De band met je ouders

Hoe zou je de relatie met je ouders omschrijven?

  • Goede relatie met vader & moeder

    Stemmen: 237 72,7%
  • Goede relatie met vader; slechte relatie met moeder

    Stemmen: 18 5,5%
  • Slechte relatie met vader; goede relatie met moeder

    Stemmen: 41 12,6%
  • Slechte relatie met vader & moeder

    Stemmen: 30 9,2%

  • Totaal aantal stemmers
    326
Mensen die mij kennen mijn ma heeft op 47jarige leeftijd zelfmoord gepleegd, ze was juist gescheiden van mijn vader.
de crematie mocht er niemand bij zijn haar zus niet niemand van de familie, anders zou mijn vader en mijn broer niet komen, ik stond met de rug tegen de muur.
Achteraf gezien moest ik sterker geweest zijn ma ja je leeft in een roes.
Ik kwam goed overeen met mijn tante ( haar zus ) maar door dat ze niet mocht komen heeft ze het contact verbroken wat mss normaal is.
Soit door de dood van mijn ma heeft mijn pa zich in alles gemoeid terwijl hij er niks te zoeken had, dus er is een conflict ontstaan tussen mij en hem, Nu hebben we geen enkel contact meer en heb er geen behoefte aan ook.
Tweetal weken geleden stuurt een dochter van mijn tante dat mijn pa nu samen is met mijn tante ( de zus van mijn ma ).
Was er even niet goed van, juist door heb ik geen contact meer met haar en nu maken zij het mooie weer dit voelt zo onrechtvaardig aan :unsure:
I feel your pain. Ik heb dit al eens (deels) gepost maar ..

Ik heb een goede relatie met mijn adoptiemoeder (mijn adoptievader en biologische vader zijn al even overleden).
Maar met mijn biologische moeder heb ik geen contact meer en dat wil ik ook niet. Ik ben geadopteerd sinds de dag dat ik 1 jaar oud was en eigenlijk heb ik daar geen (goede) connectie mee.

Ik heb mijn biologische broer nooit gekend maar hij heeft zelfmoord gepleegd (Ik ga de historiek hiervan hier niet posten). Mijn biologische moeder heeft nooit omgezien naar mijn broer. Ik heb een tijdje geleden ook gehoord dat ze haar kat gestuurd heeft voor de begrafenis (Dat doe je als moeder toch niet ???). Het enige dat ze nu wil is 'geld' van de biologische familie (en van mij). En ze stookt altijd iedereen tegen elkaar op. Telkens de telefoon rinkelt neem ik eerlijkheidshalve niet meer op. Ik heb haar niks (meer) te zeggen.

Mijn biologische vader is blijkbaar ladderzat op zijne moto tegen ne paal gereden in een ver verleden en overleden van zattigheid.

Dus ja mijn biologische ouders waren (en zijn) niet het goede voorbeeld.

Langs de andere zijde. Mijn oudste adoptiezus is overleden aan een overdosis drugs. Mijn andere adoptiezus heeft het contact verbroken (er is geen ruzie maar ik heb de kant gekozen van mijn adoptieouders). OK dat er ruzie is kan ik nog ergens begrijpen maar toen ik haar opbelde om te zeggen dat ons vader overleden was zei ze aan de telefoon: 'Ah cool! Dan kan ik een paar dagen extra verlof nemen en op reis gaan.' :unsure:.
--> Ik wilde dat ik kon zeggen dat dit een Makila overdreven iets is. Maar deze post is echt doodernstig.

Ik begrijp dat niet goed. Mijn zus was al erg vroeg het huis uit (ik was nog een tiener) dus ik heb nooit begrepen wat er aan de hand was. Maar zoiets zeggen tegen mij aan de telefoon was voor mij een WTF ...

----

En ja ik weet het: Mensen vinden mij af en toe ne 'rare' hier op BG. Maar het kan dus nog wel een gradatie erger. Ik begrijp soms niet hoe bepaalde individuen kunnen zijn. Sommige redeneringen en triestige zaken gaan zelfs 'mijn petje' te boven.
 
Laatst bewerkt:
Over wat ik gisteren vertelde ik voel echt haat tov mijn vader, ik heb het moeilijk om dit te plaatsen
Ik kan de marginaal uit hangen en op zijn bakkes kloppen. Wat ik niet ga doen uiteraard, maar ik weet niet wat ik hier mee moet in mijn binnenste doet dit zo pijn
 
Ik heb een moeilijke band gehad met mijn beide ouders. Elk om verschillende redenen, waarvan enkel de band met mijn moeder herstelt geraakt is. Mijn vader is gestorven als een bijna volledig vreemd persoon voor mij, we waren net terug voorzichtig contact aan het leggen en soms vind ik het jammer dat we dit nooit tijdig hebben kunnen uitklaren.
 
De band met mijn ouders is prima, Het is eerder de band met mijn grootvader.

Samenvatting: Oma is 4 jaar geleden overleden, opa blijft alleen achter en is een beetje Narcistisch egoïstisch of hoe je het ook wil noemen.
Woont nog prima op zichzelf 90+ en komt iemand poetsen en wat eten maken.

Anderhalf jaar geleden ruzie gekregen met zijn enige overblijvende zoon, (mijn vader dus) waarna die besloot van "ik heb er geen band mee voor mij houdt het op"

Dus Oxbow doet naast zijn 70 uren werkweek en zijn bouwproject nog de boodschappen/klusjes/bezoekjes voor opa erbij. (terwijl 4-5 zussen,neven ook niet meer zelfs op bezoek gaan)

Nu heeft hij een ziekte gehad, ziekenhuisopname, terug thuis, beroerte gekregen, revalidatie, verhuisd naar een serviceflat, niet houdbaar, zorggroep rusthuis.
Hij is helemaal aan het afglijden, maar belt mij ook s'nachts op, ik kom er amper aan toe om op bezoek te gaan.
Hij huilt dan ook tegen mij, en dat komt toch emotioneel stevig binnen.
Krijg soms ook telefoon van hem, ze zijn mij aan het vermoorden, moet lukken dat ik straks nog leef als je langskomt. (echt schreeuwen om aandacht)
Elk gesprek gaat na 2 zinnen ook alleen over hem, gezellig zo'n narcist.
Mijn vader gaat nu ook wel terug op bezoek, maar dat is heel koeltjes

Vindt het allemaal heel pittig om mee om te gaan. (en storend dat het de rest van de familie een rotzorg zal wezen)
 
Laatst bewerkt:
Schrik ervan dat een kwart van de mensen hier een slechte band heeft met minstens één van de ouders. Is best veel.

Ik heb een goede band met beide ouders, maar met de mama wel beter dan met de vader. Vader heeft nogal narcistische trekjes en is soort van 'geobsedeerd' door mij in de zin dat hij altijd alles met mij wil doen, constant wil weten waar ik ben/wat ik doe/etc. en dan de dramaqueen kan uithangen als ik hem negeer of bv. iets met vrienden ga doen i.p.v. met hem. Dat botst soms erg hard (maar ruzie duurt nooit langer dan één of meerdere dagen). Heeft zelf z'n vader vroeg verloren in de burgeroorlog en gezien ik de enige zoon ben, kan ik het wel enigszins begrijpen dat hij mij (tegen mijn zin) forceert om zijn 'beste vriend' te zijn (ook al heeft hij een grote vriendenkring). Buiten die narcistische momentjes is het wel een aangename vader, ook tegenover mijn vriendin. Maar heeft het dus zeer moeilijk om mij los te laten, dus ik vrees er een beetje voor hoe hij zich gaat gedragen wanneer ik binnen afzienbare tijd het huis verlaat. Tegenover mijn zussen heeft hij die narcistische trekjes grappig genoeg niet.

Met m'n twee zussen heb ik dan weer wel een extreem goede band, eigenlijk nog beter dan die met m'n vriendin. We zijn dezelfde ziel, maar dan in 3 lichamen.
 
De relatie tussen mijn partner en haar ouders is ook slecht te noemen.
En dit voornamelijk door gebrek aan communicatie. Ook best raar om te zien hoe zowel de schoonbroer, mijn partner als mijn schoonmoeder schrik hebben van de schoonvader.

Mijn schoonmoeder kunnen we beschrijven als iemand die buitenshuis goed voor zichzelf kan opkomen, op het farse af. Zelfs regelmatig opmerkingen geven op een bepaalde toon naar derden waarbij zowel mn partner als ikzelf denken "euh..moest het op die toon?"
Heel zorgend type ook wel.

Mijn schoonvader is de doe-het-zelver die (denkt) alles veel beter te weten dan de rest. Zéér weinig communiceert, heel kort en boertig kan overkomen.
Ik herinner mij nog de momenten dat hij van het werk thuis kwam en de eerste zin die hij zei tegen zijn vrouw "Ist eten al klaar?"
Niet eens "Hey, hoe was je dag?"
Het is ook de persoon die, eens gedaan heeft met eten, rechtstaat en zijn ding gaat doen terwijl de rest nog eet.
Of als mijn schoonmoeder het eten gemaakt had, het in ieders bord geserveerd had..en toen plots nog iets was vergeten (en daardoor 1-2min wegbleef) mn schoonvader zei "alé mannekes, begint al maar te eten. Sebiet wordt het koud"
Eens dat de schoonmoeder terug was, had iedereen al gedaan met eten (bij wijze van spreken).
Bij hem is het duidelijk dat vrouwen dom en onderdanig moeten zijn.
Hij vertoont ook veel narcistische trekjes.

Nu zijn wij een nieuwbouw aan het zetten.
En de schoonvader wou daar op zn eentje elektriciteit leggen.
Wij hadden zoiets van "neenee, we gaan die ni laten moeien met ons bouwproject. Sebiet gaat gij nog bepalen waar de schakelaars en stopcontacten zullen komen te staan. Da gaan we vermijden" en dus hebben we alles door een externe partij laten doen.
Sindsdien (al 2-3 maand) is het gewoon beeld zonder klank bij de schoonvader. Precies op zijn tenen getrapt dat hij niks mag doen in onze nieuwbouw (ter info, niemand helpt in de nieuwbouw. We werken uitsluitend met aannemers vd architect).

Er komt amper ne "goeiendag" als wij langskomen.
Vorige week waren we daar zelfs gaan eten. Was er een apperitief: partner, schoonmoeder en ikzelf gaan in de veranda zitten. Hij zet zich 5 meter verder in de zetel met zn rug naar ons en zegt heel de avond 0,0.
Mijn schoonmoeder durft die zelfs niet te confronteren met zijn gedrag, ze snapt ook niet waarom hij zo doet. En mn partner heeft ook schrik om de grond ingeboord te worden..
 
  • Support
Waarderingen: 515
De relatie tussen mijn partner en haar ouders is ook slecht te noemen.
En dit voornamelijk door gebrek aan communicatie. Ook best raar om te zien hoe zowel de schoonbroer, mijn partner als mijn schoonmoeder schrik hebben van de schoonvader.

Mijn schoonmoeder kunnen we beschrijven als iemand die buitenshuis goed voor zichzelf kan opkomen, op het farse af. Zelfs regelmatig opmerkingen geven op een bepaalde toon naar derden waarbij zowel mn partner als ikzelf denken "euh..moest het op die toon?"
Heel zorgend type ook wel.

Mijn schoonvader is de doe-het-zelver die (denkt) alles veel beter te weten dan de rest. Zéér weinig communiceert, heel kort en boertig kan overkomen.
Ik herinner mij nog de momenten dat hij van het werk thuis kwam en de eerste zin die hij zei tegen zijn vrouw "Ist eten al klaar?"
Niet eens "Hey, hoe was je dag?"
Het is ook de persoon die, eens gedaan heeft met eten, rechtstaat en zijn ding gaat doen terwijl de rest nog eet.
Of als mijn schoonmoeder het eten gemaakt had, het in ieders bord geserveerd had..en toen plots nog iets was vergeten (en daardoor 1-2min wegbleef) mn schoonvader zei "alé mannekes, begint al maar te eten. Sebiet wordt het koud"
Eens dat de schoonmoeder terug was, had iedereen al gedaan met eten (bij wijze van spreken).
Bij hem is het duidelijk dat vrouwen dom en onderdanig moeten zijn.
Hij vertoont ook veel narcistische trekjes.

Nu zijn wij een nieuwbouw aan het zetten.
En de schoonvader wou daar op zn eentje elektriciteit leggen.
Wij hadden zoiets van "neenee, we gaan die ni laten moeien met ons bouwproject. Sebiet gaat gij nog bepalen waar de schakelaars en stopcontacten zullen komen te staan. Da gaan we vermijden" en dus hebben we alles door een externe partij laten doen.
Sindsdien (al 2-3 maand) is het gewoon beeld zonder klank bij de schoonvader. Precies op zijn tenen getrapt dat hij niks mag doen in onze nieuwbouw (ter info, niemand helpt in de nieuwbouw. We werken uitsluitend met aannemers vd architect).

Er komt amper ne "goeiendag" als wij langskomen.
Vorige week waren we daar zelfs gaan eten. Was er een apperitief: partner, schoonmoeder en ikzelf gaan in de veranda zitten. Hij zet zich 5 meter verder in de zetel met zn rug naar ons en zegt heel de avond 0,0.
Mijn schoonmoeder durft die zelfs niet te confronteren met zijn gedrag, ze snapt ook niet waarom hij zo doet. En mn partner heeft ook schrik om de grond ingeboord te worden..
Het is dat mijn vrouw geen zus heeft, anders waren we in dezelfde familie terecht gekomen.

Mijne schoonpa is hier 3x op de werf geweest, terwijl hij een gespecialiseerd alleskunner is..
1x heeft de aannemer hem weggestuurd omdat hij continu in de weg liep en alles beter wist
1x heeft mijn vrouw hem weggestuurd tijdens - inderdaad de elektriciteitswerken - omdat hij op alles commentaar had
1x heeft mijn pa hem weggestuurd omdat hij (nadat 75% van het werk al gedaan was) eens kwam zeggen hoe het moest en mijn vrouw wegstuurde omdat "het geen vrouwenwerk is"

In het openbaar, de meest joviale en toffe mens die ge kunt tegenkomen
Achter gesloten deuren, een bullebak en blijven hangen in de jaren 50

Er zeggen ook maar heel weinig mensen iets tegen hem want "Je weet hoe hij is hé" "Je kent hem" "Je gaat hem niet meer veranderen" en de kous is af.
 
Hier gaat de "saga" ook verder

Onlangs perongeluk (iemand die zich versprak) via via te weten gekomen dat mijn vrouw haar mama ziek was - zelf hebben ze niks laten weten
2 weken terug via via iemand anders te weten gekomen dat ze geopereerd moest worden - again hebben ze zelf niks laten weten
Gisteren belde een tante, dat de mama geopereerd was en naar huis was gegaan, maar meteen terug met spoed is moeten binnen gaan de dag nadien. Ze vond dat mijn vrouw "het recht had om dit te weten"
Nadien volgde nog een opmerking in de zin van "Ja uw mama was aan het wenen, ze zei de 2e keer in het ziekenhuis terechtkomen en ik kan niet eens bij mijn eigen dochter terecht" -> wat weer een pertitente leugen is, niemand heeft gezegd dat ze niet mochten bellen als er iets ernstig was mja soit

@gumball4000 de tante is mee naar het ziekenhuis moeten gaan, hare man was gewoon werken.. zo'n type dus

Mijn vrouw heeft dan gisterenavond wat zitten piekeren, uiteindelijk gezegd van de bal in hun kamp te leggen en een berichtje te sturen met "Ik heb gehoord dat je in het ziekenhuis ligt, hoe gaat het, wil je dat ik eens langskom"
Daarop een smsje gekregen "het gaat al beter, ik denk dat ik vandaag naar huis mag"

Wat in mijn ogen neerkomt op de vraag voor bezoek gewoon te negeren en de uitgestoken had te weigeren.
Uiteraard heeft men vrouw het daar nu weer wat moeilijk mee en ook kwaad eigenlijk. De 2e keer dat ze hun de kans geeft om een uitgestoken hand te weigeren
 
Het is dat mijn vrouw geen zus heeft, anders waren we in dezelfde familie terecht gekomen.

Mijne schoonpa is hier 3x op de werf geweest, terwijl hij een gespecialiseerd alleskunner is..
1x heeft de aannemer hem weggestuurd omdat hij continu in de weg liep en alles beter wist
1x heeft mijn vrouw hem weggestuurd tijdens - inderdaad de elektriciteitswerken - omdat hij op alles commentaar had
1x heeft mijn pa hem weggestuurd omdat hij (nadat 75% van het werk al gedaan was) eens kwam zeggen hoe het moest en mijn vrouw wegstuurde omdat "het geen vrouwenwerk is"

In het openbaar, de meest joviale en toffe mens die ge kunt tegenkomen
Achter gesloten deuren, een bullebak en blijven hangen in de jaren 50

Er zeggen ook maar heel weinig mensen iets tegen hem want "Je weet hoe hij is hé" "Je kent hem" "Je gaat hem niet meer veranderen" en de kous is af.
Hah lol, hier is hij ook enkele keren naar de werf geweest (wanneer er nog geen ramen stonden).
Die is zelfs op de werf van onze buren geweest zonder het hen te vragen.
En de schoonouders winden zich echt super makkelijk op in zaken "gelle moet meer op alle strepen staan. Dit en dat had sneller gekunnen". Terwijl zij er nog niet eens een probleem in zien.
Heel af en toe worden timings niet gerespecteerd, maar geen grote drama's..Alles werd correct geplaatst, geen constructiefouten ofzo.

Ik kan ook moeilijk om met dat soort personen, dus veelal komt er van mijne kant (buiten het praktische) niet echt veel uit mijne mond naar hem toe.
Wat ook opvallend is: als mijn schoonmoeder en mijn partner het over een onderwerp hebben genre en de vader komt langs, dan stoppen ze direct per praten alsof het een taboe onderwerp is.
Hier gaat de "saga" ook verder

Onlangs perongeluk (iemand die zich versprak) via via te weten gekomen dat mijn vrouw haar mama ziek was - zelf hebben ze niks laten weten
2 weken terug via via iemand anders te weten gekomen dat ze geopereerd moest worden - again hebben ze zelf niks laten weten
Gisteren belde een tante, dat de mama geopereerd was en naar huis was gegaan, maar meteen terug met spoed is moeten binnen gaan de dag nadien. Ze vond dat mijn vrouw "het recht had om dit te weten"
Nadien volgde nog een opmerking in de zin van "Ja uw mama was aan het wenen, ze zei de 2e keer in het ziekenhuis terechtkomen en ik kan niet eens bij mijn eigen dochter terecht" -> wat weer een pertitente leugen is, niemand heeft gezegd dat ze niet mochten bellen als er iets ernstig was mja soit


@gumball4000 de tante is mee naar het ziekenhuis moeten gaan, hare man was gewoon werken.. zo'n type dus

Mijn vrouw heeft dan gisterenavond wat zitten piekeren, uiteindelijk gezegd van de bal in hun kamp te leggen en een berichtje te sturen met "Ik heb gehoord dat je in het ziekenhuis ligt, hoe gaat het, wil je dat ik eens langskom"
Daarop een smsje gekregen "het gaat al beter, ik denk dat ik vandaag naar huis mag"

Wat in mijn ogen neerkomt op de vraag voor bezoek gewoon te negeren en de uitgestoken had te weigeren.
Uiteraard heeft men vrouw het daar nu weer wat moeilijk mee en ook kwaad eigenlijk. De 2e keer dat ze hun de kans geeft om een uitgestoken hand te weigeren

Dit heb ik dan weer met mijn eigen ouders voor. Zij willen alles over ons leven weten, maar er mag heel weinig over hen geweten worden.
En dan zo nog mysterieus doen.

Moeder (heeft borderline en kan dus van 0 naar 100 gaan om de minste reden): "Ja door de het slechte contact tussen ons en de schoondochters krijgen wij zoveel stress dat ik lichamelijk klachten heb gekregen. Kheb iets heel erg aan de hand..maar kwil het er ni over hebben". Altijd een probleem op een ander projecteren.

Dit weekend gingen mijn broer en ik naar mijn oma (woont in het buitenland) en mn ouders wouden dat we nog even langskwamen om ook spullen van hen naar ginder te brengen. Bon 12u30 gingen we bij mn ouders zijn, maar omdat ik nog rap naar de carwash moest waren we er pas om 12u45. Om 12u30 belt mijn vader, maar wij konden niet opnemen: we zaten onder de rollen..dus er had niet deftig gebeld kunnen worden + we hadden zoiets van "weg 15min later aankomen, no big deal".
Komen we toe bij mn ouders, begint mijn moeder ons daar ineens uit te schelden dat wij kutkinderen zijn die geen respect hebben voor anderen. Rap de spullen aangenomen en terwijl ze bleef schelden zijn we terug de auto in gekropen en doorgereden.
 
  • Support
Waarderingen: 515
Iemand tips om met alcoholverslaafde bejaarde ouders om te gaan? :p
Eentje drinkt 4 tot 8 flessen wijn en een bak bier uit per week.
 
  • Support
Waarderingen: 515
Er zeggen ook maar heel weinig mensen iets tegen hem want "Je weet hoe hij is hé" "Je kent hem" "Je gaat hem niet meer veranderen" en de kous is af.

Van dat soort schouderophalende uitspraken gaan mijn haren rechtstaan. Ongelofelijk hoeveel mensen wegkomen met asociaal gedrag met dit soort redeneringen. Als omstaander is dat de weg bewandelen van de minste weerstand. Maar ook die van de minste rechtvaardigheid.

"Je kent hem hé". Euh ja, dus omdat hij altijd asociaal doet, gaan we dat gedrag belonen door dit allemaal nóg meer te tolereren?!
En diegenen die zich altijd goed gedragen, en één keer een uitschuiver maken, daar gaan we dan wél op reageren en veroordelen?

Neen, bij mij werkt het omgekeerd. Ambetante mensen, daar doe ik ook extra ambetant tegen. Liefst door hun eigen gedrag te projecteren op henzelf. Coulante mensen, daar ben ik ook coulant tegen.
 
Behalve tijdens mijn puberteit altijd een goede verstandhouding gehad met mijn ouders.

Maar sinds mijn vader mijn moeder lange tijd heeft bedrogen en nu wil scheiden is er bij mij toch iets geknakt. Vroeger fungeerde hij als een soort referentie, een bron van wijsheid, een autoriteit, ... voor de dingen des levens.
Nu zie ik hem als een feilbaar persoon die vooral handelt uit eigenbelang. Het doet me ook op een andere manier terugkijken naar het verleden, zijn levenskeuzes door een andere bril te bekijken, ... Soms beschouw ik hem nog steeds als een extreme egoïst. Op de betere momenten beschouw ik hem als die feilbare man "die ook maar op zoek is naar het geluk".

Het was toch een stukje een "rouwproces" om hem niet langer als die autoriteit te beschouwen. Wat dat betreft sta ik er nu alleen voor. Nu is het een kwestie van een nieuw soort relatie met hem op te bouwen. Het is nog zoeken.
 
Ambetante mensen, daar doe ik ook extra ambetant tegen. Liefst door hun eigen gedrag te projecteren op henzelf.
Dat lijkt mij vermoeiend...

Maar sinds mijn vader mijn moeder lange tijd heeft bedrogen en nu wil scheiden is er bij mij toch iets geknakt. Vroeger fungeerde hij als een soort referentie, een bron van wijsheid, een autoriteit, ... voor de dingen des levens.
Hangen die dingen noodzakelijk samen, of zijn die per se tegenstrijdig?

Ik weet de details niet in uw geval, maar als het puur gaat over 'interesse in andere vrouwen dan mijn moeder', dan denk ik dat er toch nog wat te leren valt van J.Bezos, B.Gates, B.Graham, B.Clinton etc, ondanks hun gedrag op dat vlak.
 
Het is erg mijn vrouw zo gestrest te zien, mijn schoon moeder hangt het echt uit.
Net als mijn vrouw heeft ze nieuw nieren.
En ze toonregeling destructief gedrag , medicatie niet in nemen. Amper een halve liter water drinken per dag (voor haar nieren moet dat anderhalve liter zijn.
Met als gevolg ze is weer opgenomen wegens uitdroging is al derde keer dit jaar.
En dan zegt ze doodleuk k zou beter euthanasie plegen dat zeg je toch niet tegen je kind.
Ze liegt ivm inname medicatie, mijnvrouw ziet daar erg van af. Ze belt haar op haar werk voor de domste dingen eerst.

Mijn vrouw zegt dat ze beter eens even opgenomen moet worden in psygatrie om haar het belang van medicatie en drinken op punt te stellen zo kan het gewoon niet verder.

Ze moet om 5u30 opstaan om hun hond uit telaten + in de avond haar pa wilt het nie doen die hond luisterd niet naar hem.
Ik steun haar daarin maar dit kan niet blijven duren wij hebben ook een leven en haar broer doet niks helemaal niks
 
Iemand tips om met alcoholverslaafde bejaarde ouders om te gaan? :p
Eentje drinkt 4 tot 8 flessen wijn en een bak bier uit per week.
Krijgen ze er veel problemen door ?

Een fles wijn + 4 biertjes per dag klinkt nu niet echt onoverkomelijk veel als je hele dagen thuis bent.

In dat geval ga je er moeilijk iets aan kunnen doen denkik.
 
Krijgen ze er veel problemen door ?

Een fles wijn + 4 biertjes per dag klinkt nu niet echt onoverkomelijk veel als je hele dagen thuis bent.

In dat geval ga je er moeilijk iets aan kunnen doen denkik.

Om het algemeen te verwoorden: Mensen die veel te veel drinken eten veel minder.
Sterk vermagerd + fysiek veel slechtere herstelling (in alcohol zit er geen eiwitten :p.).
Verstandelijk ook redelijk gedaald, als ik dat zo zie.
Kan ook niet meer slapen zonder alcohol.
Dusja: Als je +65 bent en je doet zoiets, dan ben je wel serieus je tijd op de planeet aan het reduceren :p.

Nu wel een geschiedenis van alcohol en drugsmisbruik in de familie (grootouders gestorven door drank/drugsmisbruik voordat ik op de wereld kwam. :p)


Ik ben hier nu wel verbaasd dat ik twee posts zie alsof dit niet veel is. Ik heb zelfs tijdens mijn studententijd nooit zo'n hoeveelheden gedronken op weekbasis gedronken.
 
Een fles wijn en 4 pinten, élke dag?

Dat is nu toch wel objectief echt veel te noemen? :)
Ja het is niet weinig maar ook niet 'je bent heel de tijd wasted'. Beetje gespreid mag je zelfs met de auto rijden.

Vriend zijn oma (die ik ook kende) zat een jaar aan 2 bakken bier per dag voordat ze overschakelde op enkel vodka. Iets later is ze ook wel gestorven aan uithongering omdat ze door alle drank niet meer at.
 
Terug
Bovenaan