Wie herinnert er zich nog de originele Shadow of the Beast? Op het eerste zicht heeft de nieuwe 2D hack ‘n’ slash-game Demon Skin met zijn retro-feel en dark fantasy-setting er zeker wat van weg, maar of dit anno 2021 nog steeds pluspunten oplevert met alle Souls-like games die sindsdien de revue passeerden, verneem je in deze recensie.
Het verhaal van Demon Skin heeft net als de protagonist weinig om het lijf. De game start nogal haastig met een aantal aaneengerijgde cut scenes die de speler meegeven dat hij een warrior is, meer concreet een Wanderer, en dat er een kwaadaardig iets (namelijk het Ancient Evil) broedt in een of ander Elder Crystal. Dit moet ten alle koste verhinderd worden door het kristal te vernietigen. Hiervoor moet je je echter voorbij talloze horden demonen worstelen.
Tactisch maar imperfect combat design
De combat in Demon Skin gebeurt via zogenaamde stances. Deze staan voor de plaats waar je de vijand wil treffen tijdens de mêlee-aanval. Dit kan laag, middelhoog of hoog zijn. Het blokkeren van aanvallen gebeurt op identieke wijze. Er zijn zeldzame artifact wapens te vinden die de demonen extra schade kunnen toebrengen. Ook kun je wapens gooien, iets wat vooral helpt bij de allersterkste vijanden omdat je op die manier op een veilige afstand kunt blijven. Tijdens de battles raakt de protagonist redelijk snel uitgeput, waardoor je heel vaak dient terug te trekken. De combat is zeker pittig te noemen. Om de vijanden efficiënter te verslaan, dien je gebruik te maken van speciale wapencombinaties. Er is tevens een uitgebreide skill tree waar je zowel je health, stamina als je aanvalskracht kunt upgraden.
Toch voelt het vechten wat onhandig en verre van perfect aan. Het hanteren van de stances voor het blokkeren van aanvallen bleek vooreerst niet zo goed te werken. Het ging mij beter af om me gewoon even terug te trekken uit het gevecht. Wanneer je de game met muis en toetsenbord speelt, is het ook wennen dat je de muis nodig hebt om naar de andere kant op te kijken, want standaard blijft de warrior bij het achteruitlopen voor zich uit kijken. Daarnaast ben je soms volledig omsingeld door vijanden en dan krijg je echt niets meer gedaan van je warrior. Tevens had ik al snel door dat je de confrontatie met sommige vijanden, behalve de bosses dan waar de omgeving vergrendeld is, gewoon beter kunt overslaan door er voorbij te rollen. Er is namelijk toch geen ander type loot te rapen dan de vaak inferieure wapens, er is sowieso een strenge wapenlimiet, en zonder vechten ben je veel sneller bij het automatische opslagpunt (geen manuele saves, helaas). Deze designkeuze maakte bepaalde gevechten totaal overbodig. Aangezien looten dus niets anders dan wapens biedt, moet je schorpioenen of wormen eten om je health opnieuw aan te vullen, want health potions zijn enorm schaars.
Platforming uitdagend, aantal bugs, crashes
Zeker ook uitdagend is het platforming gedeelte. De precisie is weliswaar wat afwezig, want je valt geregeld te pletter doordat je warrior te kort springt of te ver doorglijdt, maar het gaf me dan wel voldoening wanneer het lukte om op de beoogde locatie te geraken. Al zat het automatisch opslagpunt daar wellicht ook voor iets tussen. De retro-graphics van Demon Skin en de muziek vind ik op zich wel oké, maar wat de stemmen betreft slaagt Demon Skin er niet in om potten te breken. De stemmen klinken erg goedkoop en gaan volledig in rook op in vergelijking met deze uit DOOM Eternal bijvoorbeeld. Ook stootte ik op enkele bugs. De game crashte soms en ik had het vervelende probleem waarbij ik telkens bij de opstart van de game mijn controls opnieuw moest instellen.
Het verhaal van Demon Skin heeft net als de protagonist weinig om het lijf. De game start nogal haastig met een aantal aaneengerijgde cut scenes die de speler meegeven dat hij een warrior is, meer concreet een Wanderer, en dat er een kwaadaardig iets (namelijk het Ancient Evil) broedt in een of ander Elder Crystal. Dit moet ten alle koste verhinderd worden door het kristal te vernietigen. Hiervoor moet je je echter voorbij talloze horden demonen worstelen.
Tactisch maar imperfect combat design
De combat in Demon Skin gebeurt via zogenaamde stances. Deze staan voor de plaats waar je de vijand wil treffen tijdens de mêlee-aanval. Dit kan laag, middelhoog of hoog zijn. Het blokkeren van aanvallen gebeurt op identieke wijze. Er zijn zeldzame artifact wapens te vinden die de demonen extra schade kunnen toebrengen. Ook kun je wapens gooien, iets wat vooral helpt bij de allersterkste vijanden omdat je op die manier op een veilige afstand kunt blijven. Tijdens de battles raakt de protagonist redelijk snel uitgeput, waardoor je heel vaak dient terug te trekken. De combat is zeker pittig te noemen. Om de vijanden efficiënter te verslaan, dien je gebruik te maken van speciale wapencombinaties. Er is tevens een uitgebreide skill tree waar je zowel je health, stamina als je aanvalskracht kunt upgraden.
Het vechten voelt helaas wat onhandig aan.
Toch voelt het vechten wat onhandig en verre van perfect aan. Het hanteren van de stances voor het blokkeren van aanvallen bleek vooreerst niet zo goed te werken. Het ging mij beter af om me gewoon even terug te trekken uit het gevecht. Wanneer je de game met muis en toetsenbord speelt, is het ook wennen dat je de muis nodig hebt om naar de andere kant op te kijken, want standaard blijft de warrior bij het achteruitlopen voor zich uit kijken. Daarnaast ben je soms volledig omsingeld door vijanden en dan krijg je echt niets meer gedaan van je warrior. Tevens had ik al snel door dat je de confrontatie met sommige vijanden, behalve de bosses dan waar de omgeving vergrendeld is, gewoon beter kunt overslaan door er voorbij te rollen. Er is namelijk toch geen ander type loot te rapen dan de vaak inferieure wapens, er is sowieso een strenge wapenlimiet, en zonder vechten ben je veel sneller bij het automatische opslagpunt (geen manuele saves, helaas). Deze designkeuze maakte bepaalde gevechten totaal overbodig. Aangezien looten dus niets anders dan wapens biedt, moet je schorpioenen of wormen eten om je health opnieuw aan te vullen, want health potions zijn enorm schaars.
Platforming uitdagend, aantal bugs, crashes
Zeker ook uitdagend is het platforming gedeelte. De precisie is weliswaar wat afwezig, want je valt geregeld te pletter doordat je warrior te kort springt of te ver doorglijdt, maar het gaf me dan wel voldoening wanneer het lukte om op de beoogde locatie te geraken. Al zat het automatisch opslagpunt daar wellicht ook voor iets tussen. De retro-graphics van Demon Skin en de muziek vind ik op zich wel oké, maar wat de stemmen betreft slaagt Demon Skin er niet in om potten te breken. De stemmen klinken erg goedkoop en gaan volledig in rook op in vergelijking met deze uit DOOM Eternal bijvoorbeeld. Ook stootte ik op enkele bugs. De game crashte soms en ik had het vervelende probleem waarbij ik telkens bij de opstart van de game mijn controls opnieuw moest instellen.
Conclusie
Demon Skin kon mij helaas niet overtuigen aangezien de core van de game, namelijk de combat, niet perfect functioneert. Het blokkeren via de stances werkt niet zo goed en van zodra je op de moeilijkere vijanden botst, geeft dit echt problemen. De game heeft nood aan een in te stellen moeilijksheidsgraad, een manuele opslagoptie en andere loot dan louter wapens. De verschillende game crashes en de opnieuw in te stellen controls waren echter nog het meest vervelend. In zijn huidige staat kun je deze game beter overslaan, tenzij je in de plaats ervan houdt om net als mij de demonen telkens over te slaan, om zo snel mogelijk bij het volgende opslagpunt te geraken.
Pro
- Zeker uitdagend en pittig
Con
- Onhandige controls
- Vijanden over te slaan
- Loot ontgoochelt
- Crashes en bugs
5.5
Over
Beschikbaar vanaf
13 april 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- Xbox One
Ontwikkelaar
- Ludus Future
Uitgever
- Buka Entertainment
Website
Laatst bewerkt door een moderator:
