Ooit gehoord van Cocteau Twins? De vrouw van This Mortal Coil en van Teardrop (of ook Black Milk bijvoorbeeld van Mezzanine) is Elisabeth Fraser. Die vormt samen met Robin Guthrie de kern van CT. Voeg daar dan nog eens Simon Raymonde en Harold Budd aan toe, en je hebt de Cocteau Twins: de voorloper van dromerige muziek en door het gitaarwerk van Guthrie ook een inspiratiebron voor shoegaze.
Nadat de groep uit elkaar ging, heeft Guthrie ook heel wat solowerk uitgebracht, en dat is ook goed, met die typische gitaarsound (luister bvb. naar de score van Mysterious Skin of Time Baby III. Verder hoor je groepen die geinspireerd zijn door zijn gitaarwerk, bvb. de groep Love Spirals Downwards heeft goed gekeken naar CT. Faye Wong heeft in Fuzao ook duidelijke referenties naar CT. Een soort van Chinese Elizabeth Fraser.
Garlands is meer een album die typischer is voor de early 80's, met een grotere post-punk invloeden, meer accentuering op het donkere en percussieve gitaarwerk. En de stem van Fraser die nog iets minder op de voorgrond treedt. Maar ominous is het eerste dat naar voorkomt als je dat beluistert. Ook iets meer "gothic" nog.
Head over Heels is de overgang van Garlands naar Treasure.
Treasure is het meest etherische album en misschien de piek van de Cocteau Twins. Dat zal misschien ook meer aan This Mortal Coil doen denken, ook uit hetzelfde jaar als Treasure.
Victorialand is een meer minimalistischer en rustiger album, waar de focus meer op een zachter geluid komt. Dit klikt minder snel dan de andere albums, maar is eigenlijk even goed en een enorm onderschat album. The Thinner The Air <3.
Blue Bell Knoll vind ik een minder album, maar is al een evolutie richting een tweede piek Heaven or Las Vegas.
Heaven or Las Vegas is het beste droompop album ooit gemaakt.
De andere albums ken ik iets minder goeds, alsook de EP's maar ze zijn ook het beluisteren waard.
Ik vroeg mij gewoon af of het realistisch is in het geval van deze lijst, maar niet geschoten is altijd mis natuurlijk. 
