Googke
Active member
Over de gehele lijn, letterlijk ieder woord relatable dit.Ondertussen is het enkele maanden geleden dat ik mijn facebook account verwijderd heb.
Deze had ik al sinds ik 9 jaar oud was.
Rond 2017 bijna volledig afgebouwd dmv News Feed blockers op mijn pc maar terug meer en meer beginnen gebruiken in mijn jaren aan de unief voor het bespreken & delen van samenvattingen ed. of het op de hoogte zijn van evenementen.
Nu, het probleem werd me vooral duidelijk gezien ik geen facebook app had.
Op mijn gsm sluit ik niet vaak mijn tabbladen en na enkele dagen had ik terug meer dan 100 openstaande tabbladen waarvan 90% bestond uit facebook.
Nu bon, uiteindelijk verwijderd en toch wel wat afkick gehad denk ik.
Ik kreeg plots het gevoel dat ik niet meer op de hoogte was van wat er zich afspeelde in de wereld, zeer afgesloten gevoel.
Het doet toch wel iets met een mens en zeker met een kind.
Die dopamine hit van een melding of meerdere.
Ondertussen heb ik ook instagram opzij laten liggen gezien het eindeloze scrollen zich naar ginder verplaatste na facebook.
Ik vind het toch wel een verademing, er komt echt enorm veel tijd vrij die je zoveel nuttiger kan besteden.
Mijn broer zie ik nog steeds elke avond in de zetel als een soort bezetene scrollen door TikTok/Insta en ik vind het best schrijnend.
Hij heeft een zeer onrealistisch beeld van de wereld en staart zich blind op dure auto’s, chique huizen, finfluencers etc die hij elke avond via het algoritme voorgeschoteld krijgt.
Moest hij nu die tijd nemen om zich in te lezen over manieren om dit te bereiken zou hij al serieus ver kunnen staan.
Nu, hij lijkt ondertussen wel gelukkig te zijn maar dat was zeker niet altijd zo!
Dit is dan ook mijn grootste probleem met social media, voor mij was het echt een vorm van escapisme.
Wist ik niet wat gedaan? Eens kijken wat er te zien valt op social media.
Geen zin om nuttig werk te verrichten? Eens kijken wat er te zien valt op social media.
Het raakt zeer snel verwikkeld in je dagelijkse leven en je krijgt het heel moeilijk weg.
Ik heb ook het gevoel dat sommigen er zeer zwaar aan tillen, mijn ex begon echt te twijfelen aan zichzelf omdat ze minder likes kreeg dan vroeger ed.
Kan me echt niet inbeelden wat dat moet geven voor tieners die nu aan de pubertijd beginnen.
In de lagere school in het dorp valt het ook op dat het leesniveau & aandachtsspanne van kinderen er op achteruitgaat.
Er moet toch wel echt iets aan veranderen hoor, sterkere regularisatie?, fact-checking in het algoritme?, limieten/beperkingen op content?
Ik ken weinig mensen rond mij die hierbij stil staan en dat baart me wel zorgen.
Hopelijk met wat verjonging in de toppolitiek geven we hier nog meer aandacht aan.
Ik heb fases dat ik m'n FB en Insta verwijder, dan lukt het voor enkele weken maar ik wist eigenlijk slecht meer wat er rondging. Er wordt in zeker mate van u verwacht dat ge dit ook hebt, want iemand die het niet heeft, dat is verdacht zeg.
Altijd maar beter, indrukwekkender, meer de ogen uitsteken, altijd een schepke meer.
Ik was op reis bv en wilde tot treurens toe foto's opnieuw nemen WANT ik moet ook kunnen opvallen.
Anno dato merk ik dat ik onbewust daar ook veel opscroll, en voor wat eigenlijk?