Hoe voel je je over ouder worden?

[brandon]

Vanaf 65 jaar sterft (meer dan) 1% van de bevolking op jaarbasis.
Vanaf 72 jaar is dat meer dan 2%.
Vanaf 81 jaar is dat meer dan 5%.

Voor iemand van 81 jaar vind ik het feit dat hij/zij bijna 95% kans heeft om dat jaar te overleven eigenlijk opvallend hoog zelfs.

 

[Muñoz]

Net eens aan het nadenken geweest van hoe fucked up heel het influencer/Youtube wereldje is geworden vergeleken met 7-10 jaar geleden. Vroeger had je nog 'gewone mensen' à la Markiplier, Pewdiepie, Casey Neistat, Yuya, etc. die vooral veel views trokken. Nu is quasi elk youtube-kanaal dat nog heel veel views krijgt zo van die zever (meestal gericht aan kleine kindjes) waar bedrijven achter zitten of van die beauty-trienen die het maximale van geld uit posts willen sleuren. Youtube is so done.

Voor iemand van 81 jaar vind ik het feit dat hij/zij bijna 95% kans heeft om dat jaar te overleven eigenlijk opvallend hoog zelfs.

Idd, je hebt theoretisch dan zelfs meer kans om ouder dan 91 te worden dan om te sterven tussen 81 en 91. Klopt gewoonweg niet. @Eland stelt het als een lineaire functie voor, terwijl het eerder een exponentiële functie is genre jaarlijks 0,05% kans om te sterven als je 10 jaar oud ofzo bent en al eerder 35% ofzo als je 90 bent.

 

[anders.]

Over het algemeen heb ik weinig problemen met ouder worden, maar nu op korte tijd 2 genetische aandoeningen ontdekt (moet nog extra onderzocht worden). Hebben uiteindelijk niks met ouder worden te maken, maar het valt wel op dat nu plots de symptomen naar boven komen...

 

[Avondland]

Het meest beangstigende aan ouder worden is dat het onomkeerbaar is. Ik weet dat ik nog vele mooie jaren te gaan heb, maar je legt een alsmaar groter parcours af met dingen die toch anders hadden kunnen lopen. Dat treft een wilde weemoed een mens, zoals Ernst Jünger dat zo treffend had omschreven in Auf den Marmorklippen:

Ihr alle kennt die wilde Schwermut, die uns bei der Erinnerung an Zeiten des Glücks ergreift. Wie unwiderruflich sind sie doch dahin, und unbarmherziger sind wir von ihnen getrennt, als durch alle Entfernungen. Auch treten im Nachglanz die Bilder lockender hervor; wir denken an sie wie an den Körper einer toten Geliebten zurück, der tief in der Erde ruht und der uns nun gleich einer Wüstenspiegelung in einer höheren und geistigeren Pracht erschauern lässt. Und immer wieder tasten wir in unseren durstigen Träumen dem Vergangenen in jeder Einzelheit, in jeder Falte nach. Dann will es uns scheinen, als hätten wir das Maß des Lebens und der Liebe nicht bis zum Rande gefüllt gehabt, doch keine Reue bringt das Versäumte zurück. O möchte dieses Gefühl uns doch für jeden Augenblick des Glückes eine Lehre sein! Und süßer noch wird die Erinnerung an unsere Mond- und Sonnenjahre, wenn jäher Schrecken sie beendete. Dann erst begreifen wir, wie sehr es schon ein Glücksfall für uns Menschen ist, wenn wir in unseren kleinen Gemeinschaften dahinleben, unter friedlichem Dach, bei guten Gesprächen und mit liebevollem Gruß am Morgen und zur Nacht. Ach, stets zu spät erkennen wir, dass damit schon das Füllhorn reich für uns geöffnet war.

Reeds te laat erkennen we dat de hoorn des overvloeds al rijkelijk gevloeid heeft.

 

[Tijdloos]

Net eens aan het nadenken geweest van hoe fucked up heel het influencer/Youtube wereldje is geworden vergeleken met 7-10 jaar geleden. Vroeger had je nog 'gewone mensen' à la Markiplier, Pewdiepie, Casey Neistat, Yuya, etc. die vooral veel views trokken. Nu is quasi elk youtube-kanaal dat nog heel veel views krijgt zo van die zever (meestal gericht aan kleine kindjes) waar bedrijven achter zitten of van die beauty-trienen die het maximale van geld uit posts willen sleuren. Youtube is so done.

Youtube is doing bettet than ever helaas, maar het is zeker niet meer wat we gewoon waren. Ik mis de Youtube van 10 jaar geleden ook wel echt. Alles is nu "Mr. Beastified", alle thumbnails lijken op mekaar, edits die je epilepsie aanvallen geven, ...