Huren vs Kopen

Het is een beetje de steeds wederkerende discussie waarom veel geld uitgeven als het met iets goedkoop ook kan. Misschien omdat net dat tikkeltje meer comfort, kwaliteit en comfort aangenaam zijn.
Je kan uw hele uitzet bij de Ikea gaan halen, dan koop je een zetel voor 500€. Daar kan je perfect in zitten. Maar je kan ook een zetel kopen van 2000€, ook daar kan je in zitten.
Ik heb beide in mijn huis staan, je mag een raden waar ik het liefste in zit. En welke zetel ik na 4 jaar gebruik bijna op de grond zit omdat hij doorgezakt is.
En welke zetel is het, want op basis van die info kan ik niet raden :)

Want in mijn ervaring is prijs in 50% van de gevallen een voorspeller van kwaliteit en in 50% niet.
Voor mij dus niet.
 
Langs de andere kant zie ik dat financiële desinteresse dikwijls net leidt tot het niét kunnen doen van uw ding in het leven.
Dat is inderdaad zo maar dat is nu eenmaal hoe de mens is en daar is in mijn opzicht niks mis mee.

Langs de andere kant kunnen we ook zeggen dat de rijken altijd maar klagen dus dan vraag ik mij ook af of het wel zo gelukmakend is. Het is maar hoe je het bekijkt zeker.
 
Zelfs sommige dingen die JanusDR aanhaalt vind ik al bijzaak: 2 WC's? als ge met meerdere mensen samen woont, misschien wel. maar als alleenstaande, of als koppel? Een badkamer: als die proper is, en ge relatief snel warm water hebt, en geen lekken of vocht oid, maakt dat toch eigenlijk niet uit of de stijl van de jaren '80 is of hypermodern 2023-stijl.

Ja dit. Want hoeveel tijd van de dag vertoef je in je badkamer ? ‘s Morgens enkele minuten en ‘s avonds een kwartier?
Nooit begrepen waarom mensen daar halve fortuinen aan uitgeven.
 
Ik snap eigenlijk niet hoe velen hier in het leven staan. Als je morgen een wagen koopt zit je dan ook eerst te bereken wat het ideale omslagpunt is tussrn huren en kopen. Of voor een nieuwe telefoon? Imo kopen veel mensen gewoon een huis omdat het dan van hun is, ze kunnen doen wat ze willen ermee zonder ook maar enige rekenening te moeten houden met de wensen van een ander. Dat is imo het grootste voordeel van kopen vs huren, het is uw eigendom en je hoeft niemand verantwoording af te leggen als je het wil inrichten als een cabardoucheke, volkscafe, kasteel met bijhorende prieeltjes of uw raam wil uitkappen zodat ge uw moto in de living kan zetten. Net die grote vrijheid is volgens mjj de grootste reden om te kopen, net zoals dit voor velen een breekpunt is tussen appartement en woning, dat ze niet meer zelf de absolute vrijheid hebben om te doen wat ze willen. Niet iedereen zit te kijken om zijn zak geld zo groot mogelijk te krijgen maar wil gewoon hun ding doen in het leven, wat sommigen hier toch lijken te vergeten.
voor sommigen ligt de vrijheid juist in het feit dat ze gemakkelijk kunnen verhuizen. dan zit je bij huren beter dan bij kopen. bij verhuren is het gewoon waarborg overbruggen, en that's it.

Imo kan je ook niet echt vergelijken met de aankoop van een auto, en al zeker niet met een telefoon. De budgetten zijn gewoon compleet anders. een telefoon heb je voor 200€ he, dat kunt ge totaal niet vergelijken met de aankoop van een huis waar je nog voor je maar kan beginnen denken aan kopen al minstens 20k moet hebben, of t wordt niks bij de bank. en dààrna zit je er nog eens 20-25 jaar aan vast (toch aan de afbetaling).
Als je een woning huurt, ga je ook al sneller voor een 2de hands-wagen. daar heb je ook geen keuze wat er in zit van opties...

en voor veel huurders is dàt het probleem: dat ze financieel gewoon niet de vrijheid hebben óm te kopen. Veel mensen zitten gewoon vast in de huur, denk ik. (geldt voor mij zeker).
Natuurlijk ga je dat niet afwijzen omdat er een mindere dampkap inzit.
Maar bij sommige mensen is de keuken effectief wel van doorslaggevende factor. Het is niet voor niks dat mensen een huis kopen en vrij snel overgaan tot verbouwingen.
ik snap dat ook echt niet, of bvb in Huizenjagers, mensen die iets afwijzen omdat het in de verkeerde kleur geverfd is of iets dergelijks. da's een middag werk of zo.
Je kan uw hele uitzet bij de Ikea gaan halen, dan koop je een zetel voor 500€. Daar kan je perfect in zitten. Maar je kan ook een zetel kopen van 2000€, ook daar kan je in zitten.
ik had in mij cohousing een zetel van 1400€, nu alleen heb ik er eentje van 190€. ze zijn alletwee na 3 maand kapot gegaan. die van 190€ zijn ze zonder discussie gratis komen vervangen en monteren.
Die van 1400€ hebben ze eerst over gediscussieerd, een expert uit Nederland laten komen om dat op onze kosten te proberen fixen (niet gelukt, want duidelijk in de voorwaarden dat alle kosten voor hun zouden zijn), en zelfs nadat die direct zei dat het een productiefout was, heeft het nog 4 maand geduurd voor ze bereid waren hem terug te nemen en te fixen.

maar ik zat idd wel liever in die van 1400€ :p

tbh, ik zit in de goedkopere budgetten voor te huren, dus ik kan idd niet streng zijn. ik vind mijn appartement nu niet bepaald "cheap ass", ik heb bvb wel een stenen tablet in mijn keuken (al schiet er veel van over met de wasbak en de kookplaat), en massa's ingebouwde kasten. parketvloer etc. imo is het allemaal wel in orde.

ik zie hier in dezelfde buurt appartementen van 3-400€ per maand duurder, maar dan denk ik effectief ook: als ik dat kon betalen, bleef ik nog een paar jaar in mijn huidig appartement, spaarde ik mijn "eigen kosten" bijeen, en kocht ik iets.

maw: als de styling van uw badkamer of uw keuken doorslaggevend is: koop dan uw eigen kot. maar dat wil niet zeggen dat huren per definitie "cheap ass" is, imo.

eigenlijk zit de immo markt gewoon raar ineen. Huren is voor mij een noodzaak, maar omdat het zo duur is, wordt het moeilijk om nog iets te kopen, ondanks dat de afbetaling lager is dan wat ik nu aan huur betaal.
 
En welke zetel is het, want op basis van die info kan ik niet raden :)

Want in mijn ervaring is prijs in 50% van de gevallen een voorspeller van kwaliteit en in 50% niet.
Voor mij dus niet.
Is een zetel van Ewald Schillig, was trouwens een stuk duurder dan 2k maar was 3,5k.
De prijs van iets wordt bepaald door meerdere factoren, kwaliteit is daar één van maar ambacht, service en R&D zijn ook dingen die mee de prijs bepalen.
 
Ja goed, maar dat zijn allemaal preferenties.

Sommigen geven ook 1000den euro uit om hun auto te tunen, paarden te kopen, of aan de laatste Jeroen Meus pan.

Dat is te klasseren onder geld uitgeven aan interesse/hobby/status/gepercipieerde meerwaarde.

In die zin is het relevant voor de huren/kopen discussie, dat als klussen aan een huis uw hobby is, dat huren niet ideaal is.
Idem voor keuken-aficionados, mensen met een specialflooring fetisj of als de badkamer van goud moet zijn.
 
Laatst bewerkt:
voor sommigen ligt de vrijheid juist in het feit dat ze gemakkelijk kunnen verhuizen. dan zit je bij huren beter dan bij kopen. bij verhuren is het gewoon waarborg overbruggen, en that's it.

Imo kan je ook niet echt vergelijken met de aankoop van een auto, en al zeker niet met een telefoon. De budgetten zijn gewoon compleet anders. een telefoon heb je voor 200€ he, dat kunt ge totaal niet vergelijken met de aankoop van een huis waar je nog voor je maar kan beginnen denken aan kopen al minstens 20k moet hebben, of t wordt niks bij de bank. en dààrna zit je er nog eens 20-25 jaar aan vast (toch aan de afbetaling).
Als je een woning huurt, ga je ook al sneller voor een 2de hands-wagen. daar heb je ook geen keuze wat er in zit van opties...

en voor veel huurders is dàt het probleem: dat ze financieel gewoon niet de vrijheid hebben óm te kopen. Veel mensen zitten gewoon vast in de huur, denk ik. (geldt voor mij zeker).
Maar dan spreken we niet meer over de keuze tussen kopen en huren he, dan ben je de facto verplicht om te huren wil je een dak boven je hoofd. En daar gaat deze discussie niet over, het gaat over vrijwilig kiezen tussen huren en kopen (dus dan heb je wel de kans en de budgetten om te kopen). Imo is er mijn inziens helemaal niks mis met huren en al zeker niet als dat uw enige mogelijkheid is.
Ik ben eerder van mening dat als huren uw ding is, leuk. Is kopen uw ding, ook leuk. Ik stel mij gewoon de vraag waarom beide kampen altijd maar weer zo hard tegen elkaar van leer moeten trekken? Imo komt het er altijd op neer dat een van de twee kampen zegt dat het andere kamp dom is. Terwijl het gewoon een keuze is die je neemt volgens hoe je zelf in het leven staat. Hecht jij veel belang aan de vrijheid om niet af te hangen van een lening en het gemak om te kunnen verhuizen wanneer je wil, uw huisbaas te bellen als er iets kapot is, je meer belang hecht aan uw beurswinsten, etc dan is dat even oke als iemand die veel belang hecht aan een eigen eigendom, de zekerheid dat hij kan doen en laten in zijn huis wat hij wil, graag wat geld tegen een verbouwing knalt, liever zelf kiest wat hij in zijn keuken installeert, etc.

Maar neen, altijd maar weer moet een discussie hier verzanden in ik ben juist en jij bent mis op dit forum.
 
Met een hypothecaire lening kan je een pandwissel doen en vanaf volgend jaar 3% registratie dus dat betekent dat je niet echt meer zo hard je broek scheurt aan het verkopen of een andere woning kopen.
 
Voor mij grootste voordeel van huren: je kan het afbollen als het je niet meer aanstaat. Na mijn studies ooit gehuurd in een goedkopere achterbuurt van Antwerpen, was ik blij dat ik daar met een huurcontract zat dat ik kon opzeggen en niet met vastgoed dat mijn eigendom is. Als ik ooit nog zou verhuizen naar een onbekende buurt, zou ik zeker eerst huren.
 
Nog een nadeel van huren: een zeker sociaal stigma!

-Oud-klasgenoot: 'Ah ja en waar woon je nu?'
-Janus: 'x, leuk wonen hoor'
-Oud-klasgenoot: 'Ah x, is het al lang geleden dat je daar kocht?'
-Janus: 'ja nee, we huren dat huis'
-Oud-klasgenoot: *even stilte* , *weet niet hoe te reageren want huren is toch voor paupers?* *Zou Janus geen inleg genoeg hebben om een huis te kopen misschien? Amai, ook wel schaamtelijk want hij is in de 30*
'euh ah ja ok, en hoe is het met de vrouw anders?'

En zo gaat dat in 90% van de gevallen.

Nu, ik vind dat nog tof als (onbekende) mensen mij inschatten als een duts, maar ik kan mij voorstellen dat dat bij anderen wel piekt.
 
Laatst bewerkt:
Nog een nadeel van huren: een zeker sociaal stigma!

-Oud-klasgenoot: 'Ah ja en waar woon je nu?'
-Janus: 'x, leuk wonen hoor'
-Oud-klasgenoot: 'Ah x, is het al lang geleden dat je daar kocht?'
-Janus: 'ja nee, we huren dat huis'
-Oud-klasgenoot: *even stilte* , *weet niet hoe te reageren want huren is toch voor paupers?* *Zou Janus geen inleg genoeg hebben om een huis te kopen misschien? Amai, ook wel schaamtelijk want hij is eind de 30*
'euh ah ja ok, en hoe is het met de vrouw anders?'

En zo gaat dat in 90% van de gevallen.

Nu, ik vind dat nog tof als (onbekende) mensen mij inschatten als een duts, maar ik kan mij voorstellen dat dat bij anderen wel piekt.
Wat een zever.

Na mijn scheiding heb ik, als alleenstaande, een mega fancy appartement gehuurd voor een goeie 1500 euro per maand. Dat ging niet met een sociaal stigma gepaard.
 
Wat een zever.

Na mijn scheiding heb ik, als alleenstaande, een mega fancy appartement gehuurd voor een goeie 1500 euro per maand. Dat ging niet met een sociaal stigma gepaard.
Ik heb ook vaak het gevoel dat je in zo'n gesprekken als huurder wat de lul bent hoor, alsof je moet "toegeven" dat je huurt
 
In een land waar kopen vaak als beter wordt bekeken (al dan niet terecht) en dit ook vanuit de overheid werd gesubsidieerd (woonbonus), is het toch redelijk logisch dat de kleine fractie mensen die doelbewust huurt wordt vergeten en gelijkgesteld aan de meerderheid mensen die huurt omdat ze niets kunnen kopen?

Maar dat soort sociale "druk" heb je toch bij alles uiteindelijk, en negeer je sowieso beter. Ik had een klein appartement gekocht, letterlijk de opmerking van een vriendin wat later in haar cheapo-nieuwbouw die aan geen enkele standaard voldeed: "ja ik wil toch niet zo'n kleine badkamer als Sylverscythe zeker, hahaha". Sowieso dat er wel iemand een negatieve mening heeft over ons huidig 90 jaar oud rijhuis ook, maar #care.
 
Die vrijheid waar de meeste pro-huurders over spreken begrijp ik wel niet goed, ik heb ondertussen m'n 4 de woning gekocht, de vorige 3 verkocht van zodra ik wou én met de nodige winst die ik wou.
Had ik 10 jaar geleden beslist om te huren en niet te kopen had ik nooit gestaan waar ik nu sta, da's een feit.
 
Die vrijheid waar de meeste pro-huurders over spreken begrijp ik wel niet goed, ik heb ondertussen m'n 4 de woning gekocht, de vorige 3 verkocht van zodra ik wou én met de nodige winst die ik wou.
Had ik 10 jaar geleden beslist om te huren en niet te kopen had ik nooit gestaan waar ik nu sta, da's een feit.
Dit lijkt me ook weer zo'n uitspraak waar een paar kleine details als vanzelfsprekend worden geacht.
 
Terug
Bovenaan