Heb jij een lief?

Heb jij een lief?

  • Ja, iemand van het andere geslacht

    Stemmen: 279 67,2%
  • Ja, iemand van hetzelfde geslacht

    Stemmen: 17 4,1%
  • Nee, bewuste keuze

    Stemmen: 18 4,3%
  • Nee, maar wel op zoek

    Stemmen: 46 11,1%
  • Nee, maar wel verliefd

    Stemmen: 1 0,2%
  • Nee, en nog nooit een partner gehad

    Stemmen: 29 7,0%
  • Nee, iets gaan drinken en we zien wel?

    Stemmen: 18 4,3%
  • Andere: ik heb een antwoord dat niet in de lijst staat

    Stemmen: 7 1,7%

  • Totaal aantal stemmers
    415
de tijd van “een woord is een woord” en “we verdelen wel eerlijk als we uit elkaar gaan” is verleden tijd.

elke partij wordt opgejut door zijn/haar kant van de familie en alles wat niet op papier staat, bestaat gewoon niet.

Als het gaat om geld, als het gaat om vrouwen, wie kun je dan vertrouwen?”
(Het goede doel)
Is die tijd er dan ooit geweest? :unsure:
 
Is die tijd er dan ooit geweest? :unsure:
Vraag ik me ook af, het is niet dat onze generatie de vechtscheiding heeft uitgevonden.

Algemeen denk ik gewoon dat als je altijd jezelf voor elke tegenslag moet indekken dat niet altijd positief is voor een relatie gebouwd op vertrouwen. Goed wetende dat vertrouwen soms naïef is hé.
 
Vraag ik me ook af, het is niet dat onze generatie de vechtscheiding heeft uitgevonden.
Maatschappij is veel individualister geworden.
Op het werk merk ik ook dat meer en meer alles op mail moet worden gezet (ook tussen collega’s).
niks is nog vanzelfsprekend.

Ik zeg niet dat het in de tijden van Oma en Opa beter was, maar life is a bitch, meer en meer.
 
Laatst bewerkt:
Maatschappij is veel individualister geworden.
Op het werk merk ik ook dat meer en meer alles op mail moet worden gezet (ook tussen collega’s).
niks is nog vanzelfsprekend.

Ik zeg niet dat het in de tijden van Oma en Opa beter was, maar live is a bitch, meer en meer.
Niet iedereen gaat met ruzie uit elkaar denk ik, ik weet niet of het nu zoveel moeilijker is door ons meer doorgedreven individualisme. Het heeft zeker een effect op het aantal relatiebreuken, want iedereen hoort altijd en overal dat hij/zij moet doen waarvan je zelf gelukkig wordt, en er is altijd de vraag of het niet ergens/met iemand anders beter kan.
 
Zo heb ik er nog gekend. Vond dat altijd een schoon poppemieke en nu ne anti-vaxxer.
Nu, tot daaraan toe nog. Maar zag van de week dat ze herbalife verkoopt ook ineens. Direct 4 punten minder.
Hahaha. Dit zo hard.

Zag onlangs ook ene die ik 10 jaar geleden leerde kennen, een knappe. Plots is die zelfverklaarde personal coach (zijzelf kan geen 1 push up) en 't is allemaal via Herbalife.

Ge moogt dan nog zo knap zijn als ge wilt, ge blijft een domme koe. -6 punten.
 
Hahaha. Dit zo hard.

Zag onlangs ook ene die ik 10 jaar geleden leerde kennen, een knappe. Plots is die zelfverklaarde personal coach (zijzelf kan geen 1 push up) en 't is allemaal via Herbalife.

Ge moogt dan nog zo knap zijn als ge wilt, ge blijft een domme koe. -6 punten.
Een personal coach heeft dan ook niets met push-ups te maken? Gij denkt aan een personal trainer?

Edit: ahja dat Herbalife gedoe. Die bieden ook wel oefeningen en workouts aan zeker?
 
Een personal coach heeft dan ook niets met push-ups te maken? Gij denkt aan een personal trainer?

Edit: ahja dat Herbalife gedoe. Die bieden ook wel oefeningen en workouts aan zeker?
Ja, dat bedoelde ik.

Ze geeft 'les' en je wordt bijna verplicht om producten van Herbalife aan te kopen en dan zelf ook te verkopen.
't Is heel cringe om online videos te zien die ze post op IG en FB. Staat ze daar met een hele groep squats te doen en push ups, en niemand die het ook maar 1 keer correct doet.

Dan sta je onder begeleiding van een trainer.
 
Vroeger bleef je ook 30 jaar ongelukkig bij elkaar want scheiden was taboe.

Mja, dan toch liever hoe het nu is.
Inderdaad, als ik zie naar mijn ouders dan zijn die totaal niet meer gelukkig. Al zal het niet om de reden van taboe zijn. Maar als ze scheiden dan zijn ze beide financieel niet zo goed af. Iets aparts kopen zouden ze niet moeten doen zelfs na verkoop van het huis hier en huren op hun eentje met hun pover pensioen dat er zit aan te komen zou ook al heel lastig worden. Misschien enkel huren als ze het huis verkopen en dan goed omgaan met die centjes🤷‍♀️
Ik denk echt dat die puur enkel en alleen daarom nog samen zijn 😅
 
Inderdaad, als ik zie naar mijn ouders dan zijn die totaal niet meer gelukkig. Al zal het niet om de reden van taboe zijn. Maar als ze scheiden dan zijn ze beide financieel niet zo goed af. Iets aparts kopen zouden ze niet moeten doen zelfs na verkoop van het huis hier en huren op hun eentje met hun pover pensioen dat er zit aan te komen zou ook al heel lastig worden. Misschien enkel huren als ze het huis verkopen en dan goed omgaan met die centjes🤷‍♀️
Ik denk echt dat die puur enkel en alleen daarom nog samen zijn 😅
Onderschat dat toch maar niet. Veel mensen blijven nog bijeen 'omdat het zo hoort' of omdat het een soort van falen is in hun ogen.
Maar ik kan mij ook wel inbeelden dat het gewoon moeilijk is die stap te zetten als ge al zolang samen zijt en samen leeft. Ge weet tenminste wat ge wel/niet aan uw partner hebt en iets van compagnie is soms beter dan niets? Er moet al veel gebeuren/gebeurd zijn om op uw 60-70 die stap nog te zetten
 
Onderschat dat toch maar niet. Veel mensen blijven nog bijeen 'omdat het zo hoort' of omdat het een soort van falen is in hun ogen.
Maar ik kan mij ook wel inbeelden dat het gewoon moeilijk is die stap te zetten als ge al zolang samen zijt en samen leeft. Ge weet tenminste wat ge wel/niet aan uw partner hebt en iets van compagnie is soms beter dan niets? Er moet al veel gebeuren/gebeurd zijn om op uw 60-70 die stap nog te zetten
Ja misschien ook wel maar aan de discussies en ruzies hier thuis zouden die beter uit elkaar gaan. Das 50% of meer op elkaars kap zitten en dan 50% of minder gewoon 'samen leven'. Romantiek, liefde enz is er al jaren geen sprake meer van.
 
Onderschat dat toch maar niet. Veel mensen blijven nog bijeen 'omdat het zo hoort' of omdat het een soort van falen is in hun ogen.
Maar ik kan mij ook wel inbeelden dat het gewoon moeilijk is die stap te zetten als ge al zolang samen zijt en samen leeft. Ge weet tenminste wat ge wel/niet aan uw partner hebt en iets van compagnie is soms beter dan niets? Er moet al veel gebeuren/gebeurd zijn om op uw 60-70 die stap nog te zetten
Als tweeverdieners na 40 jaar werken samen in pensioen gaan kan het nog foutlopen met zoveel vrije tijd. Dat uit elkaar groeien kan subtiel zijn geweest, waarbij beide partijen doorheen de jaren niet tot het besef zijn gekomen dat ze elkaar niet meer met dezelfde genegenheid benaderen. Niet alleen het lege nest maar ook de afwezigheid van een job kan wel eens binnenkomen: "Wat doen we hier eigenlijk nog?". Soms is dat uit elkaar groeien wel een sterker gevoel en is er een angst om op pensioen te gaan, want want vang je met elkaar aan als je zoveel tijd hebt?

Als ik mijn gepensioneerde ouders dan samen talloze tripjes zie doen en een bomvolle agenda zie hebben, kan het ook heel positief uitdraaien. Maar dat is lang niet bij iedereen.
 
Inderdaad, als ik zie naar mijn ouders dan zijn die totaal niet meer gelukkig. Al zal het niet om de reden van taboe zijn. Maar als ze scheiden dan zijn ze beide financieel niet zo goed af. Iets aparts kopen zouden ze niet moeten doen zelfs na verkoop van het huis hier en huren op hun eentje met hun pover pensioen dat er zit aan te komen zou ook al heel lastig worden. Misschien enkel huren als ze het huis verkopen en dan goed omgaan met die centjes🤷‍♀️
Ik denk echt dat die puur enkel en alleen daarom nog samen zijn 😅
Ik heb zo'n ouders die wel uiteen gegaan zijn en voor 1 van de 2 is dat financieel niet makkelijk nee, binnenkort wel veel minder huur dankzij sociale woning die proper is en nieuw maar nu niet bepaald even groot als de woonst waarin 25+ jaar gewoond is. Dat is soms wel triest(ig) na zoveel jaren werken.

En toch zijn die beter af dan wanneer ze samen waren, allebei. Er is niks triester dan iedere dag ruzie maken en toch bij elkaar blijven omwille van het geld, niks.
 
  • Leuk
Waarderingen: 515
Ik heb zo'n ouders die wel uiteen gegaan zijn en voor 1 van de 2 is dat financieel niet makkelijk nee, binnenkort wel veel minder huur dankzij sociale woning die proper is en nieuw maar nu niet bepaald even groot als de woonst waarin 25+ jaar gewoond is. Dat is soms wel triest(ig) na zoveel jaren werken.

En toch zijn die beter af dan wanneer ze samen waren, allebei. Er is niks triester dan iedere dag ruzie maken en toch bij elkaar blijven omwille van het geld, niks.
Da's een beetje zoals een job behouden die je ongelukkig maakt, puur en alleen voor de zekerheid van een vast contract en inkomen. De knoop doorhakken om weg te gaan is voor veel mensen een serieuze drempel, maar eens die genomen is kan het wel een enorme blok zijn die van hun schouders valt. Ik begrijp de psychologie wel van mensen die voor de ongelukkige zekerheid kiezen.
 
Ik denk dat er bij veel mensen ook gewoon een angst is om alleen te zijn. Misschien ben je niet helemaal gelukkig met je partner, maar je bent tenminste niet alleen. Wie weet of je wel nog iemand anders vindt? Zo'n dingen. Dat speelde bij mij toch.

Ik ben zelf ook niet meer van plan om een grote aankoop te doen met iemand anders. Ik had een paar jaar geleden een huis gekocht samen met mijn ex en dat is faliekant afgelopen. Wat financiële schade opgelopen, maar uiteindelijk al bij al nog beperkt. Ik heb al een tijdje een nieuwe vriendin nu en ik wil er gerust samen iets mee huren of dat zij bij mij komt inwonen (of ik bij haar) maar ik zie mezelf ECHT niet meteen opnieuw een huis kopen met iemand anders. Geen tweede keer.

Ik kijk sindsdien ook wel anders naar relaties. Iedereen die ik ken heeft een vaste relatie, ze hebben samen huizen gekocht, krijgen kinderen. Maar zijn die allemaal gelukkig? Je weet niet wat er achter gesloten deuren afspeelt. Mijn ex en ik zagen er voor de buitenwereld ook gelukkig uit. What gives?
 
Ik heb zo'n ouders die wel uiteen gegaan zijn en voor 1 van de 2 is dat financieel niet makkelijk nee, binnenkort wel veel minder huur dankzij sociale woning die proper is en nieuw maar nu niet bepaald even groot als de woonst waarin 25+ jaar gewoond is. Dat is soms wel triest(ig) na zoveel jaren werken.

En toch zijn die beter af dan wanneer ze samen waren, allebei. Er is niks triester dan iedere dag ruzie maken en toch bij elkaar blijven omwille van het geld, niks.
Hier zou het voor beide financieel niet makkelijk worden denk ik. Hun loon is allesbehalve hoog en hun pensioen zal nog veel minder zijn. Ik heb die bedragen eens gezien en dat is gewoon super triestig en die werken beide al rond de 40 jaar. Daar komt ge gewoon niet mee rond de dag van vandaag. Ik vraag me af waar die zelfs iets moeten gaan huren of ja een sociale woning dan 😅

Geen idee of die ooit uit elkaar zouden gaan soms denk ik beter van wel. Vraag me af wat er gaat gebeuren als ik hier verhuis.
 
Geen idee of die ooit uit elkaar zouden gaan soms denk ik beter van wel. Vraag me af wat er gaat gebeuren als ik hier verhuis.

Eens jij het huis uit bent kan het zijn dat het volledig in orde komt.
Ik heb het zo geweten bij een goede vriend van mij :)

Toch als ze soms ruzie maken over jouw want er is dit of dat gezegd ofzo...
 
Eens jij het huis uit bent kan het zijn dat het volledig in orde komt.
Ik heb het zo geweten bij een goede vriend van mij :)

Toch als ze soms ruzie maken over jouw want er is dit of dat gezegd ofzo...
Goh de ruzies zijn grotendeels frustraties over elkaar niet over mij :thinking:
 
Goh de ruzies zijn grotendeels frustraties over elkaar niet over mij :thinking:

Dat weet je niet altijd he.

Als bv je pa tegen je ma bezig is over ons xAnyana zat weer te lang in de badkamer, wc, gang,...
De verwarming staat te hard/TV, het raam staat weer open.

Dan creëert dat frustraties tussen hen.

Toen die maat alleen is gaan wonen is de relatie tussen hem en zijn ouders veel verbeterd en tussen zijn ouders onderling ook omdat die "koppigaard" er ineens niet meer was en ze daar dan ook geen discussies onderling meer over hadden.
 
Bij mijne beste maat was zijn vertrek net de doodsteek, de "moderator" was weg, dus ze moesten zich helemaal niet meer inhouden...

Huis verkocht, pa kocht met dat geld een studiootje en moeder heeft een sociaal huurappartement en ze leefde nog lang en ongelukkig... :unsure:
 
Terug
Bovenaan