Dat herken ik ook wel, dat van die technische richtingen. Ik ken nu een paar jonge ouders (midden 20 tot eind 30) en daar hoor je bijvoorbeeld ook dat ze toch echt wel eerst hun kinderen naar het ASO willen sturen. Van de kinderen in 'mijn kring' die stilaan naar het middelbaar moeten gaan zijn er echt wel een paar die daar helemaal niet gaan aarden (sommigen geven dat ook zelf aan) maar omdat TSO en vooral BSO als minderwaardig worden bekeken starten die dus in het ASO. Wat mij betreft mogen die onderverdelingen er eigenlijk gewoon uit. Dan gaan die richtingen nog wel altijd bestaan natuurlijk, maar misschien kan het een eerste stapje zijn om die marginalisering van de meer praktijkgerichte studierichtingen te doen verdwijnen.
Die laserfocus op diploma's halen helpt denk ik ook niet. Er is helemaal niks mis met stielarbeid, of met een job die wat minder prestigieus is. Door jarenlang zo een enorme focus te leggen op verder studeren is er echter wel (zeker bij de mensen die nu aan hun werkleven beginnen) een enorme druk om die diploma's te laten renderen, maar als bij wijze van spreken iedereen een bachelordiploma heeft, wat is dat dan nog waard? Het enige gevolg van die rush op diploma's (en er zijn echt wel wat hogere diploma's die van relatief lage waarde zijn vind ik) is dat de minder prestigieuze jobs links blijven liggen of scheef bekeken worden.
[Edit] Dan is er ook nog het feit dat je voor vrijwel elke job, hoe 'gemakkelijk' ze dan ook is, een bachelor nodig hebt, wat dus ook meer ouders en kinderen richting die ASO richtingen duwt aangezien je met enkel een BSO diploma wel echt enorm beperkt bent in je mogelijkheden. Dat maakt dus van BSO (en TSO, in mindere mate) nog meer een 'vuilbak', wat nog minder mensen aanspoort om dat te gaan doen, ... Dat is echt een vicieuze cirkel. Als ik zo eens hoor van mensen die aan het solliciteren zijn wat voor jobs tegenwoordig een bachelor vereisen dan denk ik soms toch wel echt 'waarom?' Die hele rush op diploma's (en dan vooral de gevolgen ervan) is wat mij betreft een vergissing geweest. Daarmee zeg ik niet dat hoger onderwijs duurder moet worden of weet ik veel, maar de focus op '
het moet het moet het moet' mag er wat mij betreft echt wel uit.
Maar het heeft denk ik ook wel te maken met 'the times'. Dankzij het internet kan je nu gewoon opzoeken of je al dan niet uitgebuit wordt door je werkgever, en er is (terecht) zeker onder de jongere generaties een hele beweging aan de gang die mentaal welzijn in de kijker zet. Want dat wordt wel vaak vergeten door ouderen: ja, vroeger werkte men misschien harder of deed men al eens iets extra (hoewel ik dat nog altijd in harde cijfers moet zien; het is namelijk al van bij de oude Grieken zo dat het 'vroeger beter was') maar die commentaren worden wel grotendeels gegeven door mensen die begonnen zijn met werken in een tijd dat je met een gemiddeld maandloon heel goed kon rondkomen.
Als je als jonge starter moet kiezen tussen een weekend extra werken en net dat ietsje meer verdienen (maar toch nog niet genoeg verdienen om bijvoorbeeld een eigen huis te kopen op termijn) of dat weekend gewoon genieten van je vrienden en naasten terwijl je koopkracht eigenlijk hetzelfde blijft dan is het snel gekozen denk ik. Als de prijzen van huizen op een maand tijd met 500 euro stijgen dan maakt het geen zak uit dat je overuren hebt geklopt en 400 euro hebt bijverdiend, om het heel simpel te stellen. Zo hoor ik toch meerdere jongere mensen redeneren.
De 'leven om te werken' mentaliteit is er wat aan het uitgaan, en ik vind dat een goede evolutie.
Al het bovenstaande is niet gestoeld op onderzoeken of harde cijfers; het is maar gewoon 'mijn gedacht' en gebaseerd op wat ik hoor en zie rondom mij.