JRPG’s zijn meestal een hit or miss bij mij. Als kind verslond ik Kingdom Hearts, Final Fantasy en Persona alsof er geen morgen meer was. Dat zijn natuurlijk ook dé kleppers in het genre, en dat zorgt voor een oneerlijke vergelijking met andere titels. Je merkt misschien dat ik geen diehardfan ben, maar soms probeer ik nog eens eentje uit, om te kijken of de recente JRPG-games nieuw leven in het genre kunnen blazen. Is Monochrome Mobius: Rights and Wrongs Forgotten daarin geslaagd?
Monochrome Mobius: Rights and Wrongs Forgotten begint in het midden van de actie, in het land van Arva Shulan, waar Shunya en haar vader worden aangevallen door een groep mysterieuze mensen. Om Shunya te redden, teleporteert haar vader haar naar het dorpje Ennakamuy, om daar op zoek te gaan naar een man genaamd Oshtor. Shunya beweert dat zij de broer is van Oshtor en de vader die hij sinds zijn jeugd dood waande, nog steeds leeft en in gevaar is. Oshtor twijfelt niet en besluit om op avontuur te gaan om zich met zijn vader te herenigen voordat het te laat is.
Blijkbaar maakt Monochrome Mobius deel uit van de voor mij onbekende Utawarerumono-franchise, die onlangs zijn 20ste verjaardag vierde. Als nieuwkomer was ik soms niet helemaal mee met het verhaal of de personages, zelfs met een glossarium waarin ze beschreven staan. Je krijgt nogal veel termen, locaties en personages te zien. Maar ik kan niet ontkennen dat het verhaal en de dialogen erg goed geschreven zijn. Aquaplus heeft duidelijk moeite gedaan om de personages diepgang te geven, zodat de spelers kunnen meeleven met personages van vlees en bloed in plaats van tweedimensionale kartonnen karakters. Als je ze uit elkaar kan houden …
Ik wil niet in herhaling vallen in vergelijking met mijn andere reviews, maar dit voelt aan als een PS2-game. En voor één keer is dat vrij goed bedoeld, want de game voelt en speelt heel gemakkelijk, waarschijnlijk om een breed publiek qua leeftijd aan te spreken. Maar het is ook duidelijk dat de game niet erg veel budget gekregen heeft. De game mist daardoor een bepaalde afwerking in mijn ogen. Sommige textures en NPC’s zien er ronduit slecht uit. Animaties worden herhaald of ontbreken vaak bij NPC’s, de draw distance is niet fantastisch, en de personages bewegen heel erg zweverig. De werelden tonen geen of weinig tekenen van leven en de side quests zijn jammer genoeg standaard ‘fetch quests’. Ook de graphics stellen mij teleur. En dat is jammer. Ik was erg enthousiast toen de openingsscène begon, prachtig geanimeerd in de typische anime tekenstijl. Maar die magie verdween als sneeuw voor de zon toen de game effectief begon.
Monochrome Mobius: Rights and Wrongs Forgotten begint in het midden van de actie, in het land van Arva Shulan, waar Shunya en haar vader worden aangevallen door een groep mysterieuze mensen. Om Shunya te redden, teleporteert haar vader haar naar het dorpje Ennakamuy, om daar op zoek te gaan naar een man genaamd Oshtor. Shunya beweert dat zij de broer is van Oshtor en de vader die hij sinds zijn jeugd dood waande, nog steeds leeft en in gevaar is. Oshtor twijfelt niet en besluit om op avontuur te gaan om zich met zijn vader te herenigen voordat het te laat is.
Blijkbaar maakt Monochrome Mobius deel uit van de voor mij onbekende Utawarerumono-franchise, die onlangs zijn 20ste verjaardag vierde. Als nieuwkomer was ik soms niet helemaal mee met het verhaal of de personages, zelfs met een glossarium waarin ze beschreven staan. Je krijgt nogal veel termen, locaties en personages te zien. Maar ik kan niet ontkennen dat het verhaal en de dialogen erg goed geschreven zijn. Aquaplus heeft duidelijk moeite gedaan om de personages diepgang te geven, zodat de spelers kunnen meeleven met personages van vlees en bloed in plaats van tweedimensionale kartonnen karakters. Als je ze uit elkaar kan houden …
Vechten met cirkels!
In plaats van visual novel-elementen en een tactisch grid based vechtsysteem, kunnen personages voor de eerste keer vrij rondlopen in de verschillende levels en kan je hier de vijanden verslaan in turn based combat. Niet zomaar turn based combat, want Aquaplus heeft een uniek systeem bedacht. Geen zorgen, dat wil niet zeggen dat de gevechten complex zijn. Als je personage aan de beurt is kan je zoals je gewend bent aanvallen, een vaardigheid of item gebruiken, jezelf verdedigen of proberen te ontsnappen. Standaard dingen, dus. Maar de speelvolgorde wordt hier op een interessante manier verwerkt. De personages worden met iconen weergegeven op de Action Ring. Die Action Ring kan je vergelijken met de ringen op een Apple Watch. De binnenste ringen zijn kleiner, wat ervoor zorgt dat jij of de vijand sneller aan de beurt is. Hoe krijg je de vijand dan op de buitenste ring? Door ze eerst te staggeren en ze dan aan te vallen. Zo worden ze naar de buitenste ring gekatapulteerd, en jij gaat dan zelf naar de binnenste. De speelvolgorde wordt bepaald door een combinatie van de snelheid van een personage en de ring waarin ze momenteel zitten. De middelste ringen hebben minder afkoeltijd tussen aanvallen - een kortere omwenteltijd, dus - wat betekent dat je theoretisch gezien in een veel sneller tempo kan blijven handelen dan diegenen die zich buitenste ring bevinden. Door gems te “pakken” op de ringen krijg je bonussen, maar als de vijand eerst is, ben je die kwijt. Het klinkt allemaal ingewikkelder dan het is, en ‘t is eigenlijk niets meer dan een leuke gimmick, die na een tijdje helemaal niet meer zo speciaal is.Waarschijnlijk wel een leuke companion piece, iets lastiger als nieuwkomer.
Ik wil niet in herhaling vallen in vergelijking met mijn andere reviews, maar dit voelt aan als een PS2-game. En voor één keer is dat vrij goed bedoeld, want de game voelt en speelt heel gemakkelijk, waarschijnlijk om een breed publiek qua leeftijd aan te spreken. Maar het is ook duidelijk dat de game niet erg veel budget gekregen heeft. De game mist daardoor een bepaalde afwerking in mijn ogen. Sommige textures en NPC’s zien er ronduit slecht uit. Animaties worden herhaald of ontbreken vaak bij NPC’s, de draw distance is niet fantastisch, en de personages bewegen heel erg zweverig. De werelden tonen geen of weinig tekenen van leven en de side quests zijn jammer genoeg standaard ‘fetch quests’. Ook de graphics stellen mij teleur. En dat is jammer. Ik was erg enthousiast toen de openingsscène begon, prachtig geanimeerd in de typische anime tekenstijl. Maar die magie verdween als sneeuw voor de zon toen de game effectief begon.
Conclusie
Samengevat: Monochrome Mobius zorgt niet voor een frisse wind in het JRPG-genre. Het is een vrij standaard game die weinig nieuws probeert, maar fans van de franchise zullen deze titel zeker kunnen pruimen. Voor mij blijft het echter bij een niet zo memorabele game-ervaring. Waarschijnlijk had ik de game beter kunnen appreciëren als ik de voorgaande games ook gespeeld had.
Pro
- Action ring is een leuke gimmick
- Goed geschreven verhaal
Con
- Beetje hectisch voor nieuwkomers
- Grafisch niet geweldig
6
Over
Beschikbaar vanaf
8 september 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- JRPG
Ontwikkelaar
- Aquaplus
Uitgever
- NIS America
