Jouw topvoetbal momenten

[Dr. Sheldon Cooper]

Iets wat me ook altijd gaat bijblijven is de verloren EK finale van Griekenland tegen Portugal. Ik was toen 14 jaar en op voetbalstage in Italië voor 2 weken en elke avond zaten we met die giga groep naar een oude tv te kijken in een muffe zaal ergens. Iedereen daar was bezeten van Cristiano Ronaldo, toen 19 en ons grote voorbeeld. Toen hij daar stond te wenen na affluiten was heel die zaal, muisstil. Ga ik nooit vergeten.

Wat een heerlijke ploeg had Portugal toen ook CR7, Deco, Figo, Maniche, Rui Costa, Nuno Gomes

 

[BleKKie]

Moeilijk om dit te hebben bij ploeg waar ik niet echt affiniteit bij heb (of voel), dus:

Club:

• 23/10/2002: Club - Galatasary (3-1), mijn eerste echte kippenvel moment bij een voetbalmatch, mijn eerste CL match ook, vergeet ik nooit meer. Ik was toen al zot van Club, maar toen besefte ik pas: dit is de liefde van mijn leven
• 22/09/2013: Club-Anderlecht (4-0), met o.a. goal van Fatai. Dit was echt een ongelooflijke match in tijden van dikke miserie (onze droge jaren ), en voor mij persoonlijk ook een machtige dag die ik blijf herinneren met vrienden.
• 22/03/2015: Bekerfinale met de last minute winning goal van Rafa, wat een gigantische ontlading, dit had ik nog nooit meegemaakt, ik krijg nog kippevel terwijl ik er nu aan denk.
• 15/05/2016: Club wordt kampioen tegen de grote rivaal Anderlecht, en hoe. Wat een fantastische dag, de verwelkoming, het feest achteraf.

Liverpool:

• 25/05/2005: CL finale tussen AC Milan & Liverpool, die comeback van Liverpool, man dat was echt gek. Ik was op zich geen fan van Liverpool, maar sindsdien toch echt wel. Niet dat ik ze nu intensief volg, maar als ik al eens een buitenlandse match meepik is het meestal van Liverpool.

Rode Duivels:

• 01/07/2014: België - USA (2-1), achtstefinales op het WK, zenuwslopende match die op zich niet echt goed was, maar in volle zomer, met vrienden genieten op een groot scherm en dan de boel zien ontploffen, ja dat is gewoon gek.
• 02/07/2014: België - Japan (3-2), eigenlijk beetje zelfde verhaal als hierboven, zo'n dingen vergeet je gewoon niet meer.

 

[Hans Moleman]

Dieptepunten:

De seizoenen onder Hasi en Hein.
En vooral de titel onder Weiler, waar hij aan het begin van het seizoen bijna iedere leuke speler naar de b-kern stuurt.

Vanden Borre die na een aanvaring met ubermarginaal Emmerechts naar de b-kern wordt gestuurd. Met Het Tapetteninterview met zoveel waarheden in tot gevolg.

Het pensioen van speler Kompany. Het veelte vroege vertrek van Jeremy Doku en Romeo Lavia. En het onverwachte vertrek van Charly Musonda je.

hoogtepunten:
Comeback Vanden Borre die ons naar de titel loodst. En

Comeback van Kompany die kiest voor de doodzieke club van zijn hart. Die 17 matchen waar hij dat seizoen meedeed waren keer op keer kippenvel als hij het veld betreede.

Het debuut van spelers als Kompany, Verschaeren, Tielemans en Lukaku!

 

[DBK]

Mijn eerste match van den Antwerp live.
We schrijven december 2006, Dender heeft dat seizoen nog niet verloren en staat 8 punten voor op het Antwerp van Warren Joyce. Enkele leuke namen dat seizoen: Dong, Campbell, Evans, Di Gregorio,...

Ik had net mijn rijbewijs en de zomer voordien bevriend geraakt met iemand die ook voor den Antwerp was. In de week er voor al eens naar het stadion gereden, best spannend want geen gps of smartphones toen, voor tickets te kopen voor de magische tribune 2.
Zaterdagavond: we gingen goed op tijd vertrekken maar dat bleek nog te laat. Parkeren aan het Albertkanaal met duizenden anderen. De wandeling naar het stadion was al een belevenis op zich. Overal rondom ons zingende mensen, in de verte zien we de lichten van het stadion. De omroeper van diens, Mr. Vuylsteke, roept de namen af. Na elke naam klinkt een oerkreet, achteraf blijkt dit 'come on' te moeten voorstellen. Na het afroepen van de namen wordt een 'Welkom in de hel van Deurne Noord' afgestoken. Ik heb kippenvel en ben toch wel nerveus. Zeker omdat mijn maat persé in vak Mmb wil gaan staan, daar zou het meeste sfeer zijn.
Eerst nog snel 3 pinten de man gaan inslaan en dan begeven we ons door het welbekende tunneltje. Ik draai mij om en ik zie 1 kolkende rode massa met vlaggen en Bengaals vuur.
Nog nooit was ik zo onder de indruk van iets.
We zoeken ons een plaatsje, beetje wringen maar het voordeel van de houten banken is dat iedereen nog wat dichter kan gaan zitten.
Vanaf dan worden mijn herinneringen een beetje waziger maar de 1-0 herinner ik mij nog héél goed. Nog nooit zo'n uitbarsting meegemaakt. Iedereen wordt gek en wij doen mij. Nooit had ik verwacht dat ik mij zo zou durven en kunnen laten gaan als daar op den Antwerp.
We winnen de match met 3-0 en 1 ding is zeker: dit is voor het leven.
Die avond kan ik de slaap niet vatten en de rest van de week kan ik maar over 1 ding praten.

 

[NemesisBE]

Parkeren aan't Albertkanaal nog wel. Wat was er mis met de hondenweide?

 

[DBK]

Parkeren aan't Albertkanaal nog wel. Wat was er mis met de hondenweide?

Het was toen héél druk, toen mocht er nog 16667 man binnen als ik het mij goed herinner en wij kenden daar niets. Daarna wel nog altijd over de Bischoppenhoflaan gaan staan. Aan die chinees en de laatste jaren op de parking Gosselin. Daar ben je vlot weg na de wedstrijd.

 

[Solleke89]

Dieptepunten:

-Overlijden van Sterchele, was erbij in de herdenkingsmatch tegen Westerlo als abonnee, kippenvelmoment. Ook op de begrafenis was ik erbij
-De verloren/bestolen titel in 14/15 aan Gent. De cruciale match op het einde die we thuis verliezen tegen Gent met 2-3. Heel de match ervoor knokken maar het wou maar niet lukken. Ik blijf er nog steeds bij dat de goede Europese campagne ons de titel heeft gekost. Er was geen enkele club in geen enkele Europese competitie die dat seizoen even veel matchen heeft gespeeld als Club toen: beker gewonnen, voorrondes Europa + kwartfinale EL + stront play offs. Zelfs Real en de ploegen in de PL hadden niet zo veel matchen gespeeld als Club toen.
Toegegeven, Gent was sterk dat seizoen, maar ik blijf erbij, als Club frisser had geweest op het einde hadden ze die titel nooit afgegeven.
Deze pikt voor mij persoonlijk heel hard omdat ze daar bij Gent opeens enorm veel noten op hun zang begonnen krijgen en De Witte en Louagie wekelijks in de kranten hun haat tegenover Club zaten te spuien en ik toen 20 uur per week trainde en speelde in 3e nationale in een Gentse club en dat gewoon pure hel was voor mij
-Own goal Meunier tegen Anderlecht thuis in een match waar Anderlecht de grootste hold-up van het decennium pleegde, een ganse helft met 10 spelen en van het kastje naar de muur gespeeld worden. Dit heeft Club ook de titel gekost.

Hoogtepunten:

-De CL winst tegen Galatasaray met de steal van Verheyen die dan heerlijk afwerkt
-De CL winst in Milan met de treffer van Mendoza, ik zat toen op internaat en degene die begonnen waren met kijken naar de match mochten de match uitkijken. (match duurde tot na het "gaan slapen uur") Wat een ontlading toen van die match te winnen met al de andere gasten en opvoeders toen
-De winning goal van Rafa in de bekerfinale tegen Anderlecht
-De titel na 11 jaar onder Preud'homme

-De rush van Radzinski tegen Roma in de CL, één van mijn eerste echte voetbalherrinneringen, ik was toen een manneke van 10 jaar en wist nog niet beter

, hoe die daar alles en iedereen afliep en dan afwerkte...

 

[Pegasus]

Hoogtepunten:
- uiteraard met stip op 1 de titelmatch tegen Standard, waar ik speciaal voor van op reis in Corsica over en weer ben gevlogen op twee dagen. Complete waanzin
- dicht daarbij staat de hele Wembley experience, met als uitschieter de 2-2 van Perbet. De dag nadien stadium tour gaan doen, uiteraard in Buffalo outfit
- de hele CL-ervaring: de thriller tegen Lyon, het uitstapje naar Valencia, de staande ovatie bij de rust thuis tegen Valencia, de 1-2 van Couly in Lyon (zonder meegereisde fans), de winning goal van Mili thuis tegen Zenit
- de titel van Anderlecht in 2000 uitstellen door er te gaan winnen, met goals van Arst en Dragutinovic (HELD!)
- als kind aan de radio gekluisterd de winst tegen Frankfurt in de achtste finale van de uefa cup in 1991 gevolgd
- de openingsceremonie van de ghelamco arena:

Dieptepunten:
- de verloren bekerfinale tegen KV Mechelen
- dit hele seizoen vanaf het ontslag van Thorup. (ben blij dat we volop in verbouwingen zitten, heb veel minder tijd om er mee in te zitten
- de twee seizoenen voor + het eerste seizoen in de Ghelamco (met coaches Bob Peeters en Victor Fernandez)
- de vele net niet momenten