Review: Black Book

Black Book is één van die games waar ik volledig blind in ging, iets wat ik de laatste tijd wel vaker doe als tegengif voor de triple A-titels waarbij je nog voor de eerste druk op een knop weet wat je mag verwachten. In dit geval was ik echter totaal niet voorbereid voor wat ik op het menu kreeg, namelijk een op Slavische folklore gebaseerde hybride tussen een RPG en een card battle game. Het is bizar, donker en behoorlijk boeiend.

Je speelt als Vasilisa, een jonge vrouw wiens man onder mysterieuze omstandigheden het leven heeft gelaten. Vasilisa doet wat de meest logische stap is in zo een geval en dat is uiteraard een deal met de duivel sluiten om een heks te worden en haar geliefde terug te krijgen. Vasilisa was uiteindelijk altijd voorbestemd om een heks te worden omdat haar grootvader een krachtige Koldun (magiër) is. De opdracht is duidelijk: verbreek de zeven zegels van het zwarte boek van grootvader en de grootste wens van Vasilisa wordt vervuld. Dat onze jonge heks potentieel heeft, wordt al snel duidelijk wanneer ze meteen het eerste zegel weet te verbreken, een taak waar grootvader decennia op heeft zitten zwoegen. Hoog tijd voor de andere zes en om te ontdekken hoe krachtig onze heks kan worden tijdens het avontuur dat volgt. Je trekt door het Russische platteland van de 19de Eeuw en neemt het op tegen krachtige demonen zodat je de zegels van het boek kan breken en gaandeweg sterker kan worden. Dat je ondertussen de plaatselijke bevolking kan helpen of vervloeken zoals het je uitkomt is slagroom op de taart. Gewoon zorgen dat je niet op de brandstapel belandt voor de maandelijkse barbecue is de boodschap.

black-book-pc-screenshot-1.jpg


Burn the witch?

Het is belangrijk om op te merken dat heksen in de Slavische folklore niet de oude vrouwtjes met een puntige neus zijn die op een bezemsteel door de nacht vliegen zoals wij ze kennen uit onze sprookjes. Heksen en Kolduns zijn in het oude Rusland vaak gerespecteerde leden van de gemeenschap die aangesproken worden in momenten van hoge nood. Dat betekent dat je tijdens het spelen vele verzoeken om hulp krijgt van burgers en het leuke is dat jij als heks zelf bepaalt wat je doet. Je kan je goede hart tonen en hen helpen en goud als beloning krijgen of gewoon wat demonen sturen en eveneens goud krijgen. Het enige verschil is dat een metertje bijhoudt hoeveel zonden je begaat. Als jij je de hele tijd gedraagt als een helse toverkol, dan gaan de mensen je uiteraard ook zo gaan behandelen. Alleen is het o zo verleidelijk, niet waar? Je hebt al die krachten ter beschikking om heerlijk gemeen uit de hoek te komen en krijgt verzoeken van snoodaards om hun buren te vervloeken. Waarom zou je niet af en toe wat stoute dingen mogen doen en wat vervloekingen hier en daar rondstrooien? Witches gotta witch weet je wel.

Het is geleden van de keer dat mijn vriendin me twee keer een "plus vier" aansmeerde tijdens Uno dat een heks met kaarten zo een indruk wist te maken.


Het zwarte boek is uiteraard niet enkel de McGuffin die je najaagt in je queeste om je geliefde terug te halen uit de dood, maar de bron van je krachten. Het is je wapen in de strijd tegen de demonen en bandieten die over het platteland trekken tijdens de donkere uren van de nacht. Dit is een card battle game, dus moet je elke pagina in je boek dat je vrij speelt ook echt gaan zien als een kaart in je kaartspel. Elke kaart is een spreuk die tegenstanders schade aanbrengt, je bescherming oplevert of uiteraard je krachten weer aanvult. Het lijkt qua gameplay wat op een traditionele turnbased RPG, maar gaat nog net wat dieper. Telkens je een kaart gooit en een spreuk loslaat voelt het als een ritueel. Stapel de juiste spreuken op elkaar en eindig met een sleutelzin die alles netjes samenbrengt en je krijgt krachtige magie. Heb je niet bepaald de juiste kaarten in handen, dan wordt het witch kebab. Al bij al heeft de combat in Black Book haar sterke kanten maar er zijn ook dompers op de spelvreugde. De gameplay wordt met het breken van elk zegel en het sterker worden van de tegenstanders steeds wat complexer. Het is soms ook wat lastig inschatten wat de schade is die demonen bij jou gaan aanrichten en hoeveel pijn jij richting een vijandelijke demon stuurt. Koppel dat aan de occasionele piek in moeilijkheidsgraad en je krijgt gevechten die af en toe wat frustrerend kunnen worden. Problematisch is ook, dat er simpelweg gewoon te veel gevechten zijn. Zo rond een uurtje of vijftien wanneer je steeds dezelfde robbertjes tegen dezelfde soort vijanden aan het voeren bent, dan begint de game helaas langdradig te voelen. Er is genoeg te genieten wat de combat betreft en het uitbouwen van je arsenaal aan spreuken is zeker en vast tof, maar de gameplay had dus ietsjes verfijnder en wat minder repetitief gemogen.

blackbook.jpg


Russische sprookjes doen de broertjes Grimm gezellig lijken, en die schreven over amputaties en kindermoord

Waar de game beter in schittert is het gebruik van Slavische folklore en het gebruik van ruraal Rusland als setting. Tijdens je avonturen ontmoet je steevast mensen die verhalen te vertellen hebben die onderdeel gaan uitmaken van je in-game encyclopedie. Het is belangrijk dat je die ook leest omdat je kennis van zaken van belang is bij het nemen van beslissingen. Het zorgt niet meteen voor het meest vlotte tempo, maar de verhalen zijn gelukkig wel boeiend. Zo is er een vrouw die behekst is door een demon waarvan de baby vervangen is door een gedaanteverwisselaar. Je krijgt vier mogelijke oplossingen voorgeschoteld, maar enkel als je goed opgelet hebt weet je wat de redelijk gewelddadige oplossing is om de neppe baby te veranderen in een houtblok en de spreuk die de moeder in zijn greep had op te heffen. Al die kleine verhalen zijn letterlijk uit Slavische folklore geplukt wat voor een zekere authenticiteit zorgt. Het is een titel die veel tekst op je afvuurt en voor ongeduldige spelers dus niet de beste keuze, maar als je graag ondergedompeld wordt in sfeer en goede verhaalvertelling is Black Book wel een game die de aandacht weet vast te houden.

Conclusie

Black Book heeft duidelijk wat gebreken. Het tempo, zeker in de vele gevechten naar het einde toe, is vaak zoek en er zijn wat problemen met de card based combat. Ondanks alles is het een titel die ik voorzichtig zou aanraden aan gamers met een voorliefde voor goede verhaalvertelling, want als er één ding is waar het sfeervolle Black Book in excelleert is het in het vertellen van grote en kleine verhalen.

Pro

  • De donkere visuals en setting zorgen voor een passende sfeer bij een game over demonen en heksen
  • De vele verhalen die letterlijk uit folklore geplukt zijn
  • Het uitbouwen van je kaartspel zorgt voor de nodige diepgang

Con

  • De combat laat wat steken vallen
  • Pieken in moeilijkheidsgraad, vooral bij latere eindbazen, zorgen voor frustratie
  • De game voelt eigenlijk te lang en heeft te veel repetitieve gevechten in de laatste akte
7

Over

Beschikbaar vanaf

22 juli 2021

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. PlayStation 5
  4. Xbox One
  5. Xbox Series X|S

Ontwikkelaar

  1. Morteshka

Uitgever

  1. HypeTrain Digital
 
Terug
Bovenaan