Classic Artists Massive Attack
- Onderwerp starter Kid_C
- Startdatum
Faithless en Massive Attack is totaal andere muziek ook, ja. Faithless is meer dance-able dan Massive Attack. Massive Attack is complexer en abstracter qua design, maar heeft inderdaad niet die moderne harde elektronische beats van veel elektronische muziek tegenwoordig. Als ik in een elektronische mood ben, zal ik niet naar MA luisteren. Ik luister het eerder als niet-elektronische muziek. Het is hetzelfde als zeggen dat Radiohead ook elektronische muziek voor boomers maakte met Kid A en Amnesiac, en dan klagen waarom we Thom Yorke niet op Tomorrowland zien.
Het verschil is: de danceability van de tracks en dat de een elektronische muziek als doel gebruikt, en de andere het als middel (zonder negatief te doen over één approach of de andere, want allebei kan de approach goed werken). Maar het is juist daarom dat ik een hekel heb aan de umbrella term: elektronische muziek, en vooral als die umbrella term wordt gebruikt om te zeggen: "elektronische muziek is kak, ik luister alleen maar naar rock/dit en dat en 9 vd 10 keren is de gitaar van een moderne rockband een elektronische gitaar".
Het verschil is: de danceability van de tracks en dat de een elektronische muziek als doel gebruikt, en de andere het als middel (zonder negatief te doen over één approach of de andere, want allebei kan de approach goed werken). Maar het is juist daarom dat ik een hekel heb aan de umbrella term: elektronische muziek, en vooral als die umbrella term wordt gebruikt om te zeggen: "elektronische muziek is kak, ik luister alleen maar naar rock/dit en dat en 9 vd 10 keren is de gitaar van een moderne rockband een elektronische gitaar".
Gavin
Well-known member
Dit was één van die classic artists waar ik ook niet echt naar uitkeek. Niet omdat ik het niet goed vind, wel omdat ik het op eigen houtje tien jaar terug of zo al eens geprobeerd had om alles te beluisteren en daar uiteindelijk niet zo positief over was. Geen categorisatie deze keer want ik heb de platen beluisterd tijdens het rijden dus onmogelijk om wat op te schrijven, maar wel nog altijd met hoofdtelefoon dus geen afwijkingen daarin.
Blue Lines ... Safe From Harm vond ik heel goed en Unfinished Sympathy is uiteraard een wereldschijf. Ik denk dat ik One Love en Be Thankful For What You've Got nog onder goed zou zetten. De rest was me vaak toch vooral te lang voor wat het was, zoals bijvoorbeeld Five Man Army als ik het me goed herinner. Op Protection vond ik het openingsnummer goed, maar van zaken als Karmacoma word ik niet warm.
Angel is hun beste nummer, met grote voorsprong voor mij. Ik weet niet of het de herinnering aan peak Brad Pitt in zijn onderhemdje die zijn moeder ziet verkolen is, maar wat een sfeer! Het doet me ook denken aan Marilyn Manson zijn theme voor Resident Evil, maar dan nog een niveau hoger natuurlijk. Goeie clip ook! Teardrop is gekend maar moet ik misschien al klasseren onder beetje te lang voor wat het is ... allez ja, dat klinkt veel te streng want ik vind dat nog steeds heel goed, misschien te vaak gehoord ondertussen? Heel goed album wel verder, al ben ik niet de grootste fan helaas. Nummers als Black Milk zijn leuk voor een keer, maar het mist toch al serieus wat dat hun topnummers top maken. En zelfs hier links en rechts dat aanslepend gevoel erbij.
De laatste twee albums deden me niet veel, ik herinner me er ook niet veel meer van. Iets opgewekter, denk ik, wat meer mainstreammuziek, ook minder echte inspiratie? Ik herkende er ook bijzonder weinig van, dus zelfde indruk als al die jaren terug neem ik aan.
Buiten de hits of de nummers die ik kende dus niet al te veel te bieden voor mij. Als ik met de natte vinger de balans opmaak, denk ik dat ik bijna uitsluitend de nummers met de vrouwenstemmen bij de betere zou zetten. Of het een classic artist is ... moeilijk. Ze worden toch in één naam genoemd met een genre, hebben wereldhits en zeker één topalbum. Langs de andere kant valt het in zijn geheel misschien wat te licht uit daarvoor, zeker gezien wat hier al voorbij is gekomen qua artiesten. Voor mij eerder een band waarvan ik een nummer of vijf/zeven in een playlist zet, en dat is het. Maar Angel is godverdomme wel een tijdloos beest!
Blue Lines ... Safe From Harm vond ik heel goed en Unfinished Sympathy is uiteraard een wereldschijf. Ik denk dat ik One Love en Be Thankful For What You've Got nog onder goed zou zetten. De rest was me vaak toch vooral te lang voor wat het was, zoals bijvoorbeeld Five Man Army als ik het me goed herinner. Op Protection vond ik het openingsnummer goed, maar van zaken als Karmacoma word ik niet warm.
Angel is hun beste nummer, met grote voorsprong voor mij. Ik weet niet of het de herinnering aan peak Brad Pitt in zijn onderhemdje die zijn moeder ziet verkolen is, maar wat een sfeer! Het doet me ook denken aan Marilyn Manson zijn theme voor Resident Evil, maar dan nog een niveau hoger natuurlijk. Goeie clip ook! Teardrop is gekend maar moet ik misschien al klasseren onder beetje te lang voor wat het is ... allez ja, dat klinkt veel te streng want ik vind dat nog steeds heel goed, misschien te vaak gehoord ondertussen? Heel goed album wel verder, al ben ik niet de grootste fan helaas. Nummers als Black Milk zijn leuk voor een keer, maar het mist toch al serieus wat dat hun topnummers top maken. En zelfs hier links en rechts dat aanslepend gevoel erbij.
De laatste twee albums deden me niet veel, ik herinner me er ook niet veel meer van. Iets opgewekter, denk ik, wat meer mainstreammuziek, ook minder echte inspiratie? Ik herkende er ook bijzonder weinig van, dus zelfde indruk als al die jaren terug neem ik aan.
Buiten de hits of de nummers die ik kende dus niet al te veel te bieden voor mij. Als ik met de natte vinger de balans opmaak, denk ik dat ik bijna uitsluitend de nummers met de vrouwenstemmen bij de betere zou zetten. Of het een classic artist is ... moeilijk. Ze worden toch in één naam genoemd met een genre, hebben wereldhits en zeker één topalbum. Langs de andere kant valt het in zijn geheel misschien wat te licht uit daarvoor, zeker gezien wat hier al voorbij is gekomen qua artiesten. Voor mij eerder een band waarvan ik een nummer of vijf/zeven in een playlist zet, en dat is het. Maar Angel is godverdomme wel een tijdloos beest!
nifelheim
Active member
Een aantal keer naar 100th Window geluisterd en toch een kleine ontdekking gedaan. De eerste 4 nummers zijn dik in orde met Special Cases als uitschieter. Daarna zakt het wat in maar de laatste 2 nummers maken veel goed. Er heerst een lekker broeierig sfeertje, minder triphop, meer minimale electronica. Klinkt zalig door de hoofdtelefoon. Ik blijf wachten op de vinylreissue.