Crisis in de kinderopvang

Om even het met cijfers duidelijk te maken:

Situatie A ("thuisblijfmama"): ze blijft 10 jaar thuis om voor de kinderen te zorgen en daarna (omwille van scheiding of kinderen die groot genoeg zijn) gaat ze terug gaan werken als verpleegkundige in een ziekenhuis
Situatie B ("gewoon werknemer"): ze start met werken als verpleegkundige in een ziekenhuis en heeft nu 10 jaar ancienniteit
Situatie C ("carrierevrouw"): ze start met werken als verpleegkundige en groeit door naar hoofdverpleegkundige na 10 jaar ancienniteit.

Situatie na 10 jaar:
Situatie A: € 3.122,50 bruto. 25 jaar later heeft ze € 4.734,33
Situatie B: € 4.035,12 bruto. 25 jaar later heeft ze € 4.932,63
Situatie C: € 5.060,38 bruto. 25 jaar later heeft ze € 6.054,82

Verschil over de laatste 25 jaar tussen B en A : € 188.430, tussen C en A: € 572.018 . Tuurlijk kan dat anders zijn als ze in situatie A toch nog hoofdverpleegkundige zou worden, maar door achterstand in jaren ancienniteit gaat dat moeilijker.

Om maar aan te geven dat er na die 10 jaar thuisblijven (fictieve situatie natuurlijk) er een groot verschil is in wat ze nog kan verdienen. En ik weet dat je het zeker niet slecht bedoelt, maar het is wel risicovol in de huidige maatschappij met de slechte bescherming voor pensioen en groot belang aan ancienniteit voor loonsopbouw, zeker met haar diploma.
Dat het financieel altijd een slecht idee is zijn we ons allebei van bewust, ook voor mij. Maar het leven gaat over meer dan centen en opbrengstoptimalisatie. Stel dat we toch uit elkaar gaan dan heeft ze inderdaad een laag loon maar wel al reeds x aantal jaren kunnen volledig spenderen aan de opvoeding van onze kinderen en voldoening halen uit sociale brede kring, waar ze veel meer waarde aan hecht. Ik vind het jammer dat zo van die oefeningen steeds terug op geld aankomen en niet in tijd gespendeerd met. Want met al dat werken dat ze had gedaan had ze de helft van de weekends ook moeten missen met de kinderen.
 
Dat het financieel altijd een slecht idee is zijn we ons allebei van bewust, ook voor mij. Maar het leven gaat over meer dan centen en opbrengstoptimalisatie. Stel dat we toch uit elkaar gaan dan heeft ze inderdaad een laag loon maar wel al reeds x aantal jaren kunnen volledig spenderen aan de opvoeding van onze kinderen en voldoening halen uit sociale brede kring, waar ze veel meer waarde aan hecht. Ik vind het jammer dat zo van die oefeningen steeds terug op geld aankomen en niet in tijd gespendeerd met. Want met al dat werken dat ze had gedaan had ze de helft van de weekends ook moeten missen met de kinderen.
Tuurlijk, er is véél meer dat je in rekening moet nemen. Maar als je zoals je zegt alles 50/50 verdeelt, ben je waarschijnlijk ook grotendeels over het financiële bezig en is dat niet écht 50/50 wegens die berekening die ik maak.

De andere zaken zijn moeilijk/niet te verhouden in wat ze nu precies gemist of extra heeft kunnen doen. Vergeet niet dat de sociale kring die ze heeft soms ook verdwijnt bij een scheiding, terwijl jij nog altijd een professionele sociale kring hebt, die ook zijn waarde heeft.

Maar laat dat duidelijk zijn: het is niet omdat er een keuze is gemaakt om thuis te blijven, dat die keuze slecht is. Het is gewoon vaak een keuze die niet altijd doordacht is op lange termijn en waar de consequenties vaak op lange termijn gevolgen hebben, ook op mentaal vlak. Als dat allemaal goed doorsproken is, is dat schitterend.

(ik probeer mijn vrouw ook te overtuigen om minder te werken omdat ze van het werk teveel stress krijgt, dus 't is zeker niet dat ik dat NIET zou willen, zij is gewoon bang voor de -begrijpelijke- financiële gevolgen.
 
En niet enkel dat natuurlijk, anciënniteit is geen universeel gegeven. Het is heel sterk in België maar hier is dat bijvoorbeeld niet echt relevant. Maar een gat van 10 jaar is OOK een probleem natuurlijk. Zelfs al kon je 10 jaar geleden beginnen in wat dan ook uw vakgebied is, de kans dat je daar nu gewoon terug kan instappen is ook niet 100%
gezien ze verpleegkundige is en er een grote vraag is hier in België, zou dat het minste van het probleem zijn. Daarom niet meegerekend. Maar je hebt gelijk, dat kan vaak belangrijk zijn. Een IT-er die 10 jaar niks doet, heeft een huizenhoog probleem.
 
Tuurlijk, er is véél meer dat je in rekening moet nemen. Maar als je zoals je zegt alles 50/50 verdeelt, ben je waarschijnlijk ook grotendeels over het financiële bezig en is dat niet écht 50/50 wegens die berekening die ik maak.

De andere zaken zijn moeilijk/niet te verhouden in wat ze nu precies gemist of extra heeft kunnen doen. Vergeet niet dat de sociale kring die ze heeft soms ook verdwijnt bij een scheiding, terwijl jij nog altijd een professionele sociale kring hebt, die ook zijn waarde heeft.

Maar laat dat duidelijk zijn: het is niet omdat er een keuze is gemaakt om thuis te blijven, dat die keuze slecht is. Het is gewoon vaak een keuze die niet altijd doordacht is op lange termijn en waar de consequenties vaak op lange termijn gevolgen hebben, ook op mentaal vlak. Als dat allemaal goed doorsproken is, is dat schitterend.

(ik probeer mijn vrouw ook te overtuigen om minder te werken omdat ze van het werk teveel stress krijgt, dus 't is zeker niet dat ik dat NIET zou willen, zij is gewoon bang voor de -begrijpelijke- financiële gevolgen.
Ik probeer hier ook niet iedereen te stimuleren hetzelfde te doen, ik wou alleen aanhalen dat het ook anders kan, mits je kan leven met de eventuele gevolgen. Het omgekeerde is ook waar, ik ken er genoeg die liever wat minder gingen werken en meer met hun kinderen waren bezig geweest, na de feiten. Er is absoluut ook een middenweg zoals je zelf aanhaalt met minder werken en dergelijke dus ik zou vooral aanmoedigen om te doen wat goed voelt ipv alles te rationaliseren achter een "what-if". Het is in ons geval zeker een stuk eenvoudiger omdat ze verpleegkundige is die zelfs na 10j nog een job zou vinden, daar zijn we ons ook heel bewust van.

Ivm sociale kring: Ik zou vooral de sociale kring van de nabije omgeving kwijt zijn in dat geval en die is mij in veel gevallen meer waard dan de professionele kring maar dat is persoonlijk :D Collega's wonen meestal een stuk verder en heb ik na de werkuren minder contact mee.
 
  • Leuk
Waarderingen: JPV
ik moet er serieus over lezen, maar behalve wat ik citeert staat er verder niks in die post die dat erkent, laat staan becijfert zoals je uitgebreid (maar vaak verkeerd) deed. niemand die dat doet.

Er staan minstens 2 posts in deze thread waar geklaagd word over de hoge bedragen. Dat ik de belastingaftrek niet volledig juist berekend heb, mea culpa, maar mijn punt dat je héél wat steun krijgt voor het onderhoud van je kind blijft gerust overeind.
Bedragen van het groeipakket en de belastingaftrek waren rechtstreeks overheidswebsites.

Een collega van mij die 3 kinderen heeft (5 eigenlijk, maar 2 zijn volwassen + werkend), krijgt een véél, véél voordeligere bruto/netto verhouding, ondanks dat die niet harder werkt? Daar kan je in een ander debat evengoed vraagtekens bij plaatsen.

Mij niet gelaten om meer geld in kinderopvang te investeren, lijkt me zelfs een goed idee... maar in een debat over waar het geld vandaan moet komen, mag je je gerust afvragen of de vergoeding die ouders betalen écht zo absurd hoog is. Ik heb ook de vergelijking met andere landen niet voor niets gemaakt.

ziektekosten (ja, verre van alles is gratis), extra ruimte thuis (heeft ook zijn prijs), schoenen, kleren, verlies in inkomsten (thuis bij zwangerschap, ziekte, verlof creche die niet altijd compatibel is, ...)

Vandaar de "..." maar je kan ook weer overdrijven natuurlijk, een kind dat hier in mijn woonkamer zou rondlopen zou niet extra geld kosten. Ik zou inderdaad van de bureau een slaapkamer moeten maken, maar dat zijn keuzes...

Wat je vergeten hebt qua extra voordelen: minder onroerende voorheffing (in geval van 2 of meer kinderen) indien je een woning bezit

Haha, dat wist ik niet eens... amai, dat is dus ook al snel nog eens een kleine € 200-300 meer, afhankelijk van wat voor huis je hebt natuurlijk.
Soit, dat zal het verschil niet maken.
 
Een collega van mij die 3 kinderen heeft (5 eigenlijk, maar 2 zijn volwassen + werkend), krijgt een véél, véél voordeligere bruto/netto verhouding, ondanks dat die niet harder werkt? Daar kan je in een ander debat evengoed vraagtekens bij plaatsen.
dat is gewoon de toepassing van het belastingsvoordeel. Een collega van mij heeft jarenlang géén belastingen betaald wegens zijn 7 kinderen. Is op zich niks vreemd aan. Dat zit al in je cijfers.
KnightOfCydonia zei:
Mij niet gelaten om meer geld in kinderopvang te investeren, lijkt me zelfs een goed idee... maar in een debat over waar het geld vandaan moet komen, mag je je gerust afvragen of de vergoeding die ouders betalen écht zo absurd hoog is.
maar de berekening slechts gedeeltelijk doe is absurd.
KoC zei:
Vandaar de "..." maar je kan ook weer overdrijven natuurlijk, een kind dat hier in mijn woonkamer zou rondlopen zou niet extra geld kosten. Ik zou inderdaad van de bureau een slaapkamer moeten maken, maar dat zijn keuzes...
en het punt is net dat je al die bureau moet hebben, en sommige mensen nu eenmaal een bureau nodig hebben voor hun werk die ze niet kunnen omzetten in een kinderkamer. Dat is geen keuze, dat is dan een extra kost.
 
dat is gewoon de toepassing van het belastingsvoordeel. Een collega van mij heeft jarenlang géén belastingen betaald wegens zijn 7 kinderen. Is op zich niks vreemd aan. Dat zit al in je cijfers.

Dat is wél vreemd te noemen in de zin dat in een debat over loon naar werken, je daar wel degelijk vragen bij kan stellen.
In de ogen van mensen met kinderen is het blijkbaar een: én-én-én verhaal:
  • meer overhouden van je brutoloon
  • plus subsidie in de vorm van een groeipakket
    • eventueel met sociale toeslagen indien dat brutoloon niet hoog genoeg is, of indien men van een uitkering leeft.
  • én liefst ook nog zo weinig mogelijk betalen voor de kinderopvang, ook door onrechtstreekse subsidiëring.
Alle begrip voor dat een kind opvoeden duur is, en dat je inderdaad niet kan verwachten in een land met hoge belastingen, mensen die lasten alleen dragen. Maar er valt misschien ook iets te zeggen voor een "vereenvoudiging". Bv. volledige meer gratis kinderopvang, maar dan durven morellen aan bovenstaande belastingvoordelen. Of schoolmaaltijden om de lege brooddozen op te lossen maar het kindergeld/groeipakket proportioneel verlagen. Durven keuzes maken.

maar de berekening slechts gedeeltelijk doe is absurd.

Ik had dan ook niet de pretentie om de volledige berekening gemaakt te hebben louter te stellen dat je wel héél wat krijgt, en dat de bedragen die je op de factuur hebt staan, ook al moet je ze kunnen voorschieten, écht niet volledig moet leggen.

Vraag me achteraf beschouwd ook af hoe iemand hier aan € 800 op één maand kwam, mijn petekindje gaat naar de onthaalmoeder/crèche voor ongeveer € 26 per dag, dat komt uit op nog geen € 600 per maand (en in de praktijk nog minder omdat één van de ouders op woensdag thuis is en één andere dag springen de grootouders bij, i.c. mijn vader).

en het punt is net dat je al die bureau moet hebben, en sommige mensen nu eenmaal een bureau nodig hebben voor hun werk die ze niet kunnen omzetten in een kinderkamer. Dat is geen keuze, dat is dan een extra kost.

Tja, dat ligt er maar aan wat je een keuze wilt noemen dan. Ik heb ook Ik heb ook een bureau "nodig", tot ik een kind zou hebben, waarbij diens nood aan een slaapkamer desondanks voorrang zou krijgen op mijn nood.

Ik heb ook een tafel "nodig" om aan te eten, maar toen ik hier in trok was ik te blut om nog een deftige tafel te kopen, en heb ik een paar maanden aan mijn aanrecht/bureau gegeten.
 
Je hebt duidelijk geen partner en kind. Niet iedereen kan in de living werken.

En IVM die 800 euro: is het verschil tussen inkomenstariefgesubsidieerd of niet-inkomenstariefgesubsidieerd. Keuze heb je niet altijd.
 
Ergens is dat ook wel wat pervers vind ik, uit een soort van goedbedoelde staatssteun zodat iedereen kinderopvang kan betalen is een systeem onststaan waarbij het niet doen de uitzondering is.

En ik wil het nog eens herhalen: in de huidige context vind ik de recente discussie over het huwelijksquotiënt en de "activering" van die profiterende huisvrouwen echt misplaatst.
Wat jij niet begrijpt is dat die activering van die huismoeders voor een deel een maatregel is om mensen uit armoede te halen. Wie zijn die huismoeders die thuisblijven om voor de kinderen te zorgen? Een zeer grote meerderheid zijn allochtone vrouwen waarvan de man werkt en dit in veel gevallen in een niet zo goedbetaalde job. Met 1 inkomen anno 2023 is het onmogelijk om een kwalitatief huis te kopen en is het zelfs met huren bijna op het randje van armoede als er kinderen zijn....
 
Wat jij niet begrijpt is dat die activering van die huismoeders voor een deel een maatregel is om mensen uit armoede te halen. Wie zijn die huismoeders die thuisblijven om voor de kinderen te zorgen? Een zeer grote meerderheid zijn allochtone vrouwen waarvan de man werkt en dit in veel gevallen in een niet zo goedbetaalde job. Met 1 inkomen anno 2023 is het onmogelijk om een kwalitatief huis te kopen en is het zelfs met huren bijna op het randje van armoede als er kinderen zijn....
Hou je veronderstellingen over wat ik begrijp maar voor jezelf.

Het fabeltje dat die huisvrouwen, waarvan een deel geen landstaal spreekt, nu wel een job zullen vinden terwijl hun kinderen naar de perfect lopende kinderzorg gaan, lijkt me vooral een wensdroom. Een makkelijke groep om electoraal mee te scoren door ze iets af te nemen, dat is het vooral. Toevallig bijna verkiezingen.
 
Met die studies kan het debat inhoudelijk en tegensprekelijk aangegaan worden, in plaats van het oeverloos gelul in het ijle. Bovendien kunnen die afgetoetst of gereviseerd worden met studies van Het Planbureau.

Dat zijn geen studies, dat zijn pamfletten. Het gevolg is dat je vervolgens mensen krijgt die gaan claimen dat "de waarborg maar gebruikt moet worden ter financiering", of dat "Oosterweel maar een prestigeproject is". Ideale soundbites die zo van de debatfiches van een politicus kunnen komen, door te prikken in no time.
 
Hou je veronderstellingen over wat ik begrijp maar voor jezelf.

Het fabeltje dat die huisvrouwen, waarvan een deel geen landstaal spreekt, nu wel een job zullen vinden terwijl hun kinderen naar de perfect lopende kinderzorg gaan, lijkt me vooral een wensdroom. Een makkelijke groep om electoraal mee te scoren door ze iets af te nemen, dat is het vooral. Toevallig bijna verkiezingen.
In Vlaanderen is dat geen wensdroom maar een feit: die jobs zijn er. (een zeer klein deel die geen NL kunnen en zelfs dat is niet altijd nodig en kan opgelost worden.) En dan zwijg ik nog over het emanciperende van werken....

Als je terug naar een 1 inkomen verdienmodel wil gaan dan ga je terug naar de jaren 50: huisje zonder badkamer (in het beste geval).
Als je dat wil oplossen door die dan extra kindergeld te geven of whatever dan gaan die 2 verdieners denken: even uitrekenen, schat blijf jij maar thuis. En als dat dan effectief gebeurd dan gaat onze welvaart erop achteruit.
 
In Vlaanderen is dat geen wensdroom maar een feit: die jobs zijn er. (een zeer klein deel die geen NL kunnen en zelfs dat is niet altijd nodig en kan opgelost worden.) En dan zwijg ik nog over het emanciperende van werken....

Als je terug naar een 1 inkomen verdienmodel wil gaan dan ga je terug naar de jaren 50: huisje zonder badkamer (in het beste geval).
Als je dat wil oplossen door die dan extra kindergeld te geven of whatever dan gaan die 2 verdieners denken: even uitrekenen, schat blijf jij maar thuis. En als dat dan effectief gebeurd dan gaat onze welvaart erop achteruit.
Dat klopt echt langs geen kanten. Het overgrote deel van de openstaande vacatures is niet toegankelijk voor anderstaligen. Het is echt compleet naïef om te denken dat je meer anderstalige vrouwen aan het werk krijgt door het huwelijksquotiënt af te pakken. Als die mannen sowieso een laagbetaalde job hadden, halen ze daar al amper winst uit.

Hier in de straat staan 10 huizen, bij 4 werkt de vrouw niet. Hier staat geen enkel huisje zonder badkamer hoor, enkel vrijstaande nieuwbouwwoningen...
 
Dat klopt echt langs geen kanten. Het overgrote deel van de openstaande vacatures is niet toegankelijk voor anderstaligen. Het is echt compleet naïef om te denken dat je meer anderstalige vrouwen aan het werk krijgt door het huwelijksquotiënt af te pakken. Als die mannen sowieso een laagbetaalde job hadden, halen ze daar al amper winst uit.

Hier in de straat staan 10 huizen, bij 4 werkt de vrouw niet. Hier staat geen enkel huisje zonder badkamer hoor, enkel vrijstaande nieuwbouwwoningen...
In NL werken 80% vd Oekraiense vluchtelingen (veel vrouwen) in Belgie minder dan 40%. Dat komt niet door die taalkennis.

Een vrijstaande nieuwbouwwoning met 1 matig loon (2000netto) en vrouw en kinderen? Dream on....
 
In NL werken 80% vd Oekraiense vluchtelingen (veel vrouwen) in Belgie minder dan 40%. Dat komt niet door die taalkennis.

Een vrijstaande nieuwbouwwoning met 1 matig loon (2000netto) en vrouw en kinderen? Dream on....
Misschien zegt dat meer over de arbeidsmarkt dan over de Oekrainers? In Nederland is het leefloon namelijk hoger dan in België, dus daar krijgen ze sowieso meer dan dat ze hier krijgen.

En ik zeg nergens iets over een matig loon. 54% van de huisvrouwen zijn niet-EU. Dat wil zeggen dat 46% wel-EU is en die kunnen waarschijnlijk wel gewoon een huis kopen met 1 inkomen.
 
Misschien zegt dat meer over de arbeidsmarkt dan over de Oekrainers? In Nederland is het leefloon namelijk hoger dan in België, dus daar krijgen ze sowieso meer dan dat ze hier krijgen.

En ik zeg nergens iets over een matig loon. 54% van de huisvrouwen zijn niet-EU. Dat wil zeggen dat 46% wel-EU is en die kunnen waarschijnlijk wel gewoon een huis kopen met 1 inkomen.
In Nederland krijgen Oekraiense vluchtelingen GEEN leefloon :rolleyes:


Studie steunpunt werk:
Het merendeel of zes op de tien van de huisvrouwen
vinden we echter terug bij de 25- tot 54-jarigen (60,5%). In tegenstelling tot bij de huisvrouwen van
55 jaar en ouder, zijn in deze jongere leeftijdscategorie personen met een niet-Belgische en niet-EU
achtergrond oververtegenwoordigd: het gaat om respectievelijk 71,2% en 54,4% van de huisvrouwen
tussen 25 en 54 jaar.

En nee, of die nu EU zijn of niet: die overgrote meerderheid leven in relatieve armoede: klassiek gezin van vroeger: pa arbeider, ma thuis en in veel gevallen meerdere kinderen.
 
Is het niet meer de basisplicht van ouders om hun kinderen op te voeden? Ik zit precies nog in de jaren vijftig met mijn mindset

Zijn reactie slaat op het eerste stuk van de tekst van Rik Torfs en is volledig terecht.

Kinderopvang voorbehouden aan zij die werken jaagt net veel mensen in de armoede, omdat je als werkloze geen werk kan vinden als je achteraan de wachtlijst staat voor kinderopvang. Een van de voorwaarden die de rva vaak stelt aan langdurig werklozen is net om minstens deeltijdse kinderopvang te hebben zodat je beschikbaar bent voor de arbeidsmarkt.
 
In NL werken 80% vd Oekraiense vluchtelingen (veel vrouwen) in Belgie minder dan 40%. Dat komt niet door die taalkennis.
Taalkennis is wel degelijk een belangrijk aspect van het probleem. In Vlaanderen is het ongehoord om als Vlaming niet-Nederlandstalig personeel in je winkel te zetten. In Nederland onlangs op 3 plaatsen enkel in het Engels bediend.

Algemeen is bvba het hoofddoekenverbod bij heel wat bedrijven in België ook een reden waarom allochtone vrouwen niet aan het werk gaan

En ja, natuurlijk zijn er nog andere redenen, maar we hebben wel degelijk een starre houding tov andere culturen. Het probleem zit niet enkel bij de anderen, ook bij ons.
 
Terug
Bovenaan