Avondland
Well-known member
Ik ben een alleseter en leef met de boutade dat iets niet lusten een luxeprobleem is. Uiteraard verdienen boutades een disclaimer: je kan ergens allergisch voor zijn, je kan er fysiek onpasselijk van worden of je lust het gewoon écht niet. Ik kan moeilijk in het hoofd van een moeilijke eter kruipen, want ik vind dat er zoveel ontdekkingsplezier is aan eten. Dat mensen in het buitenland op zoek gaan naar McDonnalds is iets wat ik maar niet kan begrijpen. Er zijn ook mensen die elke dag hetzelfde eten en daar niet van willen afwijken.
Toch zijn er zaken die me tegensteken. Pasta afkoken en niet meteen mengen met saus, maar het zwieren in een vergiet zodat het lauw en klammig wordt en helemaal aan elkaar begint te plakken. Of een saaie vol-au-vent (ik heb nog nooit een vol-au-vent gegeten die me van mijn sokken blaast). En leverpaté of foie gras is ook niet echt mijn ding, daar doe je me geen plezier mee. Maar ik eet het wel gewoon op wanneer ze het opdienen. Een gegeven paard kijk je niet in de bek, toch? Ik ben allesbehalve een moeilijke eter, maar soms zucht ik wel wanneer het mijn ding niet is of gewoon saai is. Zoals het typische patatje-vleesje-groentje, nochtans een combinatie waar je wél leuke dingen mee kan toen, maar wie wordt er blij met een opgewarmde blik erwten, een kapotgebakken droog stuk kipfilet en een hoop droge patatten zonder saus?
Maar wat krijg je echt niet binnen? Wat is een echte marteling voor jou? Of schuif je gewoon alles zonder verpinken naar binnen?
Toch zijn er zaken die me tegensteken. Pasta afkoken en niet meteen mengen met saus, maar het zwieren in een vergiet zodat het lauw en klammig wordt en helemaal aan elkaar begint te plakken. Of een saaie vol-au-vent (ik heb nog nooit een vol-au-vent gegeten die me van mijn sokken blaast). En leverpaté of foie gras is ook niet echt mijn ding, daar doe je me geen plezier mee. Maar ik eet het wel gewoon op wanneer ze het opdienen. Een gegeven paard kijk je niet in de bek, toch? Ik ben allesbehalve een moeilijke eter, maar soms zucht ik wel wanneer het mijn ding niet is of gewoon saai is. Zoals het typische patatje-vleesje-groentje, nochtans een combinatie waar je wél leuke dingen mee kan toen, maar wie wordt er blij met een opgewarmde blik erwten, een kapotgebakken droog stuk kipfilet en een hoop droge patatten zonder saus?
Maar wat krijg je echt niet binnen? Wat is een echte marteling voor jou? Of schuif je gewoon alles zonder verpinken naar binnen?