(Hoger) onderwijs verliest zijn waarde: Slechte resultaten in PISA-onderzoek

Tgoh, en wat is eigenlijk de oorzaak dat studenten langer studeren? Als een studie gecombineerd gaat met een drukke (studenten)job of zinvolle extracurriculaire activiteiten, dan is dat toch opzich geen slechte evolutie.
Mogen daarnaast ook niet vergeten dat een universitaire studie er niet makkelijker op wordt, in een leven dat voor iedereen hectischer wordt.
Ik heb nu het geluk dat ik nooit veel moeilijkheden heb gehad met te slagen voor vakken (heb wel elk jaar minstens 1/2 herexamens maar bon), maar niet iedereen leeft hetzelfde leven eh.
Ik denk dat een belangrijke reden is dat het je vakken kan meenemen naar latere jaren. Dat lijkt me ook gewoon algemeen geweten, daarom dat men dat heeft verstrengd.
In de praktijk is dat ook vaak een molensteen rond de nek van studenten die sowieso al moeite hebben, die gewoon voor opbouwende achterstand zorgt. Want dan blijkt dat ze voor dat vak van jaar x de labo's niet kunnen meedoen, want ze hebben tegelijkertijd verplichte oefeningen van een vak uit jaar x-1 en dat heeft voorrang. De studietrajectbegeleider of de student konden dat natuurlijk onmogelijk op voorhand weten.

En het lijkt me nogal wishful thinking te zijn dat dit allemaal studenten zijn met een hoop nuttige extra activiteiten. Mijn (anekdotische) ervaring leert me dat de praeses-types vaak ofwel gewoon een jaar er hun voeten aan vegen, of heel hard weten waarmee ze bezig zijn en dan ook gewoon alles succesvol combineren.
Dat niet iedereen hetzelfde leven heeft lijkt me ook nogal een dooddoener, kan best maar ik blijf van mening dat studies prioritair zijn. Als je daartussen nog functies wil opnemen in een studentenkring en een bedrijf oprichten, moet je maar zien dat die studies ook vlot gaan (echt voorbeeld).
 
De oorzaak waarom ik ben blijven plakken en het jaar nadien nog 4-5 herexamens had? Ik wist niet wat studeren was, had het amper moeten doen in het middelbaar. Ik was te tam. Voila. Ik herinner me nog een examen wiskunde in tweede zit (eerste jaar VUB). Ik kreeg dat examen onder ogen en herinner me nog hoe makkelijk het was. Poepsimpel, exacte dezelfde vragen als in de cursus. Alleen ja...ik had niet of amper naar mijn cursus gekeken. Dus ja: indienen dan maar.

De overgang van middelbaar naar unief is dan ook geen lachertje. Veel studenten kunnen daar niet mee om imo.
 
Tgoh, en wat is eigenlijk de oorzaak dat studenten langer studeren? Als een studie gecombineerd gaat met een drukke (studenten)job of zinvolle extracurriculaire activiteiten, dan is dat toch opzich geen slechte evolutie.
Mogen daarnaast ook niet vergeten dat een universitaire studie er niet makkelijker op wordt, in een leven dat voor iedereen hectischer wordt.
Ik heb nu het geluk dat ik nooit veel moeilijkheden heb gehad met te slagen voor vakken (heb wel elk jaar minstens 1/2 herexamens maar bon), maar niet iedereen leeft hetzelfde leven eh.

Maar in dat geval, alle respect daarvoor. Iemand die 8 jaar studeert over zijn 3j bach en 1j master, omdat hij elk jaar maar 30 stp opnam (omwille van werk, hobby, sport of whatever) die heeft een perfect record.

Ik zie echter jaar na jaar meer en meer studenten die gewoon op te weinig vakken slagen. Ze geven er ofwel geen fuck om, ofwel zitten ze niet op hun plaats. Doe je toezicht tijdens een herexamen, dan zie je vaak maar 50% opdagen (en dat is niet enkel voor vakken van 1e bach).
- Ofwel hebben ze teveel herexamens waardoor ze er een aantal moeten skippen om het haalbaar te maken(en zitten ze dus niet op hun plaats in de richting).
- Ofwel trekken ze zich er niks van aan: "ik neem die vakken volgend jaar toch opnieuw". En dat is op kosten van de maatschappij. Ze betalen 1000 (?) euro voor een volledig academiejaar van 60 stp, dat is peanuts in vergelijking met de kost voor de maatschappij.

En dat moet verbeteren. Deze ochtend nog student op gesprek gehad die wil starten in Handelsingenieur. In 20-21 volgde hij TEW: deed het niet goed. In 21-22 volgde hij bedrijfsmanagement aan een Hogeschool: deed het niet goed. Die start in Handelsingenieur, want hij is er van overtuigd dat die richting hem ECHT gaat liggen. Dat gaat een verloren jaar zijn voor de student, en is geld van de maatschappij dat je gewoon in de vuilbak gooit. Kans op slagen: 0.0 (maar dat mag je tegenwoordig niet zeggen, want dan is een student al gedemotiveerd voor hij er aan begint => en dat is dan weer een reden om beroep aan te tekenen als er een weigering geactiveerd werd).
 
Dat kun je toch niet menen? Er zijn mensen, veel mensen, die nog geen grafiek kunnen interpreteren met x en y as. Alsof die ooit door een richting burgie raken, laat staan een brug bouwen. Ook al willen ze.

Ik heb vroeger bijles gegeven. Mensen die kei kei kei kei keihard gemotiveerd waren. En maar centen tegen smijten en 6x examen doen en uiteindelijk elke keer flessen. Hoe verklaar je dat?

Geen discipline. Iemand had ooit hier gepost: "Discipline begint waar de motivatie stopt."
Ze smijten geld er tegen in de hoop dat één afkomt met de heilige sleutel die alles opent voor hen maar zo werkt het niet.


Ik ben iemand die overtuigd van is dat 80% van de bevolking de intellectuele capaciteit heeft om een diploma burgelijk ingenieur/fysica/wiskunde te behalen.
Maar de meesten falen daar in omdat ze:
Niet de tijd erin willen steken en liefst iets anders willen doen (gebrek aan motivatie)
of
Het wel willen doen maar niet de discipline hebben om het vol te houden. (gebrek aan discipline)
of
Wel de discipline/motivatie hebben maar niet de middelen hebben om het te doen (Financieel/omgeving) Maar dat zal relatief beperkt zijn in België. (Bijvoorbeeld: mensen die te ver wonen en daardoor liever aan de nabij gelegen hogeschool studeren zodat ze geen kot moeten bekostigen en nog tijd willen hebben voor een jobtje uit te voeren.)


Voor mij ligt het grote probleem in "discipline" want in het middelbaar systeem leer je dat niet meer. Men zou in een tweede/derde graad ASO meer focussen op "leren studeren" en bijvoorbeeld meer focussen op zelfstudie/ zelf stukken leren zonder voorgekauwd te worden door een leerkracht / leerlingen zelf de les laten geven over een nog niet besproken onderwerp waardoor ze geforceerd worden om het zelf hapbaar klaar te maken.

In werkelijkheid voert de helft van de leerlingen in het ASO geen klop meer uit en daarnaast heb je nog altijd een watervalsysteem wat ook niet helpt. Kost het teveel moeite, laat dat Latijns vallen. Kost het nog teveel moeite, richting nemen met paar uurtjes wiskunde minder zodat je geen integralen meer moet doen. Voilà, 6 jaar middelbaar gedaan zonder een klop uit te steken. Het systeem promoot het idee om het jezelf makkelijker te maken in plaats van extra uren in te steken.
 
Geen discipline. Iemand had ooit hier gepost: "Discipline begint waar de motivatie stopt."
Ze smijten geld er tegen in de hoop dat één afkomt met de heilige sleutel die alles opent voor hen maar zo werkt het niet.

Nah. Ik heb daar naast madammetjes gezeten van 30 of 40y. Namiddagen lang. Die tot jankend toe oefeningen zaten te maken. Eureka moment als ze het eindelijk snappen. 2dagen later bletende telefoon dat ze het niet meer snappen. Opnieuw uitleggen.

En het bleef soms een week plakken, soms 2 weken. Maar niet langer. En dat waren basic concepten dat een lagere school student snapt. Breuken, grafieken, ongelijkheden. Dat heeft niet veel met motivatie te maken, gewoon intrinsieke hersentekorten.

Ik ben iemand die overtuigd van is dat 80% van de bevolking de intellectuele capaciteit heeft om een diploma burgelijk ingenieur/fysica/wiskunde te behalen.

Dit kan je toch niet Menen. Dat is om te beginnen weinig eervol voor die diploma's. Ik denk dat je beperking van velen onderschat.

IQ is al meetbaar op 2y en na lengte het meest erfelijk bepaalde ding (85%). Tenzij je kinderen van 2 gewoon moet zeggen "meer willen".

Maar de meesten falen daar in omdat ze:
Niet de tijd erin willen steken en liefst iets anders willen doen (gebrek aan motivatie)
of
Het wel willen doen maar niet de discipline hebben om het vol te houden. (gebrek aan discipline)
of
Wel de discipline/motivatie hebben maar niet de middelen hebben om het te doen (Financieel/omgeving) Maar dat zal relatief beperkt zijn in België. (Bijvoorbeeld: mensen die te ver wonen en daardoor liever aan de nabij gelegen hogeschool studeren zodat ze geen kot moeten bekostigen en nog tijd willen hebben voor een jobtje uit te voeren.)
Hier komt het dan dat Rusland of China of noord Korea niet allemaal burgies en dokters zijn?

Voor mij ligt het grote probleem in "discipline" want in het middelbaar systeem leer je dat niet meer. Men zou in een tweede/derde graad ASO meer focussen op "leren studeren" en bijvoorbeeld meer focussen op zelfstudie/ zelf stukken leren zonder voorgekauwd te worden door een leerkracht / leerlingen zelf de les laten geven over een nog niet besproken onderwerp waardoor ze geforceerd worden om het zelf hapbaar klaar te maken.

Niet alles is mogelijk als je maar wil.

Kan ook iedereen de tour de france winnen als je maar voldoende wil?
In werkelijkheid voert de helft van de leerlingen in het ASO geen klop meer uit en daarnaast heb je nog altijd een watervalsysteem wat ook niet helpt. Kost het teveel moeite, laat dat Latijns vallen. Kost het nog teveel moeite, richting nemen met paar uurtjes wiskunde minder zodat je geen integralen meer moet doen. Voilà, 6 jaar middelbaar gedaan zonder een klop uit te steken. Het systeem promoot het idee om het jezelf makkelijker te maken in plaats van extra uren in te steken.
Kan allemaal zijn. Maar ergens is er intellectuele/fysieke grens.
 
Nah. Ik heb daar naast madammetjes gezeten van 30 of 40y. Namiddagen lang. Die tot jankend toe oefeningen zaten te maken. Eureka moment als ze het eindelijk snappen. 2dagen later bletende telefoon dat ze het niet meer snappen. Opnieuw uitleggen.

En het bleef soms een week plakken, soms 2 weken. Maar niet langer. En dat waren basic concepten dat een lagere school student snapt. Breuken, grafieken, ongelijkheden. Dat heeft niet veel met motivatie te maken, gewoon intrinsieke hersentekorten.



Dit kan je toch niet Menen. Dat is om te beginnen weinig eervol voor die diploma's. Ik denk dat je beperking van velen onderschat.

IQ is al meetbaar op 2y en na lengte het meest erfelijk bepaalde ding (85%). Tenzij je kinderen van 2 gewoon moet zeggen "meer willen".


Hier komt het dan dat Rusland of China of noord Korea niet allemaal burgies en dokters zijn?



Niet alles is mogelijk als je maar wil.

Kan ook iedereen de tour de france winnen als je maar voldoende wil?

Kan allemaal zijn. Maar ergens is er intellectuele/fysieke grens.

Ik geloof daar werkelijk in. Je vergelijking met Tour de France te winnen is ook totaal niet juist.

Slagen voor Burgelijk Ingenieur is nu niet bepaald hetzelfde als Tour de France winnen. :p
Niet iedereen die slaagt voor Fysica, is de nieuwe Albert Einsten :p.
Om dat niveau te halen heb je talent maar we gaan toch ook niet doen alsof je voor burgelijk ingenieur te slagen, je "talent" nodig hebt.

Ik geloof ook dat iedereen zonder fysieke handicap het niveau kan halen van een "profesionneel voetballer". Niet het niveau om in eerste klasse te voetballen maar wel om geld te verdienen in pakweg een 1ste provinciale. Daar heb je nu niet bepaald "talent" nodig. Wel enorm veel discipline nodig om al die uren in te steken.
Om voor burgelijk ingenieur te slagen heb je ook geen "talent" nodig. Maakt het wel een stuk makkelijker. Dat wel.



Hier komt het dan dat Rusland of China of noord Korea niet allemaal burgies en dokters zijn?
Omdat teveel hoogopgeleiden fataal is voor dictaturen. :p
 
Ik geloof daar werkelijk in. Je vergelijking met Tour de France te winnen is ook totaal niet juist.

Make that tour de france uitrijden. Denk je werkelijk dat iedereen dat kan?

Ik heb veel gelopen en gesport in mijn leven. 10km lopen, vingers in de neus. Ik heb ooit een marathon willen lopen. Beetje bijtrainen, voor het werk lopen, 4x per week.

Na een week of 10, 1h45 op de halve marathon. So far so good. Bleek die heup niet mee te willen. Afzien als de beesten en gewoon niet meer kunnen. Beetje rusten, opnieuw. Ondertussen heb ik ontelbare halve marathons gelopen. Tegen de finish is die heup om zeep. Ik kan misschien paar km verder sukkelen, maar nog eens 20. Nop.

Wandelen. 60km op een dag gaat, dan is die heup ook om zeep. Trektochten, 20-30 per dag, 1-2 weken, dat gaat allemaal. Daarna is die heup om zeep.

Er zal ergens een limiet zitten...
Slagen voor Burgelijk Ingenieur is nu niet bepaald hetzelfde als Tour de France winnen. :p
Niet iedereen die slaagt voor Fysica, is de nieuwe Albert Einsten :p.
Om dat niveau te halen heb je talent maar we gaan toch ook niet doen alsof je voor burgelijk ingenieur te slagen, je "talent" nodig hebt.

Not sure if trolling.

Ik geloof ook dat iedereen zonder fysieke handicap het niveau kan halen van een "profesionneel voetballer". Niet het niveau om in eerste klasse te voetballen maar wel om geld te verdienen in pakweg een 1ste provinciale. Daar heb je nu niet bepaald "talent" nodig. Wel enorm veel discipline nodig om al die uren in te steken.

Ik heb hier 2 peuters rondlopen, pretty convinved dat het geen voetballers gaan worden. Balgevoel 0.00000

Waarom zijn er dan zoveel die proberen om voetballer te worden maar niet slagen maar ondertussen goed worden in een sport waar geen fluit mee te verdienen valt zoals atletiek of turnen. Dat is evenveel fysieke inspanning en training.
Om voor burgelijk ingenieur te slagen heb je ook geen "talent" nodig. Maakt het wel een stuk makkelijker. Dat wel.
Don't agree.

Hier komt het dan dat Rusland of China of noord Korea niet allemaal burgies en dokters zijn?
Omdat teveel hoogopgeleiden fataal is voor dictaturen. :p
In jouw redenering is er geen verschil in onderliggende intellect tussen laag en hoogopgeleid. Je kunt elke aap burgie maken. Dus waarom zou dat erg zijn dat ze hoogopgeleid zijn? Het is niet dat de opleiding burgie politieke vakken bevat of iets intrinsiek wat de politiek niet leuk zou vinden...
 
Not sure if trolling.

Dat lijkt me eerder een vraag die we aan u kunnen stellen.

Je kan uit de hoogte doen, maar wat jij de laatste pagina hier doet overstijgt dat toch. Het is zelfs een beetje tegen het wereldvreemde af.

En uw verhaal van de halve marathon. Heb je buiten looptrainingen er ook aan gedacht om kracht en stabiliteitstraining te doen?
Trainen is meer dan enkel maar trainingen uitvoeren voor die specifieke sport.
 
Zijn we op vlak van hoger onderwjis ook niet relatief verwend? Kijk naar de UK, daar worden ze o.a. op basis van hun scores in het middelbaar al dan niet toegelaten tot een universiteit. In NL is het ook al niet zo simpel, vandaar dat de helft van de diergeneeskunde studenten bij ons nederlands is (en in de geneeskunde sijpelen ze ook al binnen). Ik heb een Franse vriendin en die is voor haar master (een gewone wetenschappelijke master) mogen verhuizen van het zuiden naar Parijs want in haar eigen stad was ze niet toegelaten.

Daartegenover is het bij ons gewoon een kwestie van je in te schrijven en nog genoeg studiepunten te hebben. Een lichte TSO richting gedaan en je wil eens een jaartje fysica proberen => welkom. (ik ken zo iemand, ik moet niet zeggen hoe dat afgelopen is maar ze heeft wel 2 jaar zitten prullen) Al 3 jaar gepruld in verschillende richtingen en nog net genoeg studiepunten over voor een semester => welkom. Ik ken zo iemand die twee jaar logopedie geprobeerd heeft, dan een jaar biomedische, dan wonder bij wonder door het toelatingsexamen geneeskunde geraakt na 6 pogingen. Je denkt dan toch niet dat zo iemand ooit zal afstuderen.

De overgang naar hoger onderwijs kan moeilijk zijn dus voor een slecht eerste jaar heb ik alle begrip, maar na dat jaar zou je toch moeten kunnen inschatten of het haalbaar is of niet. Je heb dan al een eerste semester gehad (ok, dit is een grote stap), dan een tweede semester waar je kan bijsturen, en dan ook nog eens een herexamenperiode om het nog eens beter aan te pakken. Als er dan op zijn minst geen verbetering is, tja...

Uitzonderingen buiten beschouwing gelaten mogen ze gerust wat strenger zijn wat mij betreft. Als studenten op voorhand weten dat ze niet te veel kansen krijgen zullen ze zichzelf wel wat realistischer beginnen inschatten.

In principe is het systeem van studiepunten nog niet zo slecht maar het is veel te laks. Een student die er elk semester maar op 10 studiepunten van de 30 door is, heeft na 3 jaar studeren nog altijd 80 studiepunten over. Zo kan je dus effectief 5 jaar of langer studeren zonder ooit voor meer dan de helft van de vakken te slagen. En dan hebben ze tijdens covid ook nog eens iedereen zijn studiepunten terug gegeven.
 
Zijn we op vlak van hoger onderwjis ook niet relatief verwend? Kijk naar de UK, daar worden ze o.a. op basis van hun scores in het middelbaar al dan niet toegelaten tot een universiteit. In NL is het ook al niet zo simpel, vandaar dat de helft van de diergeneeskunde studenten bij ons nederlands is (en in de geneeskunde sijpelen ze ook al binnen). Ik heb een Franse vriendin en die is voor haar master (een gewone wetenschappelijke master) mogen verhuizen van het zuiden naar Parijs want in haar eigen stad was ze niet toegelaten.

Daartegenover is het bij ons gewoon een kwestie van je in te schrijven en nog genoeg studiepunten te hebben. Een lichte TSO richting gedaan en je wil eens een jaartje fysica proberen => welkom. (ik ken zo iemand, ik moet niet zeggen hoe dat afgelopen is maar ze heeft wel 2 jaar zitten prullen) Al 3 jaar gepruld in verschillende richtingen en nog net genoeg studiepunten over voor een semester => welkom. Ik ken zo iemand die twee jaar logopedie geprobeerd heeft, dan een jaar biomedische, dan wonder bij wonder door het toelatingsexamen geneeskunde geraakt na 6 pogingen. Je denkt dan toch niet dat zo iemand ooit zal afstuderen.

De overgang naar hoger onderwijs kan moeilijk zijn dus voor een slecht eerste jaar heb ik alle begrip, maar na dat jaar zou je toch moeten kunnen inschatten of het haalbaar is of niet. Je heb dan al een eerste semester gehad (ok, dit is een grote stap), dan een tweede semester waar je kan bijsturen, en dan ook nog eens een herexamenperiode om het nog eens beter aan te pakken. Als er dan op zijn minst geen verbetering is, tja...

Uitzonderingen buiten beschouwing gelaten mogen ze gerust wat strenger zijn wat mij betreft. Als studenten op voorhand weten dat ze niet te veel kansen krijgen zullen ze zichzelf wel wat realistischer beginnen inschatten.

In principe is het systeem van studiepunten nog niet zo slecht maar het is veel te laks. Een student die er elk semester maar op 10 studiepunten van de 30 door is, heeft na 3 jaar studeren nog altijd 80 studiepunten over. Zo kan je dus effectief 5 jaar of langer studeren zonder ooit voor meer dan de helft van de vakken te slagen. En dan hebben ze tijdens covid ook nog eens iedereen zijn studiepunten terug gegeven.
Volledig akkoord. Toen ik nog oefeningen gaf aan het eerste jaar wel wat anekdotes opgestapeld over studenten waarbij ik na een "neutrale observatie" de slaagkansen al zeer laag zou inschatten. Studenten Bio. Ir. of Chemie die moete hadden bij hoofdstuk 1 algemene chemie (herhaling middelbaar): waarom bevat een mol water twee mol H-atomen en geeft dat een mol H2. Als je dat met handen en voeten moet uitleggen en na 10 minuten besluit de student dat "gewoon te aanvaarden" zonder te begrijpen, tja.

Maar niet elke (of niet de meeste) 18-jarigen kunnen zelf die inschatting maken, daarom dat een beetje sturing daar wel wenselijk zou zijn. Dat is ook het doel van de nieuwe ijkingstoetsen. Overigens vind ik heel het systeem van vakken meenemen en je eigen programma samenstellen zoals al gezegd nogal pervers: dat is geweldig voor de capabele student die kan plannen en eens een tegenslag/moeilijke periode heeft (al kan gewoon een 2de zit daar ook veel rechttrekken). Maar de echte probleemgevallen verzuipen gewoon in slecht samengestelde programma's (waar ook de universiteit schuldig aan is) en onmogelijke uurroosters (omdat men niet kan plannen naar tientallen individuele programma's), om dan na enkele jaren te beseffen dat een of ander vak maar niet lukt.

Trouwens, nog een anekdote die me bijblijft: ik heb ooit geholpen met de zomercursus, dus enkele dagen opfrissing geven van de chemie uit het middelbaar, omdat iedereen aan elke opleiding mag beginnen ook al is de voorkennis er niet. Daar zat dan een ongeïnteresseerde dame, die me toevertrouwde dat ze hiervoor TEW had gedaan, grandioos gebuisd was, nu kinesist ging studeren, en als dat niet lukte was plan C om leerkracht te worden (bachelor onderwijs)...kwestie van meteen te linken naar "waarom is de instroom zwakker".
 
Laatst bewerkt:
Zijn we op vlak van hoger onderwjis ook niet relatief verwend? Kijk naar de UK, daar worden ze o.a. op basis van hun scores in het middelbaar al dan niet toegelaten tot een universiteit. In NL is het ook al niet zo simpel, vandaar dat de helft van de diergeneeskunde studenten bij ons nederlands is (en in de geneeskunde sijpelen ze ook al binnen). Ik heb een Franse vriendin en die is voor haar master (een gewone wetenschappelijke master) mogen verhuizen van het zuiden naar Parijs want in haar eigen stad was ze niet toegelaten.

Daartegenover is het bij ons gewoon een kwestie van je in te schrijven en nog genoeg studiepunten te hebben. Een lichte TSO richting gedaan en je wil eens een jaartje fysica proberen => welkom. (ik ken zo iemand, ik moet niet zeggen hoe dat afgelopen is maar ze heeft wel 2 jaar zitten prullen) Al 3 jaar gepruld in verschillende richtingen en nog net genoeg studiepunten over voor een semester => welkom. Ik ken zo iemand die twee jaar logopedie geprobeerd heeft, dan een jaar biomedische, dan wonder bij wonder door het toelatingsexamen geneeskunde geraakt na 6 pogingen. Je denkt dan toch niet dat zo iemand ooit zal afstuderen.

De overgang naar hoger onderwijs kan moeilijk zijn dus voor een slecht eerste jaar heb ik alle begrip, maar na dat jaar zou je toch moeten kunnen inschatten of het haalbaar is of niet. Je heb dan al een eerste semester gehad (ok, dit is een grote stap), dan een tweede semester waar je kan bijsturen, en dan ook nog eens een herexamenperiode om het nog eens beter aan te pakken. Als er dan op zijn minst geen verbetering is, tja...

Uitzonderingen buiten beschouwing gelaten mogen ze gerust wat strenger zijn wat mij betreft. Als studenten op voorhand weten dat ze niet te veel kansen krijgen zullen ze zichzelf wel wat realistischer beginnen inschatten.

In principe is het systeem van studiepunten nog niet zo slecht maar het is veel te laks. Een student die er elk semester maar op 10 studiepunten van de 30 door is, heeft na 3 jaar studeren nog altijd 80 studiepunten over. Zo kan je dus effectief 5 jaar of langer studeren zonder ooit voor meer dan de helft van de vakken te slagen. En dan hebben ze tijdens covid ook nog eens iedereen zijn studiepunten terug gegeven.
Tghoh, ge kloot uzelf daar toch maar enkel mee? Drie jaar extra pree door uwen neus. Zes jaar eventueel gestudeerd voor niks? Kende er zo ook ene, business school dit, MBA dat, "de wereld is te klein voor mijn ambitie".

Zit nu toch ook leuk T-Shirts te vouwen in de C&A. De "sociale" rekening volgt wel hoor voor zulke mensen.

Akkoord die studiepunten mogen ze feitelijk wat scherper zetten. Quasi dat ge zo ene stevige fuckup wel kunt verteren, maar tegenwoordig lukt het nog met drie fuck ups: individueel aangepaste jaren en credits oppakken om dan half zen gat in't derde te zitten maar nog altijd de derde keer gebuisd te zijn voor een vak van 't eerste en dan maar iets anders moeten doen (en dat nog eens twee keer).
 
Tghoh, ge kloot uzelf daar toch maar enkel mee? Drie jaar extra pree door uwen neus. Zes jaar eventueel gestudeerd voor niks? Kende er zo ook ene, business school dit, MBA dat, "de wereld is te klein voor mijn ambitie".

Zit nu toch ook leuk T-Shirts te vouwen in de C&A. De "sociale" rekening volgt wel hoor voor zulke mensen.
Maar moet zoiets mogelijk gemaakt worden, als het niet het beste is voor de student of de samenleving? Spijt komt altijd te laat zeker, maar ik zie niet echt de meerwaarde van een 40-jarige die plots beseft dat hij de "sociale" rekening betaalt voor zijn aanmodderen.
 
Maar moet zoiets mogelijk gemaakt worden, als het niet het beste is voor de student of de samenleving? Spijt komt altijd te laat zeker, maar ik zie niet echt de meerwaarde van een 40-jarige die plots beseft dat hij de "sociale" rekening betaalt voor zijn aanmodderen.
Ik ben an sich tevreden dat er voor mensen die door een bepaalde externe issues volledig gekloot worden dat het opvangnet zeer sociaal is. Maar het is inderdaad ietsje te sociaal met momenten waardoor misbruik serieus hard tiert. En zeker met het credit systeem. Dit systeem had perfect geweest in den tijd dat <60% volledig jaar opnieuw. Maar met de individuele credits is het allemaal een pak makkelijker geworden.

Ja, ge kunt het stevig bij de haren liggen te trekken. Maar ik zou toch niet al te happig zijn om mijne CV uit te leggen aan een recruiter als ik zo'n student was.

Ik denk persoonlijk dat ze beter moeten waken op die individueel aangepaste jaren. Het kan toch niet dat je al quasi in een derde jaar beland voor vele vakken maar dan de core essentie nog steeds derde zit aan je broek hebt van het eerste. Om dan liggen aan te modderen met een 50% programma van een andere generalistische richting type: "marketing", "logistiek", etc... Daar zouden ze ook mogen in knippen, in dat combi studeren. Dat is toch echt wel "studeren om uw studiegeld niet kwijt te geraken".
Als ze daar beter over waken dan heb je gewoon te weinig credits per jaar om verder te kunnen doen met je opleiding en dan stopt het verhaaltje. Moet je een voltijdse 1ste jaar aan 60 punten aanpakken die beter in je capaciteiten past. Elk eerste jaar gewoon volle pot 60 studiepunten (voor voltijdse studenten), take it or leave it: of ge commit u of ge commit u niet. (Ik heb er in mijn schakelprogramma zelfs 70 gedaan in één jaar).

Het kader is an sich niet echt helemaal verkeerd, er wordt vanuit de scholen uit gewoon teveel mogelijk gemaakt voor "hun klanten". Als je het misbruik van het creditsysteem aanpakt bij de wortel kom je imo al heel ver zonder aan bepaalde zaken te hoeven raken.

En pasop aan het credit systeem zijn ook gigantisch veel voordelen, het heeft ervoor gezorgd dat goede studenten heel veel flexibiliteit kunnen genieten om een stevige schoolse carrière te lopen. Ik heb zo ook "maar" 310 credits gedaan om het equivalent van een vroegere 420 credits te kunnen afronden met twee bachelors en één master op zo'n 6 jaar. Maar mijn credit vaatje was wel altijd goed vol, toegegeven het had me ook wel gelukt met een kleiner vatje.
 
Laatst bewerkt:
Dat lijkt me eerder een vraag die we aan u kunnen stellen.

Je kan uit de hoogte doen, maar wat jij de laatste pagina hier doet overstijgt dat toch. Het is zelfs een beetje tegen het wereldvreemde af.
Wat is wereldvreemd? Zeggen dat niet alles maakbaar is en niet alles trainbaar is?

Ja, dan mag je me wereldvreemd noemen.

En uw verhaal van de halve marathon. Heb je buiten looptrainingen er ook aan gedacht om kracht en stabiliteitstraining te doen?

Uiteraard. Ik heb 20y competitie atletiek gedaan op redelijk hoog niveau. Ik weet wel hoe het werkt.

In mijn 20y toch vaak tegen de "ik wil en ik train veel, maar het lukt niet" muur gelopen. Ik had waarschijnlijk wat meer moeten willen?
Trainen is meer dan enkel maar trainingen uitvoeren voor die specifieke sport.
 
Ik geloof daar werkelijk in. Je vergelijking met Tour de France te winnen is ook totaal niet juist.

Slagen voor Burgelijk Ingenieur is nu niet bepaald hetzelfde als Tour de France winnen. :p
Niet iedereen die slaagt voor Fysica, is de nieuwe Albert Einsten :p.
Om dat niveau te halen heb je talent maar we gaan toch ook niet doen alsof je voor burgelijk ingenieur te slagen, je "talent" nodig hebt.

Ik geloof ook dat iedereen zonder fysieke handicap het niveau kan halen van een "profesionneel voetballer". Niet het niveau om in eerste klasse te voetballen maar wel om geld te verdienen in pakweg een 1ste provinciale. Daar heb je nu niet bepaald "talent" nodig. Wel enorm veel discipline nodig om al die uren in te steken.
Om voor burgelijk ingenieur te slagen heb je ook geen "talent" nodig. Maakt het wel een stuk makkelijker. Dat wel.



Hier komt het dan dat Rusland of China of noord Korea niet allemaal burgies en dokters zijn?
Omdat teveel hoogopgeleiden fataal is voor dictaturen. :p

Trolling hard???

IQ is nu iets wat wetenschappelijk is vastgelegd en waar je op kan bouwen, buiten die enkelingen is iedereen het er over eens dat je per IQ sector een niveau aankan. Als je weet dat de helft van de mensen onder 100 IQ punten liggen weet je ook dat die nooit of noooooooit een master BI aankunnen. Die mogen dag en nacht studeren tot zweepslagen toe, die verstaan dat gewoon niet. Net zoals een hond nooit begrijpt hoe een deur werkt. Je kan ze leren een deur open te doen, maar verander de volgende dag de klink of draairichting en het beest verhongerd als zijn eten achter die deur staat.
 
@Enira

Hebben ze daar niet ondertussen al wat strengere mechanismes voor ingebouwd? Bij ons mag je bv een vak slechts 2x opnemen.
Medestudent was niet geslaagd na 4 zittijden, heeft speciale toestemming moeten aanvragen aan de opleidingsverantwoordelijke én heeft moeten bijbetalen om het vak opnieuw te mogen afleggen.

Aan de UGent heb je dan weer die bindende voorwaarde, al kan je daar wel nog wat mee spelen als je echt wil, denk ik. Ik ken zo 2 pedagogiestudentes waarvan 1 iemand zowel in 1e bach (stat 1 en algemene psychologie), 2e bach (stat 2 en fysio) en 3e bach zit en nu met die bindende voorwaarde zit en nog niet aan de master mag beginnen. De andere zit ook nog met de 2 statistiekvakken terwijl ze wel voor andere vakken geslaagd is en wel voor een deel aan de master mag beginnen.
 
Ik ga het hier anders stellen: misschien is het de manier waarop de lessen gegeven worden, dat gewoon niet toepasbaar is op een deel van de jeugd ? Dan heb ik het meer over de typische unief lessen (aula’s , veel theorie)

Toen ik faalde voor mijn studies in België, ben ik naar het buitenland gegaan om te proberen en het ging gewoon veel beter : kleinere groepen, meer praktisch gericht en minder van diene saaie theorie. + het 6 weken examen systeem waardoor je constant bezig was met school.

Omdat wij geen selectie hebben voor unief, heb ik vaak de indruk dat het eerste jaar gewoon een filter jaar is. Terwijl ze in het buitenland al filteren op basis van vooropleiding of punten, hierdoor kunnen ze hun opleiding ook praktischer maken en worden de algemene vakken bv in specifieke contexten geplaatst.
 
Ik ga het hier anders stellen: misschien is het de manier waarop de lessen gegeven worden, dat gewoon niet toepasbaar is op een deel van de jeugd ? Dan heb ik het meer over de typische unief lessen (aula’s , veel theorie)

Toen ik faalde voor mijn studies in België, ben ik naar het buitenland gegaan om te proberen en het ging gewoon veel beter : kleinere groepen, meer praktisch gericht en minder van diene saaie theorie. + het 6 weken examen systeem waardoor je constant bezig was met school.

Omdat wij geen selectie hebben voor unief, heb ik vaak de indruk dat het eerste jaar gewoon een filter jaar is. Terwijl ze in het buitenland al filteren op basis van vooropleiding of punten, hierdoor kunnen ze hun opleiding ook praktischer maken en worden de algemene vakken bv in specifieke contexten geplaatst.
Ik zie niet hoe je een academische opleiding, waar je dus ook leert onderzoek te voeren, net kunt inrichten zonder "saaie theorie" of hoe die niet zou nodig zijn door een betere filtering op voorhand. Ik zie een les kwantumfysica niet toegepaster worden omdat de studenten allemaal de ideale vooropleiding kregen in het middelbaar.

En persoonlijk vind ik dat schoolsere systeem met continue evaluaties of kortere periodes tussen kleinere examens maar niets, maar goed zo doet men het op andere plaatsen ook niet zonder succes.

Overigens, daalt het studierendement ook niet in de professionele bachelor, waar alles toegepaster is en men minder saaie theorie ziet?
 
Ik zie niet hoe je een academische opleiding, waar je dus ook leert onderzoek te voeren, net kunt inrichten zonder "saaie theorie" of hoe die niet zou nodig zijn door een betere filtering op voorhand. Ik zie een les kwantumfysica niet toegepaster worden omdat de studenten allemaal de ideale vooropleiding kregen in het middelbaar.

En persoonlijk vind ik dat schoolsere systeem met continue evaluaties of kortere periodes tussen kleinere examens maar niets, maar goed zo doet men het op andere plaatsen ook niet zonder succes.

Overigens, daalt het studierendement ook niet in de professionele bachelor, waar alles toegepaster is en men minder saaie theorie ziet?
Ik schreef minder theorie, niet geen theorie. Natuurlijk is de vraag, hoeveel theorie ?

Leuk dat je het hebt over quantum fysica, ik had daar een introduction course van: wave functions en Schrödinger equations. Is gewoon heel basis, maar we zagen daar vooral wiskundige toepassingen van en dus praktisch gericht. Voor wiskunde bv moest ik veel minder de abstracte concepties kennen dan in België. Die zagen we wel in de lessen maar daar werden we niet op geëvalueerd, alleen op oefeningen/toepassingen.
 
Ik schreef minder theorie, niet geen theorie. Natuurlijk is de vraag, hoeveel theorie ?

Leuk dat je het hebt over quantum fysica, ik had daar een introduction course van: wave functions en Schrödinger equations. Is gewoon heel basis, maar we zagen daar vooral wiskundige toepassingen van en dus praktisch gericht. Voor wiskunde bv moest ik veel minder de abstracte concepties kennen dan in België. Die zagen we wel in de lessen maar daar werden we niet op geëvalueerd, alleen op oefeningen/toepassingen.

Dat theoretische is natuurlijk meestal wel eigen aan een universitaire opleiding, die zijn over het algemeen bewust theoretischer en abstracter ingericht, als je voor praktisch en meteen bruikbaar wil gaan ga je typisch eerder naar hogeschool opleidingen. Kan zijn dat in andere landen de verhoudingen wat anders liggen maar ik kan me moeilijk voorstellen dat de opleidingen die als de top in hun gebied beschouwd worden niet bewust abstracter en theoretischer zijn.
 
Terug
Bovenaan