Massive Attack

Classic Artists Massive Attack

Overzicht Discussie
willydrama zei:
BTW Volgens mij is Banksy meerdere personen en 3D is daar één van.
Klik om te vergroten...
Was inderdaad eens een artikel zoveel jaar geleden dat de link maakte met het tourschema van MA en werken van Banksy die werden gemaakt.

Heb ze zelf al gezien op Cactusfestival en in Paleis12. Sommige storen zich aan de boodschap die ze brengen met hun visuals (herinner me toen vooral pro-palestina) maar vond het wel telkens indrukwekkend, met hoogtepunt Angel met Horance Andy als zanger.
 
Polle32 zei:
No Protection van Mad Professor (het dub-remix album van Massive Attack's Protection) is al heel wat ouder hoor, van '95. Ik heb die cd hier nog ergens liggen. Ik word al weer high als ik nog maar de hoes kijk, soort Pavlov-reactie.

Massive_Attack_-_No_Protection.jpg
Klik om te vergroten...
👍

Ik wou dit album ook aanraden, maar pas nadat je Protection beluisterd hebt.

unfinished sympathy kwam uit tijdens de eerste golfoorlog, en om te vermijden dat de plaat door de groepsnaam niet zou gedraaid worden op de radio veranderden ze hun naam tijdelijk in Massive.

Massive attack heeft samengewerkt met verschillende zangeressen, daarvan zijn er twee waarvan ik hun andere projecten of soloplaten in mijn platenkast heb zitten:
Nikolette met Now is Early

En natuurlijk de zangeres van Teartrop, Elisabeth Fraser, de zangeres bij de Cocteau Twins en natuurlijk ook de prachtige stem op de Tim Buckley cover, Song to the Siren, dat op het album It'll End in Tears van This Mortal Coil Staat.

Dit is Karmacoma (Portishead experience) remix, deze staat op de maxi van Karmacoma, en vind ik beter dan de originele versie van op Protection.

 
PBR Streetgang zei:
Ik herinner me toen ik nog echt jong was en Mezzanine uitkwam. Ik was nog niet echt actief bezig met muziek buiten wat soms op de radio speelde of oude cassetes van mijn vader met Queen en The Beatles op. Maar mijn zus was enkele jaren ouder en kwam op een gegeven moment thuis met Mezzanine op CD. Ik vond dat toen super coole muziek en ben nog steeds verbaasd van hoe goed ik dat album nog vind. Angel is echt DA BOMB, het vetste ooit vond ik dat toen Snatch uitkwam en dat liedje erin werd gebruikt.
Dat is nu nog steeds mijn favoriet nummer van hen, misschien een cliché maar 't is for real. Close seconds en thirds zijn Inertia Creeps en Splitting the Atom (Luck, anyone?). Ik vind wat ze voor en na Mezzanine hebben gemaakt niet allemaal even goed, maar wel nog steeds fijn om af en toe op te zetten.


En dan ga ik nu... Sonic Youth opzetten.
Klik om te vergroten...
Angel :love: Mezzanine is voor mij all killer no filler. Meesterwerkje in het genre en ver daarbuiten.
 
Lint zei:
Er wordt hier constant over Unfinished Sympathie gesproken, maar hun grote wereldhit is toch Teardrop, of ben ik fout?

Unfinished vind ik wel het betere nummer (met een heel grote voorsprong).
Klik om te vergroten...
Dat nummer is vooral bekend bij het grote publiek door deze meneer denk ik:
House-M.D.-Netflix-810x405.jpg
 
Zou me geen grote fan noemen maar ik kan Massive Attack wel appreciëren. De eerste twee albums zijn beide goed tot zeer goed, Mezzanine vind ik geweldig, dit is voor mij ook de enige plaat waar ik nog geregeld naar terug grijp. Ik heb ooit gelezen dat iemand die omschreef als niet zomaar een donkere plaat, maar eentje die licht lijkt te absorberen en dat is een treffende omschrijving. Ik vind Teardrop trouwens wel een sterk nummer maar zou het niet bij mijn favorieten zetten, eerder Angel, Inertia Creeps en het titelnummer (waar de band blijkbaar zelf niet tevreden over was en als onafgewerkt beschouwd). Maar zoals Kid_C vind ik Mezzanine gewoon van begin tot einde van een hoog niveau.

100th Window is niet echt slécht, maar gewoon niet zo memorabel. Bijna alle elementen die de band zijn geluid gaf, zijn hier op weg gestript (iets wat ook al begonnen was op Mezzanine). Geen jazz, r&b of funk samples meer en veel minder hiphop invloeden. Daardoor klinkt die nogal 'grijs' en vallen de nummers weinig op, alles gaat wat in elkaar op doordat de tempo's van elk nummer te gelijkaardig zijn. Vond de nummers met Sinead O'Connor en de openingstrack wel vrij goed als ik het me goed herinner.

Heligoland vind ik een beetje ondergewaardeerd. Nog altijd niet in de buurt van het niveau van de eerste drie albums, maar een stap omhoog vergeleken met 100th Window. Hier is er meer variatie en de features zijn vrij goed gekozen. Splitting The Atom en Paradise Circus zijn terecht enkele van hun beter bekende nummers geworden.

Ritual Spirit vind ik ook goed, het nummer met Young Fathers (Voodoo In My Blood) is daarop veruit mijn favoriet. Ik denk dat ze toen van plan waren om met minder lange tussenpauze korte EP's uit te blijven brengen, maar helaas is het sinds 2016 gebleven bij deze en Eutopia (die ik zelfs nog niet gehoord heb).
 
Laatst bewerkt:
Ik heb Ritual Spirit toen laten liggen omdat mij verteld werd dat ze inderdaad nog een paar EP's gingen uitbrengen, gevolgd door een verzamelaar met die EP's. Had hem beter wel gekocht.
Ik ben ook geen megafan, van Portishead bv wel.
Mezzanine haalt bijna hetzelfde niveau, de andere platen zijn toch minder. Dan is de (kleinere) discografie van Portishead consistenter.
Unfinished Sympathy is nog gebruikt in de film Sliver denk ik?

Heeft Banksy niet de hoes ontworpen voor die 12'' met Burial? Trouwens wel 2 goeie remixen. Die kost wel al 1000+€ op Discogs als je hem wil.:eek:
 
FlyingHorseman zei:
Zou me geen grote fan noemen maar ik kan Massive Attack wel appreciëren. De drie twee albums zijn beide goed tot zeer goed, Mezzanine vind ik geweldig, dit is voor mij ook de enige plaat waar ik nog geregeld naar terug grijp. Ik heb ooit gelezen dat iemand die omschreef als niet zomaar een donkere plaat, maar eentje die licht lijkt te absorberen en dat is een treffende omschrijving. Ik vind Teardrop trouwens wel een sterk nummer maar zou het niet bij mijn favorieten zetten, eerder Angel, Inertia Creeps en het titelnummer (waar de band blijkbaar zelf niet tevreden over was en als onafgewerkt beschouwd). Maar zoals Kid_C vind ik Mezzanine gewoon van begin tot einde van een hoog niveau.

100th Window is niet echt slécht, maar gewoon niet zo memorabel. Bijna alle elementen die de band zijn geluid gaf, zijn hier op weg gestript (iets wat ook al begonnen was op Mezzanine). Geen jazz, r&b of funk samples meer en veel minder hiphop invloeden. Daardoor klinkt die nogal 'grijs' en vallen de nummers weinig op, alles gaat wat in elkaar op doordat de tempo's van elk nummer te gelijkaardig zijn. Vond de nummers met Sinead O'Connor en de openingstrack wel vrij goed als ik het me goed herinner.

Heligoland vind ik een beetje ondergewaardeerd. Nog altijd niet in de buurt van het niveau van de eerste drie albums, maar een stap omhoog vergeleken met 100th Window. Hier is er meer variatie en de features zijn vrij goed gekozen. Splitting The Atom en Paradise Circus zijn terecht enkele van hun beter bekende nummers geworden.

Ritual Spirit vind ik ook goed, het nummer met Young Fathers (Voodoo In My Blood) is daarop veruit mijn favoriet. Ik denk dat ze toen van plan waren om met minder lange tussenpauze korte EP's uit te blijven brengen, maar helaas is het sinds 2016 gebleven bij deze en Eutopia (die ik zelfs nog niet gehoord heb).
Klik om te vergroten...
Ik had het niet beter kunnen verwoorden voor die 2. Atlas Air en Girl I love You van Heligoland vind ik ook wel twee toppers eigenlijk.
 
ook grote fan hier.
Zoals de meesten vind ik ook Mezzanine het magnus opus (Angel platgedraaid, liefst zo luid mogellijk) en vind ik dat er op de volgende twee platen wel een paar goeie nummers staan, maar meer ook niet.
Op hun compilatie 'collected' staan imo ook nog twee sterke nummer: I against I en Danny the Dog van de respectievelijke sound tracks van Blade II en Unleashed

Zowat de enige band waarvoor ik op eerste rij ben gaan staan in Werchter in 2003 (terwijl mijn 'vrienden' toen liever naar 2Many DJ's gingen, die ik als Gentenaar toch al genoeg aan't werk gezien had :unsure: )

Wat me bij hun liveshows brengt: ik ben voor het laatst gaan kijken op het Cactusfestival in 2014 . Dat bleek toen qua opzet nagenoeg dezelfde show als die in Vorst vijf jaar eerder, wat me toch wat ontgoochelde. De shows daarna op Sint-Pietersplein in Gent (die qua organisatie blijkbaar rampzalig was) en ik de AB en Paleis12 heb ik dan ook laten passeren.
 
Laatst bewerkt:
Mijn eerste kennismaking was de menu music in Vampire The Masquerade: Bloodlines, wat een instrumentele versie van 'Angel' bleek te zijn. Sindsdien alle albums gaan beluisteren, Blue Lines en Mezzanine blijven toch mijn twee favorieten met Heligoland niet ver daarachter.
 
Mezzanine eens opgezet. Ik had geen "holy shit waar heeft deze band gans mijn leven gezeten". Zware triphop vibes dat wel maar een soort pretentieuzere versie ervan. Morgen de volgende!
 
ik ken massive attack enkel van hun hitjes Unfinished Sympathy en Teardrop, nooit echt verder in verdiept, aangezien die hitjes al niet echt het soort muziek is waar ik naar luister, al vind ze ook niet slecht.
Vandaag hun debuut al eens opgezet, en ik was er niet echt fan van eigenlijk :unsure: Enkel Unfinished Sympathy en Safe from harm vond ik nog wel leuke liedjes dan, al de rest sprak me eigenlijk totaal niet aan. Ik kon er ook niet echt een lijn in trekken, al die nummers klinken precies totaal anders. Ik snap zo een cd's nooit eigenlijk. Stel je hoort Unfinished Sympathy op de radio, je vindt dat een fantastisch nummer dus je koopt de cd, en dan staat er geen enkel ander nummer op dat daar een beetje op lijkt of in de buurt komt, dan voel je je toch bekocht? :unsure:

Ik vraag me nu af of dat ook zo gaat zijn bij Mezzanine en Teardrop :p Maar dat is voor een andere keer.
 
Mezzanine is voor mij het meest complete album van hen, de overige zijn wat meer wisselvallig vind ik ook. Maar Protection ben ik ook fan van. En dan zoals gezegd de Mad Professor zijstapjes. Ik moet toegeven dat ik ze niet echt zou inschalen als een 'classic artist', gezien ik vooral fan van Mezzanine als classic album ben.

Heb ze ook in 2014 op Cactus gezien, maar jammer genoeg kon ik om een of andere reden niet in het concert komen toen. Vond het een beetje een teleurstelling. Mogwai diezelfde dag heb ik wel zeer kunnen smaken. :unsure:
 
Ik ben fan, zowel van Mezzanine dat echt een geweldige plaat is als van hun ander werk (heb vooral ook een soft spot voor Heligoland), maar het klopt imo zeker dat op Mezzanine na hun platen naast goede tracks ook wel redelijk wat brol of filler bevatten, te veel imo om echt een classic artist te zijn. Ik apprecieer vooral de wat duistere en teruggehouden vibe, je hebt het gevoel dat ze nooit echt voluit gaan en dat hoeft ook helemaal niet.

Moet wel zeggen dat ze live in Paleis 12 (tijdens de Mezzanine21 tour) enkele jaren geleden ze mij echt verschrikkelijk hard tegenvielen.
Saai tot en met, niets beleving, het had net zo goed Peter Van De Veire kunnen geweest zijn die de plaat oplegt en op play duwt.
Ik had er nochtans echt naar uitgekeken en de setlist was basically exact zoals ik ze zelf zou samengesteld hebben, maar het klikte echt totaal niet.
 
Ik heb gisteren Protection beluisterd, en die beviel me wel al wat beter als Blue Lines, er zat al meer een lijn in precies en dat kon ik al meer apprecieren. Karmacoma klonk me ook vaag bekend in de oren.
Ik ga vandaag proberen Mezzanine te beluisteren, ben nu wel benieuwd.
 
Nahrtent zei:
Moet wel zeggen dat ze live in Paleis 12 (tijdens de Mezzanine21 tour) enkele jaren geleden ze mij echt verschrikkelijk hard tegenvielen.
Saai tot en met, niets beleving, het had net zo goed Peter Van De Veire kunnen geweest zijn die de plaat oplegt en op play duwt.
Ik had er nochtans echt naar uitgekeken en de setlist was basically exact zoals ik ze zelf zou samengesteld hebben, maar het klikte echt totaal niet.
Klik om te vergroten...
Ik vond dat ook een beetje een tegenvaller. Goede muziek, goede setlist, goede podiumproductie maar geen leven.
 
Gisteren Mezzanine beluisterd, de albums worden voorlopig inderdaad wel steeds beter, hun meest gestroomlijnde album tot nu.
Al is het wel nog altijd iets dat ik verder niet rap uit mijzelf nog zal opzetten, maar dit album kon ik wel nog smaken.
 
Was het eigenlijk met Mezzanine dat ze naar een breder publiek toe bekend werden? Alé, ik bedoel ook een ander publiek dat ze daarmee aanspreken.
Het is hun meest verkochte plaat dacht ik. De sound is, zoals als gezegd, veel donkerder en claustrofobisch. Maar de instrumentatie is ook wat uitgebreider. Ze zitten al niet meer in die pure trip-hop die op Blue Lines en Protection aanwezig is.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan