Het moet van 2012 geleden zijn, met Deadlight, dat ik nog eens een zuivere zombiegame speelde. In die periode vlogen de succesvolle games en TV-series uit het zombiegenre ons nog om de oren, maar waarschijnlijk net daardoor kreeg ik er nadien een grondige hekel aan. De eerste Dead Age heb ik dus nooit gespeeld, maar afgaand op wat ik erover terugvond, blijkt deze ook weer geen rampzalige turn-based survival RPG-game te zijn. Dé insteek van deze recensie was dus of de opvolger Dead Age 2 nog beter kon doen.
De game begint zonder al te veel introductie met het opstellen van je personage, waar je onder andere je talenten kan kiezen, zoals bijvoorbeeld de voorkeur voor de afweer via een pistool, een affiniteit met engineering of een hoge graad van alertheid. Je leert tijdens deze beginfase dat er een aantal gebieden in de Verenigde Staten nog bezet zijn door het Amerikaanse leger, terwijl vele andere reeds volledig overgenomen zijn door horden geïnfecteerden. Overal zitten er ook smokkelaars verspreid die extra last opleveren voor de rest van de bevolking die eeuwig op de vlucht is voor de bijtgrage zombies. De opdracht is dat ook jij samen met je kampleden probeert te overleven in deze nieuwe realiteit. Als speler zul je je vooral specialiseren in het vervaardigen van ammunitie en andere handige tools, je zal er leren welke de beste strategische aanpak is om je kamp te kunnen verdedigen, evenals de turn-based combat onder de knie moeten krijgen.
Grafisch en qua sound ok
Grafisch ziet de game er niet slecht uit. De menu's hebben een stijl die me doet denken aan deze van een stripverhaal, en in turn-based combat wordt de apocalyptische wereld van Dead Age 2 voldoende gedetailleerd weergegeven zonder hypermodern te zijn. Het camerastandpunt is dat van een side-scroller, al zullen de kampleden zich tijdens de gevechten niet veel meer dan enkele stappen verplaatsen, want de focus ligt duidelijk op de te hanteren strategie. Het geluid stoorde me evenmin, de soundtrack paste bij de setting zonder echt uit te blinken.
Te drukke interface, te slappe gameplay
In het begin zijn de gevechten erg beperkt en kun je enkel kiezen om van linie te wisselen met je kompaan of om gewoon aan te vallen. Later krijg je zoals gebruikelijk in het genre de keuzes om te gaan voor de aanval, de defensieve houding, een harde klap, healing, een beurt rust te nemen, enzoverder. Het duurt even voor je de controls even goed beheerst, want niet alle menu-opties zijn even intuïtief. De game helpt je in het begin wel door de knoppen rood te markeren, en dit blijft zo wel een poosje doorgaan, waardoor je voor heel lang het gevoel hebt nog steeds de tutorial te spelen. Het is duidelijk een lineair spel, al heb je wel keuzes tijdens dialogen en ook over de volgorde van de quests, tenminste als je voldoet aan al de voorwaarden om deze te kunnen aanvatten.
Die voorwaarden zijn net het punt waarop ik ben beginnen afknappen. Er zijn namelijk heel wat zaken te vervullen om progressie te boeken. Voor upgrades heb je bijvoorbeeld geld en materiaal nodig, en hiervoor moet je eerst main quests doen, waar er ook nog vaak een tijdslimiet aan gekoppeld is. Vooraleer je een quest kan starten, dien je eerst nog een nacht in het kamp te slapen, en vaak krijg je de ochtend erop weeral nieuwe instructies, waardoor je wat het noorden kwijt raakt. Overal op je scherm staat er van die minder goed leesbare cartoonachtige tekst met cruciale uitleg die gevolgd moet worden om succesvol te zijn, en ik vond dit veel te druk en te overweldigend.
Dit stond in groot contrast met de ervaring dat, hoe langer ik in de game vertoefde, de uitdaging van de combat en de kwaliteit van het verhaal (samen met de zeldzaam toegepaste humor) steeds slapper leek te worden. Voor mij lijkt het alsof de game met de vele op het scherm weergegeven regeltjes schijnbaar complex is gemaakt, terwijl de te makkelijke gevechten net volledig uit balans hiermee zijn en hierdoor erg snel beginnen te vervelen. Het lijkt er vooral op dat men met Dead Age 2 aan een idee over complexe mechanics blijven vasthouden is, terwijl dit heel gebrekkig uitgevoerd werd, en dat is jammer.
De game begint zonder al te veel introductie met het opstellen van je personage, waar je onder andere je talenten kan kiezen, zoals bijvoorbeeld de voorkeur voor de afweer via een pistool, een affiniteit met engineering of een hoge graad van alertheid. Je leert tijdens deze beginfase dat er een aantal gebieden in de Verenigde Staten nog bezet zijn door het Amerikaanse leger, terwijl vele andere reeds volledig overgenomen zijn door horden geïnfecteerden. Overal zitten er ook smokkelaars verspreid die extra last opleveren voor de rest van de bevolking die eeuwig op de vlucht is voor de bijtgrage zombies. De opdracht is dat ook jij samen met je kampleden probeert te overleven in deze nieuwe realiteit. Als speler zul je je vooral specialiseren in het vervaardigen van ammunitie en andere handige tools, je zal er leren welke de beste strategische aanpak is om je kamp te kunnen verdedigen, evenals de turn-based combat onder de knie moeten krijgen.
Grafisch en qua sound ok
Grafisch ziet de game er niet slecht uit. De menu's hebben een stijl die me doet denken aan deze van een stripverhaal, en in turn-based combat wordt de apocalyptische wereld van Dead Age 2 voldoende gedetailleerd weergegeven zonder hypermodern te zijn. Het camerastandpunt is dat van een side-scroller, al zullen de kampleden zich tijdens de gevechten niet veel meer dan enkele stappen verplaatsen, want de focus ligt duidelijk op de te hanteren strategie. Het geluid stoorde me evenmin, de soundtrack paste bij de setting zonder echt uit te blinken.
Te drukke interface, te slappe gameplay
In het begin zijn de gevechten erg beperkt en kun je enkel kiezen om van linie te wisselen met je kompaan of om gewoon aan te vallen. Later krijg je zoals gebruikelijk in het genre de keuzes om te gaan voor de aanval, de defensieve houding, een harde klap, healing, een beurt rust te nemen, enzoverder. Het duurt even voor je de controls even goed beheerst, want niet alle menu-opties zijn even intuïtief. De game helpt je in het begin wel door de knoppen rood te markeren, en dit blijft zo wel een poosje doorgaan, waardoor je voor heel lang het gevoel hebt nog steeds de tutorial te spelen. Het is duidelijk een lineair spel, al heb je wel keuzes tijdens dialogen en ook over de volgorde van de quests, tenminste als je voldoet aan al de voorwaarden om deze te kunnen aanvatten.
Die voorwaarden zijn net het punt waarop ik ben beginnen afknappen. Er zijn namelijk heel wat zaken te vervullen om progressie te boeken. Voor upgrades heb je bijvoorbeeld geld en materiaal nodig, en hiervoor moet je eerst main quests doen, waar er ook nog vaak een tijdslimiet aan gekoppeld is. Vooraleer je een quest kan starten, dien je eerst nog een nacht in het kamp te slapen, en vaak krijg je de ochtend erop weeral nieuwe instructies, waardoor je wat het noorden kwijt raakt. Overal op je scherm staat er van die minder goed leesbare cartoonachtige tekst met cruciale uitleg die gevolgd moet worden om succesvol te zijn, en ik vond dit veel te druk en te overweldigend.
Het lijkt er vooral op dat men met Dead Age 2 aan een idee over complexe mechanics blijven vasthouden is, terwijl dit heel gebrekkig uitgevoerd werd.
Dit stond in groot contrast met de ervaring dat, hoe langer ik in de game vertoefde, de uitdaging van de combat en de kwaliteit van het verhaal (samen met de zeldzaam toegepaste humor) steeds slapper leek te worden. Voor mij lijkt het alsof de game met de vele op het scherm weergegeven regeltjes schijnbaar complex is gemaakt, terwijl de te makkelijke gevechten net volledig uit balans hiermee zijn en hierdoor erg snel beginnen te vervelen. Het lijkt er vooral op dat men met Dead Age 2 aan een idee over complexe mechanics blijven vasthouden is, terwijl dit heel gebrekkig uitgevoerd werd, en dat is jammer.
Conclusie
Uiteindelijk, wat het beeld en geluid betreft, begaat Dead Age 2 zeker geen misstap. Helaas blijkt de gameplay ongebalanceerd en samen met de veel te drukke UI maakt dit de game niet bijster geslaagd. Wanneer je echt een vastgeroeste fan bent van het zombie-thema en je speelt graag turn-based games, kun je deze misschien later een kans geven nadat deze serieus afgeprijsd is. In alle andere gevallen kun je deze game beter gewoon negeren, want er bestaan vast al veel betere in dit genre.
Pro
- Grafisch en qua sound aanvaardbaar
Con
- Veel te drukke en niet altijd even inituïtieve menu's
- Turn-based combat te weinig uitdagend
- Slap verhaal
4
Over
Beschikbaar vanaf
12 maart 2021
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
Ontwikkelaar
- Silent Dreams
Uitgever
- Headup Games
