Filmreview: The First Slam Dunk

In de wereld van manga is Takehiko Inoue een gerespecteerde naam en is hij vooral bekend van de basketbalserie Slam Dunk, die liep van 1990 tot 1996. Het succes van Slam Dunk kreeg een nieuwe dimensie toen het de sprong maakte naar anime en een ware basketbalgekte teweegbracht in Japan. Het was voor de fans een grote verrassing toen in 2021 – 25 jaar na de anime en manga – werd aangekondigd dat Takehiko Inoue zich had verbonden aan een filmadaptatie van Slam Dunk, waarbij hijzelf de regie op zich nam. Voor de auteur was dit een moedige stap om ervoor te zorgen dat de film zijn creatieve visie ten volle zou weerspiegelen en is het tevens zijn debuut als regisseur.

In een vroegere carrière had ik een winkel in verzamelfiguren, waar ik onder andere actiefiguren van Slam Dunk verkocht. Hoewel ik de manga zelf niet kende, had ik er via klanten al veel over gehoord. Dit wekte mijn interesse om te ontdekken of de film makkelijk te volgen zou zijn zonder voorkennis.

thefirstslamdunk-00.jpg

De duistere kant van onverwerkt verdriet​

Ryota Miyagi groeit op met een passie voor basketbal, voornamelijk omdat hij altijd de wedstrijden van zijn oudere broer Sota bijwoonde, een veelbelovende ster in het studentenbasketbal. Van Sota leerde Ryota alle fijne kneepjes van het spel. Op een noodlottige dag – net nadat Sota had beloofd om met Ryota te basketballen – vertrekt Sota om te gaan vissen met vrienden en keert niet meer terug. Ondanks het verlies van zijn broer zet Ryota door met basketballen. Dit zorgt voor wrijving met zijn moeder, die bij het zien van Ryota's wedstrijden steeds weer herinnerd wordt aan haar oudste zoon. Ryota draagt bovendien het rugnummer 7, hetzelfde nummer dat zijn oudere broer had gedragen.

Ryota draagt hetzelfde rugnummer als zijn verdwenen broer.


Wanneer Ryota's moeder besluit om Sota's spullen in te pakken, probeert Ryota haar tegen te houden. Dit leidt tot een intense ruzie die onthult dat beiden nog steeds worstelen met het verwerken van hun verdriet. Uiteindelijk verhuizen ze naar Kanagawa, waar Ryota zich aansluit bij de basketbalclub en tracht om te gaan met het nieuwe leven en de uitdagingen die op zijn pad komen.

thefirstslamdunk.jpg

Artistiek meesterwerk​

Inoue Takehiko wilde de magie van de manga tot leven brengen en koos ervoor om grotendeels onverzadigde kleuren te gebruiken, waardoor deze film een geheel eigen stijl kreeg. Deze stijl beviel mij zeer en voegde een extra dimensie van artistieke pracht toe aan het verhaal. The First Slam Dunk werd ook een mix van 3D-computergraphics voor de basketbalscènes en handgetekende 2D-animatie voor de scènes uit het dagelijks leven. Bovendien werd de expertise van professionele basketballers ingeschakeld om de realistische weergave van het spel te garanderen, waardoor de bewegingen van de personages in hun basketbalspelscènes authentiek aanvoelen. Hierdoor krijg je het gevoel dat je naar een intensieve basketbalwedstrijd kijkt. De hele film is doordrenkt met oog voor detail en technisch vakmanschap, waardoor het een waar meesterwerk is geworden.

The First Slam Dunk had de uitdagende taak om zowel bestaande fans te bekoren als nieuwe aan te trekken. Terwijl de essentie van de originele manga behouden bleef, maakte Inoue Takehiko de keuze om de focus te leggen op Ryota Miyagi als het centrale personage. Dit resulteerde in een nieuw verhaal, maar voor nieuwe kijkers ontbreekt het aan het overkoepelende achtergrondverhaal. Bestaande personages krijgen geen introductie en evenmin wordt de relatie tussen hen uitgelegd. Dit leidt tot momenten van verwarring – vooral in sommige competitieve interacties tussen de spelers – die voor mij als nieuwkomer niet altijd goed te begrijpen waren.

Conclusie

Het verhaal van The First Slam Dunk gaat verder dan twee uur actie op het basketbalveld, die trouwens op indrukwekkende wijze wordt neergezet. Het hart van de film wordt gevormd door de spelers, hun persoonlijke moeilijkheden, verdriet en groei. Deze elementen zorgen ervoor dat dit niet enkel een film voor de sportliefhebber is. Met onberispelijke animatie die de spanning van de wedstrijden voelbaar maakt, een meeslepende soundtrack en geluidseffecten die de emoties versterken, is dit een film die indruk op mij heeft gemaakt en is het een absolute aanrader voor iedereen.

Pro

  • Indrukwekkende animatie
  • Balans sport en verhaal

Con

  • Achtergrondinformatie voor nieuwe kijkers ontbreekt
8.5

Over deze film

Beschikbaar vanaf

26 juli 2023

Genre

  1. Animatie

Speelduur

124 minuten

Regie

Takehiko Inoue

Cast

Yoshiaki Hasegawa, Abby Espiritu, Luis Bermudez, Paul Castro Jr. ...

Uitgever

Periscoop Film
 
Redactie
Hoe zit het eigenlijk met de status van Vagabond? Ik dacht dat die echt gewoon "gestopt" was.
Doet me er ook weer aan denken hoe het met Togashi zou zijn :S
Volgens mij is er geen verder nieuws over Vagabond, gepauzeerd voor onbepaalde tijd (dacht ik). Togashi, ook geen idee van :confused2:
 
Hoe zit het eigenlijk met de status van Vagabond? Ik dacht dat die echt gewoon "gestopt" was.
Doet me er ook weer aan denken hoe het met Togashi zou zijn :S
Volgens mij is er geen verder nieuws over Vagabond, gepauzeerd voor onbepaalde tijd (dacht ik). Togashi, ook geen idee van :confused2:
Die gaat verder doen met hxh, is rond de tijd dat berserk ook bevestigd werd terug zou komen.
 
Inoue is nu vooral bezig met zijn manga Real, over en rond rolstoel basket. Voor mij zijn beste manga, nog meer als slam dunk EN vagabond denk ik!
 
Terug
Bovenaan