De film Augure van de Belgisch-Congolese filmmaker Baloji werd bekroond met de New Voice Prize in de categorie Un Certain Regard tijdens het Cannes Film Festival van dit jaar. In België wordt de film verdeeld door Imagine Film Distribution en ik was verheugd om deze te zien tijdens het filmfestival in Gent. Niet onbelangrijk is dat Augure ook de eer heeft België te vertegenwoordigen op de Oscars van 2024.
Baloji is een kunstenaar met diverse talenten, variërend van muziek en films tot schrijven en beeldende kunst. Zijn naam, Baloji, draagt een verwijzing naar occulte en duistere krachten, wat een stempel heeft gedrukt op zijn werk en zijn artistieke visie heeft geleid in de richting van magisch realisme.
Eenmaal in Congo aangekomen, wordt Koffi niet bepaald hartelijk verwelkomd. Na een ongelukkig incident worden de culturele verschillen pijnlijk zichtbaar, wat leidt tot een ingrijpende ervaring voor Koffi. Hij wordt geconfronteerd met de diepgewortelde overtuigingen van zijn familie en min of meer gedwongen tot een duiveluitdrijving. Tshala, het enige familielid dat hen vriendelijk ontvangt, vertelt Alice over het bijgeloof van haar familie en het ongeluk dat hen keer op keer heeft getroffen. Terwijl dit alles zich ontvouwt, zoekt Koffi wanhopig naar manieren om in de ogen van zijn familie, vooral zijn ouders, beter over te komen.
De complexe verhaalstructuur van Augure, samen met de overvloed aan symboliek en kleuren, draagt bij aan het unieke karakter van deze film. Toch bleek het een uitdaging om alle personages naadloos te introduceren, waardoor een nieuw personage kortstondig de aandacht kreeg, maar het verhaal snel terugkeerde naar Koffi. Dit veroorzaakte verwarring, waardoor het lastig werd de rode draad vast te houden en de reden voor het subplot niet altijd helemaal duidelijk was.
Ondanks enkele kleine tekortkomingen toont Baloji een buitengewone vaardigheid in het scheppen van symboliek. Door deze beeldspraak, gecombineerd met absurde situaties, wordt uiteindelijk de essentie van veel kwesties onthuld. Gezien de verregaande abstractie is het geen overbodige luxe om deze film meerdere keren te bekijken, zodat je alle lagen volledig kan doorgronden en begrijpen.
Baloji is een kunstenaar met diverse talenten, variërend van muziek en films tot schrijven en beeldende kunst. Zijn naam, Baloji, draagt een verwijzing naar occulte en duistere krachten, wat een stempel heeft gedrukt op zijn werk en zijn artistieke visie heeft geleid in de richting van magisch realisme.
Familie en bijgeloof
Koffi, een jonge Congolees, keert na vijftien jaar samen met zijn Belgische vrouw Alice terug naar zijn geboortestad Kinshasa. Ze zijn niet alleen daar om de bruidsschat aan zijn vader te betalen, maar ook omdat Alice in verwachting is van een tweeling en ze haar schoonfamilie wil ontmoeten. De keuze om destijds zijn familie te verlaten voor een nieuw leven in België, heeft Koffi tot een buitenstaander gemaakt. Bovendien associëren zijn familieleden de wijnvlek op zijn wang, die hij sinds zijn geboorte heeft, met demonisch kwaad.Na een ongelukkig incident wordt Koffi tot een duiveluitdrijving gedwongen.
Eenmaal in Congo aangekomen, wordt Koffi niet bepaald hartelijk verwelkomd. Na een ongelukkig incident worden de culturele verschillen pijnlijk zichtbaar, wat leidt tot een ingrijpende ervaring voor Koffi. Hij wordt geconfronteerd met de diepgewortelde overtuigingen van zijn familie en min of meer gedwongen tot een duiveluitdrijving. Tshala, het enige familielid dat hen vriendelijk ontvangt, vertelt Alice over het bijgeloof van haar familie en het ongeluk dat hen keer op keer heeft getroffen. Terwijl dit alles zich ontvouwt, zoekt Koffi wanhopig naar manieren om in de ogen van zijn familie, vooral zijn ouders, beter over te komen.
Boze geesten zijn overal aanwezig
Het verhaal draait niet alleen om Koffi; er zijn vier belangrijke personages: Koffi, Tshala, Mujila en Paco, die allemaal worden bestempeld als tovenaars met unieke gevolgen voor elk van hen. Tshala, de zus van Koffi, draagt meer last van het label dan een man en voor een oudere vrouw zoals Koffi's moeder Mujila is het zelfs nog erger. Paco is de enige in het verhaal die geen directe familieband met Koffi heeft. Hoewel nog maar een tiener, staat hij er alleen voor. In situaties waar ouders financiële problemen hebben, wordt dit gezien als de schuld van hun jongste kinderen, die naar verluidt de familie hebben vervloekt. Paco maakt deel uit van een bende die opvalt door het dragen van roze tutu’s.De complexe verhaalstructuur van Augure, samen met de overvloed aan symboliek en kleuren, draagt bij aan het unieke karakter van deze film. Toch bleek het een uitdaging om alle personages naadloos te introduceren, waardoor een nieuw personage kortstondig de aandacht kreeg, maar het verhaal snel terugkeerde naar Koffi. Dit veroorzaakte verwarring, waardoor het lastig werd de rode draad vast te houden en de reden voor het subplot niet altijd helemaal duidelijk was.
Ondanks enkele kleine tekortkomingen toont Baloji een buitengewone vaardigheid in het scheppen van symboliek. Door deze beeldspraak, gecombineerd met absurde situaties, wordt uiteindelijk de essentie van veel kwesties onthuld. Gezien de verregaande abstractie is het geen overbodige luxe om deze film meerdere keren te bekijken, zodat je alle lagen volledig kan doorgronden en begrijpen.
Conclusie
Regisseur Baloji beheerst het gebruik van symboliek meesterlijk, waardoor de film boeiend en uitdagend wordt. Desondanks blijft Augure vaak enigszins abstract, zowel in stijl als verhaallijn, wat het soms moeilijk maakt om de personages volledig te begrijpen of te doorgronden wat ze doormaken. Niettemin is Augure een uitzonderlijk verhaal en een vernieuwende film die absoluut de moeite waard is om te bekijken.
Pro
- Boeiende personages
- Aandacht voor details en symboliek
- Innovatief
Con
- Complexe verhaalstructuur
7
Over deze film
Beschikbaar vanaf
15 november 2023
Genre
- Drama
Speelduur
90 minuten
Regie
Baloji
Cast
Marc Zinga, Lucie Debay, Marcel Otete Kabeya ...
Uitgever
Imagine Film Distribution
