De zin en onzin van ontdopen
JorisBlack
Well-known member
Ik weet natuurlijk niet hoe oud jij bent en naar welke school jij ging, maar ik ben zelf niet gedoopt als kind en toch naar een katholieke school geweest. Waarom? Die school was vlakbij waar wij toen woonden en had tegelijk toch een degelijk niveau.
Wij gingen met de klas heel sporadisch (2x per schooljaar?) naar de kerk. Vermoedelijk met kerstmis en pasen, maar dat weet ik niet meer. Ik moest toen niet mee aangezien ik niet gedoopt was. Vanuit de school heb ik nooit druk gevoeld om toch te gaan of om mij alsnog te laten dopen.
Ook die vreselijke typische catechese indoctrinatie op woensdagnamiddag in de maanden voor het vormsel moest ik uiteraard niet mee doen. Terwijl heel de klas hun woensdagnamiddag ging weg gooien aan één of andere sprookjesboek ging ik met mijn beste kameraad, die ook niet gedoopt was, lekker karten. Veel leuker.
Ik heb op school wel het vak godsdienst gehad maar dat was achteraf gezien een heel ruim thema. Wij hadden daarvoor een heel ruimdenkende jonge leerkracht die helemaal niet begon te zeveren over jezus en god, maar over zinvolle invulling van het leven. Voor de ene mens kon dat vrijwilligerswerk zijn in een dierenopvangcentrum, voor de andere een onverwacht bezoekje aan een grootouder in het rusthuis, voor nog iemand anders een wafelbak organiseren voor de lokale voetbalploeg,... Natuurlijk is het woord christendom daar wel eens gevallen, maar er werd eveneens een soort introductie gegeven tot de islam, boeddhisme, jodendom, protestantisme enz. Er werd ons ook mooi uitelegd dat er voor heel veel een wetenschappelijke uitleg is (denk maar aan the big bang) maar evengoed een religieuze uitleg (god schiep de aarde en het heelal) en hoe die elkaar aanvullen om ons als mens toch een zo compleet mogelijke oplossing te geven over een bepaald probleem.
Verder werder in de lessen godsdienst ook klassikaal gediscussiëerd over thema's zoals vrouwelijke priesters, homofilie, adoptie, abortus enz. Als ik daar nu zoveel decennia later aan terug denk ben ik wel oprecht blij geweest met mijn leerkracht godsdienst toen.
Ik zat trouwens in een klein schooltje met amper 120 leerlingen in een klein boerendorp waar, voor zover ik weet toen, maar 2 mensen niet gedoopt waren: ik en mijn beste kameraad.
Interessant. Ja de groepsdruk kwam volgens mij vooral vanuit de ouders en misschien grootouders.
Ik zou eigenlijk eens aan mijn ouders moeten vragen waarom ik dat allemaal gedaan heb, want ze zijn zelf totaal niet gelovig
Ik vermoed dat het antwoord gewoon zal zijn 'omdat iedereen dat deed'. Als kind denk je daar niet zo over na, natuurlijk... ik zou het nu nooit meer doen.Mijn godsdienst lessen waren voor zover ik me herinner ook wel vrij modern. Ging vooral over levensbeschouwing, zeker naar het einde van het middelbaar toen.
Ik weet het niet, misschien dat je beter slaapt als ergens op een lijst nu (ontdoopt) naast je naam staat en er voor de rest 0 wijzigt, maar als je geloofsbeleving onbestaande is maakt het volgens mij ook weinig uit dat je ooit water over je hoofd hebt gekregen en dit gedocumenteerd staat.
De kerken lopen/liepen leeg, een veel sterker signaal is er toch niet denk ik.
Overigens is de subsidie voor de kerk gebaseerd op het aantal mensen in de parochie (gedoopt of niet!) en kán je je niet laten ontdopen volgens de kerk.
Laatst bewerkt:
Dat is zeker niet mijn bedoeling. Wij zijn getrouwd en niet kerkelijk, maar moest mijn vrouw dat wel echt gewild hebben, dan was het zo. Dan trouwde ik in een mooi gebouw met 0,0 waarde voor mij. Ons kind dat dan wel of niet gedoopt zou worden, dat was dan wel een andere discussie. No way dat ik daar in ging instemmen. Moest onze dochter op haar 18de wel gedoopt willen worden, dan zal ik haar daar zeker in "steunen". Iedereen moet zijn/haar eigen beslissing nemen. Ik acht de kans wel vrij klein eerlijk gezegd.
Hier was het dopen van de dochter toch iets dat mijn vrouw (en met haar heel haar familie) belangrijk vond.
Dan kan je daar een hele hoop ruzie over maken of denken dat als het voor mij 0 waarde heeft het dat niet waard is. Uiteindelijk zijn zowat al de mensen die rabiaat anti-kerk zijn van onze leeftijd ook gedoopt.
En de kerk zelf? Die heeft er toch al een "parochiaan" bij sinds het aangeven van de geboorte. Kassa kassa.
cege
Well-known member
En ook vergiffenis vragen en psalmen en met het mandje rondgaan en communie en heel de reutemeteut?
No way dat ik dat zou doorstaan.
Ik ben ooit voor de doop van mijn petekind een avond bij een priester mogen gaan als voorbereiding. Ik ben daar bijna ter plekken op de brandstapel gezet omdat ik ontdoopt was. Ik heb toch ook 10x op mijn tong moeten bijten om niet te zeggen "kheb tenminste niet aan een kleuter geprutst".
Ik ben heel flexibel. Ik wil gerust in een kerk gaan zitten voor een trouw of zo. Ik zal niet meebidden, geen communie doen en gewoon blijven zitten heel de tijd. Voor de rest me in stilte bezig houden. Maar elke keer op neergekeken worden en bijna verketterd worden omdat je dat doet, dat bevestigt toch elke keer mijn keuze om indien mogelijk er met een grote boog rond te lopen.
Ik denk dat we dan inderdaad op een soort van ruzie zouden eindigen. Ik snap u wel voor de duidelijkheid, maar voor mij weet ik niet of ik zou toegeven.
Tja, liever niet natuurlijk, maar voor een trouw zou ik er ook geen gigantisch spel van maken (na aan te geven dat mijn voorkeur anders zou zijn ). Gelukkig dacht mijn vrouw er hetzelfde over voor de duidelijkheid. Ondanks dat ik nog steeds gedoopt ben, haal ik ook geen communie meer.
De mathias is dan imo ook een voorbeeld voor hoe het zou moeten.
Ikzelf snap de reactie niet van mensen die zich laten ontdopen uit onvrede met wat de kerk in het verleden uit gestoken heeft. Ikzelf weiger afstand te nemen en hoe meer bagger er boven komt hoe meer ik mijn stem wil laten horen aan die oude knarren aan de top van de kerk dat het gewoon anders moet. Door jezelf buiten die maatschappij te zetten heb je gewoon geen stem meer en dat brengt ook geen zoden aan de dijk. Ik ben helemaal niet praktiserend maar onderschrijf wel veel van de christelijke waarden die bepalend geweest zijn voor hoe onze samenleving er nu uit ziet. Maar er zijn ook veel zaken mislopen en daar mogen we niet van weglopen, dat zou voor de daders maar te gemakkelijk zijn om ermee weg te komen. Nu heb ik tenminste nog eens de kans om eens een priester bij zijn nekvel te grijpen en te duiden dat ik het beleid helemaal niet ok vind en dat als ze hun eigen waarden ook nog maar enigzins willen naleven dat ze dat ook niet ok kunnen vinden. Ik zal de zaken misschien niet kunnen oplossen maar ik weiger toch pertinent om ervan weg te lopen.
Ik vind het eigenlijk best een moeilijk vraagstuk voor mezelf.
Ik ben het al lang niet meer eens met hoe de kerk georganiseerd is en de spreidstand waarin de Belgische kerk staat. Enerzijds best wel progressief, maar anderzijds blind gehoorzamend aan het Vaticaan.
De vele schandalen zijn verschrikkelijk en raken me emotioneel hard. Vanuit dat gegeven zou ik me wel graag symbolisch laten ontdopen.
Langs de andere kant heb ik een erg katholieke opvoeding gekregen en kijk ik er met positieve gevoelens op terug. Ons gezin was erg betrokken in de gemeente, ik ben jaren misdienaar geweest, mijn vader stond regelmatig vooraan teksten te lezen, ... Vanuit die nostalgie zou ik het dan juist laten zoals het is, gedoopt dus.
Daarnaast heb ik wel wat hoop dat er ooit toch nog verandering zal komen. Er zijn in ons land enkele jongere priesters, zoals die Matthias Noë maar ook Wim Simons, die het toch wat anders aanpakken.
Ik ben het al lang niet meer eens met hoe de kerk georganiseerd is en de spreidstand waarin de Belgische kerk staat. Enerzijds best wel progressief, maar anderzijds blind gehoorzamend aan het Vaticaan.
De vele schandalen zijn verschrikkelijk en raken me emotioneel hard. Vanuit dat gegeven zou ik me wel graag symbolisch laten ontdopen.
Langs de andere kant heb ik een erg katholieke opvoeding gekregen en kijk ik er met positieve gevoelens op terug. Ons gezin was erg betrokken in de gemeente, ik ben jaren misdienaar geweest, mijn vader stond regelmatig vooraan teksten te lezen, ... Vanuit die nostalgie zou ik het dan juist laten zoals het is, gedoopt dus.
Daarnaast heb ik wel wat hoop dat er ooit toch nog verandering zal komen. Er zijn in ons land enkele jongere priesters, zoals die Matthias Noë maar ook Wim Simons, die het toch wat anders aanpakken.
NemesisBE
Well-known member
Zelf gedoopt, communie, vormsel enal gedaan, maar niet voor de kerk getrouwd. Kinderen beide wel gedoopt, maar niet in de kerk, gewoon een ceremonie in de tuin met een rent-a-priest.
Geen kerkgangers hier. Godvergeten hakt er wel in. Maar ik vind het handelen en behandelen van de Belgische Kerk ivm het misbruik geen reden om me te ontdopen. Het instituut staat voor mij niet gelijk met het geloof.
Als ik nu mensen als Siska Schoeters in de media zie rondroepen dat ze zich gaat ontdopen, dan lijkt het mij gewoon wat aandachtszoekerij.
Geen kerkgangers hier. Godvergeten hakt er wel in. Maar ik vind het handelen en behandelen van de Belgische Kerk ivm het misbruik geen reden om me te ontdopen. Het instituut staat voor mij niet gelijk met het geloof.
Als ik nu mensen als Siska Schoeters in de media zie rondroepen dat ze zich gaat ontdopen, dan lijkt het mij gewoon wat aandachtszoekerij.
Maar wat houdt het dan wel in? Ge gelooft wel, maar zonder naar de kerk te gaan of hoe moet ik dat zien?
Sir_Bongiovi
Active member
Zelf ben ik gedoopt maar m'n zoon niet meer. Ontdopen lijkt me ook vrij zinloos.
Zelfs al is er een correlatie tussen de twee, dan nog maakt het "discrimineren" van de ene religie ten opzichte van de andere nog altijd geen racisme.
Ik vermoed dat je gelovigen bedoelt. Alles beschouwd kan je moeilijk doen over de symboliek van gedoopt zijn, maar de gevolgen ervan voor jezelf in het hier en nu zijn nu eens werklijke "nul". Een kind dat besneden wordt tegen z'n wil in, vind ik véle malen erger dan wat water en wat religieuze symboliek.
Tja, denk dat we het grotendeels eens zijn behalve dan:
- een keuze die vaak samenhangt met een wel aangeboren factor blijft desondanks een keuze. De meeste mensen hier in de buurt supporteren voor Genk. Ik kan er desondanks voor kiezen voor een andere voetbalploeg te supporteren, of nog beter! Geen!.
- dat het geloof dat ik liever helemaal niet zou sponsoren niet toelaat dat je het openbaar afvalt zegt ook al genoeg (overigens kan je hetzelfde ook zeggen voor nog andere religies.)
- Ik zou zoals ik zei enkel inderdaad nog een uitzondering voorzien voor de RKK, maar dan wel gekoppeld aan het aantal resterende gelovigen. Protestantisme, Islam of eender wat anders: nul euro.
- Rol van godsdienst in het onderwijs moet ook eens deftig over gesproken worden in tijden waarin we meer en meer van leerlingen verwachten, is 2h per week van dat stuff er los over.
Napoleon heeft echter géén enkele moskee in België onteigend, dus ik zie géén enkele reden om imams te sponsorren.
Verder historische gebouwen bewaren en inderdaad niet elke gelovige is slecht, integendeel, maar if anything dan denk ik dat voor slechte mensen het geloof een zeer gemakkelijke dekmantel is om slechte dingen te doen, en dat bepaalde religies zelfs goede mensen aanzetten om slechte dingen te doen (in het boedhisme zal je weinig rechtvaardiging vinden voor een heilige oorlog tegen ongelovigen).
NemesisBE
Well-known member
Correct. Een soort van niet-praktiserende geloof. En het geloof heeft wel mooie riten, vind ik. Bv bij de doop van onze kinderen kom je een aantal keer samen met de persoon die de viering zal leiden (een heel fijne vrouw in ons geval) en die ontmoetingen komen dan samen in de viering zelf. Van onze gesprekken heeft de vrouw een mooie ceremonietekst gemaakt, erg persoonlijk.
Samen met het gezin op zoek gaan naar een mooie doopkaars, samen op zoek naar de juiste muziek, teksten, etc... En dat allemaal met het 'geloof' in het achterhoofd.
Pas op, toen we trouwden hebben we ons laten begeleiden door een vrijzinnig initiatief, die uiteindelijk na enkele gesprekken ook een prachtige ceremonietekst in elkaar heeft gestoken. Maar dat was toch anders. Even mooi, maar anders.
Tot ergens in de jaren 80-90 vroeg men een doopbewijs om naar een katholieke school te mogen. Iets dat niet 100% wettelijk was.
Rond '00 kon je in het middelbaar al zedenleer volgen. Na '10 is het katholiek onderwijs vooral onder invloed van Lieven Boeve gestart met het officieel ondersteunen van moslims. Dit volgt sindsdien de trend in de rest van de maatschappij.
Interessant dat je schrijft over mensen die iets verwachten van de kerk. Er is een ander topic over maar iets wat mij in Godvergeten steeds weer deed knarsetanden was hoe de kerk in haar communicatie het steeds had over wij bidden voor u. Want ja. Da's gratis natuurlijk.
Een school kan een student niet uitsluiten op basis van geloof want dat schendt het gelijkheidsbeginsel. Uitingen van dat geloof spreek ik me niet over uit. Maar zuiver de vraag bent u een Christen? kan bij wet nooit leiden tot een uitsluiting.
JorisBlack
Well-known member
Dat is nu al het geval. Ik woon in een grote gemeente en 25 jaar geleden had elke school een apart eerste communie viering. Tegenwoordig is dat 1 viering viering omdat er amper communicanten zijn. Het aantal communicanten zal nog verder dalen want het aantal gedoopte op een jaar in mijn gemeente kan je tellen op 2 handen. 25 jaar was de plechtige communie ook al 1 viering omdat er al zoveel kinderen/ouders geen interesse meer hadden. Als je geen interesse hebt in de kerk betwijfel dat je plots je begrafenis laat leiden door de kerk.
Minder dan helft van alle kinderen wordt nog gedoopt
Voor het eerst wordt minder dan de helft van de kinderen nog gedoopt. Dat schrijft het Nieuwsblad. In 2016 werd nog 45 procent van de kinderen gedoopt.www.vrt.be
Dus in 2016 werden 45% van de kinderen gedoopt.
Ik vind dat nog altijd een eigenaardig hoog cijfer. Zijn al die ouders gelovig? Naar de kerk gaan doen ze alvast niet, want anders zaten de kerken vol. En als de ouders niet gelovig zijn: waarom laten ze kun kinderen dan dopen?
Benieuwd wat dat cijfer anno 2023 is.
Agony
Well-known member
Dit idd.
Mensen zijn heel gevoelig voor tradities. Ik begrijp het zelf ook niet, maar dat zie ik wel in mijn omgeving.
En wat is natuurlijk nog gelovig zijn? Veel mensen zeggen gewoon "ik denk dat er iets is", maar voor de rest geven ze er even weinig om als een atheïst.
Laatst bewerkt: