Soldaatje spelen, het is iets dat velen onder ons in hun jeugd waarschijnlijk veel gedaan hebben. Sommigen zijn deze fase nooit volledig ontgroeid, en gooien zich met plezier op paintball, lasershooting of airsoft. Al blijft het veiliger om online oorlogje te voeren en spellen als Call of Duty en Battlefield blijven razend populair. Het aantal spellen dat een meer realistische ervaring probeert te brengen blijft echter beperkt en vooral het PC-publiek kan rekenen op goede simulaties zoals ArmA 3, Squad of Insurgency. Het nieuwste deel in deze laatste reeks, Insurgency: Sandstorm, maakte onlangs wel zijn langverwachte opwachting op consoles.
Insurgency: Sandstorm is een tactische first-person shooter die de nadruk legt op realistische close quarter-gevechten in een Midden-Oosterse setting, waarbij de hoofdmoot van de actie zich online afspeelt. Het spel heeft twee grote delen, een klassieke multiplayer en een coöp-modus waarbij je samen met maximaal zeven andere spelers het opneemt tegen computergestuurde bots. Het enige single player-gedeelte in Insurgency: Sandstorm is een trainingsmodus waarbij je coöp-teamleden worden vervangen door bots. Ben je op zoek naar een diepgaand verhaal of speel je niet graag online, dan ben je hier dus aan het verkeerde adres.
Live by the Squad, Die by the Squad
In Insurgency: Sandstorm spelen tactiek en samenwerken een cruciale rol en het spel komt dan ook het meest tot zijn recht wanneer je met bekende gezichten speelt. Er is matchmaking aanwezig, maar met willekeurige mensen samenspelen is hier nog minder fijn dan in Call of Duty of Battlefield. Als je geluk hebt, kom je terecht in een team met enkele ervaren rotten die het enigszins tactisch aanpakken. Maar je kan evengoed terechtkomen in een team dat rondloopt als een bende kippen zonder kop. Helaas maakte ik mezelf in de competitieve multiplayer hier af en toe ook aan schuldig. Aangeleerde gewoontes zijn immers moeilijk af te leren. Maar rushen betekent hier vaak een snelle dood, zeker als je weet dat één kogel voldoende kan zijn om gedood te worden. Insurgency: Sandstorm is zowat de antithese van de arcade-actie uit Call of Duty, wat voor sommigen een tegenvaller kan zijn als je met de verkeerde verwachtingen begint aan dit spel.
Eens je in het ritme van het spel komt, staan er je wel spannende vuurgevechten te wachten, waarbij elke fout genadeloos kan worden afgestraft. De stress die je ervaart van het idee dat je kan sterven door één kogel, wordt versterkt door de minimalistische HUD maar ook een totale afwezigheid van aim-assist en realistische recoil, waardoor schieten in het begin een heus karwei lijkt en de eerste uurtjes frustrerend kunnen zijn als nieuwkomer. Maar de voldoening is des te groter wanneer je jouw eerste kill maakt en later een positieve K/D-ratio hebt op het einde van een match. Hoewel de controls vrij goed werden vertaald naar de controller, mist de gameplay wel de toegankelijkheid van de meer populaire titels en vind ik het spel uiteindelijk wel meer geschikt voor PC. Dit soort realistische simulaties zijn dan ook met reden populairder op computer.
Voorbijgestreefd
Insurgency: Sandstorm verscheen oorspronkelijk in 2018 voor PC en het spel is dus intussen al zo'n drie jaar oud. Met de grafische pracht die we vandaag de dag voorgeschoteld krijgen, kan dit spel helaas niet concurreren, laat staan al zeker niet op de nieuwe generatie consoles. Hoewel de makers beloven dat Insurgency draait aan 4K en 60 frames per seconde op PlayStation 5, zijn de textures ondermaats en had ik vaak het gevoel dat ik een vijf jaar oude goedkope budgettitel zat te spelen. Gelukkig zijn graphics niet alles en speelt het spel wel vrij vlot. Waar Insurgency dan weer wel in uitblinkt, is op vlak van geluid, waarbij de verschillende geluidseffecten zeer realistisch klinken en er zelfs gebruik wordt gemaakt van proximity chat. Dit wilt zeggen dat er naast de klassieke team chat ook een positionele chatfunctie is, zowel voor voice-chat als voor de voice lines die je vindt op het communicatiewiel. Wetende dat je vijanden dit ook kunnen horen, wordt het uitermate belangrijk om dit tot een tactisch voordeel om te vormen.
Verder biedt het spel je ook een hele resem aan opties om je eigen speelstijl te ontwikkelen, gaande van verschillende klassen die je kan vrijspelen tot een grote hoeveelheid aan wapens en hun bijhorende attachments alsook andere uitrustingsmogelijkheden zoals body armour, granaten, gasmaskers, ... Het spel maakt hierbij gebruik van een puntensysteem dat bepaalt hoeveel items je kan meenemen en bovendien, hoe zwaarder belanden je bent, hoe minder mobiel je zal zijn. Waar er wel iets meer variatie in mocht zijn, was het aantal gamemodi. Er zijn vijf PvP-modi en vier PvE-modi, waarbij een van de modi een hardcore-variant is. Bovendien zijn er ook tijdelijke spelmodi, zoals nu bijvoorbeeld eentje waarbij je iemand enkel kan doden met een hoofdschot. Maar vooral in PvP mis ik wat originaliteit in de modi en voelen ze niet echt afgestemd aan op het realistische karakter van het spel. Zo draaien de meeste modi rond het innemen van objectieven, terwijl dit soort spel eerder smeekt om meer scenario-gedreven mappen en modi, en dan denk ik direct aan de klassieke America's Army bijvoorbeeld. Hoe dan ook, is Insurgency: Sandstorm een verademing voor zij die de arcade gameplay van spellen als Call of Duty, Battlefield of Counter-Strike beu gespeeld zijn en op zoek zijn naar wat meer diepgang.
Insurgency: Sandstorm is een tactische first-person shooter die de nadruk legt op realistische close quarter-gevechten in een Midden-Oosterse setting, waarbij de hoofdmoot van de actie zich online afspeelt. Het spel heeft twee grote delen, een klassieke multiplayer en een coöp-modus waarbij je samen met maximaal zeven andere spelers het opneemt tegen computergestuurde bots. Het enige single player-gedeelte in Insurgency: Sandstorm is een trainingsmodus waarbij je coöp-teamleden worden vervangen door bots. Ben je op zoek naar een diepgaand verhaal of speel je niet graag online, dan ben je hier dus aan het verkeerde adres.
Live by the Squad, Die by the Squad
In Insurgency: Sandstorm spelen tactiek en samenwerken een cruciale rol en het spel komt dan ook het meest tot zijn recht wanneer je met bekende gezichten speelt. Er is matchmaking aanwezig, maar met willekeurige mensen samenspelen is hier nog minder fijn dan in Call of Duty of Battlefield. Als je geluk hebt, kom je terecht in een team met enkele ervaren rotten die het enigszins tactisch aanpakken. Maar je kan evengoed terechtkomen in een team dat rondloopt als een bende kippen zonder kop. Helaas maakte ik mezelf in de competitieve multiplayer hier af en toe ook aan schuldig. Aangeleerde gewoontes zijn immers moeilijk af te leren. Maar rushen betekent hier vaak een snelle dood, zeker als je weet dat één kogel voldoende kan zijn om gedood te worden. Insurgency: Sandstorm is zowat de antithese van de arcade-actie uit Call of Duty, wat voor sommigen een tegenvaller kan zijn als je met de verkeerde verwachtingen begint aan dit spel.
Insurgency: Sandstorm is zowat de antithese van de arcade-actie uit Call of Duty.
Eens je in het ritme van het spel komt, staan er je wel spannende vuurgevechten te wachten, waarbij elke fout genadeloos kan worden afgestraft. De stress die je ervaart van het idee dat je kan sterven door één kogel, wordt versterkt door de minimalistische HUD maar ook een totale afwezigheid van aim-assist en realistische recoil, waardoor schieten in het begin een heus karwei lijkt en de eerste uurtjes frustrerend kunnen zijn als nieuwkomer. Maar de voldoening is des te groter wanneer je jouw eerste kill maakt en later een positieve K/D-ratio hebt op het einde van een match. Hoewel de controls vrij goed werden vertaald naar de controller, mist de gameplay wel de toegankelijkheid van de meer populaire titels en vind ik het spel uiteindelijk wel meer geschikt voor PC. Dit soort realistische simulaties zijn dan ook met reden populairder op computer.
Voorbijgestreefd
Insurgency: Sandstorm verscheen oorspronkelijk in 2018 voor PC en het spel is dus intussen al zo'n drie jaar oud. Met de grafische pracht die we vandaag de dag voorgeschoteld krijgen, kan dit spel helaas niet concurreren, laat staan al zeker niet op de nieuwe generatie consoles. Hoewel de makers beloven dat Insurgency draait aan 4K en 60 frames per seconde op PlayStation 5, zijn de textures ondermaats en had ik vaak het gevoel dat ik een vijf jaar oude goedkope budgettitel zat te spelen. Gelukkig zijn graphics niet alles en speelt het spel wel vrij vlot. Waar Insurgency dan weer wel in uitblinkt, is op vlak van geluid, waarbij de verschillende geluidseffecten zeer realistisch klinken en er zelfs gebruik wordt gemaakt van proximity chat. Dit wilt zeggen dat er naast de klassieke team chat ook een positionele chatfunctie is, zowel voor voice-chat als voor de voice lines die je vindt op het communicatiewiel. Wetende dat je vijanden dit ook kunnen horen, wordt het uitermate belangrijk om dit tot een tactisch voordeel om te vormen.
Verder biedt het spel je ook een hele resem aan opties om je eigen speelstijl te ontwikkelen, gaande van verschillende klassen die je kan vrijspelen tot een grote hoeveelheid aan wapens en hun bijhorende attachments alsook andere uitrustingsmogelijkheden zoals body armour, granaten, gasmaskers, ... Het spel maakt hierbij gebruik van een puntensysteem dat bepaalt hoeveel items je kan meenemen en bovendien, hoe zwaarder belanden je bent, hoe minder mobiel je zal zijn. Waar er wel iets meer variatie in mocht zijn, was het aantal gamemodi. Er zijn vijf PvP-modi en vier PvE-modi, waarbij een van de modi een hardcore-variant is. Bovendien zijn er ook tijdelijke spelmodi, zoals nu bijvoorbeeld eentje waarbij je iemand enkel kan doden met een hoofdschot. Maar vooral in PvP mis ik wat originaliteit in de modi en voelen ze niet echt afgestemd aan op het realistische karakter van het spel. Zo draaien de meeste modi rond het innemen van objectieven, terwijl dit soort spel eerder smeekt om meer scenario-gedreven mappen en modi, en dan denk ik direct aan de klassieke America's Army bijvoorbeeld. Hoe dan ook, is Insurgency: Sandstorm een verademing voor zij die de arcade gameplay van spellen als Call of Duty, Battlefield of Counter-Strike beu gespeeld zijn en op zoek zijn naar wat meer diepgang.
Conclusie
Insurgency: Sandstorm is een intense en uitdagende shooter die teamwerk voorop stelt en je een authentieke gevechtservaring wilt voorschotelen. Hierdoor is het niet het meest toegankelijke spel en is samenwerken met andere spelers van cruciaal belang voor een optimale ervaring. Het spel is wel wat karig op het vlak van gamemodi en grafisch voelt het ook wat verouderd aan.
Pro
- Intense en uitdagende vuurgevechten
- Hoeveelheid wapens en attachments
- Realisme voorop
- Geluidsontwerp
Con
- Niet voor eenzaten
- Grafisch gedateerd
- Hoge moeilijkheidsgraad
- Meer modi waren welkom geweest
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
30 september 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- Xbox One
Ontwikkelaar
- New World Interactive
Uitgever
- Focus Entertainment
