Hoewel we nog maar enkele maanden geleden getrakteerd werden op een nieuw Monster Hunter-spel met Monster Hunter Rise, krijgen we met Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin opnieuw de kans om de wapens op te nemen en op monsters te jagen. Al verloopt de jacht deze keer wel lichtjes anders dan we gewend zijn.
Waar Monster Hunter Rise het nieuwste deel is in de hoofdreeks, is Monster Hunter Stories 2 een nieuwe spin-off in de geliefde franchise. De originele Monster Hunter Stories verscheen in 2016 voor de Nintendo 3DS en als een premium spel op de mobiele platformen. Het gaf een originele draai aan de franchise door het jagen op monsters te mengen met klassieke JRPG-elementen en een Pokémon-achtig systeem waarbij je je eigen monsters uit eieren broedt en met jou laat meevechten. Monster Hunter Stories 2 gaat verder met deze fundering en schotelt ons een compleet nieuw avontuur voor op zowel de Nintendo Switch als PC.
Op avontuur
Hoewel er nog steeds een rol is weggelegd voor de hunters in Monster Hunter Stories 2, ligt de focus deze keer eerder op zogenaamde riders, die naast gevaarlijke monsters bevechten, ze ook temmen en gebruiken als metgezel. Jij speelt als het kleinkind van Red, een legendarische rider die als metgezel Guardian Ratha had, een Rathalos die de bewaker is van je thuis Hakolo Island. Wanneer op een dag alle Rathalos, draakachtige monsters voor de niet-ingewijden, in de wereld verdwijnen, ga je met de dochter van het stamhoofd op zoek naar de reden waarom Ratha is verdwenen. Al snel kom je een mysterieuze dame genaamd Ena tegen die bevriend was met Red. Zij overhandigt je een Rathalos-ei dat haar werd toevertrouwd door Guardian Ratha, waarna jullie samen de wijde wereld intrekken om te ontdekken waarom de Rathalos zijn verdwenen en welke rol er is weggelegd voor jou en je kleine Rathalos, die verbonden lijkt te zijn aan een oude legende.
Monster Hunter Stories 2 legt duidelijk meer nadruk op het verhaal dan de hoofdreeks, al blijft dit verhaal ook hier vooral een excuus om de wereld van het spel te verkennen en indrukwekkende gevechten te beleven tegen tal van gevaarlijke monsters. Toch is het verhaal de moeite waard om te volgen en word je op je reis vergezeld door enkele leuke zijpersonages. Al gaat het er soms wat kinderachtig aan toe, vooral met je katachtige sidekick Navirou, bij wie de ene flauwe woordspeling de andere opvolgt. Maar voor zij die verknocht zijn aan een traditioneel JRPG-verhaal waarbij je van een onbenullige knaap uitgroeit tot de voorspelde redder van de wereld, dit samen met je bonte genootschap, zijn hier zeker aan het juiste adres. Alleen is het spijtig dat het personage waarmee je speelt vrij karakterloos is. Buiten wat knikken en grimassen trekken komt er helaas niet veel aan te pas. Een hoofdpersonage met wat meer eigenheid en diepgang had zeker welkom geweest.
Gekende formule in een nieuw kleedje
De grootste aanpassing die deze verandering van genre met zich meebrengt, is dat de gevechten turn-based verlopen. Eens je een van de centrale hubs verlaat, kan je wel nog enigszins de regio verkennen. Maar zodra je in contact komt met een vijand, schakelt het spel over naar een apart gevechtsscherm. Hier voer je samen met je kompanen en de vijanden beurtelings aanvallen uit. Hoewel de gevechten vrij rechtlijnig zijn, hebben de makers toch wat extra’s toegevoegd om het voor de veteranen ook tactisch interessant te maken. Zo zijn de normale aanvallen ingedeeld in drie types, waarbij er gewerkt wordt met een schaar, steen, papier-mechanisme. Gebruiken zowel jij als de vijand een normale aanval, dan krijg je een head-to-head encounter, waarbij de ene aanval de andere kan annuleren als je een tegenhangende aanval kiest. Gebruiken jij en je monster bovendien dezelfde soort aanval, dan activeer je zelfs een krachtige double attack-aanval. De skills die je kan activeren zijn zowel speciale aanvallen als defensieve skills zoals boosts voor je stats of een ontwijkingsmanoeuvre. Zoals elke goede JRPG beaamt, heb je uiteraard ook een ultieme aanval waarbij je jouw monster bestijgt en een uitermate krachtige Ride Kinship Skill-aanval kan uitvoeren.
Deze monsters die zowel dienst doen als rijdier en teamlid tijdens gevechten, zijn de andere grote toevoeging. De monsters verzamel je door eieren te stelen uit Monster Dens en vervolgens uit te broeden. Hoewel er een tachtigtal monsters te verzamelen valt, met verschillende gradaties en unieke eigenschappen, kan je er slechts vier meenemen in je team, waarbij er steeds één actief is tijdens een gevecht. Het leuke hierbij is dat dit vaak iconische monsters zijn uit de franchise en je dus je eigen Paolumo, Rathian of Nergigante kan hebben. Je monsters opvoeden en onderhouden zit er wel niet echt in. Je geeft ze een naam en ze kunnen in level stijgen, waardoor ze ook nieuwe krachten vrijspelen, maar daar blijft het wel bij. Al heeft het verzamelen van de verschillende monsters en de zoektocht naar meer zeldzame varianten een zekere verslavingsfactor.
Als fan van de serie zal je je toch snel thuisvoelen in Monster Hunter Stories 2, want veel elementen uit de hoofdreeks zijn hier ook gewoon aanwezig. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het tracken van monsters met behulp van scoutflies, het verzamelen en grinden van monster materials voor het maken en upgraden van wapens en uitrustingen, maaltijden consumeren voor bonussen, enz. De vele mechanismen die het spel rijk is, worden gelukkig stap voor stap uitgelegd. Hierdoor is het spel toegankelijker voor nieuwkomers dan andere delen in de franchise, die al snel overweldigend kunnen zijn in het begin. Alles is ook een tikkeltje eenvoudiger gehouden hier, met een beperkte keuze aan wapens, een eenvoudiger upgradesysteem en minder complexe gameplay. Daarnaast heeft het spel als extra toevoeging ook een versus-mode naast de klassieke co-op waarbij je samen op monsters gaat jagen en in dit geval eieren tracht te verzamelen.
Anime Monster Hunter
Wie de Monster Hunter-serie te intimiderend vindt en er zich tot nu toe niet aan durfde wagen, heeft met Monster Hunter Stories 2 alvast een goed alternatief voor een eerste kennismaking met de iconische franchise. Capcom mikt met deze release duidelijk op een breder publiek dan met de voorgaande spellen. Dit niet alleen met de aangepaste gameplay maar ook met een visuele stijl die ook een jonger publiek zal aanspreken. Het hele spel oogt bijzonder kleurrijk, heeft een hoge schattigheidsfactor en laat zich kenmerken door een grafische stijl die veel wegheeft van populaire anime-films en series zoals Avatar: The Last Airbender, Pokémon of zelfs de films van Studio Ghibli. Het contrast met bijvoorbeeld Monster Hunter World, het laatste spel in de reeks dat ik heb gespeeld, kon niet groter zijn.
Hoewel Monster Hunter Stories 2 er redelijk knap uitziet, heeft het wel te kampen met enkele technische problemen. Zo heeft de Nintendo Switch-versie last van een krakkemikkige framerate, die af en toe een serieus dipje durft te nemen, en heeft het spel duidelijk last van pop-in. Dit valt vooral op in de manier waarop vegetatie, en dan vooral gras, stapsgewijs verschijnt, of zelf monsters die plotsklaps in beeld opduiken. Omdat er een demo beschikbaar is voor het spel, heb ik ook even de PC-versie geïnstalleerd. Hoewel het spel op PC een stabiele framerate heeft en overduidelijk veel scherper en gedetailleerder oogt, heeft deze versie toch ook last van de texture pop-in. Als je grafische fideliteit wilt, is dit wel de versie die duidelijk de voorkeur zal genieten. Maar voor mij hoort dit soort spel meer thuis op een Nintendo-platform, zeker als je het dan ook nog eens handheld kan spelen.
Waar Monster Hunter Rise het nieuwste deel is in de hoofdreeks, is Monster Hunter Stories 2 een nieuwe spin-off in de geliefde franchise. De originele Monster Hunter Stories verscheen in 2016 voor de Nintendo 3DS en als een premium spel op de mobiele platformen. Het gaf een originele draai aan de franchise door het jagen op monsters te mengen met klassieke JRPG-elementen en een Pokémon-achtig systeem waarbij je je eigen monsters uit eieren broedt en met jou laat meevechten. Monster Hunter Stories 2 gaat verder met deze fundering en schotelt ons een compleet nieuw avontuur voor op zowel de Nintendo Switch als PC.
Op avontuur
Hoewel er nog steeds een rol is weggelegd voor de hunters in Monster Hunter Stories 2, ligt de focus deze keer eerder op zogenaamde riders, die naast gevaarlijke monsters bevechten, ze ook temmen en gebruiken als metgezel. Jij speelt als het kleinkind van Red, een legendarische rider die als metgezel Guardian Ratha had, een Rathalos die de bewaker is van je thuis Hakolo Island. Wanneer op een dag alle Rathalos, draakachtige monsters voor de niet-ingewijden, in de wereld verdwijnen, ga je met de dochter van het stamhoofd op zoek naar de reden waarom Ratha is verdwenen. Al snel kom je een mysterieuze dame genaamd Ena tegen die bevriend was met Red. Zij overhandigt je een Rathalos-ei dat haar werd toevertrouwd door Guardian Ratha, waarna jullie samen de wijde wereld intrekken om te ontdekken waarom de Rathalos zijn verdwenen en welke rol er is weggelegd voor jou en je kleine Rathalos, die verbonden lijkt te zijn aan een oude legende.
Monster Hunter Stories 2 legt duidelijk meer nadruk op het verhaal dan de hoofdreeks, al blijft dit verhaal ook hier vooral een excuus om de wereld van het spel te verkennen en indrukwekkende gevechten te beleven tegen tal van gevaarlijke monsters. Toch is het verhaal de moeite waard om te volgen en word je op je reis vergezeld door enkele leuke zijpersonages. Al gaat het er soms wat kinderachtig aan toe, vooral met je katachtige sidekick Navirou, bij wie de ene flauwe woordspeling de andere opvolgt. Maar voor zij die verknocht zijn aan een traditioneel JRPG-verhaal waarbij je van een onbenullige knaap uitgroeit tot de voorspelde redder van de wereld, dit samen met je bonte genootschap, zijn hier zeker aan het juiste adres. Alleen is het spijtig dat het personage waarmee je speelt vrij karakterloos is. Buiten wat knikken en grimassen trekken komt er helaas niet veel aan te pas. Een hoofdpersonage met wat meer eigenheid en diepgang had zeker welkom geweest.
Gekende formule in een nieuw kleedje
De grootste aanpassing die deze verandering van genre met zich meebrengt, is dat de gevechten turn-based verlopen. Eens je een van de centrale hubs verlaat, kan je wel nog enigszins de regio verkennen. Maar zodra je in contact komt met een vijand, schakelt het spel over naar een apart gevechtsscherm. Hier voer je samen met je kompanen en de vijanden beurtelings aanvallen uit. Hoewel de gevechten vrij rechtlijnig zijn, hebben de makers toch wat extra’s toegevoegd om het voor de veteranen ook tactisch interessant te maken. Zo zijn de normale aanvallen ingedeeld in drie types, waarbij er gewerkt wordt met een schaar, steen, papier-mechanisme. Gebruiken zowel jij als de vijand een normale aanval, dan krijg je een head-to-head encounter, waarbij de ene aanval de andere kan annuleren als je een tegenhangende aanval kiest. Gebruiken jij en je monster bovendien dezelfde soort aanval, dan activeer je zelfs een krachtige double attack-aanval. De skills die je kan activeren zijn zowel speciale aanvallen als defensieve skills zoals boosts voor je stats of een ontwijkingsmanoeuvre. Zoals elke goede JRPG beaamt, heb je uiteraard ook een ultieme aanval waarbij je jouw monster bestijgt en een uitermate krachtige Ride Kinship Skill-aanval kan uitvoeren.
Als fan van de serie zal je je toch snel thuisvoelen in Monster Hunter Stories 2
Deze monsters die zowel dienst doen als rijdier en teamlid tijdens gevechten, zijn de andere grote toevoeging. De monsters verzamel je door eieren te stelen uit Monster Dens en vervolgens uit te broeden. Hoewel er een tachtigtal monsters te verzamelen valt, met verschillende gradaties en unieke eigenschappen, kan je er slechts vier meenemen in je team, waarbij er steeds één actief is tijdens een gevecht. Het leuke hierbij is dat dit vaak iconische monsters zijn uit de franchise en je dus je eigen Paolumo, Rathian of Nergigante kan hebben. Je monsters opvoeden en onderhouden zit er wel niet echt in. Je geeft ze een naam en ze kunnen in level stijgen, waardoor ze ook nieuwe krachten vrijspelen, maar daar blijft het wel bij. Al heeft het verzamelen van de verschillende monsters en de zoektocht naar meer zeldzame varianten een zekere verslavingsfactor.
Als fan van de serie zal je je toch snel thuisvoelen in Monster Hunter Stories 2, want veel elementen uit de hoofdreeks zijn hier ook gewoon aanwezig. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het tracken van monsters met behulp van scoutflies, het verzamelen en grinden van monster materials voor het maken en upgraden van wapens en uitrustingen, maaltijden consumeren voor bonussen, enz. De vele mechanismen die het spel rijk is, worden gelukkig stap voor stap uitgelegd. Hierdoor is het spel toegankelijker voor nieuwkomers dan andere delen in de franchise, die al snel overweldigend kunnen zijn in het begin. Alles is ook een tikkeltje eenvoudiger gehouden hier, met een beperkte keuze aan wapens, een eenvoudiger upgradesysteem en minder complexe gameplay. Daarnaast heeft het spel als extra toevoeging ook een versus-mode naast de klassieke co-op waarbij je samen op monsters gaat jagen en in dit geval eieren tracht te verzamelen.
Anime Monster Hunter
Wie de Monster Hunter-serie te intimiderend vindt en er zich tot nu toe niet aan durfde wagen, heeft met Monster Hunter Stories 2 alvast een goed alternatief voor een eerste kennismaking met de iconische franchise. Capcom mikt met deze release duidelijk op een breder publiek dan met de voorgaande spellen. Dit niet alleen met de aangepaste gameplay maar ook met een visuele stijl die ook een jonger publiek zal aanspreken. Het hele spel oogt bijzonder kleurrijk, heeft een hoge schattigheidsfactor en laat zich kenmerken door een grafische stijl die veel wegheeft van populaire anime-films en series zoals Avatar: The Last Airbender, Pokémon of zelfs de films van Studio Ghibli. Het contrast met bijvoorbeeld Monster Hunter World, het laatste spel in de reeks dat ik heb gespeeld, kon niet groter zijn.
Hoewel Monster Hunter Stories 2 er redelijk knap uitziet, heeft het wel te kampen met enkele technische problemen. Zo heeft de Nintendo Switch-versie last van een krakkemikkige framerate, die af en toe een serieus dipje durft te nemen, en heeft het spel duidelijk last van pop-in. Dit valt vooral op in de manier waarop vegetatie, en dan vooral gras, stapsgewijs verschijnt, of zelf monsters die plotsklaps in beeld opduiken. Omdat er een demo beschikbaar is voor het spel, heb ik ook even de PC-versie geïnstalleerd. Hoewel het spel op PC een stabiele framerate heeft en overduidelijk veel scherper en gedetailleerder oogt, heeft deze versie toch ook last van de texture pop-in. Als je grafische fideliteit wilt, is dit wel de versie die duidelijk de voorkeur zal genieten. Maar voor mij hoort dit soort spel meer thuis op een Nintendo-platform, zeker als je het dan ook nog eens handheld kan spelen.
Conclusie
Monster Hunter Stories 2: Wings of Ruin geeft een verrassende draai aan een geliefde formule en brengt ons een volwaardige en zelfstandige spin-off die zowel veteranen als nieuwkomers zal betoveren met haar charmante stijl. Enkele technische problemen en een zwak hoofdpersonage zijn gelukkig net geen pretbedervers, maar als je een afkeer hebt van turn-based gevechten laat je deze Monster Hunter-titel beter links liggen.
Pro
- Leuke en diepgaande gameplay
- Toegankelijk voor nieuwkomers
- Charmante visuele stijl
- Monsters verzamelen is verslavend
Con
- Vrij karakterloos hoofdpersonage
- Technische tekortkomingen
- Soms wat kinderachtig
8
Over
Beschikbaar vanaf
9 juli 2021
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
Ontwikkelaar
- Capcom
Uitgever
- Capcom
Website
Laatst bewerkt door een moderator:
