De rest ga ik even links laten liggen, omdat ik het daar al over gehad heb.
Maar ik ga er toch twee dingen uitpikken die ik enorm frappant vind in je post:
Je pretendeert altijd "objectief" en "wetenschappelijk" te willen kijken, en stelt daarbij bètawetenschappen steevast veel hoger in dan alfawetenschappen. Dus telbaar, harde feiten. Maar dan snap ik niet dat je zelf niet inziet hoe je telkens opnieuw, soms op best subtiele wijze, een totaal scheef beeld schetst?
Ik weet niet wat bèta vs. alfa wetenschappen hierbij komen kijken. Ik vind filosofie nog wel degelijk interessant, net als psychologie (en bij uitbreiding gedragsbiologie en sociologie) waar je het later over hebt, wat dan weer een gammawetenschap is. Al die zaken hebben raakvlakken met elkaar. Finaal heb ik ongetwijfeld de grootste voorkeur voor bètawetenschappen, maar die "rangorde" hier niet van toepassing. Qua abortus heb ik ook gezegd dat een arts, fysioloog of ontwikkelingsbioloog de biologische feiten wel kan aanleveren, maar dat daarna een ethisch debat, waarmee je dan weer richting filosofie en alfawetenschappen vaart, echt wel op z'n plaats is.
Dus bij puberteitsblokkers ga je als risico "andere onbekende gezondheidsgevolgen" rekenen.
Maar bij het gewoon laten aanmodderen niet? Waarom zijn daar geen "andere onbekende gezondheidsgevolgen"? Is het onmogelijk dat er nog meer gevolgen zijn dan de cijfers van één studie die je gevonden hebt? Daarmee zeg ik niet dat die er zijn of dat je er rekening mee moet houden, maar daar dan wel rekening mee houden in het eerste, is wel érg tendentieus, hè.
Verder stel je opnieuw voor dat het gaat om "mooiere cosmetische resultaten" en ontken je élke vorm van mogelijk succes van de behandeling. Succes dat kan afhangen van het op tijd toedienen van puberteitsblokkers. Als transgender X ze op tijd had gehad, was die nu gelukkiger geweest met zichzelf dan op dit moment. Dat is geen cosmetisch resultaat. Dat is een gevòlg van het cosmetisch resultaat, maar dat is dus scheef voorgesteld.
Zucht, die andere gezondheidsgevolgen zijn zaken waar ik hier al naar heb gerefereerd, zoals risico op verminderde cognitieve prestaties (al heb ik dat enkel nog gezien op basis van proefdieronderzoek). Ik kan moeilijk elke keer dat volledige lijstje gaan hernemen... maar ik heb het dus niet louter over vage onontdekte gevolgen.
Gewoon laten aanmodderen zal in de eerste plaats logischerwijs enkel en alleen gevolgen hebben voor het mentale welzijn, want nogmaals (en ik herhaal me op dit vlak te veel): de normale puberteit en ontwikkeling waar het lichaam voor geprogrammeerd is, is géén ziekte. 100 jaar geleden waren die mensen perfect volwassen geworden en hadden ze zich misschien meer mannelijk of vrouwelijk gedragen dan hun sekse-genoten, het concept van genderidentiteit bestond toen nog niet eens, lichaamsvreemde (toch in hoeveelheid en afkomst van buiten het lichaam) hormonen was geen optie, laat staan een cruciale periode zoals de puberteit lamleggen en wijzigen. Mogelijks hadden ze niet eens erover nagedacht tout court, cfr. de sociale besmetting vermeld in dat openiestuk van De Standaard (met bronvermelding aldaar).
Puberteitsblokkers zijn ontwikkeld en goedgekeurd om voortijdige puberteit te behandelen, de manier waarop ze nu toegepast worden heeft niet de evidentie die je van een medische behandeling normaal kan verwachten, ook toegegeven, moeilijk bij een kleine populatie en dit specifieke probleem.
Dat de puberteit laten uitspelen niet zonder gevolgen zal zijn voor het mentale welzijn, heb ik nergens ontkend. Wél de vraag gesteld of een hyperfocus op een verhoogde kans op zelfmoordgedachten (en enkele stappen verder zelfmoord) in die periode enerzijds klopt (meer zelfmoordgedachten zijn niet per se meer pogingen, ondersteund met een bron), en anderzijds correct afgewogen wordt, zowel door experten als door het kind - met de vraag of die dat überhaupt kan - ten opzichte van steriliteit en andere gezondheidsgevolgen (seksueel, cognitief). Het kan inderdaad wat jij voorstelt dat op de hele lange termijn die transgender met puberteitblokkers gelukkig is, en geluk is niet zonder waarde, maar dan heb je nog steeds een kind een ongepaste keuze laten maken, waarvan je niet weet of het die keuze had gemaakt zonder die behandeling. vandaar de metafoor van de
fuik.
Sterker nog: ik zal je een handje helpen: wanneer ik het heb over "louter cosmetisch" vermeld ik er niet bij dat de ingrepen die later in het leven nodig zijn bij een transitie na de puberteit cosmetisch terug te draaien, ingrijpender/zwaarder gaan zijn indien de normale puberteit is doorgemaakt, dan indien er puberteitsblokkers zijn toegediend. Hypocriet? Misschien, maar anderzijds daar staan dan wel voordelen voor de transgender tegenover (orgasme kunnen beleven, vruchtbaarheid preserveren, geen levenslange gevolgen van "experimenteren" met de puberteit). Voor mij weegt vanuit een ethisch standpunt, vooral de factor kind versus volwassene zwaarder door.
Zeker wanneer ik toch prominente volwassen transgenders zie, die mij nu ook niet meteen treffen als mega-ongelukkig... zouden ze nog gelukkiger geweest kunnen zijn mét die puberteitsblokkers? Misschien... sommigen hadden dan wel géén kinderen gehad in de tussentijd, maar soit, dit is speculeren. Net zoals ik goede redenen zie om te vertrekken vanuit een hypothese dat de natuurlijke puberteit stilleggen gevaarlijk is, zie ik in die volwassen transgenders ook een reden dat een transitie later in 't leven niet gegarandeerd moet leiden tot lijden.
Ik vergelijk niet met kanker want die vergelijking gaat wat mij betreft niet op. Andere vergelijkingen zou ik zelf niet meer durven maken.
Ik houd daar dus wél rekening mee. Geef mij langetermijn onderzoek met controle-groepen die de ene behandeling tegenover de andere afzetten als beter, en ik bind wel in. Zou de behandeling met die stoffen ergens wel ethisch in vraag stellen op basis van de gevolgen die je mag verwachten, maar goed als het nu al in veel klinieken nog steeds de standaardbehandeling is... Geen onredelijke eis, denk ik dan, want controle-groepen zijn doorgaans een must in dergelijk, degelijk onderzoek. Jij daarentegen bepleit schijnbaar het voortzetten van deze behandeling zonder voldoende wetenschappelijke basis.
Wat recent leesvoer:
Op basis van de vetgedrukte zin, zou je ook kunnen zeggen dat je tegen wetenschap bent die niet zegt wat jij wilt dat het zegt. Want dan is het "slechte wetenschap". Op basis van jouw ideologie en zijn ideologie ga je de resultaten van de logopedist al schrappen. Wie kijkt er dan naar ideologie in zijn beoordeling?
Dit eruit halen is ook gewoon zinloos hé. Sylverscythe geeft een waslijst aan experts die daar werken als een soort van autoriteitsargument,
wie ben jij om dit hele team in vraag te stellen? Ik stel vast dat daar een logopedist tussen zit die voor kinderen met puberteitsblokkers waarschijnlijk niets te zoeken heeft, hij countert met:
aha dan heb je toch een niet-expert/vox-populi mening binnen het team... nu ja, die gaat echt kritiek leveren of meer terughoudendheid vertonen binnen een team dat die ingrepen uitvoert. Het kan natuurlijk, maar soit, ...
Ik heb nooit beweerd ideologisch neutraal te zijn: ik sta kritisch tegenover die therapie te geven aan kinderen, en kritisch tegenover wetenschappelijk dubieuze of ongegronde claims, zowel biologisch als wetenschappelijk filosofisch. Ik heb wel degelijk heel wat wetenschappelijke argumenten om die mening te onderbouwen, waar jij rondom heen danst of ze minimaliseert. Ook meer dan één studie (kinderachtige voorstelling van mijn deelname aan dit debat), en ik gebruik niet continu autoriteitsargument, waarbij als die autoriteiten falen, dit gewoonweg een drogreden is.
.
