Review: Murderous Muses

Eén brutale moord, zes verdachten en een spookachtige kunstgalerie voor drie dagen en drie nachten. Dat zijn veel cijfers in één zin, maar wie is nu de dader? Meer is er niet nodig om de detective in mij te wekken. Murderous Muses is de vierde videogame van D'Avekki Studios, maker en uitgever van The Infectious Madness of Doctor Dekker, The Shapeshifting Detective en Dark Nights with Poe and Munro. Dat zijn drie van die klassieke FMV-games welke ik overigens met veel plezier gespeeld heb.

In hun nieuwste game pakt men het ietsje anders aan. Het bekijken van de video’s wordt nu gecombineerd met een procedureel gegenereerde spelwereld waar je je in 3D kan voortbewegen én de dader ligt niet op voorhand vast. Ja, je leest het goed, Murderous Muses zou oneindig herspeelbaar zijn, doordat elke playthrough andere beelden en een andere dader kan opleveren. Natuurlijk moest ik deze dus wel uitproberen …

20230319133342_1.jpg

Wie van de zes is het? Of was het een spook?

Mordechai Grey, een bekende schilder, werd onlangs vermoord. Door politieverhoren en honderden gesprekken te bekijken die Grey zelf had met elk van de zes potentiële daders, moet de speler achterhalen wie zijn moordenaar is. Jij, als tijdelijke bewaker van Argenta, dat is de kunstgalerij waar enkel schilderijen van Grey hangen, krijgt hiervoor drie dagen en drie nachten de tijd. Elke dag staat voor een nieuwe fase in het moordonderzoek. Want telkens wanneer de nacht verstreken is, komt er een nieuwe vleugel van de galerij beschikbaar waar je nieuwe informatie kunt inwinnen, om finaal iemand van de zes ondervraagden in staat van beschuldiging te stellen.

Om tot de juiste conclusie te kunnen komen, dien je heel wat achtergrondinformatie te verzamelen, zowel over de verdachten als over de precieze omstandigheden op het moment van de misdaad. Alles speelt zich af op het kleine, geïsoleerde eiland Mirlhaven, waarvan je al snel te weten komt dat er bovennatuurlijke krachten actief zijn. Net als de overige inwoners dwepen veel van de verdachten maar al te graag met het macabere of het occulte, en allemaal hebben ze hun duistere verleden of ondeugende kantjes. Dat laten ze je ook onomwonden merken, iets wat hen natuurlijk allemaal even verdacht maakt.

20230319163700_1.jpg

Lastige karakters, makkelijk begin​

Zoals je wellicht al vermoedde, zijn de te ondervragen personages niet meteen als de meest normale mensen te beschouwen. Xavier is mislukt als chirurg en werd dan maar klokkenmaker, en mevrouw Myers lijkt haar job als die hardvochtige Commissaris voor Justitie dan weer net iets té graag te doen. Lilith met de stevige neuspiercing verdient dan weer haar centen als begrafenisondernemer en houdt eigenlijk wel van die lijkengeur. Wat Otto betreft, die treedt dan wel overal ter wereld op als buikspreker met zijn pop Pip, maar is vooral berucht als een regelrechte rokkenjager. Monday is een ambitieuze maar eerder verwaande tennisster, en tenslotte is er nog Dominique: een wulpse burlesquedanseres die er alles voor zou doen om de aandacht van mannen te krijgen. Kortom, het mag duidelijk zijn dat geen van hen tijdens de gesprekken zichzelf makkelijk zal laten ontmaskeren als moordenaar. Iets wat tegelijk een compliment is voor de acteerprestaties.

Nochtans begint het spel, na een puzzel die je nogmaals herinnert aan de surrealistische insteek van de game én de mechanics, met een erg simpele opdracht. Je dient alle schilderijen te halen uit de kratten die verspreid werden over de expositieruimtes van de galerij. Elk schilderij dien je bij de correcte titel aan de muur te hangen. Het vergt ietwat exploratie en deductie, maar doordat de knop voor het afspelen van het bijhorende audiobandje beschikbaar wordt wanneer je de combinatie goed hebt, is het praktisch onmogelijk om te falen. Helaas blijft Murderous Muses niet zo eenduidig.

20230319152316_1.jpg

Over volharding en diep nadenken​

Wanneer je de opdracht voltooid hebt, kun je via de monitor aan de balie de dag of nacht laten afronden en de galerij zo laten omschakelen naar een andere dimensie. In deze andere dimensie komen er nieuwe exhibitieruimtes vrij met specifieke termen die op bordjes aan de muur hangen. Voorbeelden van zo’n begrippen zijn wraak, verlangen, macht, misbruik, crimineel, enzoverder. Elke verdachte dien je via zijn of haar schilderij te koppelen aan deze thema’s, waarna er een kort filmfragment opstart waarin de verdachte iets gerelateerd aan deze term verklapt tegen Mordechai Grey. Wanneer je erin slaagt om bij een verdachte alles los te weken wat deze rond die begrippen te vertellen heeft, wordt het ook mogelijk om te zien wat hij of zij prijs gaf aan de politie tijdens het officiële verhoor.

Museumbewaker gezocht: houdt van heen en weer lopen, is volhardend én heeft een goed geheugen.


Het uitzoeken van alle mogelijke combinaties, want deze is telkens verschillend per playthrough, vereist echter veel heen en weer geloop, volharding én een goed geheugen. Er is immers geen logboek voorhanden waar netjes bijgehouden wordt welke zaken je al uitprobeerde of waar het reeds gezegde in tekst vermeld staat. Wanneer je de vragenronde wil afsluiten, dien je de monitor aan de balie terug op te starten. Hierdoor beëindig je echter ook meteen de dag of de nacht en is er geen weg meer terug. Daarom is het aangeraden dit enkel te doen wanneer je zeker bent dat je een fase verder wil gaan, na alles dus eerst zo grondig mogelijk te onderzoeken.

20230319153112_1.jpg

Zelfs binge-watching kan wat gaan vervelen​

Als afwisseling voor het toch wel energievretende bekijken van de video’s (het spel bevat er maar liefst 588), zijn er wat extra’s vrij te spelen via allerhande puzzels, welke dan weer een ander licht op de zaak kunnen werpen. Zo kun je bijvoorbeeld een telefoonnummer uitzoeken, Memory spelen of gaan voor een potje Mastermind, maar dan met symbolen in plaats van kleuren. Wanneer je de oplossing vindt of het spelletje wint, krijg je objecten zoals een sleutel of een urne die op hun beurt alweer ... welja, nieuwe video’s beschikbaar maken.

Het kader van het schilderij van de verdachten wordt na een aantal relevante acties ook gevuld met rode parels, welke je kan recupereren aan een werkbank. Wanneer je zes van deze knikkers verzameld hebt, kun je deze gaan inzetten bij de hotline, ergens diep verscholen in de galerij. In ruil daarvoor zul je een cruciale tip ontvangen, zoals wie in de huidige playthrough volstrekt onschuldig is bijvoorbeeld.

20230319173919_1.jpg

Onduidelijkheid en willekeur​

Niet alles in Murderous Muses is even duidelijk uitgelegd. Soms word je gevraagd om schilderijen achter te laten 'ergens in de receptieruimte', maar nooit wordt aangegeven waar dit dan precies moet gebeuren. En al staat de tutorial dan wel tussen de gameopties vermeld, deze blijkt gewoonweg nog niet geïmplementeerd. Gelukkig wordt na enkele keren spelen voor een deel wel duidelijk wat het nut of specifieke voordeel van een aantal dingen is. Het rondlopen in 3D in de kunstgalerij om er de puzzelopdrachten uit te voeren vermijdt daarnaast het nogal saaie klik-en-kijk-werk die FMV-games doorgaans zijn. Toch maakt het de gameplay er niet bepaald spannender op. Na er enkele uren te vertoeven raak je de locatie best beu. De levenloze ruimte geeft vooral een claustrofobisch gevoel in plaats van griezelig over te komen en oogt ook grafisch erg verouderd.

Meer giswerk dan je zou willen om je een echte Sherlock Holmes te voelen.


Er wordt daarnaast heel diep gefocust op de lore en sfeersetting van Mirlhaven via de schilderijen met de bijhorende geluidsbandjes, maar ergens krijg je het gevoel dat veel daarvan er gewoon niet toe doet. Om af te sluiten kan helaas wat hetzelfde gezegd worden over het hoofddoel van de game. Doordat elke uitkomst een andere verdachte als moordenaar kan aanwijzen terwijl je geregeld toch dezelfde video's ziet terugkeren uit een voorgaande playthrough, komt de gameplay van Murderous Muses meer neer op puur giswerk dan je zou willen. Tenminste om je een echte Sherlock Holmes te voelen.

Conclusie

Na Murderous Muses meermaals te voltooien, blijf ik met gemengde gevoelens zitten, los van de prima acteerprestaties. Aan de ene kant is het een moedige zet van D'Avekki Studios om tegelijk zowel een dynamisch gegenereerde moordenaar als 3D-wereld in hun nieuwste game te introduceren. Aan de andere kant blijken er belangrijkere aspecten van de gameplay niet volledig afgewerkt te zijn, waardoor je terecht de vraag kunt stellen in hoeverre die willekeur en dat verouderde 3D-beeld daadwerkelijk nodig waren. De game legt de speler veel te weinig uit en alle informatie is zo dubbelzinnig te interpreteren, dat het detecteren van de moordenaar eerder aanvoelt als het lezen van de horoscoop, of toevallig het winnende lootje grabbelen uit de pot.

Pro

  • Prima acteerwerk
  • Enorm veel content
  • Herspeelbaarheid

Con

  • Geen logboek
  • Weinig sfeervolle galerij
  • Vaak onduidelijk
  • Willekeur lijkt te beslissend
6

Over

Beschikbaar vanaf

12 april 2023

Gespeeld op

  1. PC

Beschikbaar op

  1. Nintendo Switch
  2. PC
  3. PlayStation 4
  4. PlayStation 5
  5. Xbox One
  6. Xbox Series X|S

Genre

  1. FMV

Ontwikkelaar

  1. D'Avekki Studios

Uitgever

  1. D'Avekki Studios
 
Terug
Bovenaan