OCO is het soort game die illustreert dat het soms het beste is om niet af te gaan op eerste indrukken. Initieel lijkt dit gewoon de zoveelste puzzelgame waarvan je op Android en iOS, niet toevallig waar de game haar oorsprong heeft, tientallen soortgenoten kan vinden. Het soort spelletje waar je even een minuutje of vijf mee kan dollen voor je verder werkt aan een review over grasmaaiers. OCO heeft echter een verslavend kantje dat zijn haakjes in je weet te zetten met haar mix van slimme gameplay en gevoel voor stijl.
Het is een kleine game met grote ambities, en dat zorgt voor een titel die je blijft uitdagen om verder te spelen. Het basisconcept is zoals bij elke goede puzzelgame eenvoudig uit te leggen. Je krijgt steeds ingewikkeldere ronde vormen voorgeschoteld die netjes om hun as draaien en jij bestuurt een klein blokje dat erop gebrand is de andere kleine blokjes te pakken die in en op het draaiende labyrint te vinden zijn. Je enige vorm van besturing? De knop om te springen. OCO is een kruising tussen een puzzel- en platformgame waarin de omgeving constant roteert en je moet zorgen dat je met een perfect gevoel voor timing springt. Wil je in de andere richting bewegen? Spring dan even tegen een muur om de andere kant op te gaan.
Puzzelen met gevoel voor stijl
Wat al erg snel duidelijk is bij deze OCO is dat het een sterk gevoel voor stijl heeft. Er is een minimalistische ambient soundtrack die beïnvloed wordt door je acties op het scherm en je sprongen laten een kleurrijke lijn achter. Wanneer je door de stage stuitert zie je overal de sporen die je achtergelaten hebt, alsof je een kleine komeet in een kunstproject bent. OCO heeft duidelijk een artistieke flair in zich, hoe minimalistisch het ook mag zijn. Uiteraard doet het ook wat een goede puzzelgame moet doen door eenvoudig te beginnen en dan steeds net wat complexer uit de hoek te komen. Zo duurt het niet lang voor er groene blokjes in de stages komen die als lanceerplatform dienen om op hogere plekken te komen en daar stopt het uiteraard niet. Paars laat je zweven, oranje kleeft, wit laat je teleporteren en van rood blijf je gewoon af. Rood betekent dood. Het zijn extra elementen die de gameplay wat van een twist geven zonder dat het momentum onderbroken wordt. OCO heeft een flow van kleurtjes, gestuiter en ambient muziek die je steeds complexere omgevingen en moeilijkere sprongen voorschotelt op een manier dat je er nooit echt stil bij staat. Het verschil tussen de levels uit de eerste wereld en de latere levels is immens, maar omdat OCO de leercurve zo netjes opbouwt voelt de uitdaging nooit onoverkomelijk.
Nu doe ik uitschijnen dat OCO eenvoudig is, maar dat klopt slechts tot op zekere hoogte. Het uitspelen van een level, dat is gewoon goed te doen als je niet het reactievermogen van Xavier Waterslaeghers tussen de doelpalen hebt. Dat uitspelen is stap één van drie. Andere doelen om na te jagen is het level halen in zo weinig mogelijk kliks en in een zo snel mogelijke tijd. Dat is andere choco. Dit is het soort spel waar een stage slechts een seconde of dertien vergt om te voltooien, maar waar je wel een dik half uur zit te proberen en proberen voor je dat doel ook weet te behalen. Dat verslavend kantje waar ik het in de intro over had dus. Dit is het soort spel waar je heel wat tijd in kan stoppen op jacht naar die topscore, omdat de game je ook laat voelen dat het met een combinatie van skill, volharding en wat geluk ook mogelijk is. OCO is een beetje een puzzel en een beetje een platformer, maar voelt door de muziek en de nadruk op timing ook aan als een rhythm game. Onder dat simpele oppervlak gaat er verrassend veel schuil.
Veel plezier voor een klein prijsje
Het is voor de zachte prijs dat het kost ook een genereuze titel. Er zijn sowieso heel wat levels om volledig je bitch te maken, maar er is ook een uitgebreide editor om zelf levels te maken en te delen met de community. Dient het gezegd te worden dat er nu al stages te vinden zijn die het best omschreven kunnen worden als sadistisch? Erg veel kritiek kun je er uiteindelijk niet op hebben. Het is een kleine maar fijne game die je een paar uur zoet kan houden met uitsluitend drukken op de jump knop.
Het is een kleine game met grote ambities, en dat zorgt voor een titel die je blijft uitdagen om verder te spelen. Het basisconcept is zoals bij elke goede puzzelgame eenvoudig uit te leggen. Je krijgt steeds ingewikkeldere ronde vormen voorgeschoteld die netjes om hun as draaien en jij bestuurt een klein blokje dat erop gebrand is de andere kleine blokjes te pakken die in en op het draaiende labyrint te vinden zijn. Je enige vorm van besturing? De knop om te springen. OCO is een kruising tussen een puzzel- en platformgame waarin de omgeving constant roteert en je moet zorgen dat je met een perfect gevoel voor timing springt. Wil je in de andere richting bewegen? Spring dan even tegen een muur om de andere kant op te gaan.
Puzzelen met gevoel voor stijl
Wat al erg snel duidelijk is bij deze OCO is dat het een sterk gevoel voor stijl heeft. Er is een minimalistische ambient soundtrack die beïnvloed wordt door je acties op het scherm en je sprongen laten een kleurrijke lijn achter. Wanneer je door de stage stuitert zie je overal de sporen die je achtergelaten hebt, alsof je een kleine komeet in een kunstproject bent. OCO heeft duidelijk een artistieke flair in zich, hoe minimalistisch het ook mag zijn. Uiteraard doet het ook wat een goede puzzelgame moet doen door eenvoudig te beginnen en dan steeds net wat complexer uit de hoek te komen. Zo duurt het niet lang voor er groene blokjes in de stages komen die als lanceerplatform dienen om op hogere plekken te komen en daar stopt het uiteraard niet. Paars laat je zweven, oranje kleeft, wit laat je teleporteren en van rood blijf je gewoon af. Rood betekent dood. Het zijn extra elementen die de gameplay wat van een twist geven zonder dat het momentum onderbroken wordt. OCO heeft een flow van kleurtjes, gestuiter en ambient muziek die je steeds complexere omgevingen en moeilijkere sprongen voorschotelt op een manier dat je er nooit echt stil bij staat. Het verschil tussen de levels uit de eerste wereld en de latere levels is immens, maar omdat OCO de leercurve zo netjes opbouwt voelt de uitdaging nooit onoverkomelijk.
Al springend en proberend leer je het stuiteren van het blokje in OCO
Nu doe ik uitschijnen dat OCO eenvoudig is, maar dat klopt slechts tot op zekere hoogte. Het uitspelen van een level, dat is gewoon goed te doen als je niet het reactievermogen van Xavier Waterslaeghers tussen de doelpalen hebt. Dat uitspelen is stap één van drie. Andere doelen om na te jagen is het level halen in zo weinig mogelijk kliks en in een zo snel mogelijke tijd. Dat is andere choco. Dit is het soort spel waar een stage slechts een seconde of dertien vergt om te voltooien, maar waar je wel een dik half uur zit te proberen en proberen voor je dat doel ook weet te behalen. Dat verslavend kantje waar ik het in de intro over had dus. Dit is het soort spel waar je heel wat tijd in kan stoppen op jacht naar die topscore, omdat de game je ook laat voelen dat het met een combinatie van skill, volharding en wat geluk ook mogelijk is. OCO is een beetje een puzzel en een beetje een platformer, maar voelt door de muziek en de nadruk op timing ook aan als een rhythm game. Onder dat simpele oppervlak gaat er verrassend veel schuil.
Veel plezier voor een klein prijsje
Het is voor de zachte prijs dat het kost ook een genereuze titel. Er zijn sowieso heel wat levels om volledig je bitch te maken, maar er is ook een uitgebreide editor om zelf levels te maken en te delen met de community. Dient het gezegd te worden dat er nu al stages te vinden zijn die het best omschreven kunnen worden als sadistisch? Erg veel kritiek kun je er uiteindelijk niet op hebben. Het is een kleine maar fijne game die je een paar uur zoet kan houden met uitsluitend drukken op de jump knop.
Conclusie
OCO kost je nauwelijks vijf euro en biedt daar heel wat game voor in ruil. Uitdagende labyrinten, een aaneensluiting van gekke sprongen en power-ups en tonnen minimalistische flair. OCO is simpel qua opzet, maar verrassend uitgekiend qua uitwerking.
Pro
- Begint eenvoudig en schroeft de uitdaging vervolgens netjes op
- Stijlvolle uitwerking van kleur en muziek
- Mogelijkheid om zelf levels te maken en die van andere users te spelen
- De topscores behalen vergt erg veel skill
Con
- Het kan frustrerend worden als je de score waar je op jaagt steeds net niet haalt
8
Over
Beschikbaar vanaf
16 augustus 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Ontwikkelaar
- SPECTRUM48
Uitgever
- SPECTRUM48
