je hem uit hebt, maar daarna raak je de game wellicht niet snel meer aan.
Pro
- Grafisch heel mooi
- Vaak lollig
Con
- Kort
- Bijna alle cutscenes haperen
- Te beperkte en repetitieve gameplay
6
Over
Beschikbaar vanaf
1 maart 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- Xbox One
Genre
- Action
- Hack and slash
- Shooter
Ontwikkelaar
- Flying Wild Hog
Uitgever
- Devolver Digital
Website
Bron
Laatst bewerkt:
