Is sociale media de ondergang van onze maatschappij?

Mij ergert vooral hoe het de aandachtspanne van mensen beïnvloedt.
Ik ken mensen van mijn leeftijd die geen volledige film kunnen uitkijken zonder op hun gsm te zitten.
Letterlijk iemand die vertelde dat ze niet meer naar de cinema gaat omdat ze dan niet op haar gsm kan zitten...
Ook als je met hen aan het babbelen bent zitten ze tegelijkertijd op hun gsm de een of andere chat te lezen.
Antwoorden moet altijd nu. Ik krijg geregeld een notificatie maar als het niets dringend is dan kan ik toch gewoon wachten met antwoorden?

Uiteraard is dit niet bij iedereen het geval, maar het valt me wel meer en meer op.
 
Mij ergert vooral hoe het de aandachtspanne van mensen beïnvloedt.
Ik ken mensen van mijn leeftijd die geen volledige film kunnen uitkijken zonder op hun gsm te zitten.
Letterlijk iemand die vertelde dat ze niet meer naar de cinema gaat omdat ze dan niet op haar gsm kan zitten...
Ook als je met hen aan het babbelen bent zitten ze tegelijkertijd op hun gsm de een of andere chat te lezen.
Antwoorden moet altijd nu. Ik krijg geregeld een notificatie maar als het niets dringend is dan kan ik toch gewoon wachten met antwoorden?

Uiteraard is dit niet bij iedereen het geval, maar het valt me wel meer en meer op.
Maar hoe weet je of het dringend is, zonder te kijken? ;)
 
Mij ergert vooral hoe het de aandachtspanne van mensen beïnvloedt.
Ik ken mensen van mijn leeftijd die geen volledige film kunnen uitkijken zonder op hun gsm te zitten.
Letterlijk iemand die vertelde dat ze niet meer naar de cinema gaat omdat ze dan niet op haar gsm kan zitten...
Ook als je met hen aan het babbelen bent zitten ze tegelijkertijd op hun gsm de een of andere chat te lezen.
Antwoorden moet altijd nu. Ik krijg geregeld een notificatie maar als het niets dringend is dan kan ik toch gewoon wachten met antwoorden?

Uiteraard is dit niet bij iedereen het geval, maar het valt me wel meer en meer op.
Ik merk dat gewoon bij mijzelf. Ik ben zo'n late adopter die pas een smartphone had in 2015, nadat iemand er mij een cadeau gaf omdat ze het niet meer kon aanzien.

Ondertussen bekijk ik die ook veel meer dan me lief is. En vanaf iets van film of programma me even verveelt heb ik die vaak vast zonder dat ik er echt op let. Ik probeer dan ook te minderen, zeker nadat ik ook opmerkte dat zowel mijn vrouw als ik daar soms naar aan het kijken zijn tijdens een conversatie.
Maar hoe weet je of het dringend is, zonder te kijken? ;)
Maar daar komt de oudemannenopmerking: er bestaan toch helemaal geen dringende notificaties? Als er iemand op sterven ligt vermoed ik dat men mij wel belt en ik geen WhatsApp krijg. Ik zet ook gewoon zowat alles standaard uit, op WhatsApp na, en tegenwoordig ook die Teams snertapp.
 
Dat van die verminderde aandachtsspanne is nu niet enkel een gevolg van sociale media (al spelen die daar natuurlijk ook wel een enorm grote rol in) maar eerder van smartphones en al die notificaties in het algemeen. Ik heb onlangs een nieuwe smartphone in gebruik genomen (ik doe dat echt enkel als het moet, dus er zat al wel enige tijd tussen) en het verbaasde mij echt wat een enorme stroom aan notificaties je daar tegenwoordig op krijgt als je geen aanpassingen maakt.

Je kan dat uiteraard allemaal af zetten (en dat doe ik ook vrijwel onmiddellijk; ik heb maar voor een heel beperkt aantal zaken mijn notificaties op staan, en dan nog op stil ook) maar ik heb echt de indruk dat letterlijk elke app tegenwoordig op gezette tijden een notificatie wilt sturen. Dat was enkele jaren geleden toch nog wat minder het geval, heb ik de indruk. Die constante stroom aan 'geef mij aandacht, geef mij aandacht!' lijkt maar erger en erger te worden.

Smartwatches vind ik ook zo'n moeilijke. Ik heb het zelf een tijdje gehad, en de gemakkelijkheid waarmee je op je pols kan kijken of een notificatie je aandacht waard is was eerst nog wel fijn, maar dan besefte ik dat, zelfs als je maar even naar je pols kijkt, je aandacht toch al sowieso weg is. Tijdens het werken krijg ik ofwel telefoon, ofwel krijg ik berichten binnen via een werkapp die tijdens mijn werkuren toch gewoon open staat, dus daarvoor moet ik het niet doen. En tijdens mijn persoonlijke tijd zullen ze mij wel bellen als het echt dringend is.

Ik spreek natuurlijk voor mezelf, maar ik heb zo een aantal jaren heel 'connected' geleefd (smartwatch, tablet, ...) en nadat ik dat op een gegeven moment grotendeels heb laten vallen (smartwatch weg, tablet weg, enkel noodzakelijke apps op mijn telefoon, gestopt met posten op Instagram en Snapchat verwijderd, ...) merkte ik toch dat ik wat rustiger werd en dat mijn focus toch een beetje sterker is. Ieder het zijne/hare natuurlijk, maar ik kan het enkel maar aanraden.

Al blijft het natuurlijk een gevecht van een mens tegen een heel leger aan psychologen, designers, experts, en marketeers die hun apps en producten zo verslavend mogelijk maken (gesteund door miljardenbudgetten) in hun strijd voor je aandacht, dus makkelijk is het zeker niet. Ook ik betrap me er nog vaker dan me lief is op dat ik toch weer dat kut toestel in mijn handen heb en hersenloos aan het browsen ben.
 
Ook als je met hen aan het babbelen bent zitten ze tegelijkertijd op hun gsm de een of andere chat te lezen.
Aan zo'n mensen weiger je toch tijd te verspillen?


Ik heb mezelf ooit eens betrapt op het openen van de facebook app op mn smartphone...terwijl ik op m'n pc op facebook aan het scrollen was. Dat was even een stevige wake-up call en heb dan impulsief mijn facebook verwijderd :wtf:
 
Aan zo'n mensen weiger je toch tijd te verspillen?


Ik heb mezelf ooit eens betrapt op het openen van de facebook app op mn smartphone...terwijl ik op m'n pc op facebook aan het scrollen was. Dat was even een stevige wake-up call en heb dan impulsief mijn facebook verwijderd :wtf:
Mja als dat een kameraad is die je al 10 jaar kent en dat het enige minpunt is ga je ze niet laten vallen he.
Merk gewoon op dat het meer en meer voorkomt, ook bij mijzelf, zoals @Sylverscythe al opmerkte.
 
Wat ik vooral jammer vind is dat sommige enkel nog leven kijkend door hun telefoon/social media en leven voor de likes/reacties.

Wij zijn enkele weken getrouwd, er stonden al foto's van ons online voor het avondeten. Zet er van uzelf op dat boeit me niet, maar waarom ook van ons?

We zijn op vakantie oa. naar Pearl Harbor geweest. Ik ben nu nie de meest emotionele mens, maar daar staan. Ge staat op zo'n belangrijke plaats in de geschiedenis. Ge kunt de vliegtuigen nog over de bergen zien komen. Ziet de USS Arizona liggen waar nog 2500 mensen begraven liggen.

Toch ziet ge er dan enorm veel enkel op hun scherm kijken, telefoon met met groot statief, live streamen. Ze hebben die plek gezien enkel door hun scherm ipv op te nemen waar ge staat en wat daar heeft plaatsgevonden. Enkel en alleen om reacties en likes te krijgen. Ze doen het nog nietmeer voor zichzelf
 
Wat ik vooral jammer vind is dat sommige enkel nog leven kijkend door hun telefoon/social media en leven voor de likes/reacties.

Wij zijn enkele weken getrouwd, er stonden al foto's van ons online voor het avondeten. Zet er van uzelf op dat boeit me niet, maar waarom ook van ons?

We zijn op vakantie oa. naar Pearl Harbor geweest. Ik ben nu nie de meest emotionele mens, maar daar staan. Ge staat op zo'n belangrijke plaats in de geschiedenis. Ge kunt de vliegtuigen nog over de bergen zien komen. Ziet de USS Arizona liggen waar nog 2500 mensen begraven liggen.

Toch ziet ge er dan enorm veel enkel op hun scherm kijken, telefoon met met groot statief, live streamen. Ze hebben die plek gezien enkel door hun scherm ipv op te nemen waar ge staat en wat daar heeft plaatsgevonden. Enkel en alleen om reacties en likes te krijgen. Ze doen het nog nietmeer voor zichzelf

Een collega van mij noemt dat 'smartphone zombies'. Bv. ook mensen die op straat of in het station wandelen en niet kijken waar ze gaan omdat ze non-stop op dat scherm zitten te staren.
 
Het heeft zeker wel de wereld veranderd.
Wat mij meest stoort is van die mensen die van alles een foto willen trekken, gelijk op restaurant van elk gerecht een foto. Stop daarmee en geniet eens van het moment imho ipv die domme foto's waar niemand iets om geeft. Op reis net zelfde.

Aan andere kant vind ik FB enz wel leuk om eens te zien waar mensen mee bezig zijn en ook eens te tonen aan vrienden/familie waar je zelf mee bezig bent. Maar velen zijn precies "verslaafd" aan dat gedoe.
 
Want voor de komst van de smartphone maakte mensen geen foto’s op vakantie? Voor veel mensen is zo’n reis naar Amerika iets dat ze 1 keer in hun leven doen, toch normaal dat mensen dat vastleggen?

En de selfiestick, dat is toch gewoon de 2020 versie van “do you want to make a picture of us please?”.

Wij hebben hier tientallen videobanden die mijn pa begin jaren 90 gefilmd heeft van onze reis naar Orlando en Disney World.
 
Want voor de komst van de smartphone maakte mensen geen foto’s op vakantie? Voor veel mensen is zo’n reis naar Amerika iets dat ze 1 keer in hun leven doen, toch normaal dat mensen dat vastleggen?

En de selfiestick, dat is toch gewoon de 2020 versie van “do you want to make a picture of us please?”.

Wij hebben hier tientallen videobanden die mijn pa begin jaren 90 gefilmd heeft van onze reis naar Orlando en Disney World.
Het is wel veranderd he. Nu komen mensen thuis met 3000 foto's, toen met 3 rolletjes...
 
Want voor de komst van de smartphone maakte mensen geen foto’s op vakantie? Voor veel mensen is zo’n reis naar Amerika iets dat ze 1 keer in hun leven doen, toch normaal dat mensen dat vastleggen?

En de selfiestick, dat is toch gewoon de 2020 versie van “do you want to make a picture of us please?”.

Wij hebben hier tientallen videobanden die mijn pa begin jaren 90 gefilmd heeft van onze reis naar Orlando en Disney World.
Wij hebben ook foto's gemaakt hoor.
Dat is geen selfiestick, dat is nu een statief dat je op de grond zet. Dan moeten ze een aantal kleren uitdoen (+ eventueel nog een dansje) nog erbij.

Foto's maken omstaanders nog genoeg hoor, hoe vaak ik de vraag kreeg "Do you want me to take a picture of you 2?"
Dat is ook sociaal hè 😊

Onze foto's zijn vooral als herinneringen voor onszelf, op dat moment wil ik vooral in het moment leven en alles in me opnemen
 
Het is wel veranderd he. Nu komen mensen thuis met 3000 foto's, toen met 3 rolletjes...
Toch logisch dat je meer foto’s neemt wanneer je een toestel hebt waar je eindeloos foto’s mee kan maken tov een toestel waar je de kosten van de rolletjes en het ontwikkelen hebt zonder zekerheid dat de foto’s scherp zijn.
 
Toch logisch dat je meer foto’s neemt wanneer je een toestel hebt waar je eindeloos foto’s mee kan maken tov een toestel waar je de kosten van de rolletjes en het ontwikkelen hebt zonder zekerheid dat de foto’s scherp zijn.
Maar dus, beleven veel mensen hun vakantie wel door een schermpje.
Ik heb dat 1x gedaan, en nadien thuisgekomen met een shitload aan foto's. Een jaar later die foto's nog eens bekeken, en de helft van de dingen, wist ik eigenlijk niks meer van. Wie kijkt er ook ooit door 2000 vakantiefoto's van 1 reis...

Sindsdien neem ik foto's van "belevingen" ipv "attracties". Ik neem bvb geen foto van de eifeltoren, maar misschien wel van onze dochter die daar door een parkje loopt.
 
Goh ik vind het meer foto's nemen eigenlijk geen probleem, sterker nog, ik vind dat het mij juist meer op details doet letten.
Voor mij is dat een positief punt van social media, dat delen van foto's.
  • Zoals gezegd doet het me meer op details letten, als ik een ruïne of tempel bezoek zonder foto's te nemen zal ik er al wat sneller doorgaan dan wanneer ik foto's ervan neem en zo bepaalde delen ervan in een ander opzicht zie.
  • Foto's van eten nemen, zeker als het van een iets hogere kwaliteit is, doet voor mij ook het eten beter beoordelen dan wanneer ik meteen begin te schranzen.
  • Het delen van de foto's zelf dan, maakt het gemakkelijk om (zeker als Belg in het buitenland) meteen mijn vrienden en familie op de hoogte te houden van wat ik zoal doe, hoe mijn leven er hier uit ziet, ...
  • Het is ook leuk hoe zowel facebook als instagram alles wat je post in een archive bijhouden en je zo ieder jaar nog eens helpen herinneren aan bepaalde momenten in je leven. Een reis met je vriendin, een feestje, een verjaardag, een overlijden, ...
Uiteraard zal het voor veel mensen vooral om de dopamine rush van likes en reacties te doen zijn, maar dit deel van social media is voor mij zeker niet het meest negatieve.
 
Want voor de komst van de smartphone maakte mensen geen foto’s op vakantie? Voor veel mensen is zo’n reis naar Amerika iets dat ze 1 keer in hun leven doen, toch normaal dat mensen dat vastleggen?

En de selfiestick, dat is toch gewoon de 2020 versie van “do you want to make a picture of us please?”.

Wij hebben hier tientallen videobanden die mijn pa begin jaren 90 gefilmd heeft van onze reis naar Orlando en Disney World.
Vakantie is 1 ding. Maar mensen doen dit nu bij elk moment dat ze uit huis gaan. Misschien valt dit onder mijn generatie nog meer op (mid 20's), maar echt ELK en dan bedoel ik ook ELK ding is Instagram waardig. 1 van mijn vrienden is nog een stuk jonger (20 meen ik) en bij hem merk ik het ENORM. Motorvakantie met 3, door de alpen, Ik (25) en persoon 2 (29) letterlijk met euforische gevoelens door de Julierpas aan het rijden en aan het genieten van het landschap, persoon 3 (20) liep enorm achter omdat die al 3 Instagram stories gepost had en dan tijdens het rijden ook nog aan het filmen was.

Dit was nu een extreem geval en ik heb ook gezegd dat ik met p3 niet meer op zo vakanties wil. Maar zelfs als ga je eten met mensen of wat dan ook, foto van de geval van het restaurant, foto van elk gerecht, selfie hier en daar, foto van andere mensen, f*cking boomerang van de drankjes die tegen mekaar klinken, foto in de spiegel op de wc, ... PUT THE PHONE DOWN

</rant>
 
Laatst bewerkt:
Gewoon het feit dat je nu overal duizenden foto's kan nemen is niet echt gelinkt aan social media. Dat is technologische vooruitgang, waarbij ik dan een soort kwaliteit vs kwantiteit indruk krijg: die paar foto's op dat rolletje vroeger zullen "specialer" geweest zijn gewoon omdat het aantal beperkt was. Ik denk ook niet dat er veel mensen zo'n groot aantal foto's nog vaak gaan bekijken, maar kom. Het is een beetje zoals de posts een tijd terug over mensen die integraal een concert filmen op de smartphone en daar door hun scherm naar kijken: niets voor mij.

Maar wat @Tijdloos vertelt herken ik ook bij jongere mensen. Toen ik nog naar een gym ging trainen en wedstrijden deed had ik zo ook wat "gymbuddies" van halverwege de 20 of jonger. En dat was al instagram wat de klok sloeg. Mooie vrouw tegenkomen: instagram account uitpluizen (en zonder was die dan niet interessant). Ah een nieuw record op wedstrijd? Razend want niemand had het gefilmd (of beter: het was slecht gefilmd). Aan het pieken voor een EK of WK (toch redelijk serieus): even afwijken van het programma om jezelf kapot te maken voor een filmpje "20 reps met xxx kg" voor de likes. Heelder dagen bezig met welk filmpje meer reacties of likes had, op welke dag en tijdstip best te posten, wat X en Y hadden gepost.

Ongeloofelijk vermoeiend voor mij als oude zak alleszins. Ik was er half van overtuigd dat de factor "niet al te snugger" ook wel meespeelde, maar ik ben niet zeker.
 
Uiteraard zal het voor veel mensen vooral om de dopamine rush van likes en reacties te doen zijn, maar dit deel van social media is voor mij zeker niet het meest negatieve.

Het kan bij sommigen wel een zeer grote druk op de schouders leggen om zichzelf of omgeving als picture-perfect voor te stellen. Het feit dat we al social media hebben die net het tegenovergestelde willen bereiken zoals B-Real zegt genoeg, al is dat verre van een waterdicht systeem.

Mijn grootste probleem met de sociale media is het eindeloos gescroll van iedereen, ben er ook schuldig aan maar ik vind het met momenten echt degoutant, onlangs heb ik timers op Instagram en Firefox gezet, max een half uurtje IG per dag en een uur Firefox, mijn twee meest gebruikte apps.
 
Heelder dagen bezig met welk filmpje meer reacties of likes had, op welke dag en tijdstip best te posten, wat X en Y hadden gepost.
Het gaat niet alleen over foto's hoor. Kijk naar die Strava segmenten. Krijsen naar een bende wandelaars op het jaagpad omdat je anders uw segmentrecordje niet gaat halen en van die toestanden. Constante focus op die cijfertjes.
Mijn grootste probleem met de sociale media is het eindeloos gescroll van iedereen, ben er ook schuldig aan maar ik vind het met momenten echt degoutant, onlangs heb ik timers op Instagram en Firefox gezet, max een half uurtje IG per dag en een uur Firefox, mijn twee meest gebruikte apps.
Bij de 13-jarige hier in huis zit er ook een globale timer op qua smartphonegebruik en voor bepaalde apps nog een specifieke beperking of die zou idd een hele avond door tiktok zitten scrollen. Ik vind dat als ouder een heel dubbele: Als ze niet meezijn in die smartphonewereld zijn ze de weirdo's en tellen ze niet mee maar tegelijkertijd wil je ze tegen zichzelf beschermen.
 
Terug
Bovenaan