Beeldende Kunst Fotografiethread
- Onderwerp starter Avondland
- Startdatum
Leuke foto.
Constructieve kritiek:
De beschrijving bevat 3 kleine spelfouten.
Wat eens slecht = Wat een slecht.
Instand happyness = Instant happiness.
Avondland
Well-known member
Heel fraai licht- en schaduwspel!
Klopt! Heel fraai zicht
Heel mooi licht spel, die stoel, dat radiatorke en matje maakt het allemaal af!
Avondland
Well-known member
Hoe bepaal je de locaties, trouwens?
Tuner111
Active member
Wel ik shoot voornamelijk bij de mensen thuis. zo is de shoot meer comfortabel en nog meer hun eigen
Als ik toch een locatie moet gaan zoeken ga ik meestal opzoek naar iets dat in hun style licht.
Bij me is een boudoir shoot een totaal beleving, die volledig persoonlijk gemaakt word
En @all
Merci !
ik doe mijn best !
heeft er nog iemand tips voor nachtfotografie?
locaties dan
deze zijn genomen in Brussel maar zal nog eens terug moeten
locaties dan
deze zijn genomen in Brussel maar zal nog eens terug moeten
En je bent thuisgeraakt met al uw cameragerief?heeft er nog iemand tips voor nachtfotografie?
locaties dan
deze zijn genomen in Brussel maar zal nog eens terug moeten
Ook lang geleden eens gedaan, 's nachts solo wat gebouwenfotografie in Brussel maar ben zeker 3 keer aangesproken geweest door heel raar volk. Enige stad waar ik me echt onveilig voelde om dat te doen.
alles zat nog in mijn rugzak. Met mijn statief kan ik wel wat "schade" aanrichten indien nodig. 
Maar heb me nog nooit onveilig gevoeld. Ik ga ook vaak zonsopgang fotograferen op mijn eentje. Dan is de kans dat je iemand tegenkomt veel kleiner natuurlijk.
Spector
Well-known member
Nog eentje van afgelopen weekend op een wettelijke trouw.
Ik neem nogal graag een loopje met het normale...ofzo
Ik neem nogal graag een loopje met het normale...ofzo
Avondland
Well-known member
Ik spreek begin juli af met het koppel dat mij heeft benaderd om hun huwelijksshoot te doen. Die willen dat doen in het bos dichtbij hun huis, dus we gaan ginder afspreken zodat ik al wat kan scouten en kan aanvoelen welke verwachtingen zij hebben. En maandag ga ik wat promomateriaal schieten voor mijn schermclub die momenteel aan Park Den Brandt oefent.
TsD
Active member
Ben zelf men tenen voorzichtig aan het dippen in de poel der fotografie. Over technische dingen vind je gelukkig heel veel naslagwerk (boeken, vrienden, Youtube,..) dus hier ga ik jullie niet mee lastig vallen... Maar toch enkele vragen die me nu al tijdje bezig houden.
Hoe maken jullie je foto's? Hebben jullie vaak al een idee wat je wil trekken (bv dat gebouw van die hoek, een foto v/d zee met lange shutter) of laten jullie je vaker inspireren door het moment? Ik merk vaak dat het bij mij een mix is en dat de foto's waar ik nadien het meest tevreden van ben degene zijn waarvan het idee pas ter plekke kwam.
Ben al verscheidene keren gaan wandelen in het stad hier omdat ik gewoon als oefening dingen wil trekken en dan zie ik ook wel wat ik op men pad kom, maar foto's van vreemden trekken voelt precies raar aan nog. Hebben jullie dat ook of denken jullie gewoon 'foert?' En doen jullie dat dan in het geniep of? Merk vaak op dat mensen direct kijken als ge met een camera rond uw nek loopt.
Ik wil nu vooral zoveel mogelijk progressie maken, desnoods met onbenullige foto's, deze zomer ga ik een week op reis en zou tegen dan wat meer technische basis willen hebben. Hoe oefenden jullie? Via challenges/cursussen of trokken jullie gewoon alles wat je tegenkwam?
Hoe maken jullie je foto's? Hebben jullie vaak al een idee wat je wil trekken (bv dat gebouw van die hoek, een foto v/d zee met lange shutter) of laten jullie je vaker inspireren door het moment? Ik merk vaak dat het bij mij een mix is en dat de foto's waar ik nadien het meest tevreden van ben degene zijn waarvan het idee pas ter plekke kwam.
Ben al verscheidene keren gaan wandelen in het stad hier omdat ik gewoon als oefening dingen wil trekken en dan zie ik ook wel wat ik op men pad kom, maar foto's van vreemden trekken voelt precies raar aan nog. Hebben jullie dat ook of denken jullie gewoon 'foert?' En doen jullie dat dan in het geniep of? Merk vaak op dat mensen direct kijken als ge met een camera rond uw nek loopt.
Ik wil nu vooral zoveel mogelijk progressie maken, desnoods met onbenullige foto's, deze zomer ga ik een week op reis en zou tegen dan wat meer technische basis willen hebben. Hoe oefenden jullie? Via challenges/cursussen of trokken jullie gewoon alles wat je tegenkwam?
jos deboomslang
Active member
Vreemde mensen op straat trekken doe ik maar heel zelden.
Onlangs toch eens gedaan toen ik in Brussel was en het me leuker leek om foto's te maken van de mensen die selfies nemen met manneke pis, dan manneke pis zelf.
nog wel een leuk resultaat uit gehaald:
vooral de onverwachte lensflare vond ik er tof aan, mijn 7artisans lens heeft vaak van die quirky kantjes, geen enkele zelf respecterende fotograaf zou die lens als hoofdlens gebruiken, maar ik ben er zot van (achteraf die mensen wel aangesproken en ze waren er ok mee)
ik loop trouwens bijna continue met mijn camera rond en zowat alles dat ik trek is spontaan, ik heb wel een zeer compacte body/lens combo waardoor ik niet zo de aandacht trek
Onlangs toch eens gedaan toen ik in Brussel was en het me leuker leek om foto's te maken van de mensen die selfies nemen met manneke pis, dan manneke pis zelf.
nog wel een leuk resultaat uit gehaald:
vooral de onverwachte lensflare vond ik er tof aan, mijn 7artisans lens heeft vaak van die quirky kantjes, geen enkele zelf respecterende fotograaf zou die lens als hoofdlens gebruiken, maar ik ben er zot van
(achteraf die mensen wel aangesproken en ze waren er ok mee)ik loop trouwens bijna continue met mijn camera rond en zowat alles dat ik trek is spontaan, ik heb wel een zeer compacte body/lens combo waardoor ik niet zo de aandacht trek
Spector
Well-known member
Ben zelf men tenen voorzichtig aan het dippen in de poel der fotografie. Over technische dingen vind je gelukkig heel veel naslagwerk (boeken, vrienden, Youtube,..) dus hier ga ik jullie niet mee lastig vallen... Maar toch enkele vragen die me nu al tijdje bezig houden.
Hoe maken jullie je foto's? Hebben jullie vaak al een idee wat je wil trekken (bv dat gebouw van die hoek, een foto v/d zee met lange shutter) of laten jullie je vaker inspireren door het moment? Ik merk vaak dat het bij mij een mix is en dat de foto's waar ik nadien het meest tevreden van ben degene zijn waarvan het idee pas ter plekke kwam.
Ben al verscheidene keren gaan wandelen in het stad hier omdat ik gewoon als oefening dingen wil trekken en dan zie ik ook wel wat ik op men pad kom, maar foto's van vreemden trekken voelt precies raar aan nog. Hebben jullie dat ook of denken jullie gewoon 'foert?' En doen jullie dat dan in het geniep of? Merk vaak op dat mensen direct kijken als ge met een camera rond uw nek loopt.
Ik wil nu vooral zoveel mogelijk progressie maken, desnoods met onbenullige foto's, deze zomer ga ik een week op reis en zou tegen dan wat meer technische basis willen hebben. Hoe oefenden jullie? Via challenges/cursussen of trokken jullie gewoon alles wat je tegenkwam?
Fotografie is inderdaad veel meer dan shutter, iso en aperture instellen. Veeel meer.
Iedereen kan dat op een gegeven moment. Maar ik denk dat de meeste fotograferen op een bepaald niveau niet echt technische fotografen zijn.
Het idee, de emotie is belangrijker dan welke instelling dan ook.
Die laatste twee leer je maar door te doen. Door véél foto's te maken. Te bewerken, te verwerken en opnieuw te starten.
Een quote die ik altijd meedraag is: "van goeie foto's leer je niets".
Ik ben zelden echt tevreden over mijn beelden, maar dat zorgt ervoor dat je altijd gedreven blijft.
Veel hangt natuurlijk ook af van welk type fotografie je graag doet of wil doen.
1) fotografie die je in de hand hebt. Stel je doet straatfotografie en je ziet een toffe schaduw onder een brug. Dan weet je al in naverwerking dat het constract met groot zijn (1). Ook wil je liefst dat er een persoon inloopt, nét in het nieuw schaduw gedeelte (2). Dan weet je automatisch dat je u kan opstellen en is het wachten geblazen.
2) je het fotografie die je niet in de hand hebt. Ik persoonlijk ben eerder aan reportage/documentaire fotografie.
Je het dus niets in de hand. Geen licht, geen schaduw, geen positie, ... Dan kan je met een idee vertrekken, maar weet je al op voorhand dat het zal knutselen worden om dat beeld te maken (1). Of je stelt je op dat je emotie vangt (zie post van mij hierboven). Beeld is verre van perfect, alhoewel ik dat nu net leuk vind...er gebeurt veel in dat beeld, maar het schept de sfeer. Je weet meteen wat er gebeurd (2). Dan weet je dat je niet gaat thuiskomen met pareltjes qua lijnenspel, kadrages, ... maar weet je wel dat de kans groot is dat de bruid achteraf een traantje zal wegpinken bij het zien van de foto's. (mijn missie).
3) Steel met je ogen. Sowieso zijn er fotografen die je leuk vind. Kan zijn omwille van de stijl van fotografie, kan zijn omwille van de naverwerking, ... Vraag jezelf als waarom. Waarom spreek dat beeld, dat type u net aan. Analyseer dat eventjes en dat zal al veel vragen beantwoorden.
Dat zal jezelf ook wat meer in de richting duwen waar je zelf naartoe wil. En vooral vertrouwen geven.
Kortom, shooten shooten shooten!
SlashDotDash
Well-known member
Vandaag zat er een verdwaalde postduif in de tuin, leende zich wel tot een leuke snapshot.
Hier in ware grootte - dit is met de 50mm f/1 op f/1, waarvan sommige reviewers zeiden dat ie "niet scherp is" wijd open..
Avondland
Well-known member
Fotografie is ook je tijd nemen. Bij mij ontbreekt dat wel nu ik een dochter van bijna 9 maanden in huis heb. Haast al mijn vrije tijd wordt opgeslorpt (mijn vrouw staat in het onderwijs en heeft 's avonds en in de weekends best nog veel werk) en als ik met de camera op wandel ga is dat vaak met vrouw en kind en die hebben niet altijd veel geduld wanneer ik iets wil uitproberen. Heel veel van mijn foto's zijn eerder snapshots, waarbij het principe first time right belangrijk is. Op zich is dat wel een goede oefening, maar soms wil ik eens van lens wisselen of aan de slag gaan met filters en een statief. Dat is niet evident, zeker niet wanneer blijkt dat zowel moeder als dochter cranky worden als ze honger beginnen krijgen. Soms gebeurt het dat ik na het afzetten van mijn dochter aan de crèche een beetje tijd heb om in de buurt snel te gaan wandelen, maar dat is zelden meer dan een half uur.
Ik zie binnenkort wel wat meer mogelijkheden om eens alleen foto's te gaan trekken. Het wordt langer licht, dus als onze dochter slaapt kan ik wel eens mijn fiets of de auto nemen en op een bepaalde plaats foto's trekken. Ik kijk ook wel uit naar een dag verlof nemen, de dochter bij de (schoon)ouders dumpen en een hele dag foto's gaan trekken in 't Stad (Antwerpen voor de leken). Vorig jaar gedaan met mijn verjaardag net voor de lockdown en dat was heerlijk: hier en daar wat kiekjes nemen, pintje pakken en dan terug op pad. Nu ik in Mol woon "op den boerenbuiten" heb ik wel prachtige natuur binnen handbereik, maar die cityscapes en urban shizzle vind ik ook heel boeiend om vast te leggen. En dan zwijg ik nog maar over de prachtige barokarchitectuur van de Carolus Borromeuskerk in Antwerpen.
Onderbelicht fotograferen wanneer je 's middags met dit weer foto's wil trekken is ook een goeie tip. Je krijgt meer details uit schaduw dan uit fel licht en als je camera een sterk hoogdynamisch bereik heeft (zoals mijn geliefde A7III) valt de ruis heel goed mee.
Soms gebeurt het dat ik na het afzetten van mijn dochter aan de crèche een beetje tijd heb om in de buurt snel te gaan wandelen, maar dat is zelden meer dan een half uur. Ik zie binnenkort wel wat meer mogelijkheden om eens alleen foto's te gaan trekken. Het wordt langer licht, dus als onze dochter slaapt kan ik wel eens mijn fiets of de auto nemen en op een bepaalde plaats foto's trekken. Ik kijk ook wel uit naar een dag verlof nemen, de dochter bij de (schoon)ouders dumpen en een hele dag foto's gaan trekken in 't Stad (Antwerpen voor de leken). Vorig jaar gedaan met mijn verjaardag net voor de lockdown en dat was heerlijk: hier en daar wat kiekjes nemen, pintje pakken en dan terug op pad. Nu ik in Mol woon "op den boerenbuiten" heb ik wel prachtige natuur binnen handbereik, maar die cityscapes en urban shizzle vind ik ook heel boeiend om vast te leggen. En dan zwijg ik nog maar over de prachtige barokarchitectuur van de Carolus Borromeuskerk in Antwerpen.
Onderbelicht fotograferen wanneer je 's middags met dit weer foto's wil trekken is ook een goeie tip. Je krijgt meer details uit schaduw dan uit fel licht en als je camera een sterk hoogdynamisch bereik heeft (zoals mijn geliefde A7III) valt de ruis heel goed mee.
SlashDotDash
Well-known member
Het is al eerder aangehaald maar veel foto's bekijken en voor jezelf formuleren wat je mooi vindt en wil bereiken. Het is redelijk evident dat je in het begin veel probeert en kopieert, om uit te vissen wat je leuk en goed vindt.
Wat ik het leukste vind aan deze hobby is dat het weinig uitmaakt als je ambities en doelen op termijn veranderen, worst case scenario verkoop je af en toe wat materiaal, maar de basics heb je voor het leven bij wijze van spreken. Voor mij is fotografie eerder een "add-on" voor de vele andere passies in het leven. Genieten van de natuur, insecten en andere dieren bestuderen. Rondwandelen in bekende en onbekende gebieden. Simpelweg de kleine esthetische gelukjes die je toevallig tegenkomt waarnemen én vastleggen. Mooie familiemomenten vereeuwigen.
Weten dat je de kennis en het materiaal hebt om bepaalde momenten in het leven op een mooie manier vast te leggen, dat is plezant. Met als uitdaging om niet té ver te gaan in het technische, dit te balanceren met de poëtische en spontane aspecten van een beeld, die vaak nog belangrijker zijn. En ondertussen zelf het plezier er in houden, alles even aan de kant leggen als het een sleur dreigt te worden.
Als je die balans tussen ambacht en emotie voor jezelf (!!) kan vinden, dan is het één van de mooiste hobby's die er zijn wat mij betreft
Ik had me voorgenomen de fauna en flora in eigen tuin meer vast te leggen dit jaar. Nu de bloei op gang komt is het extra plezant geworden.
Wat ik het leukste vind aan deze hobby is dat het weinig uitmaakt als je ambities en doelen op termijn veranderen, worst case scenario verkoop je af en toe wat materiaal, maar de basics heb je voor het leven bij wijze van spreken. Voor mij is fotografie eerder een "add-on" voor de vele andere passies in het leven. Genieten van de natuur, insecten en andere dieren bestuderen. Rondwandelen in bekende en onbekende gebieden. Simpelweg de kleine esthetische gelukjes die je toevallig tegenkomt waarnemen én vastleggen. Mooie familiemomenten vereeuwigen.
Weten dat je de kennis en het materiaal hebt om bepaalde momenten in het leven op een mooie manier vast te leggen, dat is plezant. Met als uitdaging om niet té ver te gaan in het technische, dit te balanceren met de poëtische en spontane aspecten van een beeld, die vaak nog belangrijker zijn. En ondertussen zelf het plezier er in houden, alles even aan de kant leggen als het een sleur dreigt te worden.
Als je die balans tussen ambacht en emotie voor jezelf (!!) kan vinden, dan is het één van de mooiste hobby's die er zijn wat mij betreft
Ik had me voorgenomen de fauna en flora in eigen tuin meer vast te leggen dit jaar. Nu de bloei op gang komt is het extra plezant geworden.
