Tekenfilms uit de jaren tachtig, de gelijkenis is hierbij zeer groot. De eerste vrijgegeven beelden katapulteerden mij stante pede terug naar lang vervlogen tijden. Als klein mannetje op de zetel, kijkend naar naar een dikke CRT-televisie. He-Man reisde door het universum in de Masters of the Universe, de slechte Skeletor achterna. Die laatste is ondertussen bekend van de memes. Mijn interesse was gewekt en ik was benieuwd of deze stijl en het gevoel van toen terug naar boven kwam tijdens het spelen.
MythForce maakt duidelijk gebruik van die befaamde tekenstijl, maar is dat ook voldoende doorgetrokken in de algemene beleving? Ik testte het spel op Nintendo Switch en werd meegenomen in de grafische pracht die hier goed tot uiting kwam. Het spel is ook beschikbaar voor pc, Xbox en PlayStation, maar de Switch staat dus goed zijn mannetje. Het zijn dan ook geen superzware textures en modellen, waardoor deze stijl zich er gemakkelijk toe leent om er toch goed uit te zien. Voor de rest van de review zal ik mij dan ook op andere zaken concentreren, want het spel slaagt er zeker in om dat zaterdagmorgen gevoel op te roepen.
Het mag je niets verbazen dat deze vier personages de typische sword-and-sorcery archetypen belichamen. Victoria is de moedige ridder, Rico is de rogue van dienst, Maggie heeft - hoe kan het ook anders met zo'n naam - magische krachten en Hawkins is de dodelijk jager die met pijl en boog ten strijde trekt. Ieder van hen heeft twee combinaties aan wapens waartussen je steeds kan wisselen. Waar de ridder altijd van dichtbij haar aanvallen uitvoert, zullen de magiër en jager steeds de afstand bewaren. De rogue kan echter afwisselen tussen zijn zwaard en boog, en kan dus kiezen voor een actievere of passievere stijl afhankelijk van de situatie.
MythForce stuurt je wel maar al te graag de richting in van co-op, en op de Switch werkte dit meestal okė, maar enkel voor maximum twee spelers. Andere systemen ondersteunen wel tot vier spelers, wat toch een teleurstelling is. De verbinding wordt ook onderling gelegd en niet via de Nintendo servers, een abonnement voor Nintendo Online is dus niet nodig, maar je bent dan wel afhankelijk van je medespeler zijn connectie. Daarentegen is er ook geen mogelijkheid tot offline co-op, wat toch ook een domper kan zijn en je steeds afhankelijk bent van een internetconnectie.
Onderweg vind je verbeteringen voor je aanvallen, bijvoorbeeld een extra element zoals vuur of snellere herlaadtijden, maar ook voor je levenspunten of andere handige toepassingen. Goud is de gangbare vorm van betaling, dat zowel voor verbeteringen tijdens een playthrough als voor de langetermijn verbeteringen dient. Je staat dus telkens voor de keuze om een aflevering al dan niet te overleven of te sparen. Die investeringen kunnen verdeeld worden over kasteelgebouwen die bijvoorbeeld betere wapens, een sterker harnas of andere zaken leveren. Allemaal mooi in thema uitgewerkt dus, maar om alle verbeteringen vrij te spelen zul je een hele tijd aan de slag moeten en ik vraag me af wie dit vol zal houden.
MythForce maakt duidelijk gebruik van die befaamde tekenstijl, maar is dat ook voldoende doorgetrokken in de algemene beleving? Ik testte het spel op Nintendo Switch en werd meegenomen in de grafische pracht die hier goed tot uiting kwam. Het spel is ook beschikbaar voor pc, Xbox en PlayStation, maar de Switch staat dus goed zijn mannetje. Het zijn dan ook geen superzware textures en modellen, waardoor deze stijl zich er gemakkelijk toe leent om er toch goed uit te zien. Voor de rest van de review zal ik mij dan ook op andere zaken concentreren, want het spel slaagt er zeker in om dat zaterdagmorgen gevoel op te roepen.
Samen de strijd aangaan
In MythForce moeten we - en hiermee is duidelijk dat Masters of the Universe en He-Man de grote inspiratie zijn - een steeds wijzigend kasteel verkennen. Dit zorgt ook voor het roguelike-element want na een game over moet je terug met een ander kasteel aan de slag. Maar je neemt wel de vrijgespeelde verbeteringen mee in de volgende playthrough, waarover later meer. Om het kasteel en zijn bewoners te verslaan heb je de keuze uit vier helden: Victoria, Rico, Maggie en Hawkins. Samen vormen ze het legendarisch team gekend als MythForce.Het mag je niets verbazen dat deze vier personages de typische sword-and-sorcery archetypen belichamen. Victoria is de moedige ridder, Rico is de rogue van dienst, Maggie heeft - hoe kan het ook anders met zo'n naam - magische krachten en Hawkins is de dodelijk jager die met pijl en boog ten strijde trekt. Ieder van hen heeft twee combinaties aan wapens waartussen je steeds kan wisselen. Waar de ridder altijd van dichtbij haar aanvallen uitvoert, zullen de magiër en jager steeds de afstand bewaren. De rogue kan echter afwisselen tussen zijn zwaard en boog, en kan dus kiezen voor een actievere of passievere stijl afhankelijk van de situatie.
Want alleen is maar alleen
Je hoeft niet alleen op pad, en dat is ook niet aan te raden. Op Nintendo Switch was het vooral moeilijk om met pijl en boog te schieten. Er is namelijk geen gyro functionaliteit gebruikt om te kunnen mikken, en het is wel nodig om precies te zijn. Een headshot doet naar goede gewoonte ook hier meer schade in vergelijking met een aanval op het lichaam. Ofwel moet de gevoeligheid van de joysticks dan omlaag, maar dat maakt het te traag om in eerste persoon standpunt rond te kijken. Op pc zal dit minder een probleem zijn als je met muis en toetsenbord kan spelen. Op PlayStation en Xbox verwacht ik dan wel weer gelijkaardige klachten.Mooi uitgewerkt qua thema, maar veel te weinig variatie.
MythForce stuurt je wel maar al te graag de richting in van co-op, en op de Switch werkte dit meestal okė, maar enkel voor maximum twee spelers. Andere systemen ondersteunen wel tot vier spelers, wat toch een teleurstelling is. De verbinding wordt ook onderling gelegd en niet via de Nintendo servers, een abonnement voor Nintendo Online is dus niet nodig, maar je bent dan wel afhankelijk van je medespeler zijn connectie. Daarentegen is er ook geen mogelijkheid tot offline co-op, wat toch ook een domper kan zijn en je steeds afhankelijk bent van een internetconnectie.
Vechten tot het bittere einde
Het kasteel is steeds onderverdeeld in negen afleveringen, of beter gezegd thema's, met op het einde telkens een eindbaas. Alhoewel deze levels op zich de nodige charme hebben, valt het al snel in herhaling. De eerste afleveringen zul je meermaals opnieuw moeten spelen, want als je sterft begin je dus volledig opnieuw. Uiteraard niet geheel onlogisch voor een roguelike zul je denken, maar elke aflevering is vrij groot en het duurt dus even eer het aanvoelt dat je vooruitgang maakt. Elke aflevering wijzigt, maar dat is uiteindelijk lichtjes. Je herkent al snel de layout van de kamers, die in elke aflevering hergebruikt worden met andere thematische variaties.Onderweg vind je verbeteringen voor je aanvallen, bijvoorbeeld een extra element zoals vuur of snellere herlaadtijden, maar ook voor je levenspunten of andere handige toepassingen. Goud is de gangbare vorm van betaling, dat zowel voor verbeteringen tijdens een playthrough als voor de langetermijn verbeteringen dient. Je staat dus telkens voor de keuze om een aflevering al dan niet te overleven of te sparen. Die investeringen kunnen verdeeld worden over kasteelgebouwen die bijvoorbeeld betere wapens, een sterker harnas of andere zaken leveren. Allemaal mooi in thema uitgewerkt dus, maar om alle verbeteringen vrij te spelen zul je een hele tijd aan de slag moeten en ik vraag me af wie dit vol zal houden.
Conclusie
MythForce katapulteert je terug naar dat zaterdagochtend gevoel van de jaren tachtig. De gelijkenis met Masters of the Universe is treffend, maar het succes van de tekenfilm-reeks evenaart het niet. Daarvoor is er algemeen te weinig afwisseling, al is het thema dus mooi uitgewerkt. Verbeteringen vrijspelen duurt lang, en je zal de eerste afleveringen meermaals opnieuw moeten spelen. Er is geen offline co-op voorzien en op Nintendo Switch is het online gedeelte beperkt tot maximaal twee spelers, waar je op andere systemen wel met vier kan samenspelen. Het mikken met controller is een uitdaging, want wegens het eerste persoon perspectief hangt de gevoeligheid van de joystick samen met het rondlopen en rondkijken in het spel. Als je dit verlaagt om beter te kunnen richten, zal je trager rondkijken wat frustrerend kan zijn. Een goede middenweg zoeken is dus de boodschap.
Pro
- Thema
- Co-op en solo roguelike
Con
- Repetitief
- Mikken met controller
- Trage vooruitgang
6
Over
Beschikbaar vanaf
12 september 2023
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Action
- Adventure
- Roguelike
Ontwikkelaar
- Beamdog
Uitgever
- Aspyr
