PBR Streetgang
Well-known member
Wauw, leuke keuze. Ik heb lang getwijfeld om ook een soundtrack album te kiezen, bij mij was het Koyaanisqatsi die het bijna gehaald heeft. Maar om redenen die hier al vermeld zijn heb ik gekozen om dat niet te doen. Het is misschien niet helemaal eerlijk tegenover andere films en de daarbij horende scores, maar toch vind ik dat in het geval van Koyaanisqatsi de twee nog sterker met elkaar verbonden zijn, en het een zonde zou zijn om bij eerste kennismaking maar de helft van een anders overdonderende ervaring te krijgen.
Maar ik ben blij dat jij het wel gedaan hebt, en wat een keuze ook. Vanaf There Will be Blood was ik al fan van Jonny Greenwoods filmmuziek, en heeft me ook geholpen om me van een ongeïnteresseerde, casual Radiohead-luisteraar tot een fan van de band te maken. Daarna volgden de prachtige composities voor The Master en Inherent Vice en verder ook You Were Never Really Here, Spencer en The Power of the Dog... Maar ook al zijn de thema's uit There Will Be Blood meer mijn meug en dieper in mijn ziel geworteld, het is duidelijk dat Phantom Thread veruit Greenwoods meest indrukwekkende score tot nu toe heeft. Ik heb de soundtrack LP al geregeld opgelegd (wat een mooie uitgave, trouwens) en ook tijdens het werk, wanneer ik in een soundtrack bui ben, passeert deze geregeld de revue. House of Woodcock is voor mij bij uitstek het ultieme deuntje uit de film, een stroke of genius dat deuntje.
Ik post nog een lijst met favoriete soundtracks!
Maar ik ben blij dat jij het wel gedaan hebt, en wat een keuze ook. Vanaf There Will be Blood was ik al fan van Jonny Greenwoods filmmuziek, en heeft me ook geholpen om me van een ongeïnteresseerde, casual Radiohead-luisteraar tot een fan van de band te maken. Daarna volgden de prachtige composities voor The Master en Inherent Vice en verder ook You Were Never Really Here, Spencer en The Power of the Dog... Maar ook al zijn de thema's uit There Will Be Blood meer mijn meug en dieper in mijn ziel geworteld, het is duidelijk dat Phantom Thread veruit Greenwoods meest indrukwekkende score tot nu toe heeft. Ik heb de soundtrack LP al geregeld opgelegd (wat een mooie uitgave, trouwens) en ook tijdens het werk, wanneer ik in een soundtrack bui ben, passeert deze geregeld de revue. House of Woodcock is voor mij bij uitstek het ultieme deuntje uit de film, een stroke of genius dat deuntje.
Ik post nog een lijst met favoriete soundtracks!