Zoals elk jaar gaan we de week in waar - in zowat elke omgeving - gemorreld wordt. Ofwel uit wanhoop om wat men dit jaar weer moet verzinnen om romantisch te zijn ófwel omdat er rondomrond enkel gemorreld wordt over wat (luid) als ‘commerciële onzin’ wordt afgedaan. Aangezien BeyondGaming (het zit ‘em in de naam) zich wil bekommeren over elk deel van uw leven, geven wij - ik, appelez-moi Cupido - dé tip. Geschikt als cadeau voor de liefde van je leven, de liefde van deze week of voor jezelf: Mario vs. Donkey Kong verschijnt op 16 februari. (Dat valt dan ook nog netjes op een datum die minder ‘geforceerd’ overkomt, #geniaal)
Mario vs. Donkey Kong
is vanaf 16 februari te spelen op Nintendo Switch, en komt - zowel digitaal als fysiek - op € 49,99.
Het spel werd een absolute bestseller, een platformer voor de naam nog maar bestond. Al werd uiteindelijk loodgieter Mario dé mascotte van Nintendo, DK kreeg een plaats in de popcultuur die hij tot op vandaag moeiteloos behoudt. Maar ook Donkey Kong zelf is niet ongevoelig voor trends en mode. Hij mag dan zelf op een grote collectie merchandise te vinden zijn, wanneer hij ziet dat de Mario Speelgoedfabriek een Mini-Mario-speeltje op de markt brengt, dan móet en zál hij er eentje bemachtigen. Helaas is het hebbeding een stormend succes en komt onze aap met lege handen thuis. Kong zou natuurlijk geen Kong zijn mocht hij dat zomaar over zijn kant laten gaan. Hij steelt niet één, maar álle beeldjes. Dat is dan weer iets dat Mario niet laat voorbijgaan en zo belanden we pardoes in een dolle achtervolging om de gestolen goederen terug bij de rechtmatige loodgieter te laten landen.
Het puzzelelement is niet altijd zo eenvoudig dan je misschien zou denken. Er zijn maar liefst zes verschillende werelden waar Mario zich een weg door moet banen en die durven echt het vuur wel aan de schenen te leggen. Welke knop druk je in om de sleutel te krijgen? Wat als die knop weliswaar jackpot is, maar je hopeloos vast zit ver van de uitgang? Of de sleutel verschijnt in al zijn glorie aan het hele andere eind van een kamer en blijft welgeteld vijftien seconden beschikbaar? Je mag je overalls al serieus opstropen om er op tijd bij te geraken. Waar de speler vroeger al eens moest sprinten om te vermijden dat het rollende landschap je overspoelde (cue het maffe sprongetje en bye bye Mario), is er nu stijgende lava die we de baas moeten blijven (in het super relaxed benoemde Vlamvulkaan). Wanneer je in een wereld de zes levels hebt kunnen voltooien, word je beloond met een MM-Level. De Mini-Mario's die de absolute break-out sterren waren van de eerste game uit 2004, krijgen hier ook hun moment in de schijnwerpers. Je verzamelt hier de letters van het woord TOY om zo de kleintjes terug thuis te krijgen. Niet met een vinger in de neus te doen, de speelgoedventjes zijn breekbaar.
Bovenstaande wil wel zeggen dat je in het begin wat op je tanden moet bijten. Er is geen 'op zich staande' tutorial - dat is gewoon het begin van de game - dus daar moet een meer ervaren speler 'gewoon even door'. Gelukkig krijg je er wel een hele geslaagde heruitgave voor in de plaats. De zes werelden zijn gevarieerd, je komt nooit (behalve in dat prille begin) vast te zitten in dat soort copy paste-manier van spelen (bij de pinken blijven) en de uitdagingen groeien wel degelijk voldoende om een sense of accomplishment te hebben bij het volbrengen van je doel. Daarbij krijgen we nu ook de mogelijkheid om figuurlijk een stapje terug te zetten en met uitzoomen het geheel van je wereld zien. Dit is een godsgeschenk (tikkie overdreven maar ... het is handig!) wanneer je moet puzzelen hoe je van punt A naar B geraakt met een tijdslimiet. Er zijn 130 levels in totaal, dat zijn er veertig meer dan in de originele game, en daar zitten twee volslagen nieuwe werelden bij (Slippery Summit waar alles glad, scherp en ijzig is en Merry Mini-Land dat een circusthema heeft). Wie zich overal doorheen klimt met perfecte scores zal uiteindelijk ook zestien expertlevels kunnen vrijspelen. En terwijl je losgaat in het redden van Mini-Mario's, moet je zeker ook op de muziek letten. Men heeft hard gewerkt om verschillende moods en interpretaties van de gekende deuntjes toe te voegen. Een klein iets - alhoewel? - maar het brengt nog een graadje extra fleur in deze zo al kleurrijk leuke wereld.
Mario vs. Donkey Kong
Krazy Kong
1981 was een goed jaar (1980 net eentje beter, maar toch dik oké). Het gaf de wereld een aantal zaken: de eerste spaceshuttle Columbia, Raiders of the Lost Ark is de grootste film, er werd geschoten op zowel president als paus en, én, Donkey Kong maakte zijn intrede. Een loodgieter, die zijn dagtaak ver te buiten gaat, klimt ladders op en af in de hoop de bevallige Pauline te redden. Terwijl hij dat poogt, moet hij allerhande vallende tonnen ontwijken van een erg boze aap: de genaamde Donkey Kong of DK voor de vrienden.Het spel werd een absolute bestseller, een platformer voor de naam nog maar bestond. Al werd uiteindelijk loodgieter Mario dé mascotte van Nintendo, DK kreeg een plaats in de popcultuur die hij tot op vandaag moeiteloos behoudt. Maar ook Donkey Kong zelf is niet ongevoelig voor trends en mode. Hij mag dan zelf op een grote collectie merchandise te vinden zijn, wanneer hij ziet dat de Mario Speelgoedfabriek een Mini-Mario-speeltje op de markt brengt, dan móet en zál hij er eentje bemachtigen. Helaas is het hebbeding een stormend succes en komt onze aap met lege handen thuis. Kong zou natuurlijk geen Kong zijn mocht hij dat zomaar over zijn kant laten gaan. Hij steelt niet één, maar álle beeldjes. Dat is dan weer iets dat Mario niet laat voorbijgaan en zo belanden we pardoes in een dolle achtervolging om de gestolen goederen terug bij de rechtmatige loodgieter te laten landen.
Mario tai Donkī Kongu
Mario vs. Donkey Kong kwam origineel reeds in 2004 uit voor de Game Boy Advance. De game verkocht maar liefst 1.370.000 exemplaren, uitstekende cijfers voor een jaar waarin bijvoorbeeld ook GTA: San Andreas uitkwam. Twintig jaar later krijgen we nu een geüpdatete en uitgebreidere versie voor de Nintendo Switch. Je kan kiezen uit de klassieke modus met een timer of een ontspannendere optie zonder tijdsdruk en met meerdere levens. Elk level heeft twee essentiële onderdelen: je moet ten eerste aan een sleutel zien te geraken en daarna met die sleutel de Mini-Mario's bemachtigen. Het principe is zoals we van Donkey Kong style mogen verwachten: je gaat met een combinatie van ladders en drukknoppen aan de slag om je doorheen platforms te werken. Onderweg bevinden zich de vijanden (handlangers) die je bij Kong willen weghouden.Je mag je overalls al serieus opstropen om op tijd te zijn.
Het puzzelelement is niet altijd zo eenvoudig dan je misschien zou denken. Er zijn maar liefst zes verschillende werelden waar Mario zich een weg door moet banen en die durven echt het vuur wel aan de schenen te leggen. Welke knop druk je in om de sleutel te krijgen? Wat als die knop weliswaar jackpot is, maar je hopeloos vast zit ver van de uitgang? Of de sleutel verschijnt in al zijn glorie aan het hele andere eind van een kamer en blijft welgeteld vijftien seconden beschikbaar? Je mag je overalls al serieus opstropen om er op tijd bij te geraken. Waar de speler vroeger al eens moest sprinten om te vermijden dat het rollende landschap je overspoelde (cue het maffe sprongetje en bye bye Mario), is er nu stijgende lava die we de baas moeten blijven (in het super relaxed benoemde Vlamvulkaan). Wanneer je in een wereld de zes levels hebt kunnen voltooien, word je beloond met een MM-Level. De Mini-Mario's die de absolute break-out sterren waren van de eerste game uit 2004, krijgen hier ook hun moment in de schijnwerpers. Je verzamelt hier de letters van het woord TOY om zo de kleintjes terug thuis te krijgen. Niet met een vinger in de neus te doen, de speelgoedventjes zijn breekbaar.
And a-one and a-Toad
Zoals ik hierboven al zei, niet elke level is een eitje. Nintendo heeft hier een game gemaakt die over alle leeftijden zal gesmaakt worden, dus er komt ook al eens zweet aan te pas. Hiervoor krijgen we een leuke nieuwigheid bij 2004 en dat is de co-opmodus: je kan de controle nemen over een (de) Toad en samenwerken om DK te slim af te zijn. Wanneer een sleutel op een vervelende plaats verschijnt of je ergens moeilijk doorheen kan (want Mario heeft soms een beetje buik te veel), dan is Toad je geroepen bondgenoot. Omdat dit geen klassiek 'Mario'-spel in de 'Mario'-wereld is, bestaat de kans dat je vlotjes een move wil gaan doen die Mario hier helemaal niet kan. Ik wou al te vaak door de grond zakken (op zijn loodgieters, niet op zijn Squidwards) en dat kan in deze game dus niet. Dan denk je 'Ha, met die sleutel boor ik mij gewoon tot aan de uitgang' en kom je bedrogen uit. Een oude getrouwe Toad die alles doet wat je van hem nodig hebt, is dan een frisse wind!De uitdagingen groeien wel degelijk voldoende om een sense of accomplishment te hebben bij het volbrengen van je doel.
Bovenstaande wil wel zeggen dat je in het begin wat op je tanden moet bijten. Er is geen 'op zich staande' tutorial - dat is gewoon het begin van de game - dus daar moet een meer ervaren speler 'gewoon even door'. Gelukkig krijg je er wel een hele geslaagde heruitgave voor in de plaats. De zes werelden zijn gevarieerd, je komt nooit (behalve in dat prille begin) vast te zitten in dat soort copy paste-manier van spelen (bij de pinken blijven) en de uitdagingen groeien wel degelijk voldoende om een sense of accomplishment te hebben bij het volbrengen van je doel. Daarbij krijgen we nu ook de mogelijkheid om figuurlijk een stapje terug te zetten en met uitzoomen het geheel van je wereld zien. Dit is een godsgeschenk (tikkie overdreven maar ... het is handig!) wanneer je moet puzzelen hoe je van punt A naar B geraakt met een tijdslimiet. Er zijn 130 levels in totaal, dat zijn er veertig meer dan in de originele game, en daar zitten twee volslagen nieuwe werelden bij (Slippery Summit waar alles glad, scherp en ijzig is en Merry Mini-Land dat een circusthema heeft). Wie zich overal doorheen klimt met perfecte scores zal uiteindelijk ook zestien expertlevels kunnen vrijspelen. En terwijl je losgaat in het redden van Mini-Mario's, moet je zeker ook op de muziek letten. Men heeft hard gewerkt om verschillende moods en interpretaties van de gekende deuntjes toe te voegen. Een klein iets - alhoewel? - maar het brengt nog een graadje extra fleur in deze zo al kleurrijk leuke wereld.
Conclusie
Nintendo is nog steeds op zijn allerbest wanneer het trouw blijft aan zijn eigen, heel eigen, stijl en daar nog eens binnen is Mario en alles aanverwant ongetwijfeld de top. Retro consoles zijn helemaal hot en de originele Mario vs. Donkey Kong is nog volkomen speelbaar (en verkoopt nog vlotjes), en net daarom is het zo leuk wanneer je niet 'gewoon' een reissue op je bord krijgt. Veertig nagelnieuwe levels, twee volstrekt nieuwe werelden, de co-opmodus, zelfs de knap doordachte vernieuwde soundtrack ... Het maakt dat zelfs wie de eerste game nog liggen heeft hier met de glimlach zal op kijken. Jong en oud kunnen aan de slag door de keuze tussen getimede of relaxed setting, het puzzelen groeit gestaag in uitdagingsniveau zonder te veel kans op frustratie. Natuurlijk is dit niet dé game die het genre zal heruitvinden of zelfs baanbrekend binnen de wereld van Mario, maar dat was niemand ook echt aan het zoeken. Dit is pure fun in de beste traditie van gaming.
Pro
- Veel nieuwe content
- Mini-Mario's nog steeds super schattig
- Voor een heel uitgebreid publiek
Con
- Eerste paar levels zijn voor ervarener gamers nogal repetitief
8
Over
Beschikbaar vanaf
16 februari 2024
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
Genre
- Adventure
- Platformer
- Puzzle
Ontwikkelaar
- Nintendo
Uitgever
- Nintendo
