De mensen die o.a. de supermarkt openhouden 's nachts zullen voor die flexibiliteit niet vergoed worden met zo een loon hoor.
Kleine nieuwtjes
- Onderwerp starter Hawk
- Startdatum
Ben ik me van bewust, maar gezien elk voordeel een nadeel heeft ben ik nog steeds bereid dat als trade-off te accepteren.
Ik ben ook bereid om het leed van anderen als trade-off te accepteren voor mijn comfort.
Welja, dat is hoe een maatschappij toch werkt? In mindere mate is dat ook hier het geval, sommige mensen komen niet rond en anderen hebben het heel goed.
Ik zeg dat de mogelijkheid om het nog veel beter te hebben als trade off heeft dat je het ook veel slechter kan hebben, zonder te weten aan welke kant ik daar per sé zou belanden.
Succes zou veel harder beloond moeten worden, en niet succesvol zijn (ja, ik weet dat het verre van altijd je eigen keuze is, ja ik weet dat het van afkomst/studies/ziektes/… kan afhangen) moet niet zo gepamperd worden.
Je hoeft er dus zelfs niet op te reageren want het is geen discussie voor mij.
Mijn mening.
Het is géén trade-off die jij accepteert wanneer de negatieve gevolgen compleet niet bij jezelf terecht komen natuurlijk.
Daar heb je volledig gelijk in, maar één aanvulling: aan de onderkant van de markt heb je dan natuurlijk de werkgevers die nog eens zouden durven besparen op het minimumloon door de verlofdagen uit dat totale pakket te snoeien.
Feitelijk profiteren bepaalde werkgevers nu ook mee van het bestaande verlofsysteem doordat men wel degelijk een aantal van de wettelijke verplichte verlofdagen verplicht in bepaalde perioden van collectieve sluiting kan aanbieden, het bouwverlof als één van de belangrijkste voorbeelden.
Dat is een onderbouwde mening, cfr. https://nl.wikipedia.org/wiki/Sluier_van_onwetendheid
Alleen bevreemdend om dat argument gebruikt te horen worden pro het koude harde liberalisme van de V.S.
Kan er nog begrip voor hebben dat je stelt dat je het beter zou vinden dat pakweg toplonen minder belast zouden mogen worden, of dat pensioenen niet begrensd zouden mogen worden voor mensen die verhoudingsgewijs meer bijdragen (of mutatis mutandis een cap op de RSZ bijdrage waarboven je niet meer bijdraagt éénmaal je aan de maximumverekeringsgrens zit), maar je zit hier nu wel eigenlijk een zeer bizar punt te verdedigen: namelijk 0 dagen verplicht verlof.
Dat lijkt me zowel vanuit mentaal oogpunt niet gezond, alsook het zijn de meest kwetsbaren die nul komma nul onderhandelingsmarge hebben. Zelfs als je vanuit Rawls sluier van onwetendheid gaat argumenteren, zou je denken dat je dan toch eerder ergens voor een compromis: laten we stellen 2 weken ofzo zou kiezen, en niet nul...
Persoonlijk heb ik te veel verlofdagen en zou ik er gerust een aantal willen inruilen voor meer loon, maar dat is geen optie, dus dan profiteer ik er maar van, ...
Laatst bewerkt:
Het is een discussieforum, mensen reageren op dingen die bediscussieerbaar zijn.
Voor mij is het gewoon het afzetten van een clichébeeld van de VS, bekomen door de toerist uit te hangen en met "veel" mensen te praten, tegen een clichébeeld van België, opgeleukt met wat stemmingsmakerij zoals "gepamperd worden". Als je dan toch over pampering wil spreken in zo'n termen, zal ongeveer heel je leven in deze maatschappij tot hiertoe daar onder vallen naar de normen van jouw hyperindividualistisch ideaalbeeld.
Ik dacht die effectief te posten als antwoord, maar dat zou hier waarschijnlijk niet geapprecieerd worden.
Het is een vreemde wereld geworden als het een schande is dat je je eigen geluk en (financieel) welvaren boven dat van een ander zet. Sorry, ik ga er niet in mee. Ik eerst. De rest moet niet per sé stikken zoals het spreekwoord zegt, maar zal er toch zelf moeten voor zorgen dat ze met hun hoofd uit een plastieken zak blijven.
RidderBauknecht
Well-known member
Maar dat doet iedereen. Of toch bijna iedereen. Maar de meesten vinden het wel normaal dat je probeert een systeem op poten te zetten waarbij anderen niet helemaal aan hun lot worden overgelaten wanneer het misloopt. Het kan trouwens ook soms mislopen door stom toeval. Als jij daar in de VS je bakken geld zit te verdienen en je wordt zwaar ziek of je wordt overhoop gereden door iemand die er vandoor gaat en moet maanden of jaren revalideren dan kan je al bijna je bankroetpapieren gaan inleveren.
Enfin, wat jij doet is het equivalent van willen omhoogklimmen en dan de ladder met je mee omhoog trekken. Of wanneer je met een hoop anderen in het water belandt jezelf boven water houden door jezelf naar omhoog te stuwen op de schouders van anderen, die dan zinken. Niet zo vreemd dat daar commentaar op komt. En zoals al gezegd: als je geen commentaar wilt, post dan niet. En al zeker niet in een forumgedeelte waar het gaat om onderbouwde debatten en diepgaande discussies.
Altijd die 'vreemde wereld' en andere 'ivoren toren' zever moet er trouwens ook niet bij. Je krijgt bijna altijd (vrij veel) tegenwind als je weer eens zo'n zelfzuchtige dingen komt posten. Om het op z'n Amerikaans te zeggen: if it smells like shit everywhere you go, maybe it's time to check your own shoes.
Voila. Dat is eigenlijk je conclusie voor elke discussie hier. Of het gaat over aantal verlofdagen, vuurwerk afsteken, verbod op gokreclame, zuinig zijn met water bij droogte...
Je mag die mening hebben he. En niemand zal je, zoals je zelf wel al ontelbare keren hebt herhaald, van mening doen veranderen. Maar het is een discussieforum dus ja er zal discussie zijn en dan moet je daar niet over klagen dat er reactie op komt.
Iedereen weet ondertussen wel hier dat je grote fan bent van vrijheid blijheid etc. en dat iedereen zijn goesting moet kunnen doen. Goed voor jou hoor, maar ik kan mij niet van de indruk ontdoen dat daaronder een erg egoïstische ingesteldheid gaat die ik maar weinig tegenkom.
Laatst bewerkt:
Misschien moet ik dan gewoon stoppen met dit en andere topics te lezen. Want ik krijg dan altijd ‘zin’ om te reageren, omdat jullie schijnen te vergeten dat mensen met een andere mening bestaan (maar misschien zwijgen om geen commentaar te krijgen).
En zoals ik al gezegd heb, ja, ik ben een egoïst. Ik vind daar niks mis mee. Dat is geen scheldwoord, al wil men je soms laten geloven van wel.
En zoals ik al gezegd heb, ja, ik ben een egoïst. Ik vind daar niks mis mee. Dat is geen scheldwoord, al wil men je soms laten geloven van wel.
Het is begonnen met het gebrek aan verplicht betaalde verlofdagen in de VS. Ik zag daar eigenlijk niemand die leek te vergeten dat er andere meningen zouden bestaan, vermits de discussie al bezig was, tussen verschillende meningen dus.
Maar op een of andere manier weet je dit terug te brengen tot "ik ben een egoïst en dat is geen scheldwoord ook al wil men je dat laten geloven". Beetje een grijsgedraaide plaat hoor, het lijkt alsof je niets anders te vertellen hebt.
StevenFM
Well-known member
En hoe meet je 'succes'? Is iemand die hogere studies heeft afgerond succesvol? Is iemand die mensen helpt (bv. verpleegster, sociale werker) succesvol? Of is 'succesvol' zijn enkel veel geld verdienen, ongeacht de meerwaarde voor de maatschappij?
Succes, dat mag ieder voor zichzelf invullen lijkt me. De ene zal zichzelf succesvol vinden als er een pak geld verdiend wordt, de ander misschien wanneer er een grote maatschappelijke meerwaarde is (denk maar aan iemand die altruïstisch is en hele dagen vrijwilligerswerk doet).
Je zou kunnen zeggen dat Messi en Ronaldo succesvol zijn want alles gewonnen in hun sport en pakken geld verdiend. Er zullen mensen zijn die zeggen dat voetbal niks bijbrengt aan de maatschappij. Dat gaat voor alles en iedereen op.
Op de 1 of andere manier lijkt het daar altijd op uit te draaien, terwijl ik toch echt start met het topic in kwestie te becommentariëren. Van mij moet er geen enkele dag verplicht verlof zijn. Voila.
StevenFM
Well-known member
Wel redelijk cruciaal om een eenduidige definitie van 'succes' te hebben als je voorstelt om 'succes' te belonen en een gebrek aan 'succes' niet te bepamperen.
In die context heb ik het dan over financieel succes.
Het nadeel van tot 's nachts te moeten werken heeft als voordeel... een laag loon?
StevenFM
Well-known member
Dus mensen die reeds financieel succes hebben moeten daarvoor beloond worden (ongeacht hun meerwaarde voor de samenleving) terwijl mensen zonder financieel succes, maar die mogelijk wel cruciale jobs uitvoeren, minder gepamperd moeten worden.
Dat klinkt inderdaad als het Amerikaanse model, ja.