Filmreview: Infinity Pool

Ik heb onlangs een nieuw concept leren kennen, namelijk de nepo babies. Kinderen van beroemde ouders die in de creatieve voetsporen van hun vader of moeder treden. Een vaak gehoorde kritiek is dat zij meer kansen zouden krijgen dan mensen van minder gegoede afkomst, net omdat zij "kind zijn van". Brandon Cronenberg, je kan al raden wiens zoon hij is, valt uiteraard ook onder deze categorie. Maar gelukkig toonde Cronenberg junior dat hijzelf voldoende talent in huis heeft en hij wist al driemaal een fascinerende film af te leveren.

Na twee kortfilms, ging Brandon Cronenbergs carrière viraal met Antiviral, een body horror-film die voor mij ook de ontdekking van de acteur Caleb Landry Jones met zich meebracht. Acht jaar later was hij terug met de bezwerende sciencefictionfilm Possessor en lang hebben we niet moeten wachten op zijn derde film, want dit jaar kunnen we zijn nieuwste wapenfeit Infinity Pool ontdekken. Een bioscooprelease voor de film zit er helaas niet in. Wie de film op het grote scherm wilde zien, moest bijgevolg afzakken naar het Brussels International Fantastic Film Festival. Heel onverwacht was dit niet, want zijn twee vorige films werden ook op het festival getoond.

INFINITY-POOL_STILLS_BIFFF2023-1.jpg

Onvergetelijke vakantie​

In Infinity Pool volgen we het welgestelde koppel James en Em Foster, gespeeld door Alexander Skarsgård en Cleopatra Coleman. Zij zijn op vakantie in een luxeresort op het door corruptie en criminaliteit geteisterde en diep gelovige eiland Li Tolqa, een fictieve setting die dienst doet als substituut voor elk derdewereldland dat voor een groot deel afhankelijk is van toerisme. De gasten mogen het resort bijgevolg onder geen beding verlaten. Maar wanneer James de bevallige Gabi (Mia Goth) leert kennen, laat het koppel zich verleiden om zich buiten de grenzen van het resort te begeven. Hierdoor verandert hun vakantie in een ware nachtmerrie nadat ze in een ongeluk terechtkomen en worden opgepakt door de lokale politie.

Deze nachtmerrie die volgt deed mij in grote mate denken aan Crash van papa Cronenberg, vooral omdat James na deze gebeurtenis in contact komt met een groep mensen die eenzelfde ervaring als hem hebben ondergaan en een soort fetisj ontwikkelen waarbij ze grenzen aftasten en hun ontdekking naar hun eigen hand proberen te zetten. Wat deze ervaring is, ga ik uiteraard niet verklappen en ontdek je best zelf. Maar zoals je kan verwachten bij een film van Cronenberg, of het nu gaat om de zoon of de vader, gaat het er bij momenten heftig aan toe en krijgen we de nodige verontrustende scènes voorgeschoteld.

Infinity Pool is de koortsdroomversie vol met seks en geweld van het concept "rijkeluisvakantie loopt verkeerd af".


Wie het internet heeft afgeschuimd naar info over de film, zal de vergelijking met de serie The White Lotus of de film Triangle of Sadness waarschijnlijk wel gezien hebben. Maar hiertegenover is Infinity Pool de koortsdroomversie vol met seks en geweld van het concept "rijkeluisvakantie loopt verkeerd af". Cronenberg is vooral niet mild in zijn kritiek naar de manier waarop de rijken de minder gegoede mensen gebruiken om hun eigen perversiteiten te botvieren. Toch heb ik het gevoel dat net zoals bij Antiviral en Possessor het een "net niet"-verhaal is. Cronenberg graaft net niet diep genoeg en gaat net niet ver genoeg in het verkennen van de vaak filosofische en maatschappijkritische thema's die worden aangereikt in de film.

INFINITY-POOL_Stills_BIFFF2023-3.jpg

Verontrustende ervaring​

Toch is het zeker de moeite om in deze film te duiken, zeker als je fan bent van alternatieve cinema zoals die van Nicolas Winding Refn, Gaspar Noé, Panos Cosmatos en uiteraard papa Cronenberg. Het body horror-aandeel werd hier wat teruggeschroefd in het voordeel van meer psychologische horror, maar de film bevat nog voldoende momenten waar bepaalde lichaamssappen rijkelijk vloeien. Daarnaast zijn er enkele hallucinerende scènes, die hoewel ze weinig nieuws onder de zon brengen, voor een visuele mokerslag zorgen. Over de hele lijn is Infinity Pool trouwens een visueel sterke film en samen met de dreunende soundtrack van Tim Hecker, neemt Cronenberg ons mee op een wilde en bevreemdende rit die je even lusteloos zal laten als James op het einde van de film.

Ook een vermelding waard, zijn de acteerprestaties van de cast en dan voornamelijk van Alexander Skarsgård en Mia Goth. Skarsgård toont een opmerkelijke en energieke toewijding voor zijn rol en het is fascinerend om te zien hoe zijn personage evolueert doorheen de film, ook al is deze evolutie weinig verrassend. Mia Goth is dan weer een schermprésence om U tegen te zeggen. De actrice is met rollen in films zoals A Cure for Welness, Suspiria en X/Pearl aan het uitgroeien tot een modern horroricoon en ook hier speelt ze de pannen van het dak. Het is opvallend hoe fantastisch zij haar transformatie van verleidelijke en mysterieuze dame tot het meest verwerpelijke personage in de film heeft vormgegeven.

Conclusie

Met Infinity Pool neemt Brandon Cronenberg ons mee op een idyllisch vakantieoord dat al snel ontaardt in een nachtmerrie van seks en geweld waarin het morele verderf van de superelite centraal staat. Het is geen voer voor gevoelige zieltjes, maar zij die houden van extreme cinema zullen hier een vette kluif aan hebben.

Pro

  • Visueel bezwerend
  • Heerlijk bizar
  • Sterke acteerprestaties

Con

  • Graaft net niet diep genoeg
8

Over deze film

Beschikbaar vanaf

21 april 2023

Genre

  1. Horror
  2. Thriller

Speelduur

117 minuten

Regie

Brandon Cronenberg

Cast

Alexander Skarsgärd, Mia Goth, Cleopatra Coleman, Thomas Kretschmann, Jalil Lespert

Uitgever

Focus Features, Universal Pictures
 
Terug
Bovenaan