Het jaar is 3600. Na ternauwernood het uitsterven te hebben vermeden, keert de mensheid zich af van alles wat te maken heeft met oorlog en wordt er daarentegen gekozen voor een vredig leven, in harmonie met de natuur. In het legendarische Enen ben jij één van de eerste gelukkigen om te herbeleven hoe onze voorouders de grondslagen legden van hetgeen wij tegenwoordig kennen als "de beschaving". Verken, jaag, bouw en mediteer om dit overgangsritueel te voltooien en je plaats in de nieuwe wereld te vinden. Zo luidt vrij vertaald de erg commerciële slogan van de nieuwe pc-game Retreat to Enen. Maar is het spel werkelijk dan zo rustgevend als het klinkt? Dat vertel ik je hier heel gauw.
De open world survival Retreat to Enen werd op 1 augustus uitgebracht voor de pc. Later komt de game nog uit voor de PlayStation 5 en Xbox Series X|S. Uiterlijk lijkt het spel alvast sterk op een aantal toppers uit het genre, waaronder Green Hell en The Forest, maar tevens op een oudere, gelijkaardige game die wellicht een pak minder bekend is: Miasmata. Al deze games heb ik met veel plezier lang gespeeld, wat tevens een reden is waarom ik Retreat to Enen wel interessant genoeg vond om eveneens uit te testen.
Ruwe introductie, wel erg duidelijke menu’s
Meteen na de game op te starten, krijg je het gevoel dat Retreat to Enen wel eens een nogal rudimentaire belevenis zou kunnen worden. Na een kort verhalende slideshow beland je namelijk zonder al te veel franjes in het tropische regenwoud waar je de komende uren, misschien zelfs dagen zult vertoeven. Door nogal dom te handelen stierf ik al snel, maar bleek tevens vreemd genoeg dat ik nog veel te lang als levende dode kon blijven doorlopen, tot het scherm uiteindelijk toch maar wegkwijnde naar het hoofdmenu. Het gebeuren voelde zelfs zo onnatuurlijk aan dat ik meteen nadien even controleerde of ik niet per ongeluk de demo geïnstalleerd had.
Ook de gameplay blijkt diezelfde rauw gebakken lijn te volgen. Jouw eerste opdracht: drinkbaar water zien te vinden. Waarop je het woud gaat verkennen in een willekeurige richting tot je eindelijk een waterplas ontdekt. Een tweede opdracht komt daarna op je scherm: bouw een basis-onderdak (shelter). Je begint vervolgens het aantal benodigde stenen, hout en plantenvezels te verzamelen, terwijl je overleeft in het oerwoud. Niet dat het er gevaarlijk is eigenlijk. En zo gaat het eigenlijk telkens verder, alsof je een bèta-tester van een toekomstig spel bent. Helaas wordt daarnaast nogal onduidelijk weergegeven welke voorwerpen je kan oprapen, doordat er gebruik gemaakt wordt van witte letters die totaal niet opvallen op de felverlichte bodem. Via het Select-menu krijg je een overzicht op je algemene health, als samenraapsel van je honger, dorst en je spirit (dat is je mentaal welzijn). Je kunt er de status van je crafting en building opvragen alsook je inventory en heel belangrijk, het verzamelde voedsel nuttigen. Tevens kun je er de progressie van je verschillende te voltooien opdrachten raadplegen. Ja, gelukkig wordt er duidelijk in de menu’s uitgelegd wat er allemaal nodig is voor de volgende opdracht.
Muzikaal en grafisch knap, maar besturing staat nog niet op punt
Grafisch ziet het spel er wel geregeld mooi uit, toch zeker voor een game die zich niet achter een triple A-titel verschuilt. Ray Tracing kan ingeschakeld worden en bijvoorbeeld knap zijn de animaties hoe planten opzij buigen wanneer je er tegenaan loopt. Ook de muziek slaagt in één van de voornaamste doelen van de game, namelijk een relaxerende sfeer creëren waar je graag naar terugkeert.
Wat echter de besturing betreft, staat Retreat to Enen helaas nog niet helemaal op punt. Wanneer je het spel namelijk met een controller speelt, wordt er op het scherm aangegeven: "druk nu E in voor deze actie". Terwijl de correcte toets eigenlijk "X" is op de controller. Of druk "I" voor het oproepen van de inventory, welke dan weer de Select-toets is op je controller. Tevens blijkt de controller tijdens bepaalde menu’s helemaal nog niet te werken, onder meer wanneer je het spel wil opslaan bij een shelter, waardoor je alsnog de muis hiervoor moet gebruiken.
Té herkenbare gameplay, en helaas minder functioneel
In de game beschik je over de zogenaamde Spirit Power, te vergelijken met Mana uit de RPG-spellen. Zowel mining als harvesting (dat is voedsel gebruiksklaar maken, zoals door kokosnoten in twee te hakken) gebeuren via Quantum Control, een vaardigheid die deze Spirit Power vereist. Ook het craften is complexer uitgewerkt dan gewoon "iets maken" aan een werkbank. Er is een onderscheid tussen het vervaardigen van iets uit overlevingsdoeleinden (zoals voor onderdak of om te koken), om je jachtmethoden te verbeteren of puur voor de luxe. In de game beschik je standaard noch over wapens noch over een kaart. Je hebt enkel een zaklamp, het Home-icoon waar je shelter is en een hexagoon dat aangeeft waar er een zogenaamde Meditation Dome te vinden is. Deze laatste gebruik je om jouw Spirit Power (en aldus je Quantum-krachten) terug te brengen naar het maximale level.
Zoals te verwachten in een survival game, keren in Retreat to Enen een aantal eenzaam te voltooien hoofdactiviteiten heel vaak terug. Een kampvuur maken, koken, het voedsel nuttigen en telkens voldoende slapen: je doet het allemaal alleen en wordt onderwijl één met je omgeving en de natuur. In dat opzicht voelt de game ferm aan als Miasmata, maar dan zonder een ronddwalend monster én zonder bloemen te moeten verzamelen voor enigszins interessante brouwsels. Misschien raak ik hier wel aan de kern van mijn probleem met de game. Als speler voel je namelijk helemaal geen dreiging, noch een einddoel waarnaar te streven. Hierdoor voelt de game enorm weinig functioneel aan. De focus ligt duidelijk op de rust die meditatie in de natuur brengt, iets wat de diverse opdrachten niet eens proberen te verbergen. Zoals één van de eerste missies, die luidt: "Find ruins and meditate". Steeds komt de gameplay maar terug op dat mediteren dus, zonder de speler unieke mechanics of een bijzonder verhaal te brengen. Zitten true survival gamers daar dan zo op te wachten? Misschien was een spannend verhaal errond toch wel een betere keuze geweest.
De open world survival Retreat to Enen werd op 1 augustus uitgebracht voor de pc. Later komt de game nog uit voor de PlayStation 5 en Xbox Series X|S. Uiterlijk lijkt het spel alvast sterk op een aantal toppers uit het genre, waaronder Green Hell en The Forest, maar tevens op een oudere, gelijkaardige game die wellicht een pak minder bekend is: Miasmata. Al deze games heb ik met veel plezier lang gespeeld, wat tevens een reden is waarom ik Retreat to Enen wel interessant genoeg vond om eveneens uit te testen.
Ruwe introductie, wel erg duidelijke menu’s
Meteen na de game op te starten, krijg je het gevoel dat Retreat to Enen wel eens een nogal rudimentaire belevenis zou kunnen worden. Na een kort verhalende slideshow beland je namelijk zonder al te veel franjes in het tropische regenwoud waar je de komende uren, misschien zelfs dagen zult vertoeven. Door nogal dom te handelen stierf ik al snel, maar bleek tevens vreemd genoeg dat ik nog veel te lang als levende dode kon blijven doorlopen, tot het scherm uiteindelijk toch maar wegkwijnde naar het hoofdmenu. Het gebeuren voelde zelfs zo onnatuurlijk aan dat ik meteen nadien even controleerde of ik niet per ongeluk de demo geïnstalleerd had.
Ook de gameplay blijkt diezelfde rauw gebakken lijn te volgen. Jouw eerste opdracht: drinkbaar water zien te vinden. Waarop je het woud gaat verkennen in een willekeurige richting tot je eindelijk een waterplas ontdekt. Een tweede opdracht komt daarna op je scherm: bouw een basis-onderdak (shelter). Je begint vervolgens het aantal benodigde stenen, hout en plantenvezels te verzamelen, terwijl je overleeft in het oerwoud. Niet dat het er gevaarlijk is eigenlijk. En zo gaat het eigenlijk telkens verder, alsof je een bèta-tester van een toekomstig spel bent. Helaas wordt daarnaast nogal onduidelijk weergegeven welke voorwerpen je kan oprapen, doordat er gebruik gemaakt wordt van witte letters die totaal niet opvallen op de felverlichte bodem. Via het Select-menu krijg je een overzicht op je algemene health, als samenraapsel van je honger, dorst en je spirit (dat is je mentaal welzijn). Je kunt er de status van je crafting en building opvragen alsook je inventory en heel belangrijk, het verzamelde voedsel nuttigen. Tevens kun je er de progressie van je verschillende te voltooien opdrachten raadplegen. Ja, gelukkig wordt er duidelijk in de menu’s uitgelegd wat er allemaal nodig is voor de volgende opdracht.
Muzikaal en grafisch knap, maar besturing staat nog niet op punt
Grafisch ziet het spel er wel geregeld mooi uit, toch zeker voor een game die zich niet achter een triple A-titel verschuilt. Ray Tracing kan ingeschakeld worden en bijvoorbeeld knap zijn de animaties hoe planten opzij buigen wanneer je er tegenaan loopt. Ook de muziek slaagt in één van de voornaamste doelen van de game, namelijk een relaxerende sfeer creëren waar je graag naar terugkeert.
De besturing, zeker voor een controller, staat duidelijk nog niet op punt.
Wat echter de besturing betreft, staat Retreat to Enen helaas nog niet helemaal op punt. Wanneer je het spel namelijk met een controller speelt, wordt er op het scherm aangegeven: "druk nu E in voor deze actie". Terwijl de correcte toets eigenlijk "X" is op de controller. Of druk "I" voor het oproepen van de inventory, welke dan weer de Select-toets is op je controller. Tevens blijkt de controller tijdens bepaalde menu’s helemaal nog niet te werken, onder meer wanneer je het spel wil opslaan bij een shelter, waardoor je alsnog de muis hiervoor moet gebruiken.
Té herkenbare gameplay, en helaas minder functioneel
In de game beschik je over de zogenaamde Spirit Power, te vergelijken met Mana uit de RPG-spellen. Zowel mining als harvesting (dat is voedsel gebruiksklaar maken, zoals door kokosnoten in twee te hakken) gebeuren via Quantum Control, een vaardigheid die deze Spirit Power vereist. Ook het craften is complexer uitgewerkt dan gewoon "iets maken" aan een werkbank. Er is een onderscheid tussen het vervaardigen van iets uit overlevingsdoeleinden (zoals voor onderdak of om te koken), om je jachtmethoden te verbeteren of puur voor de luxe. In de game beschik je standaard noch over wapens noch over een kaart. Je hebt enkel een zaklamp, het Home-icoon waar je shelter is en een hexagoon dat aangeeft waar er een zogenaamde Meditation Dome te vinden is. Deze laatste gebruik je om jouw Spirit Power (en aldus je Quantum-krachten) terug te brengen naar het maximale level.
Het is vooral de vraag of de ware survival-liefhebbers zitten te wachten op een game over meditatie.
Zoals te verwachten in een survival game, keren in Retreat to Enen een aantal eenzaam te voltooien hoofdactiviteiten heel vaak terug. Een kampvuur maken, koken, het voedsel nuttigen en telkens voldoende slapen: je doet het allemaal alleen en wordt onderwijl één met je omgeving en de natuur. In dat opzicht voelt de game ferm aan als Miasmata, maar dan zonder een ronddwalend monster én zonder bloemen te moeten verzamelen voor enigszins interessante brouwsels. Misschien raak ik hier wel aan de kern van mijn probleem met de game. Als speler voel je namelijk helemaal geen dreiging, noch een einddoel waarnaar te streven. Hierdoor voelt de game enorm weinig functioneel aan. De focus ligt duidelijk op de rust die meditatie in de natuur brengt, iets wat de diverse opdrachten niet eens proberen te verbergen. Zoals één van de eerste missies, die luidt: "Find ruins and meditate". Steeds komt de gameplay maar terug op dat mediteren dus, zonder de speler unieke mechanics of een bijzonder verhaal te brengen. Zitten true survival gamers daar dan zo op te wachten? Misschien was een spannend verhaal errond toch wel een betere keuze geweest.
Conclusie
Retreat to Enen is knap qua beeld en geluid, maar beschikt verder over geen enkele aspecten die al niet beter bestaan in gelijkaardige titels. Alles wat aanwezig is, en dat is helaas niet inclusief een spannend verhaal, wordt namelijk al beter uitgewerkt in goede survival-games zoals Green Hell, The Forest en zelfs Miasmata. Hierdoor voelt de game vooral aan als een technische demo die een grotere game werd dan hij hoorde te zijn. Veel survival-games beschikken ondertussen al over een Story Mode, waardoor ik niet meteen nog een reden zie om dit spel met focus op meditatie alsnog aan te schaffen, zelfs voor wie problemen heeft met de standaard moeilijkheidsgraad in de games binnen ditzelfde genre. Maar misschien vergis ik me, en bestaat er toch een publiek voor ...
Pro
- Geregeld mooie beelden
- Mooie rustgevende muziek
Con
- Voelt onafgewerkt aan, zeker de besturing
- Amper een verhaallijn
- Reeds beter beproefde mechanismen
6
Over
Beschikbaar vanaf
1 augustus 2022
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
- Xbox Series X|S
Genre
- Survival
Ontwikkelaar
- Head West
Uitgever
- Freedom Games
