Honden
- Onderwerp starter BlackOccult
- Startdatum
Had jij hier onlangs eens niet gezegd dat hij met zijn 40+ kg niet te zwaar staat? Die staat toch serieus zwaar voor een Mechelaar?Edit: en dat meneer fluffels zich zo komt leggen helpt ook niet.
Mulan
Well-known member
Ik snap perfect wat je bedoelt!Had jij hier onlangs eens niet gezegd dat hij met zijn 40+ kg niet te zwaar staat? Die staat toch serieus zwaar voor een Mechelaar?
Maar nu heeft hij zich moeten rechtstellen voor de foto's:
Dus ik blijf er bij: die weegt volgens de dierenarts maar 3kg te veel.
In een volgende stap in onze zoektocht naar een nieuwe hond zijn we nu uitgekomen bij adoptie uit een asiel. Maar eigenlijk boezemt dat adoptiecontract wel een beetje angst in. Heeft nog iemand hier zo'n contract moeten tekenen? Vooral dat de hond nooit jouw eigendom wordt, dat het asiel op elk moment mag binnenkomen om te controleren hoe het met het dier gaat, en dat ze hem nog kunnen terugeisen vind ik vooral toch wat eng... Natuurlijk dat staat er vast in voor de uitzonderlijke gevallen, maar toch. Ervaringen?
Mulan
Well-known member
Staat er bij ons ook in, maar in praktijk wordt dat niet gedaan.
Wat wij wél spontaan deden, was de eerste 2j om de 3-6 maanden foto's doorsturen naar het asiel, we hadden zijn vaste vrijwilliger op fb bevriend,... Op die manier zagen ze ook een gezonde hond (niet te dik
, niet te mager) die actief deelnam aan het gezinsleven, naar de hondenschool ging,...Die clausules zijn echt bedoeld om een dier snel uit onveilige situaties te kunnen halen.
Dr. Sheldon Cooper
Well-known member
Hier nog honden die absoluut niet graag gekamd/geborsteld worden? Heb al verschillende soorten kammen en borstels gekocht maar enkel als ik hem omkoop met koekjes laat hij het eventjes toe.
Waardoor heel mijn appartement en auto dus non stop vol haar hangen, want ik mag meneer niet borstelen.
Waardoor heel mijn appartement en auto dus non stop vol haar hangen, want ik mag meneer niet borstelen.
Dat contract is standaard, hebben wij ook moeten ondertekenen.
Dat is echt puur om bij mishandeling of verwaarlozing een voet in de deur te hebben. Als je door de selectie geraakt, betekent het dat ze vertrouwen dat je een goeie baas zal zijn en dan gaan ze niet die controles zomaar doen. Mocht er uit je omgeving iemand het asiel op de hoogte brengen dat jullie de hond slaan, uithongeren, of op een andere manier misbruiken, dan zouden ze wel iemand langs sturen, maar anders niet hoor. Daar hebben ze ook gewoon de mensen niet voor.
Wij hebben na 1 week een heel informeel bezoekje gekregen, dat was zo op voorhand afgesproken, en nadien hebben we nooit meer iets van de organisatie gehoord.
uiteindelijk willen ze niet liever dan een vaste thuis vinden.Geen zorgen dus!
Ik vind amstaffs echt prachtige honden. Ook qua temperament zijn dat toch geweldig brave beesten. Ik snap niet dat er nu nog altijd mensen bestaan die zo'n schrik hebben van bepaalde rassen. Geen enkele hond wordt "stout" geboren. Als ik dan tegen mensen vertel dat chihuahua's van nature meer neiging hebben tot agressie dan pitbulls, kijken ze mij raar aan. Want klein = braaf, ahja.
Zo'n borstelhandschoen misschien proberen? Dat vindt onze hond heerlijk ontspannend. Hij heeft wel kort haar, dus nooit pijnlijke klitten of zo.
Heeft jouw hond lang of kort haar? Het is zeker de moeite om de youtube van "girl with the dogs" eens te bekijken en welke verschillende soorten kammen ze gebruikt voor verschillende soorten haar. Er zijn zeker en vast genoeg alternatieven als jouw hond een bepaalde kam niet kan verdragen.
Mulan
Well-known member
Deze werkt hier het beste:
Trixie Universele Kam | zooplus
Kam voor eenvoudig ontvilten en uitdunnen, special voor lang- en stokharige dier ontwikkeld, geschikt voor alle typen vacht.
www.zooplus.nl
En ik vermoed dat ze +- dezelde structuur van vacht hebben?
Wat bij ons echt opvallend was, was dat ik m probleemloos mag kammen. Leuk vindt hij het niet, maar hij ondergaat het gelaten. Bij mijn ex is het ook veel meer miserie!
Ik weet dat hij je ouders gewend is ook, misschien dat 1 van hen het wel kan doen?
Ik kam met 1 hand, aai met de andere en onder sus ik hem met een hoog stemmetje genre: "flinke hond! We zijn bijna halfweg hoor, je doet het prima!"- kinda shit maar hier werkt het dus zo.
Ja, het is niet dat ik panisch ben dat die mensen over de vloer zouden komenDat contract is standaard, hebben wij ook moeten ondertekenen.
Dat is echt puur om bij mishandeling of verwaarlozing een voet in de deur te hebben. Als je door de selectie geraakt, betekent het dat ze vertrouwen dat je een goeie baas zal zijn en dan gaan ze niet die controles zomaar doen. Mocht er uit je omgeving iemand het asiel op de hoogte brengen dat jullie de hond slaan, uithongeren, of op een andere manier misbruiken, dan zouden ze wel iemand langs sturen, maar anders niet hoor. Daar hebben ze ook gewoon de mensen niet voor.
Wij hebben na 1 week een heel informeel bezoekje gekregen, dat was zo op voorhand afgesproken, en nadien hebben we nooit meer iets van de organisatie gehoord.
Geen zorgen dus!
Dat mag nog wel. Maar het idee van dat "voor altijd" vind ik wat eng.
Didymus
Well-known member
Lijkt mij allebei in strijd met de geldende wetten in ons land. Volgens de grondwet is de woning onschendbaar en een dier is bezit volgens het eigendomsrecht, dat kan je niet adopteren.Ja, het is niet dat ik panisch ben dat die mensen over de vloer zouden komen
derp
Well-known member
Wij gaan hem dan uiteindelijk dit weekend normaal gezien halen. Is via een grote stichting die de meeste mensen wel zullen kennen.
Op een paar dagen tijd contact gehad met 4 mensen:
- een persoon die het initiële contact doet (zaten we al een hele tijd mee op en neer te whatsappen)
- een persoon die een huisbezoek doet (zie hieronder)
- een persoon die uiteindelijk belt om te zeggen dat het huisbezoek goedgekeurd is en die de paspoorten regelt
- een persoon die de hond momenteel opvangt ergens in een uithoek van Zeeland
Een procedure die normaal gezien weken zou duren was in 3 dagen geklaard. Ik zeg tijdens een gesprek met de persoon waar onze hond nu bij verblijft (#4 dus) dat het voor ons het beste zou uitkomen als we hem nu zondag komen halen, omdat ik nog in huis ben aan het werken en dat het ons beter lijkt voor de hond om toe te komen in een huis dat geen complete werf is. Geen probleem. Ze vraagt wel of we nog achteraf regelmatig foto's willen doorsturen van de hond, omdat haar vriend echt wel een band met hem heeft opgebouwd enzoverder. Tot dusver geen probleem.
Dat huisbezoek was ook zot: mensen die van de andere kant van Holland afkomen om 2 huisbezoeken in België te doen tijdens hun weekend. 6u onderweg, op vrijwillige basis, terwijl ze thuis ook nog eens 5-6 honden opvangen. Vond dat echt keizot? Allez ge kunt natuurlijk een hart hebben voor dieren maar om zo lang rond te karren om vrijwillig efkes mensen hun huis te gaan checken voor een organisatie als vrijwilliger, ik vond dat echt straf.
Een uur later krijg ik berichten van het opvanggezin in Zeeland dat 'de persoon die zich met de paspoorten bezighoudt' toch graag zou hebben dat ik de hond binnen de paar dagen kom ophalen want anders moet er een andere hond in Portugal achterblijven. Ik zeg dat dat voor ons echt bijna niet te doen is, we moeten een flink stuk Holland in rijden om hem te gaan halen, het was zondag, en we moesten eigenlijk nog alles aanschaffen (mand, eten, bench voor de verplaatsing in de auto -- is verplicht). Antwoord: het zou toch nu moeten, het kan echt niet anders.
Bon, wij stemmen in eerste instantie toe onder het motto 'het zal niet de laatste keer zijn dat we ons moeten opofferen voor dat beest' en we gaan slapen. De dag erna worden we wakker en praten we de situatie nog eens door. Alle begrip dat ze misschien werken met een systeem waarbij ze maar x paspoorten hebben en dat ze geen andere honden uit het buitenland kunnen binnenbrengen als het paspoort van onze toekomstige hond nog niet is vrijgekomen (zo heb ik in elk geval geïnterpreteerd dat het werkt), maar ik heb nu ook geen goesting om halsoverkop naar Holland te rijden om onvoorbereid een pup in huis te gaan halen om die dan in een werf neer te zetten. Voor hetzelfde geld was die hond nog maanden in de opvang blijven zitten als niemand hem had geadopteerd, dus op die paar dagen komt het dan ook niet aan, lijkt mij.
Dus ik vraag naar het telefoonnummer van de persoon die dan 'de paspoorten regelt'. Daar ook nog eens de situatie uitgelegd, en binnen de 2 minuten was het geregeld dat we dus effectief nog een week kunnen wachten vooraleer we de hond gaan ophalen. Het was duidelijk tegen haar goesting maar soit, op zijn minst hebben we nu effe tijd om alles op orde te zetten, het huis wat te beveiligen en om ons efkes mentaal voor te bereiden want het ging ineens wel heel rap.
Dus ja, ik heb een beetje een dubbel gevoel bij de situatie. Het is een vrij grote organisatie, ik ben er van overtuigd dat ze aan de basis wel goed werk (proberen) te doen maar veel hangt natuurlijk ook net weer af van de persoon met wie ge te maken krijgt, maar ergens heb ik nu wel een dubbel gevoel gekregen bij de adoptie in het algemeen. Het zou natuurlijk het beste zijn moest heel de aanloop er naartoe gewoon 100% met een fijn gevoel gegaan zijn maar dat is nu niet het geval, waardoor ik toch een beetje ben beginnen twijfelen.
Op een paar dagen tijd contact gehad met 4 mensen:
- een persoon die het initiële contact doet (zaten we al een hele tijd mee op en neer te whatsappen)
- een persoon die een huisbezoek doet (zie hieronder)
- een persoon die uiteindelijk belt om te zeggen dat het huisbezoek goedgekeurd is en die de paspoorten regelt
- een persoon die de hond momenteel opvangt ergens in een uithoek van Zeeland
Een procedure die normaal gezien weken zou duren was in 3 dagen geklaard. Ik zeg tijdens een gesprek met de persoon waar onze hond nu bij verblijft (#4 dus) dat het voor ons het beste zou uitkomen als we hem nu zondag komen halen, omdat ik nog in huis ben aan het werken en dat het ons beter lijkt voor de hond om toe te komen in een huis dat geen complete werf is. Geen probleem. Ze vraagt wel of we nog achteraf regelmatig foto's willen doorsturen van de hond, omdat haar vriend echt wel een band met hem heeft opgebouwd enzoverder. Tot dusver geen probleem.
Dat huisbezoek was ook zot: mensen die van de andere kant van Holland afkomen om 2 huisbezoeken in België te doen tijdens hun weekend. 6u onderweg, op vrijwillige basis, terwijl ze thuis ook nog eens 5-6 honden opvangen. Vond dat echt keizot? Allez ge kunt natuurlijk een hart hebben voor dieren maar om zo lang rond te karren om vrijwillig efkes mensen hun huis te gaan checken voor een organisatie als vrijwilliger, ik vond dat echt straf.
Een uur later krijg ik berichten van het opvanggezin in Zeeland dat 'de persoon die zich met de paspoorten bezighoudt' toch graag zou hebben dat ik de hond binnen de paar dagen kom ophalen want anders moet er een andere hond in Portugal achterblijven. Ik zeg dat dat voor ons echt bijna niet te doen is, we moeten een flink stuk Holland in rijden om hem te gaan halen, het was zondag, en we moesten eigenlijk nog alles aanschaffen (mand, eten, bench voor de verplaatsing in de auto -- is verplicht). Antwoord: het zou toch nu moeten, het kan echt niet anders.
Bon, wij stemmen in eerste instantie toe onder het motto 'het zal niet de laatste keer zijn dat we ons moeten opofferen voor dat beest' en we gaan slapen. De dag erna worden we wakker en praten we de situatie nog eens door. Alle begrip dat ze misschien werken met een systeem waarbij ze maar x paspoorten hebben en dat ze geen andere honden uit het buitenland kunnen binnenbrengen als het paspoort van onze toekomstige hond nog niet is vrijgekomen (zo heb ik in elk geval geïnterpreteerd dat het werkt), maar ik heb nu ook geen goesting om halsoverkop naar Holland te rijden om onvoorbereid een pup in huis te gaan halen om die dan in een werf neer te zetten. Voor hetzelfde geld was die hond nog maanden in de opvang blijven zitten als niemand hem had geadopteerd, dus op die paar dagen komt het dan ook niet aan, lijkt mij.
Dus ik vraag naar het telefoonnummer van de persoon die dan 'de paspoorten regelt'. Daar ook nog eens de situatie uitgelegd, en binnen de 2 minuten was het geregeld dat we dus effectief nog een week kunnen wachten vooraleer we de hond gaan ophalen. Het was duidelijk tegen haar goesting maar soit, op zijn minst hebben we nu effe tijd om alles op orde te zetten, het huis wat te beveiligen en om ons efkes mentaal voor te bereiden want het ging ineens wel heel rap.
Dus ja, ik heb een beetje een dubbel gevoel bij de situatie. Het is een vrij grote organisatie, ik ben er van overtuigd dat ze aan de basis wel goed werk (proberen) te doen maar veel hangt natuurlijk ook net weer af van de persoon met wie ge te maken krijgt, maar ergens heb ik nu wel een dubbel gevoel gekregen bij de adoptie in het algemeen. Het zou natuurlijk het beste zijn moest heel de aanloop er naartoe gewoon 100% met een fijn gevoel gegaan zijn maar dat is nu niet het geval, waardoor ik toch een beetje ben beginnen twijfelen.
Laatst bewerkt:
Dr. Sheldon Cooper
Well-known member
Hmm, kan misschien wel werken.
Een Husky dus kort haar vermoed ik. Volg die al een tijdje maar wat die met die honden mag doen zou bij de mijne nooit werken. FIRST I BLOW OUT HIS UNDERCOAT WITH THE BLOWER AND NOW I USE THE DESHEDDING RAKE.
Mijne zou al lang enorm veel drama gemaakt hebben.
Zal zo eens eentje bestellen, aan die prijs kan ik niet sukkelen.Deze werkt hier het beste:
Trixie Universele Kam | zooplus
Kam voor eenvoudig ontvilten en uitdunnen, special voor lang- en stokharige dier ontwikkeld, geschikt voor alle typen vacht.www.zooplus.nl
En ik vermoed dat ze +- dezelde structuur van vacht hebben?
Wat bij ons echt opvallend was, was dat ik m probleemloos mag kammen. Leuk vindt hij het niet, maar hij ondergaat het gelaten. Bij mijn ex is het ook veel meer miserie!
Ik weet dat hij je ouders gewend is ook, misschien dat 1 van hen het wel kan doen?
Ik kam met 1 hand, aai met de andere en onder sus ik hem met een hoog stemmetje genre: "flinke hond! We zijn bijna halfweg hoor, je doet het prima!"- kinda shit maar hier werkt het dus zo.
Mijn ouders mogen hem ook niet echt kammen. Allez, niet dat hij zou bijten ofzo maar hij loopt gewoon weg en als je hem wil tegenhouden begint hij "te bijten" aan je hand/pols en zich in het rond te gooien.
Enige manier waarop het eventjes werkt is als ik non-stop koekjes geef
Nu moet ik wel zeggen, dat 100% fijn gevoel heb je elders ook niet (altijd)
De fokker waarmee wij te maken hebben, heeft het ook allemaal geregeld op een manier die echt niet strookt met hoe wij het aangenaam zouden vinden, waardoor we ook lang in het ongewisse zitten. En eigenlijk al half zin hebben om het maar zo te laten. Ik ga er dan ook vanuit dat dat heel snel zal slijten zodra de hond er ook echt is, en je dat al heel vlug niet eens meer weet.
Code VERZENDING voor gratis verzending.
ns_man
Well-known member
Nu moet ik wel zeggen, dat 100% fijn gevoel heb je elders ook niet (altijd)
Ik ga er dan ook vanuit dat dat heel snel zal slijten zodra de hond er ook echt is, en je dat al heel vlug niet eens meer weet.
Fokkers kunnen soms wel ook overdrijven met die contracten imo.
Geen enkel probleem met clausules die in het belang van de hond zijn opgenomen: dat is op zich een goede zaak. Maar van die zaken waarbij ze je kunnen verplichten om te fokken met je hond bv., daar word ik ook minder enthousiast van.
Amai, contracten met fokkers ook! Daar had ik zelfs nog niet aan gedacht... ik weet niet of ze me zo ver zouden krijgen dan.
Maar goed, ik ben al wat gerustgesteld ivm de contracten van zo'n asiel. Echt elk asiel werkt met zoiets, maar als het toch meer een amper afdwingbare formaliteit is, vind ik het al heel wat minder een probleem. Ik ben absoluut (nog) niet van plan om hem te mishandelen, dus dat komt wel goed
