Eén van de spellen waar ik naar uitkeek, maar dat helaas mijn most anticipated games-lijstje net niet haalde, is Pokémon Legends: Arceus. Hoewel ik de games hoofdzakelijk speel vanuit een nostalgische gedachte, hoop ik toch steeds dat Game Freak met iets sterk vernieuwend op de proppen komt. De eerste nieuwsberichten en trailers leken alvast veelbelovend voor de nieuwste Pokémon-telg. Open-world en vernieuwde game mechanics, het klonk als muziek in de oren. Maar toegegeven, ergens was er toch die vrees dat de makers iets té veel uit hetzelfde vaatje zouden tappen. Enthousiast, maar met voorzichtige verwachtingen, ging ik met het spel aan de slag. Of de verhoopte vernieuwing daadwerkelijk realiteit is geworden, lees je in onderstaande review!
Pokémon Legends: Arceus
maakt deel uit van de ondertussen achtste generatie van Pokémon-spellen. Je kan het zien als prequel van de eerder uitgegeven Pokémon Diamond en Pearl of de recentere Brilliant Diamond en Shining Pearl, waarvan je onze review eerder kon lezen. Benieuwd welke richting we deze keer uitgaan!
A long long time ago, in a region called Hisui
In Pokémon Legends: Arceus word je via een ruimte-tijd kloof teruggekatapulteerd naar het verleden en kom je terecht in de Hisui-regio, de voorloper van Sinnoh ten tijde van de eerste nederzettingen. Een tijd waarin Pokémon en mensen nog naast elkaar leefden en er van gyms en badges nog geen sprake was. Net als in andere Pokémon-games ontmoet je al snel een professor, deze keer professor Laventon genaamd. Hij laat je kennis maken met het Galaxy Team en vraagt je om hem te assisteren in het samenstellen van de eerste Pokédex. Een beetje vreemd dat je net door de tijd bent geslingerd en al meteen instemt om hieraan mee te helpen, maar goed, niet te veel nadenken! Je vervoegt team Galaxy als lid van het Survey Corps en begint aan je avontuur met enkel je arc phone, een soort mystieke smartphone die je op je trip zal helpen, op zak. Het zou geen Pokémon-spel zijn mocht je uiteraard geen trouwe metgezel aan je zijde hebben. Deze keer krijg je de keuze tussen Rowlet, Cyndaquil en Oshawott. We weten allemaal dat de cool kids de vuur Pokémon kiezen, dus ging ik aan de slag met Row… Cyndaquil!
Je uitvalsbasis is Jubilife Village, naast een aantal basic kampen het enige dorpje in de regio, dat later zal uitgroeien tot het gekende Jubilife City. Het wordt al snel duidelijk dat mensen nog niet al te gek zijn op Pokémon. Hoewel er voorzichtig al enkele ‘fans’ opduiken, zijn de meesten eerder terughoudend of zelfs bang van de grotere exemplaren. Nu goed, aan jou de taak om de Pokédex te vervolledigen en hier verandering in te brengen. Daarnaast dienen er uiteraard ook heel wat missies te worden voltooid. Hierdoor kom je ook al snel in aanraking met leden van de Diamond Clan en de Pearl Clan, twee clans die op zich in vrede naast elkaar leven, maar dankzij hun meningsverschillen wel al eens in de clinch durven te liggen. Waarin ze wel op elkaar lijken, is dat ze beiden Noble Pokémon, een soort Pokémon die een speciale zegen hebben gekregen, aanbidden. Helaas heeft de ruimte-tijd kloof ervoor gezorgd dat deze Noble Pokémon uitzinnig zijn geworden. Aan jou de opdracht om ze trachten te kalmeren en ze opnieuw tot zichzelf te brengen. Het is eens iets anders dan badges verzamelen en Pokémon Leagues winnen.
Gotta index ‘em all!
Eén van je belangrijkste doelen is dus het samenstellen van de eerste Pokédex. In tegenstelling tot eerdere Pokémon-games doe je dat niet enkel door tegen de Pokémon te strijden en ze vervolgens te vangen, maar kan je ze nu ook besluipen en vangen zonder er eerst tegen te vechten. Een andere insteek, maar best een leuke afwisseling. Dit alles gebeurt in een volledige open wereld waarin je vrij kan rondlopen. Let wel op, want er zitten soms agressieve mormels tussen die je zullen aanvallen. Vooral voor de Alpha Pokémon is het opletten geblazen. Zij zijn groter en sterker en je kan ze herkennen aan rode ogen. Vechten of rennen is dan de boodschap, want doe je dat niet, dan kan je ook effectief sterven. Trouwens een tip: doorkruis dezelfde gebieden zowel tijdens de dag als tijdens de nacht. Je zou wel eens andere Pokémon tegen het lijf kunnen lopen.
Je progressie wordt bijgehouden in je logboek. Op basis daarvan krijg je van professor Laventon geld en kan je ook sterren verdienen om hoger in rang te geraken bij het Galaxy Team. Dit laatste is belangrijk, want het is deze rang die bepaalt tot welk level Pokémons je kan vangen. Bepaalde gebieden zullen ook pas toegankelijk zijn vanaf een zekere rang. Gelukkig maak je niet enkel progressie bij het vangen of verslaan van nieuwe Pokémon, maar heeft elke Pokémon zo zijn eigen uitdagingen. Zo dien je bijvoorbeeld dezelfde Pokémon een aantal keren te vangen, moet je hem meerdere keren een specifieke move zien gebruiken, hem laten evolueren, et cetera. Kortom, heel wat mogelijkheden om hoger op de ladder te geraken. Dat dit na verloop van tijd enigszins repetitief wordt, kan je uiteraard niet omheen. Gelukkig hoef je niet per se alle uitdagingen voor elke Pokémon te voltooien om de verhaallijn uit te spelen.
Een ander belangrijk aspect, is het verzamelen van materialen. In tegenstelling tot eerdere games, waar je Pokéballs, health potions, revive items, et cetera gewoon in de Poké Mart kon kopen, dien je deze in Pokémon Legends: Arceus zelf te vervaardigen. Je leest het goed, je moet zelf je Pokéballs maken. Dit doe je door in de open wereld je Pokémon te gebruiken om onder andere bessen te plukken en verschillende soorten stenen of hout te verzamelen. De combinatie van de hoofdverhaallijn, talloze zijmissies, het vervolledigen van je Pokédex en het verzamelen van resources, zorgen ervoor dat je uren zoet bent met het spel. Voor de completionists onder ons, ik hoor daar (helaas) ook bij, met andere woorden met momenten een serieus grindfest om alles te bolwerken.
Een frisse wind in de Pokémon-franchise
Wat eveneens vernieuwend aanvoelt, zijn de Pokémon-gevechten. In tegenstelling tot de eerdere games, zien de gevechten er in Pokémon Legends: Arceus een stuk beter uit. Niet alleen grafisch zien ze er een stuk cooler uit, maar terwijl een gevecht bezig is, kan je gewoon zelf rond de Pokémon heen lopen. Een leuk gegeven dat toch wat extra dynamiek in het spel brengt. Ook aan de mechanics is het één en ander veranderd. Zo is snelheid een stuk belangrijker geworden en kan je bij het selecteren van een aanval ervoor kiezen om naast de standaard attack ook voor de Strong Style of de Agile Style te gaan. Hierbij is het zo dat een Strong Attack meer schade toebrengt, maar dat je ook wat snelheid verliest, waardoor je tegenstander nadien twee keer kan aanvallen. Kies je voor de Agile Style, dan krijg je het omgekeerde: snellere attacks, waardoor je twee keer na elkaar kan aanvallen, maar waarbij de attack zelf minder schade doet. Dit zorgt ervoor dat je tijdens gevechten iets meer moet nadenken over je strategie. Toch een belangrijk aspect, want in tegenstelling tot eerdere games, waar gevechten doorgaans nogal simpel waren, ligt dat bij Arceus toch een stukje anders. Gevechten zijn namelijk heel wat uitdagender geworden. Het is bijvoorbeeld niet ondenkbaar dat je met een level dertig gras-Pokémon kan verliezen van een level achttien vuur-Pokémon. Iets dat bij andere Pokémon-spellen toch niet snel zou voorvallen en wat naar mijn mening een verbetering is.
Een andere welkome toevoeging, is het feit dat wanneer je Pokémon een nieuwe aanval leert, deze in een soort inventaris terecht komt. Net als in de eerdere games heb je nog steeds maar vier abilities per Pokémon beschikbaar, maar waar je in eerdere spellen bij het leren van een nieuwe skill een oude moest laten vallen, komt deze bij Pokémon Legends: Arceus gewoon in een lijstje terecht. Je kan dus steeds, nu ja, out of combat, kiezen tussen de verschillende mogelijke abilities en er naar believen vier selecteren. Geen gedoe meer met HM’s en TM’s en je hoofd breken over welke skill je nu net bij die specifieke Pokémon wilt. Een godsgeschenk! Trouwens nog een leuke: het feit dat je instant kan teleporteren naar je base camps! Het soort quality of life-verbeteringen die we enkel maar kunnen toejuichen.
Niet feilloos, maar zeker een stap in de goede richting!
Het lijkt alsof ik voorlopig enkel maar positief kan zijn over Pokémon Legends: Arceus. Helaas zijn er ook wel wat minpuntjes. Het grootste minpunt is naar mijn mening het grafische aspect. We gaan er geen doekjes om winden: grafisch kan het een stuk beter. Op het eerste zicht ziet de open wereld er best oké uit, maar eenmaal je in meer detail begint te kijken valt het al snel op dat alles nogal ‘kaal’ aanvoelt. Wat bomen, hoge grassen, kliffen en water en om de x meter een Pokémon en … that’s basically it. Game Freak had het gerust een stukje beter kunnen inkleden. Dat de performantie hier niet onder mag lijden klopt, maar als je vergelijkt met soortgelijke spellen, denk maar aan Breath of the Wild (onmogelijk om hiermee niet te vergelijken), dan ziet deze laatstgenoemde er toch nog een stuk frisser uit. Ook voelt bijvoorbeeld het lopen en gooien van Pokéballs nooit echt volledig soepel aan. Zo heb ik regelmatig een Pokéball tegen een boom aangegooid, terwijl ik er duidelijk nog een halve meter naast stond. Niet dat dergelijke zaken per se afbreuk doen aan de spelervaring, maar wel iets waar naar mijn mening meer aandacht mocht aan besteed worden.
Daarnaast zijn er ook nog een aantal kleinere minpuntjes. Zo willen de makers bijvoorbeeld een leuk verhaal brengen en slagen ze daar voor een groot deel ook wel in, maar zijn er helaas toch ook wel te vaak momenten waarbij je voor de zoveelste keer je bevindingen moet gaan rapporteren aan de commandant of je voor de zoveelste keer een ‘baas’ op dezelfde manier moet verslaan. Dat bij dergelijke RPG’s enige repetitiviteit niet te vermijden valt, spreekt voor zich, maar waar de zijmissies vaak toch van enige creativiteit getuigen, vond ik dat bij het hoofdverhaal niet altijd het geval. Opnieuw, geen argumenten om het spel links te laten liggen, maar waarvan ik hoop dat ze er toch meer aandacht aan besteden in de volgende games. Het zou wat onfair zijn om deze review af te sluiten met een minpunt, want ondanks dat is Pokémon Legends: Arceus gewoon een erg leuk spel en naar mijn mening een must-buy voor elke Nintendo Switch-eigenaar!
Pokémon Legends: Arceus
A long long time ago, in a region called Hisui
In Pokémon Legends: Arceus word je via een ruimte-tijd kloof teruggekatapulteerd naar het verleden en kom je terecht in de Hisui-regio, de voorloper van Sinnoh ten tijde van de eerste nederzettingen. Een tijd waarin Pokémon en mensen nog naast elkaar leefden en er van gyms en badges nog geen sprake was. Net als in andere Pokémon-games ontmoet je al snel een professor, deze keer professor Laventon genaamd. Hij laat je kennis maken met het Galaxy Team en vraagt je om hem te assisteren in het samenstellen van de eerste Pokédex. Een beetje vreemd dat je net door de tijd bent geslingerd en al meteen instemt om hieraan mee te helpen, maar goed, niet te veel nadenken! Je vervoegt team Galaxy als lid van het Survey Corps en begint aan je avontuur met enkel je arc phone, een soort mystieke smartphone die je op je trip zal helpen, op zak. Het zou geen Pokémon-spel zijn mocht je uiteraard geen trouwe metgezel aan je zijde hebben. Deze keer krijg je de keuze tussen Rowlet, Cyndaquil en Oshawott. We weten allemaal dat de cool kids de vuur Pokémon kiezen, dus ging ik aan de slag met Row… Cyndaquil!
Je uitvalsbasis is Jubilife Village, naast een aantal basic kampen het enige dorpje in de regio, dat later zal uitgroeien tot het gekende Jubilife City. Het wordt al snel duidelijk dat mensen nog niet al te gek zijn op Pokémon. Hoewel er voorzichtig al enkele ‘fans’ opduiken, zijn de meesten eerder terughoudend of zelfs bang van de grotere exemplaren. Nu goed, aan jou de taak om de Pokédex te vervolledigen en hier verandering in te brengen. Daarnaast dienen er uiteraard ook heel wat missies te worden voltooid. Hierdoor kom je ook al snel in aanraking met leden van de Diamond Clan en de Pearl Clan, twee clans die op zich in vrede naast elkaar leven, maar dankzij hun meningsverschillen wel al eens in de clinch durven te liggen. Waarin ze wel op elkaar lijken, is dat ze beiden Noble Pokémon, een soort Pokémon die een speciale zegen hebben gekregen, aanbidden. Helaas heeft de ruimte-tijd kloof ervoor gezorgd dat deze Noble Pokémon uitzinnig zijn geworden. Aan jou de opdracht om ze trachten te kalmeren en ze opnieuw tot zichzelf te brengen. Het is eens iets anders dan badges verzamelen en Pokémon Leagues winnen.
Gotta index ‘em all!
Eén van je belangrijkste doelen is dus het samenstellen van de eerste Pokédex. In tegenstelling tot eerdere Pokémon-games doe je dat niet enkel door tegen de Pokémon te strijden en ze vervolgens te vangen, maar kan je ze nu ook besluipen en vangen zonder er eerst tegen te vechten. Een andere insteek, maar best een leuke afwisseling. Dit alles gebeurt in een volledige open wereld waarin je vrij kan rondlopen. Let wel op, want er zitten soms agressieve mormels tussen die je zullen aanvallen. Vooral voor de Alpha Pokémon is het opletten geblazen. Zij zijn groter en sterker en je kan ze herkennen aan rode ogen. Vechten of rennen is dan de boodschap, want doe je dat niet, dan kan je ook effectief sterven. Trouwens een tip: doorkruis dezelfde gebieden zowel tijdens de dag als tijdens de nacht. Je zou wel eens andere Pokémon tegen het lijf kunnen lopen.
Je progressie wordt bijgehouden in je logboek. Op basis daarvan krijg je van professor Laventon geld en kan je ook sterren verdienen om hoger in rang te geraken bij het Galaxy Team. Dit laatste is belangrijk, want het is deze rang die bepaalt tot welk level Pokémons je kan vangen. Bepaalde gebieden zullen ook pas toegankelijk zijn vanaf een zekere rang. Gelukkig maak je niet enkel progressie bij het vangen of verslaan van nieuwe Pokémon, maar heeft elke Pokémon zo zijn eigen uitdagingen. Zo dien je bijvoorbeeld dezelfde Pokémon een aantal keren te vangen, moet je hem meerdere keren een specifieke move zien gebruiken, hem laten evolueren, et cetera. Kortom, heel wat mogelijkheden om hoger op de ladder te geraken. Dat dit na verloop van tijd enigszins repetitief wordt, kan je uiteraard niet omheen. Gelukkig hoef je niet per se alle uitdagingen voor elke Pokémon te voltooien om de verhaallijn uit te spelen.
Gevechten zijn heel wat uitdagender geworden.
Een ander belangrijk aspect, is het verzamelen van materialen. In tegenstelling tot eerdere games, waar je Pokéballs, health potions, revive items, et cetera gewoon in de Poké Mart kon kopen, dien je deze in Pokémon Legends: Arceus zelf te vervaardigen. Je leest het goed, je moet zelf je Pokéballs maken. Dit doe je door in de open wereld je Pokémon te gebruiken om onder andere bessen te plukken en verschillende soorten stenen of hout te verzamelen. De combinatie van de hoofdverhaallijn, talloze zijmissies, het vervolledigen van je Pokédex en het verzamelen van resources, zorgen ervoor dat je uren zoet bent met het spel. Voor de completionists onder ons, ik hoor daar (helaas) ook bij, met andere woorden met momenten een serieus grindfest om alles te bolwerken.
Een frisse wind in de Pokémon-franchise
Wat eveneens vernieuwend aanvoelt, zijn de Pokémon-gevechten. In tegenstelling tot de eerdere games, zien de gevechten er in Pokémon Legends: Arceus een stuk beter uit. Niet alleen grafisch zien ze er een stuk cooler uit, maar terwijl een gevecht bezig is, kan je gewoon zelf rond de Pokémon heen lopen. Een leuk gegeven dat toch wat extra dynamiek in het spel brengt. Ook aan de mechanics is het één en ander veranderd. Zo is snelheid een stuk belangrijker geworden en kan je bij het selecteren van een aanval ervoor kiezen om naast de standaard attack ook voor de Strong Style of de Agile Style te gaan. Hierbij is het zo dat een Strong Attack meer schade toebrengt, maar dat je ook wat snelheid verliest, waardoor je tegenstander nadien twee keer kan aanvallen. Kies je voor de Agile Style, dan krijg je het omgekeerde: snellere attacks, waardoor je twee keer na elkaar kan aanvallen, maar waarbij de attack zelf minder schade doet. Dit zorgt ervoor dat je tijdens gevechten iets meer moet nadenken over je strategie. Toch een belangrijk aspect, want in tegenstelling tot eerdere games, waar gevechten doorgaans nogal simpel waren, ligt dat bij Arceus toch een stukje anders. Gevechten zijn namelijk heel wat uitdagender geworden. Het is bijvoorbeeld niet ondenkbaar dat je met een level dertig gras-Pokémon kan verliezen van een level achttien vuur-Pokémon. Iets dat bij andere Pokémon-spellen toch niet snel zou voorvallen en wat naar mijn mening een verbetering is.
Een andere welkome toevoeging, is het feit dat wanneer je Pokémon een nieuwe aanval leert, deze in een soort inventaris terecht komt. Net als in de eerdere games heb je nog steeds maar vier abilities per Pokémon beschikbaar, maar waar je in eerdere spellen bij het leren van een nieuwe skill een oude moest laten vallen, komt deze bij Pokémon Legends: Arceus gewoon in een lijstje terecht. Je kan dus steeds, nu ja, out of combat, kiezen tussen de verschillende mogelijke abilities en er naar believen vier selecteren. Geen gedoe meer met HM’s en TM’s en je hoofd breken over welke skill je nu net bij die specifieke Pokémon wilt. Een godsgeschenk! Trouwens nog een leuke: het feit dat je instant kan teleporteren naar je base camps! Het soort quality of life-verbeteringen die we enkel maar kunnen toejuichen.
Niet feilloos, maar zeker een stap in de goede richting!
Het lijkt alsof ik voorlopig enkel maar positief kan zijn over Pokémon Legends: Arceus. Helaas zijn er ook wel wat minpuntjes. Het grootste minpunt is naar mijn mening het grafische aspect. We gaan er geen doekjes om winden: grafisch kan het een stuk beter. Op het eerste zicht ziet de open wereld er best oké uit, maar eenmaal je in meer detail begint te kijken valt het al snel op dat alles nogal ‘kaal’ aanvoelt. Wat bomen, hoge grassen, kliffen en water en om de x meter een Pokémon en … that’s basically it. Game Freak had het gerust een stukje beter kunnen inkleden. Dat de performantie hier niet onder mag lijden klopt, maar als je vergelijkt met soortgelijke spellen, denk maar aan Breath of the Wild (onmogelijk om hiermee niet te vergelijken), dan ziet deze laatstgenoemde er toch nog een stuk frisser uit. Ook voelt bijvoorbeeld het lopen en gooien van Pokéballs nooit echt volledig soepel aan. Zo heb ik regelmatig een Pokéball tegen een boom aangegooid, terwijl ik er duidelijk nog een halve meter naast stond. Niet dat dergelijke zaken per se afbreuk doen aan de spelervaring, maar wel iets waar naar mijn mening meer aandacht mocht aan besteed worden.
De heilige graal van Pokémon-games, is het voorlopig nog niet, maar een potentiële voorloper daarvan volgens mij absoluut wel.
Daarnaast zijn er ook nog een aantal kleinere minpuntjes. Zo willen de makers bijvoorbeeld een leuk verhaal brengen en slagen ze daar voor een groot deel ook wel in, maar zijn er helaas toch ook wel te vaak momenten waarbij je voor de zoveelste keer je bevindingen moet gaan rapporteren aan de commandant of je voor de zoveelste keer een ‘baas’ op dezelfde manier moet verslaan. Dat bij dergelijke RPG’s enige repetitiviteit niet te vermijden valt, spreekt voor zich, maar waar de zijmissies vaak toch van enige creativiteit getuigen, vond ik dat bij het hoofdverhaal niet altijd het geval. Opnieuw, geen argumenten om het spel links te laten liggen, maar waarvan ik hoop dat ze er toch meer aandacht aan besteden in de volgende games. Het zou wat onfair zijn om deze review af te sluiten met een minpunt, want ondanks dat is Pokémon Legends: Arceus gewoon een erg leuk spel en naar mijn mening een must-buy voor elke Nintendo Switch-eigenaar!
Conclusie
Met Pokémon Legends: Arceus probeert Game Freak een frisse, nieuwe weg in te slaan. Ondanks een aantal minpuntjes, slagen ze daar naar mijn mening ook wel voor een groot stuk in en is deze titel een serieuze stap in de goede richting. Vooral het open wereld-gegeven en de talloze zijmissies zorgen ervoor dat je als speler heel wat vrijheid hebt om, naast het voltooien van de hoofdverhaallijn, gewoon je eigen ding te kunnen doen. De heilige graal van Pokémon-games, waar elke fan zo erg op hoopt, is het voorlopig nog niet, maar een potentiële voorloper daarvan volgens mij absoluut wel. Een welkome verademing die de franchise zeker kon gebruiken! Ik kijk alvast uit naar een volgende ‘Legends’-game, hopelijk in dat geval met een multiplayer-optie!
Pro
- Open wereld met talloze zijmissies
- Verbeterde game mechanics
- Aanvallen blijven behouden in je inventaris
- Vernieuwend in de franchise
Con
- Grafisch aspect kan beter
- Soms iets te repetitief
- Geen multiplayer
8.5
Over
Beschikbaar vanaf
28 januari 2022
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
Genre
- Adventure
- RPG
Ontwikkelaar
- Game Freak
Uitgever
- Nintendo
- The Pokémon Company
