Heb je voldoende financiële buffer?

Heb je volgens Nibud voldoende financiële buffer?

  • Ja

    Stemmen: 129 76,3%
  • Nee

    Stemmen: 40 23,7%

  • Totaal aantal stemmers
    169
Kan je eigenlijk eens met cijfers uitleggen waarom een gezin met 4400 euro netto inkomsten het moeilijk zou kunnen krijgen?
Als ik naar mijn eigen situatie kijk met 1 kind die voltijds naar de creche gaat, kan ik mij dit maar moeilijk inbeelden. Zelfs met een tweede kind.
Of ze zouden beiden een zeer dure hobby moeten hebbne.
Het gaat hen eigenlijk zelfs helemaal niet om die 4.400 euro. Dat was maar een voorbeeld waarvan ik ergens nog wel kan begrijpen dat ook deze mensen moeilijkheden kunnen hebben, financieel.

Het gaat hen vooral over de ganse helft (en veel meer eigenlijk) die daaronder zitten.
 
Zijn we nu echt allemaal zo kortzichtig dat zo'n situaties niet voorkomen?
Ik zeg toch nergens dat het niet voorkomt?
Ik ga niet meer in detail treden over het bovenstaand geval, want dat is mijn eigen situatie niet en ik wil die van hen niet teveel uit de doeken doen, maar het bestaat wel degelijk.

Zeker als je wat talent hebt in een sport die veel minder geld krijgt dan voetbal, dan zijn de plaatsen om je sport op een wat hoger niveau te beginnen trainen op 1 hand te tellen. En als u dat als ouder geen bal interesseert, dan zal het inderdaad voor u misschien heel raar overkomen dat je daar over gaat denken van "noem je dat al moeilijk".
Sorry, maar je reageert niet echt op wat ik schrijf. Ofwel zie je dat als een soort carrière voor je kind, een toekomst, en dan snap ik dat volledig. De kans dat je zo twee kinderen hebt lijkt me wel eerder klein, en ik vraag me dan af of die niet gebaat zijn bij een (top)sportschool, en dat kan een internaat zijn.
Dat of het is een uit de hand gelopen hobby, en dan vind ik dit alles een vreemde keuze. Uiteraard is het moeilijk om nog van sport te veranderen op basis van de leeftijd.
Maar het zal inderdaad dan al grote luxe zijn dat je 2 zo'n kinderen hebt met wat talent en dat hebben die ouders enkel aan zichzelf te danken. Ze hadden hun kinderen die kans maar niet moeten geven, nog voor de prijzen deze abnormale hoogtes begonnen te kennen.
Ik vind dat je nogal de emotionele toer opgaat. Als die ouders dat een absolute prioriteit vinden moeten ze daarvoor dan iets anders laten lijkt me, maar is dit nu een voorbeeld van een maatschappelijk probleem?
En ik persoonlijk stel me nogal vragen bij ouders die zo'n zeer getalenteerde kinderen hebben dat ze niet anders kunnen dan 3x per week 70 km te rijden voor hun nichesport, maar dat is voor mijn rekening.
 
Laatst bewerkt:
Er zijn natuurlijk vrij makkelijk voorbeelden te vinden he. Medische aandoening die niet wordt terugbetaald, om er maar eentje te geven...
Ja uitzonderingen zijn er altijd. Maar ik dacht dat @Booka Shade bedoelt dat dit vaak voorkomt dat degene die onder het gemiddelde (of was het nu mediaan?) vallen, het moeilijk zouden hebben.
Terwijl dit volgens mij eerder bij de uitzonderingen zitten, bv degene met een zeer dure hobby (waar je 3x per week 70km voor rijdt) of degene met een medische aandoening of ... of ...
Maar misschien bedoelt Booka dit ook zo en heb ik het mis geïnterpreteerd.
 
Holy shit. Wij zouden een buffer van 27k moeten hebben, die hebben wij nu natuurlijk totaal niet. Net klaar aan 't geraken met ons huis te verbouwen, onze tuin aan te kleden en wat nog allemaal.
Nu, sommige van die onvoorziene kosten (laatste was een wasmachine vervangen) doen wij dan van ons maandloon en die maand zorgen we gewoon dat we het wat rustiger aan doen.

Maar nu toch een serieuze vraag, met verbouwingen, 2 (kleine) kinderen en nog wat "graag leven" erbij, hoe geraken jonge gezinnen aan een buffer van 25k?
Wij hadden vorig jaar ergens een 15k spaargeld opgebouwd, maar dat wordt voor een stuk dan weer gebruikt om de tuin aan te kleden, nog wat opknapwerken te doen die niet superdringend zijn/waren.
Wij hebben nu een 5 a 6k spaargeld staan, maar ons huis en tuin zijn naar onze goesting wel zo goed als af, dus de komende jaren zou die spaarboek toch iets groter moeten worden, ik mik tegen volgende zomer op een 10 a 12k. De maand ouderschapsverlof die ik pak, neemt natuurlijk nog wel een stukje buffer af.

Gewoon ter info, wij hebben het totaal niet moeilijk ofzo en hebben een mooi gezinsinkomen, maar soms is het precies of het geld buitenvliegt :unsure:.
 
Ik zeg toch nergens dat het niet voorkomt?

Sorry, maar je reageert niet echt op wat ik schrijf. Ofwel zie je dat als een soort carriére voor je kind, een toekomst, en dan snap ik dat volledig. De kans dat je zo twee kinderen hebt lijkt me wel eerder klein, en ik vraag me dan af of die niet gebaat zijn bij een (top)sportschool, en dat kan een internaat zijn.
Dat of het is een uit de hand gelopen hobby, en dan vind ik dit alles een vreemde keuze. Uiteraard is het moeilijk om nog van sport te veranderen op basis van de leeftijd.

Ik vind dat je nogal de emotionele toer opgaat. Als die ouders dat een absolute prioriteit vinden moeten ze daarvoor dan iets anders laten lijkt me, maar is dit nu een voorbeeld van een maatschappelijk probleem?
En ik persoonlijk stel me nogal vragen bij ouders die zo'n zeer getalenteerde kinderen hebben dat ze niet anders kunnen dan 3x per week 70 km te rijden voor hun nichesport, maar dat is voor mijn rekening.
Nee, maar ik vertel die situatie en je haalt er al meteen bij dat het waarschijnlijk gewoon de ouders zijn die de droom hebben dat hun kind het zal maken. En dat die kans klein is, dat is effectief zo, maar wat maakt het uit als je in die situatie zit hoe groot de kans is?

Dat ze beter gebaat zullen zijn bij een topsportschool of internaat, dat kan zeker en vast zo zijn en is het bekijken waard.

Ik vind dat je nogal de emotionele toer opgaat. Als die ouders dat een absolute prioriteit vinden moeten ze daarvoor dan iets anders laten lijkt me, maar is dit nu een voorbeeld van een maatschappelijk probleem?
Ook dat is zeker iets wat kan of wat mensen in die situatie zullen doen, maar mogen we daarom niet zeggen dat die mensen het moeilijk hebben?
Als ze het niet moeilijk hadden, dan zouden ze in eerste instantie al nooit een keuze moeten maken.
En ik persoonlijk stel me nogal vragen bij ouders die zo'n zeer getalenteerde kinderen hebben dat ze niet anders kunnen dan 3x per week 70 km te rijden voor hun nichesport, maar dat is voor mijn rekening.
Voila, mensen maken voor zichzelf keuzes. Wat voor de ene belangrijk is, dat is het voor de andere niet. Ik geef nu een situatie die voorkomt en daarover dan een discussie starten waarom ze überhaupt in die situatie zijn verzeild geraakt of dat iemand hier het niet kan begrijpen, dat heeft geen invloed op het voorbeeld dat ik hier stel.
 
Nee, maar ik vertel die situatie en je haalt er al meteen bij dat het waarschijnlijk gewoon de ouders zijn die de droom hebben dat hun kind het zal maken. En dat die kans klein is, dat is effectief zo, maar wat maakt het uit als je in die situatie zit hoe groot de kans is?

Dat ze beter gebaat zullen zijn bij een topsportschool of internaat, dat kan zeker en vast zo zijn en is het bekijken waard.


Ook dat is zeker iets wat kan of wat mensen in die situatie zullen doen, maar mogen we daarom niet zeggen dat die mensen het moeilijk hebben?
Als ze het niet moeilijk hadden, dan zouden ze in eerste instantie al nooit een keuze moeten maken.

Voila, mensen maken voor zichzelf keuzes. Wat voor de ene belangrijk is, dat is het voor de andere niet. Ik geef nu een situatie die voorkomt en daarover dan een discussie starten waarom ze überhaupt in die situatie zijn verzeild geraakt of dat iemand hier het niet kan begrijpen, dat heeft geen invloed op het voorbeeld dat ik hier stel.
Ik denk dat het gewoon moeilijk is voor veel mensen die hier meelezen, en die dat zien met de nodige afstand en dus gewoon zuiver lezen wat je schrijft, waarom zo'n extreme situatie nu net "het moeilijk hebben" is. Als je iets niet kan begrijpen, is het nogal moeilijk om mee te gaan in een verhaal waar die mensen nu een voorbeeld zijn van een dieper maatschappelijk probleem hé. Er zit nogal veel grijze zone tussen "alles boven overleven is luxe" en "210 km per week doen voor de hobby van mijn kinderen, in mijn persoonlijke tank van meer dan 1000 kg uitgerust met verbrandingsmotor, ten tijde van ongezien hoge brandstofprijzen, is basis".
 
Maar nu toch een serieuze vraag, met verbouwingen, 2 (kleine) kinderen en nog wat "graag leven" erbij, hoe geraken jonge gezinnen aan een buffer van 25k?
Wij hadden vorig jaar ergens een 15k spaargeld opgebouwd, maar dat wordt voor een stuk dan weer gebruikt om de tuin aan te kleden, nog wat opknapwerken te doen die niet superdringend zijn/waren.
Wij hebben nu een 5 a 6k spaargeld staan, maar ons huis en tuin zijn naar onze goesting wel zo goed als af, dus de komende jaren zou die spaarboek toch iets groter moeten worden, ik mik tegen volgende zomer op een 10 a 12k. De maand ouderschapsverlof die ik pak, neemt natuurlijk nog wel een stukje buffer af.
Je geeft het antwoord toch al volledig zelf ?

Je stelt die zaken 1 jaar uit... dan heb je 15k buffer. Als je die uitgaven 2 jaar uitstelt, dan heb je 30k buffer ipv 25k.

Dat is het volledige principe juist, kiezen om die uitgave niet te doen... Het lijkt soms alsof niemand dat nog kent...
 
We zijn gewoon wat afgegleden naar een iets persoonlijkere situatie omdat men telkens vroeg achter voorbeelden, maar ik blijf er echt wel bij dat wij een te rooskleurig beeld hebben van onze medeburgers op gebied van financiën.

En het stoort mij ergens wel dat veel mensen die het financieel goed hebben, oogkleppen op hebben en de realiteit niet zien of niet willen zien.
We hebben enorm veel mensen bij wie het water aan de lippen staat en ik word er allesbehalve blij van dat sommige dit afwimpelen als "het is hun eigen fout".

Degoutant.
 
Laatst bewerkt:
We zijn gewoon wat afgegleden naar een iets persoonlijkere situatie omdat men telkens vroeg achter voorbeelden, maar ik blijf er echt wel bij dat wij een te rooskleurig beeld hebben van onze medeburgers op gebied van financiën.

En het stoort mij ergens wel dat veel mensen die het financieel goed hebben oogkleppen op hebben en de realiteit niet zien of niet willen zien.
We hebben enorm veel mensen bij wie het water aan de lippen staat en ik word er allesbehalve blij van dat sommige dit afwimpelen als "het is hun eigen fout".

Degoutant.
Maar dat op dit forum er enkele leden graag roepen dat wie het moeilijk heeft dit aan zichzelf te danken heeft, terwijl ze het geluk hadden in een normale (of financieel betere) situatie op te groeien én intelligent genoeg waren om iets te studeren dat goed rendeert, is voor iedereen duidelijk hoor. En daar heb ik in het verleden ook al op gereageerd. We verschillen gewoon van mening over je specifiek voorbeeld.
 
Je geeft het antwoord toch al volledig zelf ?

Je stelt die zaken 1 jaar uit... dan heb je 15k buffer. Als je die uitgaven 2 jaar uitstelt, dan heb je 30k buffer ipv 25k.

Dat is het volledige principe juist, kiezen om die uitgave niet te doen... Het lijkt soms alsof niemand dat nog kent...
Tuurlijk, en dan zit je uiteindelijk 5 jaar zonder terras, oprit, ... en moet je na 5 jaar met je buffer al die kosten doen, ergo, zelfde probleem.
Nuja, persoonlijk idee daarover, ik heb geen spijt dat wij nu een kleine buffer hebben, volgend jaar beginnen we die terug op te bouwen.
 
Maar dat op dit forum er enkele leden graag roepen dat wie het moeilijk heeft dit aan zichzelf te danken heeft, terwijl ze het geluk hadden in een normale (of financieel betere) situatie op te groeien én intelligent genoeg waren om iets te studeren dat goed rendeert, is voor iedereen duidelijk hoor. En daar heb ik in het verleden ook al op gereageerd. We verschillen gewoon van mening over je specifiek voorbeeld.
En daar, beste vriend, is niks mis mee.
 
Tuurlijk, en dan zit je uiteindelijk 5 jaar zonder terras, oprit, ... en moet je na 5 jaar met je buffer al die kosten doen, ergo, zelfde probleem.
Nuja, persoonlijk idee daarover, ik heb geen spijt dat wij nu een kleine buffer hebben, volgend jaar beginnen we die terug op te bouwen.

Is dat dan uiteindelijk niet exact wat men zegt over 'de jeugd van tegenwoordig' ? :p Ik was 2 toen we naar mijn ouders hun huidig huis verhuisd zijn en ik denk dat ik 10 was voor het terras meer dan een betonplaat was. Het heeft jaren geduurd voor er meer dan tapis plein in de living lag want dat was niet in budget. En zo zijn er nog hopen zaken.

Is dat een schande om wat jaren te moeten wachten? Het huis waar ik nu in woon hebben we in 3 jaar nog niks gedaan zelfs al zijn er zaken die echt wel moeten opgelost worden, maar als de middelen er niet zijn dan zijn ze er niet natuurlijk. Allez ze zijn we wel, maar dan zitten we zonder buffer.

En het punt is net dat je die zaken niet met je buffer doet, je spaart die op, zet die ergens en dat is voor het soort van onverwachte zaken. Niet om geplande nieuwe zaken mee te kopen of te doen.
 
Tuurlijk, en dan zit je uiteindelijk 5 jaar zonder terras, oprit, ... en moet je na 5 jaar met je buffer al die kosten doen, ergo, zelfde probleem.
Nuja, persoonlijk idee daarover, ik heb geen spijt dat wij nu een kleine buffer hebben, volgend jaar beginnen we die terug op te bouwen.

En dat duidt duidelijk de mentaliteitswijziging aan. Ik ben opgegroeid onder het principe, dat je eerst die buffer creëert en dat alle uitgaven die niet levensnoodzakelijk of belangrijk zijn uitgesteld worden totdat je die buffer overschreden hebt. En een uitgave voor een terras, oprit, whatever wordt dan ook pas uitgevoerd wanneer het geld er is + die buffer.

Maar ja zoiets is en blijft een persoonlijke keuze. Waar je een gradatie ervan kunt toepassen.

Al moet ik eerlijk zijn dat een terras, oprit,... en nog een heel ander plethora aan zaken echt niet van die aard zijn als zijnde levensnoodzakelijk om u dan ook daarvoor problemen op het lijf te halen... Geduld is een schone zaak...

Er zijn belangrijkere zaken in het leven dan dat.
 
Tuurlijk, en dan zit je uiteindelijk 5 jaar zonder terras, oprit, ... en moet je na 5 jaar met je buffer al die kosten doen, ergo, zelfde probleem.
Nuja, persoonlijk idee daarover, ik heb geen spijt dat wij nu een kleine buffer hebben, volgend jaar beginnen we die terug op te bouwen.
Het klopt wel wat @zarathustra en @Renegadexxripxx zeggen natuurlijk. Als je zelf zegt dat veel die werken niet zo dringend zijn, of het zijn zaken zoals een tuin opknappen, zijn dat wel dingen die bv. mijn ouders ofwel zouden uitgesteld hebben of (zeker die tuin) zelf hadden geprobeerd.

Wij hebben zelf een oud huis waar best een nieuwe badkamer in mag, en de keuken is ook wat verouderd, enzovoort. Maar zowel mijn vrouw als ik zijn daarin nogal "als het werkt werkt het" dus dat is allemaal verre van dringend. Dat is wel een redelijk contrast met sommige vrienden van ons waar alles dan nieuw en meteen in orde moet staan.
 
@zarathustra @Renegadexxripxx @Sylverscythe jullie hebben alle 3 gelijk, je kan/mag die dingen uitstellen, je moet ook niet elk jaar op vakantie, ...
Voor iedereen is iets anders belangrijk en wij wilden graag nu dat doen, zodat we daar ook nu van kunnen genieten. En hoewel mijn ouders net hetzelfde hebben gedaan als wat jullie beschrijven en altijd hebben gezegd dat we genoeg moeten sparen zijn het net ook die ouders die ons aansporen om die werken achter de rug te hebben en ook gewoon te "leven".
Extra punt daarin was wel dat mijn vader ons aanspoorde om zaken nu al te doen zodat hij nog kon helpen en ons geld heeft kunnen laten besparen, als we zaken hadden uitgesteld, hadden die ook gewoon meer gekost. Ik ben bijvoorbeeld heel blij dat wij die aanbouw, dat terras en onze schutting al hadden besteld, uitgevoerd of tenminste het materiaal (hout) al hadden laten leveren, want ineens kwam corona en dan een oorlog en werden die materialen onbetaalbaar.

Dus ja we hebben een zeer kleine buffer momenteel, maar we hebben er wel voor gezorgd dat we zaken hebben kunnen uitvoeren die we anders misschien zelfs niet meer konden doen, omdat dat spaargeld het binnen 5 jaar niet meer had gecoverd. Gelukkig heb ik wel een plan voor de komende jaren en binnen dit en een paar jaar zal die buffer er zeker wel zijn.

TL;DR jullie hebben zeker een punt, maar er zijn gewoon ook andere manieren om dat bekijken en uit te voeren. Wij wilden net snel op ons gemak zitten en pas daarna de buffer aanvullen.
 
  • Leuk
Waarderingen: 515
Als ik kijk naar mijn ouders, daar was elke ruimte een x-jarenplan. De huidige generatie, ikzelf ook, wil graag liefst zo snel mogelijk alles in orde hebben.
Mijn ouders hebben zich bijvoorbeeld een aantal jaren in een onafgewerkte badkamer moeten wassen en die konden daar eigenlijk heel goed mee leven. Deze tijd is dat voor velen ondenkbaar :)
 
Als ik kijk naar mijn ouders, daar was elke ruimte een x-jarenplan. De huidige generatie, ikzelf ook, wil graag liefst zo snel mogelijk alles in orde hebben.
Mijn ouders hebben zich bijvoorbeeld een aantal jaren in een onafgewerkte badkamer moeten wassen en die konden daar eigenlijk heel goed mee leven. Deze tijd is dat voor velen ondenkbaar :)
Ik zou daar absoluut geen probleem mee hebben mocht die situatie zich voor doen, mijn wederhelft daarentegen... :unsure:
 
Bijna slavernij dat je een website van een instantie die ik voor vandaag niet kende moet volgen om zekerheid te voelen. Waar ze ook niet vanuit gaan is dat je huis twee keer kan afbranden; ik had zelf tegenslag in een verbouwing én kort daarna professioneel, er was nooit financieel verlies maar boy o boy wat een kutperiode.
 
Dus ja we hebben een zeer kleine buffer momenteel, maar we hebben er wel voor gezorgd dat we zaken hebben kunnen uitvoeren die we anders misschien zelfs niet meer konden doen, omdat dat spaargeld het binnen 5 jaar niet meer had gecoverd. Gelukkig heb ik wel een plan voor de komende jaren en binnen dit en een paar jaar zal die buffer er zeker wel zijn.
Een buffer dient vooral om risico's af te dekken. Je kiest er dus nu voor om die risico's voor een bepaalde tijd niet of zéér beperkt af te dekken. In veel gevallen is dat geen enkel probleem, maar als het toch eens goed mis gaat op het moment dat die buffer laag staat dan kan het wel zijn dat je uzelf zeer diep in de shit werkt en voor wat? EIgenlijk ben je dus een beetje aan het gokken...

Nu goed: om ook even te nuanceren. Als €5-6k sparen op een jaar een realistisch doel is zonder al te veel te moeten laten zit je in principe wel in een situatie waar je vermoedelijk ook wel kosten kan drukken zodat je zelfs pakweg €800-1000/maand kan overhouden. Daarmee moet je toch vrij snel de grootste financiële problemen kunnen verhelpen. Je kan anders zo anders geld op blijven zetten voor in het geval dat die 1-in-a-billion tegenslag toch komt...
 
Een buffer dient vooral om risico's af te dekken. Je kiest er dus nu voor om die risico's voor een bepaalde tijd niet of zéér beperkt af te dekken. In veel gevallen is dat geen enkel probleem, maar als het toch eens goed mis gaat op het moment dat die buffer laag staat dan kan het wel zijn dat je uzelf zeer diep in de shit werkt en voor wat? EIgenlijk ben je dus een beetje aan het gokken...

Nu goed: om ook even te nuanceren. Als €5-6k sparen op een jaar een realistisch doel is zonder al te veel te moeten laten zit je in principe wel in een situatie waar je vermoedelijk ook wel kosten kan drukken zodat je zelfs pakweg €800-1000/maand kan overhouden. Daarmee moet je toch vrij snel de grootste financiële problemen kunnen verhelpen. Je kan anders zo anders geld op blijven zetten voor in het geval dat die 1-in-a-billion tegenslag toch komt...
Idd, die nuance is belangrijk. Als het moet kunnen wij dat doen.
 
Terug
Bovenaan