In België valt dat personeelstekort dan eigenlijk best nog mee. In de UK en US bvb hebben alle grote auditbedrijven een klantenstop ingevoerd. Waar ze vroeger enorm sales driven waren is zouden ze nu vaak liever sommige klanten afstoten omdat ze toch niet iedereen meer kunnen bedienen, in Londen zijn bepaalde buslijnen afgeschaft omdat er geen personeel meer voor is. En da's een verhaal dat je vaak hoort. De rem voor bedrijven om nog uit te breiden is een gebrek aan personeel. Het is ook niet hier en daar lokaal probleem van een specifieke sector, want dat is er altijd wel ergens geweest, het is heel algemeen en ook over heel de range van ongeschoold tot maximaal geschoold.

Op zich is dat wel een goede zaak. De machtsverhouding op de arbeidsmarkt is duidelijk meer en meer richting de werknemer aan het gaan ipv de werkgever wat maatschappelijk gezien te verkiezen valt, hogere lonen en minder werkloosheid maar ook meer keuze over welke job je precies wil doen, als je het ergens niet leuk vindt is veranderen vaker een realistische optie. De vraag is natuurlijk wat de gevolgen gaan zijn. Ik vermoed dat de huidige inflatie-opstoot daar niet los van staat. Als bedrijven klanten moeten weigeren omdat ze ze niet mer kunnen bedienen is het logisch dat ze de prijzen opschroeven om enkel de meest betalende klanten te behouden. Als iedereen dat doet stijgen de prijzen en dan is het de vraag waar dat gaat eindigen.Blijkbaar consumeren en investeren we zoveel dat we gewoon de productiecapaciteit niet hebben om dat vol te houden, we rekenen ons dus misschien gewoon rijker dat we zijn en dan is de kans wel reëel dat het feest gaat eindigen in stagflatie.
 
Laatst bewerkt:
Goh je kent de situatie van die persoon niet hé. Als dat een schoolverlater is die nog bij de ouders woont dan zou ik inderdaad zeggen dat er weinig in zit, maar bijvoorbeeld een alleenstaande moeder die eerst nog de kinderen op tijd naar school moet brengen en vervolgens nog 45 minuten pendeltijd heeft, voor die mensen is dat al wat meer te begrijpen dat die graag flexibele uren hebben.

En ik denk toch ook dat het probleem van de Vlaming/Belg die zijn handen niet meer wil vuil maken er voor iets tussen zit.
Het ging in het voorbeeld over jongeren waarbij de mentaliteit anders is.
 
Bedrijven hebben zich de laatste paar jaren minder risico's genomen omwille van de corona crisis zoals minder nieuwe aanwervingen, minder budget voor opslag, etc... Ze zijn nu de inhaalbeweging aan het maken wat leidt tot een overvraag op de arbeidsmarkt. Goede tijden dus om een nieuwe job te zoeken want nieuwe werknemers kunnen hun eisen stellen. Weinig aantrekkelijke jobs (omwille van loon of andere voorwaarden) zullen niet ingevuld raken tot ze opnieuw aantrekkelijk gemaakt worden.
Ik gok dat dit tekort nog wel een paar jaar blijft duren tot bedrijven doorhebben dat ze hun voorwaarden competitiever moeten maken om werknemers aan te trekken.
 
Ik merk dat in mijn omgeving heel veel mensen op jonge leeftijd al 4/5 gaan werken, content zijn met een basic 9-17 en vooral niet willen dat er eens iets extra verwacht wordt op het werk.
M.i is het vooral de "incentive" die bij vele mensen die "kunnen maar niet willen werken" ontbreekt. En heeft volgens mij niet één oorzaak, maar er zijn er talrijke. Vandaar dat het ook zo moeilijk is/lijkt om meer mensen aan het werk te krijgen, omdat het aanpakken van één probleem telkens maar een beperkt effect heeft. Oorzaken van deze ontbrekende "incentives" volgens mij o.a.:

-Algemeen de huidige opvoeding/levensstandaard. Tegenwoordig "krijgen" veel van de jongeren "wat ze willen". Wij "moesten" maar gaan werken (weekend, vakantiewerk,...) als we iets extra wensten. Een eerste CD-speler, concerttickets,... dat kwam van mijn "werkgeld" Dit "krijgen" was in mijn generatie al wel wat hoor (vb 2 van de 10 vrienden kregen vb ook alles) maar lijkt mij alleen maar erger (5/10?) geworden te zijn. Velen hebben dus nooit "leren" werken.
-Ze zijn ondertussen ook teveel luxe/comfort gewend. Mijn vader reed vroeger elke dag 1u enkel met de fiets naar zijn werk omdat er gewoon financieel geen ruimte was voor 2 auto's,... Dat was toen "normaal en geen uitzondering" Nu verklaren ze mij al zot als ik 30min fiets. Een job in de industriezone op 5km van de deur zonder openbaar vervoer en geen auto? Pech, dat kan niet, ik heb geen vervoer... Fiets mss?...
-Extra inspanningen worden niet/veel minder dan vroeger beloond. "Van overuren hou je niets over" t.o.v. "den enveloppe" vroeger. Een goede arbeider kon vroeger, na heel wat ervaring een verantwoordelijke job op kantoor krijgen. Nu zoeken ze daar een schoolverlater voor met "het juiste diploma"
-Teveel sociale vangnetten (of eerder hangmatten). Ja er zijn er die letterlijk uitrekenen hoeveel "voordeel" ze wel niet hebben door niet te werken (sociaal tarieven, korting kinderopvang, sociale woningen,...) Ook het feit dat onbeperkt in tijd (eventueel verschillende) uitkeringen genoten kunnen worden bevorderd dit niet.
-Ook voor de werkende vele sociale vangnetten. Vrijwillig door vb 4/5 te werken (met uitkering) of niet ("Burn out" die jaren duurt...)
-Maatschappelijke "gewenning" aan het feit dat je geen job hebt. Als je vroeger stopte of gedaan had met school moest je maar zorgen dat de dag erna ergens ging werken (bij de boer of t' fabriek). Had je geen werk werd je "raar" aangekeken". Nu is het "normaal" om (tijdelijk, kort of levenslang) niet te werken.
-Aansluitend (of als gevolg van bovenstaande) hebben vele geen "interesse" in een "lager" gekwalificeerde job. Waarom zou je job A gaan doen terwijl je een diploma hebt van B en bovendien maar een paar 100 EUR meer verdiend dan door thuis te blijven...

Ik heb ook geen oplossingen voor al bovenstaande, maar met een paar stevige ingrepen op bepaalde vlakken (fiscaliteit werkende, sociale vangnetten) kan je volgens mij veel personen wel aan het werk krijgen en zo het personeelstekort in vele sectoren al deels invullen.
 
Bedrijven hebben zich de laatste paar jaren minder risico's genomen omwille van de corona crisis zoals minder nieuwe aanwervingen, minder budget voor opslag, etc... Ze zijn nu de inhaalbeweging aan het maken wat leidt tot een overvraag op de arbeidsmarkt. Goede tijden dus om een nieuwe job te zoeken want nieuwe werknemers kunnen hun eisen stellen. Weinig aantrekkelijke jobs (omwille van loon of andere voorwaarden) zullen niet ingevuld raken tot ze opnieuw aantrekkelijk gemaakt worden.
Ik gok dat dit tekort nog wel een paar jaar blijft duren tot bedrijven doorhebben dat ze hun voorwaarden competitiever moeten maken om werknemers aan te trekken.
Dat zou kloppen als er nog een grote reserve aan niet werkenden is maar da's niet het geval nu. Mensen aantrekken kan je enkel door ze weg te snoepen van andere bedrijven, de lonen verhogen kan helpen voor een individueel bedrijf maar op macro schaal lost het niets op want er zijn nog steeds teveel vacatures. Het is ook niet het soort probleem dat ontstaat omdat je tijdelijk een tandje bij moet steken. Het is niet omdat je twee jaar geen aanwervingen gedaan hebt dat je er nu efkes 200 zal doen om dan volgend jaar er weer 100 te laten gaan. Als die bedrijven nu extra mensen zoeken is dat meestal om die op langere termijn te houden en bovendien zou je verwachten dat als bedrijven tijdens corona weinig aanwervingen gedaan hebben, er nu een soort van reserve klaarstaat om dat op te vullen, maar da's helemaal niet geval.
 
Ik zag dit weekend op Kanaal Z een publireportage over een West-Vlaams textielbedrijf waar ze uiteraard ook nog volk zoeken. Tijdens de beelden die ze toonden van de werkvloer zag ik uitsluitend personeel van +- 45 plus, dat zijn allemaal profielen die quasi onmogelijk nog ingevuld raken, wanneer al die mensen op pensioen gaan zijn zo een bedrijven toch genoodzaakt om de deuren te sluiten of de productie naar het buitenland te verhuizen?

Er wordt vaak geklaagd dat alle productie naar de lageloonlanden gaat, maar zo goed als niemand wil hier nog in de fabrieken werken.

Welja, omdat de regio niet aantrekkelijk is voor jongeren en omdat textiel niet bepaald meest stabiele sector is. En ik verwacht ook niet dat textiel goed betaald. Je werknemers bestaan dus uit mensen die al vastgeroest zijn in hun regio.

Voor niet-West-Vlamingen is het niet aantrekkelijk om speciaal te verhuizen naar daar voor in een fabriek te werken en is het quasi onmogelijk om daar goedkoop te geraken. Immigranten hebben meestal geen rijbewijs of auto als ze hier toekomen dusja hoe moeten ze daar geraken.


Niet voor niks dat ik altijd opper dat er een stad bij moet komen in West-Vlaanderen. Bouw woningen extra voor 50.000 inwoners in Lichtervelde, het verkeersknooppunt van West-Vlaanderen en je hebt al je werkvolk gevonden op een centrale locatie in de provincie.
 
Tekorten in sectoren waar arbeid lage marges heeft waardoor het loon niet stijgt. Horeca, voeding, West-Vlaanderen,...

Mensen zijn niet dom. Waarom werken in de horeca met een laag loon op alternatieve uren om eruit gebonjourd te worden bij de minste crisis en op een nog lager betaalde vervangingsinkomen te zitten? Waarom daar je tijd insteken?

Idem West-Vlaanderen. Smeken om volk maar nog altijd de laagste lonen in Vlaanderen. Beetje boter bij de vis mag wel.
Dit zit er volgens mij toch voor veel tussen hoor: de kwaliteit van die openstaande vacatures. Hoeveel van al die jobs maken het mogelijk voor een alleenstaande om rond te komen (=voltijds dus), op een manier die competitief is met andere jobs die dezelfde vaardigheden/diploma's vereisen?

Neem nu mijn vrouw, die wou als nieuwkomer eindelijk een job en vond er een in een restaurant bij de deur. Ze werd aangenomen als keukenhulp (laagste graad), split shift dus 's morgens 10u-14u en dan 18u-22u, ook 1 weekend op twee waarin ze dan uiteindelijk alleen in de keuken stond als kok (maar dus betaald als hulpje). In de praktijk liepen die uren ook vaak uit wegens "snel nog een gerecht probereren" tijdens de pauze of last-minute nog een tafel die wou bestellen. Op de plaatselijke jaarmarkt heeft ze van 10u tot 23u staan werken zonder dat het bij iemand opkwam dat ze misschien eens een pauze moest krijgen om zelf te eten.

Dit alles voor de vetpot van zo'n € 1600, en €10/uur in het zwart voor overuren. Omdat ik van hier ben dan ook uiteindelijk besloten voor een andere job te gaan. Haar vervanger werkt minder hard, schuift taken van zich af, komt soms te laat...maar kan je haar dat nu zo kwalijk nemen?

Ondertussen werkt mijn vrouw in een grootkeuken, een maand als keukenhulp en daarna als kok. Die keukenhulp-functies zijn allemaal halftijds, dus niemand die alleenstaand is kan daarmee overleven. De koksfuncties zijn 30u/week, en komen uiteindelijk op zo'n €1600-1800 per maand uit, voor een job waar je ook 1 weekend op 2 werkt en elke dag om 7u begint. Wij wonen op 10 minuten stappen dus mijn vrouw vindt dat zalig, maar echt een droomjob is dat ook niet.

Dus wanneer ik dan hoor dat kok een knelpuntberoep is, en men in de horeca geen personeel vind, mja. Die hele "KMO-mentaliteit" speelt zeker en vast ook bij al die kleinere horecazaken natuurlijk, elke cent voor het personeel wordt vaak als een noodzakelijk kwaad gezien.
Dat zie je bij ons op de werkvloer ook hard hoor.

- Constant 10% vacatures open, we zijn niet meer voltallig geweest de laatste jaren;
- Veel langdurig zieken;
- Overuren rijzen de pan uit, vooral met de verloven;
- Ziekte wordt zelden opgevangen omdat iedereen al veel uren staan heeft. Dus doen we maar hetzelfde werk met minder volk;
- Recent heeft men minder mensen in shift geplaatst om de overuren te beperken. Dus harder werken voor hetzelfde loon;
- Alles draait om effitiëntie, dus men gaat ook geen extra volk aannemen als buffer.

Oorzaken zijn tweeledig : gekwalificeerd personeel vinden en ook mensen vinden die willen werken.

Het is ook wat een vicieuze cirkel : door het tekort ligt de werkdruk hoog waardoor er meer mensen vertrekken, opleidingen worden ingekort dus nieuwe collega's vertrekken soms weer snel, ...
En dit is voor mij ook wel een geval van "het probleem situeert zich aan twee kanten", ik denk dat in veel bedrijven onder het mom van efficiëntie er "more with less" moet gedaan worden. Je hebt dan minder capaciteit om iets op te vangen, en nieuwe mensen zien dat takenpakket en slikken ook eens.

Ik kan mij dan ook wel inbeelden dat voor jobs zoals de horeca, waar mensen misschien ooit zijn ingerold zonder goed rond te kijken, de corona-crisis een kantelmoment was. Plots zaten ze thuis, ging hun levenskwaliteit omhoog, en begonnen ze eens rond te kijken. In de horeca is weekend- of nachtwerk niet extra betaald. Dan kom je soms (zie voorbeeld hierboven) uit op een loon dat je gewoon kan verdienen door in de lokale Carrefour achter de kassa te staan in daguren.
 
Laatst bewerkt:
Mijn vrouw en ik werken in een veiligheidsfunctie (spoor en in de luchtvaart) en in beide gevallen een enorm tekort aan personeel. Jaren te weinig personeel aangenomen en opleiden van personeel duurt door de specifieke functie maanden of jaren. Komt daarbij dat een groot deel 50+ is waardoor er zowel een leegloop is van mensen die op pensioen gaan en jongeren die shift- en weekendwerk niet meer lusten en je hebt een gigantisch probleem.
Bovenop dit alles worden interne verschuivingen geweigerd om de 'core business' te beschermen, personeel kan geen verlof nemen en dan krijg je automatisch extra uitval door burn-out of ziekte.
 
Welja, omdat de regio niet aantrekkelijk is voor jongeren en omdat textiel niet bepaald meest stabiele sector is. En ik verwacht ook niet dat textiel goed betaald. Je werknemers bestaan dus uit mensen die al vastgeroest zijn in hun regio.

Voor niet-West-Vlamingen is het niet aantrekkelijk om speciaal te verhuizen naar daar voor in een fabriek te werken en is het quasi onmogelijk om daar goedkoop te geraken. Immigranten hebben meestal geen rijbewijs of auto als ze hier toekomen dusja hoe moeten ze daar geraken.


Niet voor niks dat ik altijd opper dat er een stad bij moet komen in West-Vlaanderen. Bouw woningen extra voor 50.000 inwoners in Lichtervelde, het verkeersknooppunt van West-Vlaanderen en je hebt al je werkvolk gevonden op een centrale locatie in de provincie.

Vorige eeuw bouwde men speciaal daarvoor woonwijken rond de fabrieken en de steenkoolmijnen, de zogeheten 'cités'. Trouwens ik kan ook moeilijk vatten hoe het bouwen van een nieuwe stad rijmt met de betonstop en de klimatologische uitdagingen.
 
Eigenlijk verdient dit een eigen topic, want dit is toch wel een enorm probleem waar weinig mensen blijken van wakker te liggen (buiten de werkgevers dan). Elke sector in België kampt momenteel met een enorm personeelstekort; de bouw, de zorg, luchtvaart, openbaar vervoer, politie, financiële sector, horeca, ...

Is dit iets dat er plots gekomen is na de coronacrisis, want tot daarvoor leek dat nieuws me eigenlijk zo niet te bereiken. Hoe is dit zo ver kunnen komen, en schort er wat aan de loopbaanbegeleiding of de weg naar de juiste studierichting en jobkeuze? Hoe kunnen we dit probleem zowel op korte termijn als op structurele basis aanpakken?
Personeelstekort in België is er al jaren hoor, corona heeft er hier en daar nog een schepje bovenop gedaan en alles wat beter in de verf gezet.

- we hadden een top -onderwijs op Europees en Wereldvlak, na een triljoen hervormingen worden de gevolgen zichtbaar, het is een illusie te denken dat vernieuwing steeds verbetering betekend
- smart phones/boards create stupid people, vooral op school
- een maatschappij waar je uw plan moest trekken met de middelen die er waren naar een maatschappij waar je straks nog begeleiding kan vragen om uw T -shirt aan te trekken, begeleiding is goed maar te veel is ook niet goed
- er is een periode geweest waar het makkelijk was om goedkoop buitenlandse krachten aan te trekken, tot op zekere hoogte nog steeds maar moeilijker - ondertussen schiet het eigen aanbod te kort, het was immers makkelijker en goedkoper externen aan te trekken
- werken EN kinderen opvoeden EN hobby's (zowel voor kinderen als ouders) maken het steeds moeilijker om iet of wat structuur te hebben, gedoe met opvang in combinatie met werkuren en verplaatsing .... daar is werk aan de winkel om betere mogelijkheden te hebben om dit te combineren. Gevolg is ook dat veel mensen ook gewoon minder gaan werken - dus meer mensen nodig.
- werknemers hebben meer macht en invloed: meer zelfstandigen die zelf hun agenda bepalen,werkgevers zullen een versnelling hoger moeten schakelen in termen van flexibiliteit naar de werknemer toe - niet voor niets dat sectoren met flexibele werkuren (weekend/avond) nog meer moeite hebben om mensen te vinden. Wat mij betreft een positieve evolutie, de winsten van de bedrijven zijn sterk genoeg om het te dragen.
- wijziging in opvoeding: als ik mag geloven wat mijn ouders vertellen zijn er toch grote verschillen, soms goed maar soms ook niet
- werkgevers verwachten ook meteen resultaten - je komt terecht in een competitieve omgeving waar er meteen druk wordt gezet, opleiding moet snel gaan (als er al een is). Men kiest dan ook vaker de makkelijke weg: mensen met ervaring - maar die zijn er niet of te weinig
- uiteraard zijn er ook gewoon nietsnutten, die waren er vroeger ook maar mss zijn er nu meer - ik heb geen idee
- veel te veel mensen met burn -out, bore -out en god weet wat nog allemaal, zonder exacte cijfers te kennen heb ik wel een vermoeden dat België daar absolute wereldtop in is.
- Feit: als je wil kan je redelijk leven in België zonder ooit een slag te doen - waarmee ik niet zeg dat er geen ondersteuning moet zijn i.f.v. de problemen, het is gewoon een objectieve vaststelling als je kijkt naar andere landen (waar men mss ook wel een te kort aan personeel heeft)
- Ook een feit: werkloosheid bij bepaalde groepen/bepaalde regio's is nu eenmaal groter dan bij anderen/elders
- Mijn vader is 63 en werkt zijn eerste jaar 4/5, bij zijn werkgever is dat gewoon extreem zeldzaam - iemand boven de 60 die nog steeds werkt is een uitzondering, mss moeten werkgevers zich afvragen waarom deze mensen de arbeidsmarkt zo vroeg verlaten en dan eens kijken of daar geen mogelijkheden liggen om deze groep beter te integreren in het bedrijf waardoor ze toch nog een bijdrage kunnen leveren en er zelf wat voldoening kunnen uithalen.
 
Vorige eeuw bouwde men speciaal daarvoor woonwijken rond de fabrieken en de steenkoolmijnen, de zogeheten 'cités'. Trouwens ik kan ook moeilijk vatten hoe het bouwen van een nieuwe stad rijmt met de betonstop en de klimatologische uitdagingen.

Dat rijmt juist heel wel met de betonstop en ecologie? De betonstop is om te verhinderen dat er her en der gebouwen ontstaan op plaatsen dat het niet geschikt is. Niet dat er gebouwen niet mogen bijkomen.

Wat je ideaal wilt, is dat iedereen centraal bouwt. Vandaar Lichtervelde. rechtstreekse treinlijnen naar Kortrijk, Brugge, Gent en Brussel, vlak aan de snelweg van Brugge naar Kortrijk. Ligt quasi op de industrie-as van Kortrijk naar Brugge. Zoiets kan garanderen dat de open ruimte op andere plaatsen gegarandeerd kan worden.

Als je van 0 kan beginnen, kan je veel makkelijker een stad bouwen naar 21ste eeuw normen inzake klimaat en ecologie. Kijk naar het succes van Louvain-La-Neuve (natuurlijk ook dankzij de unief daar :p) Maar als je een stad bouwt van 50.000 man in Lichtervelde, kan je dat ook uitbreiden met een campus.
 
Personeelstekort in België is er al jaren hoor, corona heeft er hier en daar nog een schepje bovenop gedaan en alles wat beter in de verf gezet.

- we hadden een top -onderwijs op Europees en Wereldvlak, na een triljoen hervormingen worden de gevolgen zichtbaar, het is een illusie te denken dat vernieuwing steeds verbetering betekend
- smart phones/boards create stupid people, vooral op school
- een maatschappij waar je uw plan moest trekken met de middelen die er waren naar een maatschappij waar je straks nog begeleiding kan vragen om uw T -shirt aan te trekken, begeleiding is goed maar te veel is ook niet goed
- er is een periode geweest waar het makkelijk was om goedkoop buitenlandse krachten aan te trekken, tot op zekere hoogte nog steeds maar moeilijker - ondertussen schiet het eigen aanbod te kort, het was immers makkelijker en goedkoper externen aan te trekken
- werken EN kinderen opvoeden EN hobby's (zowel voor kinderen als ouders) maken het steeds moeilijker om iet of wat structuur te hebben, gedoe met opvang in combinatie met werkuren en verplaatsing .... daar is werk aan de winkel om betere mogelijkheden te hebben om dit te combineren. Gevolg is ook dat veel mensen ook gewoon minder gaan werken - dus meer mensen nodig.
- werknemers hebben meer macht en invloed: meer zelfstandigen die zelf hun agenda bepalen,werkgevers zullen een versnelling hoger moeten schakelen in termen van flexibiliteit naar de werknemer toe - niet voor niets dat sectoren met flexibele werkuren (weekend/avond) nog meer moeite hebben om mensen te vinden. Wat mij betreft een positieve evolutie, de winsten van de bedrijven zijn sterk genoeg om het te dragen.
- wijziging in opvoeding: als ik mag geloven wat mijn ouders vertellen zijn er toch grote verschillen, soms goed maar soms ook niet
- werkgevers verwachten ook meteen resultaten - je komt terecht in een competitieve omgeving waar er meteen druk wordt gezet, opleiding moet snel gaan (als er al een is). Men kiest dan ook vaker de makkelijke weg: mensen met ervaring - maar die zijn er niet of te weinig
- uiteraard zijn er ook gewoon nietsnutten, die waren er vroeger ook maar mss zijn er nu meer - ik heb geen idee
- veel te veel mensen met burn -out, bore -out en god weet wat nog allemaal, zonder exacte cijfers te kennen heb ik wel een vermoeden dat België daar absolute wereldtop in is.
- Feit: als je wil kan je redelijk leven in België zonder ooit een slag te doen - waarmee ik niet zeg dat er geen ondersteuning moet zijn i.f.v. de problemen, het is gewoon een objectieve vaststelling als je kijkt naar andere landen (waar men mss ook wel een te kort aan personeel heeft)
- Ook een feit: werkloosheid bij bepaalde groepen/bepaalde regio's is nu eenmaal groter dan bij anderen/elders
- Mijn vader is 63 en werkt zijn eerste jaar 4/5, bij zijn werkgever is dat gewoon extreem zeldzaam - iemand boven de 60 die nog steeds werkt is een uitzondering, mss moeten werkgevers zich afvragen waarom deze mensen de arbeidsmarkt zo vroeg verlaten en dan eens kijken of daar geen mogelijkheden liggen om deze groep beter te integreren in het bedrijf waardoor ze toch nog een bijdrage kunnen leveren en er zelf wat voldoening kunnen uithalen.
Lijkt me nu wel dat de tekorten voor een groot deel jobs zijn waarvoor je amper een diploma nodig hebt, dus daarvoor naar de dalende kwaliteit van het onderwijs wijzen, ik weet het niet hoor. Akkoord, er zijn een hoop extra bacheloropleidingen waarvan ik niet altijd de toegevoegde waarde zie, maar ik betwijfel dat dit de mensen zijn die in de horeca, textiel, bouw, ... gingen werken vroeger. Zou het ook niet gewoon zijn dat het veel makkelijker is om je te informeren vandaag de dag, en je ook veel sneller doorhebt wanneer je in de lokale KMO eigenlijk onderbetaald wordt?

De werkgevers staan trouwens meestal als eersten klaar om een oudere werknemer te vervangen voor een goedkopere schoolverlater.

Het leest voor mij een beetje als "vroeger was alles beter", maar die vroeger, toen waren er ook een hoop jobs waarvan de toegevoegde waarde beperkt was, en die er nu zijn uitgegaan wegens "rendabel maken van het bedrijf/de overheid". Ik vraag me soms af of het % dat toen een job had die neerkwam op koffie uitdelen, of een beetje post bedelen langs de bureau's, en vooral veel met de vingers draaien, nu niet terug te vinden is in de statistieken van mensen die men niet aan het werk krijgt.
 
Dat rijmt juist heel wel met de betonstop en ecologie? De betonstop is om te verhinderen dat er her en der gebouwen ontstaan op plaatsen dat het niet geschikt is. Niet dat er gebouwen niet mogen bijkomen.

Wat je ideaal wilt, is dat iedereen centraal bouwt. Vandaar Lichtervelde. rechtstreekse treinlijnen naar Kortrijk, Brugge, Gent en Brussel, vlak aan de snelweg van Brugge naar Kortrijk. Ligt quasi op de industrie-as van Kortrijk naar Brugge. Zoiets kan garanderen dat de open ruimte op andere plaatsen gegarandeerd kan worden.

Als je van 0 kan beginnen, kan je veel makkelijker een stad bouwen naar 21ste eeuw normen inzake klimaat en ecologie. Kijk naar het succes van Louvain-La-Neuve (natuurlijk ook dankzij de unief daar :p) Maar als je een stad bouwt van 50.000 man in Lichtervelde, kan je dat ook uitbreiden met een campus.
In geen honderd jaar krijg je zoiets nog vergund en uitgevoerd in België. Was het niet in West-Vlaanderen dat men zich met hand en tand verzet tegen die nieuwe hoogspanningsleiding ook?

Ik ben er mee akkoord dat een nieuwe stad die van scratch wordt opgebouwd stukken beter is op alle vlakken, maar als we daarvoor terug open ruimte moeten aansnijden die we al nauwelijks hebben.
 
Als kleine werkgever merken wij toch ook een probleem met het vinden van goed personeel. Let wel, goed personeel. Er komt reacties op vacatures maar de kwaliteit ervan is soms om van te huilen.
 
Het leest voor mij een beetje als "vroeger was alles beter", maar die vroeger, toen waren er ook een hoop jobs waarvan de toegevoegde waarde beperkt was, en die er nu zijn uitgegaan wegens "rendabel maken van het bedrijf/de overheid". Ik vraag me soms af of het % dat toen een job had die neerkwam op koffie uitdelen, of een beetje post bedelen langs de bureau's, en vooral veel met de vingers draaien, nu niet terug te vinden is in de statistieken van mensen die men niet aan het werk krijgt.
Bij de overheid had je idd de koffiemadammen (intussen vervangen door automaten), typistes (nu doet iedereen dat zelf of is het geautomatiseerd), een hele hoop poetspersoneel (nu uitbesteed, en bijgevolg minder in koppen), Ik heb zelfs een fulltime brievenopener gekend (zijn job bestond uit de binnenkomende post open te doen). Dat waren vaak mensen die je vandaag in de sociale tewerkstelling terugvind of die thuiszitten met een uitkering.

Ik heb als schoolverlater/student (15j geleden) in enkele fabrieken gewerkt en dat was toen al een enorm verloop en tekort. Je kon gewoon aankloppen of bellen en de volgende dag beginnen.
Als je écht heel wat volk meer aan de slag wil, moet je zorgen dat ze gaan werken uit noodzaak, dus geen andere optie om aan geld te geraken. Toch voor de zware/onaangename laagbetaalde jobs. In de fabrieken liepen er zo heel wat rond.
 
Bij de overheid had je idd de koffiemadammen (intussen vervangen door automaten), typistes (nu doet iedereen dat zelf of is het geautomatiseerd), een hele hoop poetspersoneel (nu uitbesteed, en bijgevolg minder in koppen), Ik heb zelfs een fulltime brievenopener gekend (zijn job bestond uit de binnenkomende post open te doen). Dat waren vaak mensen die je vandaag in de sociale tewerkstelling terugvind of die thuiszitten met een uitkering.

Ik heb als schoolverlater/student (15j geleden) in enkele fabrieken gewerkt en dat was toen al een enorm verloop en tekort. Je kon gewoon aankloppen of bellen en de volgende dag beginnen.
Als je écht heel wat volk meer aan de slag wil, moet je zorgen dat ze gaan werken uit noodzaak, dus geen andere optie om aan geld te geraken. Toch voor de zware/onaangename laagbetaalde jobs. In de fabrieken liepen er zo heel wat rond.
Wat ik mij van mijn studentenjobs herinner (ook zo'n 15 jaar geleden) was inderdaad niet anders. Dat was in het magazijn van een grote Makro, en de mensen die daar werkten waren ook een heel heterogene groep, met wel een paar elementen die ik niet echt betrouwbaar zou noemen, of die bij de minste "tegenslag" een crisis kregen en het gewoon afbolden.
 
Trouwens over het onderwijs. Ik heb onlangs staan praten met een 16 jarige die de opleiding hout en bouw volgt in de technische school waar ik ook nog gezeten heb dertig jaar geleden. Hij zei me dat er nu zodanig weinig leerlingen zijn in die school dat ze voor alle algemene vakken samen zitten met andere klassen. Waar je vroeger voor sommige richtingen nog een A, een B en soms zelfs een C klas had, heb je nu nog maar één klas met een klein aantal leerlingen. Dat zijn dus allemaal deftige technische richtingen - met mogelijkheid om verder te studeren voor een bachelorsdiploma - die amper nog geïnteresseerde lokken. Dit zijn de richtingen waar normaliter de schoolverlaters uitkomen waar ze nu in vele sectoren om smeken. Deze richtingen worden gewoon niet meer als interessant genoeg bevonden omdat het allemaal te technisch lijkt. In de beroeps zitten er dan we nog wat meer leerlingen, maar velen daarvan zitten daar imho niet speciaal om een stiel te leren.

En ik denk dat elke ouder er zichzelf wel kan op betrappen dat ze hun kinderen toch liefst van al laten starten in de humaniora met als doel een master diploma te behalen (wat heden ten dage wel een absoluut minimum lijkt te zijn bij sommigen). Vaak krijg je dan jongeren die ongeïnteresseerd beginnen aan opleidingen zoals TEW en communicatiewetenschappen om vervolgens een goedbetaalde job als consultant te gaan uitvoeren, maar waar ze zich én niet honderd procent goed in voelen, én waarvan de meerwaarde in vele gevallen te betwijfelen is.

Je moet eens gaan kijken bij Syntra of andere avondopleidingen, hoeveel volwassenen met hogere diploma's daar wel niet zitten om bijvoorbeeld automechanica of schrijnwerkerij te gaan volgen met als doel dit te doen als hobby of in veel gevallen zelfs als bijberoep. Zouden die mensen zich niet veel beter gevoeld hebben als ze dit hadden kunnen volgen in het middelbaar en daar hun job van gemaakt hadden?
 
Men maakt het ook wel moeilijk vaak. Omscholen zonder zelf in de kosten te moeten is gelimiteerd voor veel mensen. Zowel mijn man als ik moeten niet plots denken ‘tiens, die heel andere sector is mijn roeping’ want de VDAB is vrij duidelijk dat we bij ons leest moeten blijven of het zonder enige steun zelf moeten doen. Bedrijven zijn de laatste jaren ook steeds vaker op zoek naar witte raven. Tijd voor opleiden of bijscholen willen ze niet en ze laten daarom een 80% goede kandidaat schieten omdat ze de 100% zoeken maar voor veel jobs bestaat dat niet zomaar en al zeker niet in tien -of honderdvoud. En je krijgt geen bericht terug maar je ziet vacatures wel steeds opnieuw verschijnen.

Ik las vanmorgen ook dat de inactieven nu het probleem zijn. Maar ik ben ook twee jaar inactief geweest en ik vroeg geen enkele uitkering of tegemoetkoming, dat was mijn keuze met het gevolg dat ik aanvaardde en dan moeten ze mij gerust laten.

En de ‘iedereen naar de unief!’ die tegenwoordig loopt is ook geen positieve evolutie.
 
In geen honderd jaar krijg je zoiets nog vergund en uitgevoerd in België. Was het niet in West-Vlaanderen dat men zich met hand en tand verzet tegen die nieuwe hoogspanningsleiding ook?

Ik ben er mee akkoord dat een nieuwe stad die van scratch wordt opgebouwd stukken beter is op alle vlakken, maar als we daarvoor terug open ruimte moeten aansnijden die we al nauwelijks hebben.

Ik weet het. Het is heel idealistisch zeker in West-Vlaanderen :p.

Maar het is gelukt met Louvain-La-Neuve. Waarom zou het niet opnieuw lukken? Ergens in de plannen van Wallonië werd er ook gesproken van de bouw van nieuwe steden.

 
Ik vraag me af in hoeverre the great resignation hiermee te maken heeft. Millennials en Gen Z dulden het gewoon niet meer dat de doorsnee werkgever, zeker in ongeschoolde jobs, zijn personeel uitknijpt als een citroen.
 
Terug
Bovenaan