Op 17 maart 2023 wordt Noise op de wereld losgelaten en kunnen fans van Belgische cinema daarvoor terecht op Netflix. Deze film is een nieuw Belgisch-Nederlands project en de productie wordt verzorgd door Caviar. Meer nog, het project van scenario tot montage was in handen van Caviar zelf, en werd door Netflix met open armen ontvangen als eerste Netflix Original van de Benelux. Het is uiteraard altijd fijn om Vlaamse content op een internationaal platform te zien verschijnen.
In deze gloednieuwe psychologische thriller van Steffen Geypens, die eerder al kortfilms regisseerde, volgen we het verhaal van Matt (Ward Kerremans) en zijn gezin. Hij heeft een supersympathieke vriendin Liv (Sallie Harmsen) en samen hebben ze een zoontje die Julius heet. Het gezin besluit te verhuizen naar het vroegere ouderlijk huis van Matt, waarna het van kwaad naar erger gaat.
Terug naar het verleden
Mike is influencer en heeft dankzij zijn 196 000 volgers al redelijk wat sponsoring, zo blijkt de babykamer ook helemaal gratis te zijn geweest. Aangezien hij aast op likes en zijn leven quasi gebaseerd is op wat zijn volgers willen, livestreamt hij vaak alles, zelfs nu er een pasgeborene in zijn leven is. Uiteindelijk ook ten koste van zijn relatie. Daarbovenop krijgt hij af en toe bezoek van zijn dementerende vader Pol (Johan Leysen), die soms uit het naburige woonzorgcentrum ontsnapt. Maar waarom kan zijn vader dat huis maar niet loslaten? En wat komt hij daar steeds zoeken?
Ondertussen probeert Liv, die een cateringbedrijf heeft, kennis te maken met de buurt. Ze merkt dat de mensen van het dorp op een vreemde manier reageren en hun ongezouten herinnering aan Pol uiten. Hij was CEO van een chemisch bedrijf, maar veel wordt er over de geschiedenis hiervan niet gesproken. Wanneer Matt beslist op onderzoek te gaan en de waarheid naar boven te halen, ontdekt hij mysterieuze geheimen. Hij wil zijn vader op een bepaalde manier helpen door na te gaan wat er zich allemaal écht heeft afgespeeld op de fabriekssite. Hij trekt met de broer van Liv, Timme (Jesse Mensah), naar het verlaten bedrijfspand en hoopt nuttige informatie te vinden. Uiteraard deelt hij zijn bevindingen via een livestream en lijkt hij stilaan de controle over zichzelf te verliezen. Ook zijn zoontje Julius moet eraan geloven, de babyfoon wordt meermaals uitgeschakeld.
Overgevoelig
Naarmate de film vordert, zien we een Matt die begint te worstelen met het vaderschap. Julius is een redelijke huilbaby en houdt zijn ouders vaak wakker ‘s nachts. De vele slapeloze nachten bezorgen vooral Matt een lastig leven. Daarbij geraakt hij steeds meer verwikkeld in zijn onderzoek naar het bedrijfsongeval in zijn vaders bedrijf. Dit alles heeft na een bepaalde tijd een zware impact op Matts mentale gezondheid. Liv probeert hem duidelijk te maken dat hij hulp nodig heeft, maar hij weigert in te zien dat hij zichzelf niet meer is en erg afziet van alle geheimen uit het verleden die zijn familie blijven achtervolgen. Matt wordt tijdens zijn slaap vaak wakker door verschillende geluiden, niet alleen van zijn huilende baby maar ook andere duistere klanken. Hij gaat op zoek naar de boodschap hierachter ondanks dat hij geen enkel geluid meer aankan. Hij is oververmoeid, overprikkeld en geraakt steeds meer in de knoop met zichzelf. De vraag is: hoelang kan hij al die spanning en mysterie nog aan?
Het idee achter Noise is duidelijk. Vanaf het begin van de film voelen we dat het over vrij donkere thema’s zal gaan, ook de muziek komt zwaar en confronterend over. Het feit dat Matt niet veel lawaai meer aankan, wordt van begin tot eind opgebouwd. In het begin wordt dit soms subtiel getoond, door de manier van monteren. Het geluid van een broodrooster, het roeren met een lepel in een tas koffie, of de close-up van een babyfoon. Je ziet dat er veel aandacht is gegaan naar het juist in beeld brengen van details. En dit zorgt ervoor dat de betekenis van de titel duidelijk wordt. Ook het verhaal ontwikkelt zich op een normaal tempo, niet te snel maar ook niet te traag. De nood naar een spectaculaire ontknoping is dan ook groot. Maar helaas was ik een klein beetje teleurgesteld. Ik bleef wat op mijn honger zitten doordat er eigenlijk nóg meer kon verteld worden over bepaalde aspecten. Zo kon het einde naar mijn mening nog wat langer duren, waardoor er meer tijd zou geweest zijn om een duidelijkere ontknoping te hebben. Maar de acteerprestaties van Ward Kerremans, Johan Leysen en Sallie Harmsen maakten deze kleine ontgoocheling toch wat goed. Het kwam geloofwaardig over en de emotionele kant van het verhaal zat helemaal juist.
In deze gloednieuwe psychologische thriller van Steffen Geypens, die eerder al kortfilms regisseerde, volgen we het verhaal van Matt (Ward Kerremans) en zijn gezin. Hij heeft een supersympathieke vriendin Liv (Sallie Harmsen) en samen hebben ze een zoontje die Julius heet. Het gezin besluit te verhuizen naar het vroegere ouderlijk huis van Matt, waarna het van kwaad naar erger gaat.
Terug naar het verleden
Mike is influencer en heeft dankzij zijn 196 000 volgers al redelijk wat sponsoring, zo blijkt de babykamer ook helemaal gratis te zijn geweest. Aangezien hij aast op likes en zijn leven quasi gebaseerd is op wat zijn volgers willen, livestreamt hij vaak alles, zelfs nu er een pasgeborene in zijn leven is. Uiteindelijk ook ten koste van zijn relatie. Daarbovenop krijgt hij af en toe bezoek van zijn dementerende vader Pol (Johan Leysen), die soms uit het naburige woonzorgcentrum ontsnapt. Maar waarom kan zijn vader dat huis maar niet loslaten? En wat komt hij daar steeds zoeken?
Veel aandacht is gegaan naar het juist in beeld brengen van details.
Ondertussen probeert Liv, die een cateringbedrijf heeft, kennis te maken met de buurt. Ze merkt dat de mensen van het dorp op een vreemde manier reageren en hun ongezouten herinnering aan Pol uiten. Hij was CEO van een chemisch bedrijf, maar veel wordt er over de geschiedenis hiervan niet gesproken. Wanneer Matt beslist op onderzoek te gaan en de waarheid naar boven te halen, ontdekt hij mysterieuze geheimen. Hij wil zijn vader op een bepaalde manier helpen door na te gaan wat er zich allemaal écht heeft afgespeeld op de fabriekssite. Hij trekt met de broer van Liv, Timme (Jesse Mensah), naar het verlaten bedrijfspand en hoopt nuttige informatie te vinden. Uiteraard deelt hij zijn bevindingen via een livestream en lijkt hij stilaan de controle over zichzelf te verliezen. Ook zijn zoontje Julius moet eraan geloven, de babyfoon wordt meermaals uitgeschakeld.
Overgevoelig
Naarmate de film vordert, zien we een Matt die begint te worstelen met het vaderschap. Julius is een redelijke huilbaby en houdt zijn ouders vaak wakker ‘s nachts. De vele slapeloze nachten bezorgen vooral Matt een lastig leven. Daarbij geraakt hij steeds meer verwikkeld in zijn onderzoek naar het bedrijfsongeval in zijn vaders bedrijf. Dit alles heeft na een bepaalde tijd een zware impact op Matts mentale gezondheid. Liv probeert hem duidelijk te maken dat hij hulp nodig heeft, maar hij weigert in te zien dat hij zichzelf niet meer is en erg afziet van alle geheimen uit het verleden die zijn familie blijven achtervolgen. Matt wordt tijdens zijn slaap vaak wakker door verschillende geluiden, niet alleen van zijn huilende baby maar ook andere duistere klanken. Hij gaat op zoek naar de boodschap hierachter ondanks dat hij geen enkel geluid meer aankan. Hij is oververmoeid, overprikkeld en geraakt steeds meer in de knoop met zichzelf. De vraag is: hoelang kan hij al die spanning en mysterie nog aan?
Het idee achter Noise is duidelijk. Vanaf het begin van de film voelen we dat het over vrij donkere thema’s zal gaan, ook de muziek komt zwaar en confronterend over. Het feit dat Matt niet veel lawaai meer aankan, wordt van begin tot eind opgebouwd. In het begin wordt dit soms subtiel getoond, door de manier van monteren. Het geluid van een broodrooster, het roeren met een lepel in een tas koffie, of de close-up van een babyfoon. Je ziet dat er veel aandacht is gegaan naar het juist in beeld brengen van details. En dit zorgt ervoor dat de betekenis van de titel duidelijk wordt. Ook het verhaal ontwikkelt zich op een normaal tempo, niet te snel maar ook niet te traag. De nood naar een spectaculaire ontknoping is dan ook groot. Maar helaas was ik een klein beetje teleurgesteld. Ik bleef wat op mijn honger zitten doordat er eigenlijk nóg meer kon verteld worden over bepaalde aspecten. Zo kon het einde naar mijn mening nog wat langer duren, waardoor er meer tijd zou geweest zijn om een duidelijkere ontknoping te hebben. Maar de acteerprestaties van Ward Kerremans, Johan Leysen en Sallie Harmsen maakten deze kleine ontgoocheling toch wat goed. Het kwam geloofwaardig over en de emotionele kant van het verhaal zat helemaal juist.
Conclusie
Het idee achter Noise is origineel, en het verhaal wordt op een duidelijke manier verteld met de nodige flashbacks en aangrijpende dialogen. Ook het feit dat er goed wordt ingespeeld aan de hand van de montage, geeft de film de nodige credits. Vanaf de eerste minuut belandt men in een wereld vol spanning en mysterie waarna het verhaal langzaamaan wordt opgebouwd en zo ook de toon van de geladenheid meteen gezet wordt. Noise had net dat tikkeltje meer kunnen inzetten op de ontknoping en het 'oplossen' van de grote vragen, maar helaas miste hier iets voor mij. Al bij al vond ik het een aangename film om naar te kijken mede dankzij de goede soundtrack, montage en acteerprestaties van de cast.
Pro
- Goede muziek
- Acteerprestaties kwamen geloofwaardig over
- Concept is origineel
- Aangrijpend thema
Con
- Uitwerking van het einde kon beter
6.5
Over deze film
Beschikbaar vanaf
17 maart 2023
Genre
- Drama
- Thriller
Speelduur
90 minuten
Regie
Steffen Geypens
Cast
Ward Kerremans, Johan Leysen, Sallie Harmsen, Jennifer Heylen ...
Uitgever
Netflix
