Corona: Wat waren jouw symptomen en wat is de huidige status?

Welke symptomen had je en heb je nog last?

  • Geur- en smaakverlies - nog altijd last

    Stemmen: 22 7,1%
  • Geur- en smaakverlies - geen last meer

    Stemmen: 25 8,1%
  • Koorts

    Stemmen: 34 11,0%
  • Vermoeidheid (spierpijnen)

    Stemmen: 63 20,3%
  • Verkoudheid

    Stemmen: 62 20,0%
  • Ziekenhuisopname - gerevalideerd

    Stemmen: 2 0,6%
  • Ziekenhuisopname - nog revaliderend

    Stemmen: 0 0,0%
  • Niks gemerkt van last

    Stemmen: 16 5,2%
  • Andere (verklaar in comments)

    Stemmen: 17 5,5%
  • Hoofdpijn

    Stemmen: 42 13,5%
  • Niet besmet geweest/ik weet niet of ik corona heb gehad

    Stemmen: 202 65,2%

  • Totaal aantal stemmers
    310
Status
Niet open voor verdere reacties.
Ik ben besmet geraakt vorige zomer.
Na een trouwfeest bleek er iemand positief waardoor iedereen zich moest laten testen.
Ik was dan positief (als enige 😝) .
Na een week ongeveer was mijn smaak aan het veranderen ( zeer raar, dingen smaakten heel erg zoutig), maar mijn geur niet echt.
Voor de rest niet echt symptomen tot een paar weken erna ik plots hevige pijnen kreeg in mijn longen en ik geen adem kreeg bij de minste inspanning.
Na een aantal dagen toch naar spoed geweest en daar was het meteen grote paniek. Mijn longen zaten vol bloedklonters waardoor ik met een halve long aan het ademen was. Dit kwam door de covid volgens de artsen.
Dan paar dagen op intensieve gelegen en een 3tal weken op een gewone kamer.
Verbetering was er eigenlijk vrij snel, na een week voelde ik mij al vrij goed terug.

momenteel geen last meer van.
 
Smaak verliezen lijkt me echt de hel. Als ik eens een valling heb en een paar dagen niks proef zie ik echt op tegen eten. Daar is gewoon niks meer aan. Geef mij dan gewoon mijn dagelijkse soylent green.

Ik ben niet besmet geweest, maar wel een scare gehad. Ik heb een buikgriep gehad. Ik was 99.9% zeker dat het gewoon dat was, maar toch de dokter gebeld want ja, je kan niet voorzichtig genoeg zijn zeker? Mijn vrouw werkt ook in een WZC en ik had het mezelf niet vergeven mocht ik daar Corona binnen hebben gebracht. Maar goed de test was dus negatief. Hopelijk ook de 1e en laatste keer dat ik getest word, want ik vond die test echt vreselijk. Ik ben naar Zottegem moeten rijden om mij in beide neusgaten te laten schuren door ene in ne witte kiel. Bah.
Ik heb mezelf wel uit voorzorg in quarantaine gehouden de rest van de week (ziek op ne woensdag, zaterdag had ik resultaat van test) en na een dag of 3-4 was ik er door.
 
Ik heb het nog niet gehad, denk ik.

Eind november wel een lichte hoest en een droog gevoel in de keel gehad. Begon op een zondagavond en maandag de volgende dag had ik verlof. Maandagochtend was het nog altijd dus naar de dokterspraktijk gebeld. De assistente waar je bij terechtkomt zei van in quarantaine te blijven tot woensdag en als het dan niet beter was, terug te bellen. Vijf minuten daarna belt ze mij terug op om te zeggen dat de dokter toch liever had dat ik voor een test langskwam. Dus mocht ik 's avonds op de praktijk langsgaan en heeft mijn huisdokter een test afgenomen. Zoals @Muscleduck het zegt, vind ook ik die test helemaal niet leuk. Precies of die zat met dat staafje bijna tot tegen mijn oog. Begon er spontaan van te tranen.

Maar bon, twee dagen later kreeg ik in de app dan negatief resultaat. Had toen wel de ganse week thuiswerk dus op dat vlak ook geen problemen.
 
Zelf niet besmet geweest maar nog altijd wel bang om het op te rapen en de meest aparte en nare blijvende symptomen te krijgen (happens to be my specialty).
Wat ik hier lees is toch ook al niet fraai :/

Er is een mooi intiatief opgestart voor mensen met blijvende gevolgen van COVID 19, met o.a. een petitie, als het oké is om daar "reclame" voor te maken.
Ik hoop maar dat het anderen misschien kan helpen:

 
Hier

- 1 week geen geur en smaak
- spierpijn en grieperig gevoel
- verkoudheid
- rokershoest (terwijl ik niet rook)
- vermoeid

nu volledig hersteld
 
Toch oppassen met al die groepen over Covid! Vaak een bende hypochonders bij elkaar die ervoor al een serieus ziekteverleden met zich meeslepen!
 
Ik ben net een beetje aan het herstellen. Ik ben 38 jaar, geen ziekteverleden, sport regelmatig (lopen) en fiets dagelijks naar het werk (pre-corona).

Ik durf zonder liegen zeggen dat ik nog nooit zo ziek ben geweest in mijn leven (afgezien van een longontsteking 15 jaar geleden).
Ik testte positief op 27 februari. Ik had sinds de dag daarvoor koorts en al twee dagen een lichte hoest. Ik heb 7 dagen koorts gehad (38,8), enorm veel dafalgan genomen. Ik voelde mij enorm lamlendig, geen eetlust. Ik kon alleen in mijn bed liggen en slapen. Daar kwam nog bij dat wanneer ik iets at, ik na een kwartier naar de WC moest en vloeibare stoelgang had. Tegen de woensdag kreeg ik daar nog eens zware hoest bovenop (te vergelijken met een rokershoest, en ik rook niet). Mijn longen deden een dag lang ongelofelijk veel pijn als ik moest hoesten. Ik kon niet slapen van de hoest en de pijn, terwijl dat het enige was dat ik wilde. Vreselijke dag. Daarna is het beginnen afzwakken.
Sinds donderdag is daar ook nog bijgekomen dat ik compleet uitgeput en buiten adem was nadat ik gewoon twee verdiepen naar boven slenterde.
Sinds vrijdag ben ik overdag koortsvrij, maar tegen de avond steeds weer 37,7. Nog steeds heel slap en lamlendig. Sinds gisteren is mijn hoest merkbaar afgezwakt en ben ik minder kapot als ik de trap doe. Vandaag de eerste dag waarbij ik voor mezelf min of meer kan zeggen dat ik me "ok" voel, maar het voelt nog steeds allemaal vrij fragiel aan.

Mijn vrouw (ook 38 jaar) was ook positief, een paar weken voor mij. Zij heeft 1 dag 37,4 gehad. Verder wel een paar dagen moe en veel geslapen. Ze had ook een hoest, maar nooit te vergelijken met een rokershoest. Ze heeft er wel 2 weken mee rondgelopen.

Ik vind het vooral eng hoe die ziektebeelden voor dezelfde ziekte zo kunnen verschillen.
 
Paar dagen heel moe, diarree, nekpijn, paar x gemerkt dat ik naar lucht moest happen.

Na 1 week er niets meer van gemerkt.
 
Heel erg om dit te moeten lezen... Onverantwoord van de arts.
was bij mij ook heel lastig om na de arts te gaan, het was wacht nog even. dan uiteindelijk symptomen gecheckt (testen was uitzonderlijk als men zeker was) dus mocht week thuis blijven uitzieken. heb 3 keer poging gedaan om contact te nemen met ziekenhuis, uiteindelijk is de spoed geweest en die hebben me direct mee genomen. 2 weken ziekhuis, maand thuis en vervolgens zeker nog een half jaar last gehad van van alles oa bloed klonters overal in het lichaam en in de longen (kreeg alle daags bloed verdunners in het ziekenhuis maar heeft precies niet veel geholpen).

ik vind het dan maar ook raar dat ze AZ geen verband leggen met bloed klonters, is toch algemeen geweten zei men long arts dat veel patienten die opgenomen waren van covid dit hadden.

Ik ben net een beetje aan het herstellen. Ik ben 38 jaar, geen ziekteverleden, sport regelmatig (lopen) en fiets dagelijks naar het werk (pre-corona).

Ik durf zonder liegen zeggen dat ik nog nooit zo ziek ben geweest in mijn leven (afgezien van een longontsteking 15 jaar geleden).
Ik testte positief op 27 februari. Ik had sinds de dag daarvoor koorts en al twee dagen een lichte hoest. Ik heb 7 dagen koorts gehad (38,8), enorm veel dafalgan genomen. Ik voelde mij enorm lamlendig, geen eetlust. Ik kon alleen in mijn bed liggen en slapen. Daar kwam nog bij dat wanneer ik iets at, ik na een kwartier naar de WC moest en vloeibare stoelgang had. Tegen de woensdag kreeg ik daar nog eens zware hoest bovenop (te vergelijken met een rokershoest, en ik rook niet). Mijn longen deden een dag lang ongelofelijk veel pijn als ik moest hoesten. Ik kon niet slapen van de hoest en de pijn, terwijl dat het enige was dat ik wilde. Vreselijke dag. Daarna is het beginnen afzwakken.
Sinds donderdag is daar ook nog bijgekomen dat ik compleet uitgeput en buiten adem was nadat ik gewoon twee verdiepen naar boven slenterde.
Sinds vrijdag ben ik overdag koortsvrij, maar tegen de avond steeds weer 37,7. Nog steeds heel slap en lamlendig. Sinds gisteren is mijn hoest merkbaar afgezwakt en ben ik minder kapot als ik de trap doe. Vandaag de eerste dag waarbij ik voor mezelf min of meer kan zeggen dat ik me "ok" voel, maar het voelt nog steeds allemaal vrij fragiel aan.

Mijn vrouw (ook 38 jaar) was ook positief, een paar weken voor mij. Zij heeft 1 dag 37,4 gehad. Verder wel een paar dagen moe en veel geslapen. Ze had ook een hoest, maar nooit te vergelijken met een rokershoest. Ze heeft er wel 2 weken mee rondgelopen.

Ik vind het vooral eng hoe die ziektebeelden voor dezelfde ziekte zo kunnen verschillen.
pas toch mee op ik had ook een paar dagen; oh ik voel me veel beter om daarna nog erger ziek te worden. ben dan pas naar het ziekenhuis gegaan. heb een week zelf max dafalgan zitten pakken om toch maar te kunnen slapen of beter te voelen.
ma ik zal wss wel speciaal geval geweest zijn. (ik ben vooraan in de 30 jaar)
 
Laatst bewerkt:
Ik had 't gevoel dat m'n hersenen wat achterliepen, met informatieverwerking. Alle prikkels kwamen later binnen en ik handelde ook slomer.

Toch dikke 2 weken last van gehad, samen met geur-en smaakverlies en moeëer. Ook wel verminderde conditie, een pak rapper naar adem snakken al bewoog ik pas een goeie 3 weken weer later.
 
Ik heb een vraagje voor de mensen die het hebben over geur- en smaakverlies, was dat dan totaal niets? Volledig geen geur of smaak kunnen waarnemen? Of rook en smaakte alles hetzelfde?
Ik hoor nu namelijk van enkele mensen dat hun geur en smaak, wat ze ook eten altijd hetzelfde is. Namelijk zoiets in de buurt van die viooltjes snoepjes, maar toch niet helemaal hetzelfde.
 
Laatst bewerkt:
Hoe lang duurt het zo gemiddeld voor je je testresultaat kan bekijken in de app?
ons testcentrum doet zefls niet mee met die coronalert ( dus eigenlijk heeft die app weinig nut in onze regio). In COZO app kan je het wel zien ( dag erna).
 
Ik heb een vraagje voor de mensen die het hebben over geur- en smaakverlies, was dat dan totaal niets? Volledig geen geur of smaak kunnen waarnemen? Of rook en smaakte alles hetzelfde?
Ik hoor nu namelijk van enkele mensen dat hun geur en smaak, wat ze ook eten altijd hetzelfde is. Namelijk zoiets in de buurt van die viooltjes suikerbieten, maar toch niet helemaal hetzelfde.

Het is volgens mij verschillend van persoon tot persoon. Bij mij was persoonlijk alles weg. Ik merkte het voor eerst op toen ik koffie dronk en niets proefde, ook mijn boterham met salami (met look, lol) niet. Thuis gekomen en mijn vriendin was rode paprika's aan 't snijden, heb met mijn ogen een rauwe opgegeten en had niet kunnen zeggen wat het was.
 
Hier het gevoel van een 'verbrande tong' gemixt met het gevoel van paar aften op de tong.
Smaak ook pak minder. Verder ook 1 dag extreem moe&spierpijn.

Na een weekje was alles terug in orde.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Terug
Bovenaan