Mensen die fervent bordspellen spelen worden soms onterecht aanzien voor nerds. Of het is saai ... Of het is te moeilijk ... Of er volgt eerst een uitleg van een half uur ... Vooroordelen die niet altijd helpen om de hobby in een goed daglicht te stellen. Gelukkig winnen de bordspellen terrein! Jaar na jaar wordt er meer winst geboekt en worden er meer bordspellen uitgebracht. Helaas gaat kwantiteit niet altijd gepaard met kwaliteit, maar dat even terzijde. Voor degenen die zich niet graag aan een 'echt' bordspel wagen, maar wel eens willen proeven van de hobby: ik stel je voor aan So Clover.
So Clover
is geen klassiek bordspel zoals we dat kennen van bijvoorbeeld Catan of tegellegspel Carcassonne, maar eerder een luchtige partygame die maar twee minuten uitleg nodig heeft. Daarnaast kan echt iedereen ermee aan de slag. Of je nu spellen als Brass: Birmingham of UNO speelt. So Clover is een coöperatief woordassociatiespel waarbij drie tot en met zes spelers het beste van zichzelf geven. Je werkt als team samen en het is de bedoeling om een zo hoog mogelijke score neer te zetten. Veel uitdaging is er niet aan, aangezien je nooit echt kan winnen, maar vermakelijk is het zeker wel.
Klavertje vier
Elke speler krijgt een klavervormig tableau waarop willekeurig vier kaartjes worden gelegd. Aan de buitenzijde van elk van de vier klaverbladen staan twee woorden. Het is aan de speler die dat tableau in zijn of haar hand heeft om daarbij een bestaand woord te bedenken dat aan beide woorden gelinkt kan worden. Dat woord wordt opgeschreven boven de twee woorden. Dit doe je voor elke zijde waarbij twee woorden staan, dus er worden per speler vier woorden op het tableau geschreven. Eens dat gelukt is, worden de vier kaartjes van de klaver gehaald, wordt er een vijfde kaartje toegevoegd en worden die vijf kaartjes geschud. Het is dan aan de overige spelers om de kaartjes op de juiste plaats te leggen en daarmee punten te scoren.
Het klinkt eenvoudig en dat is het in principe ook, maar op elk kaartje staan vier woorden en sommige opgeschreven woorden kunnen soms ook relevant zijn voor andere woorden die op de kaartjes staan. Daarnaast wordt een vijfde kaartje toegevoegd, waardoor het iets moeilijker wordt. Mits wat logich denkwerk en soms wat giswerk (of in het hoofd van de schrijver te kruipen) kun je echter meestal wel bij twee pogingen tot het juiste antwoord komen, al scoor je daarmee dan niet de volledige punten. Je krijgt namelijk één punt per juist gelegd kaartje en twee punten indien de oplossing bij de eerste poging werd gevonden. Is dat niet het geval, dan geeft de schrijver aan welke kaarten niet correct zijn en krijgen de andere spelers een tweede en tevens laatste poging. Hierna krijgt het team één punt per juist kaartje.
Niks verzinnen aub!
Het moeilijkste aan So Clover is het goed bedenken van een trefwoord dat twee woorden aan elkaar linkt. Het probleem is namelijk dat je niet zelf kunt kiezen welk kaartje je waar legt om dan iets te bedenken. De kaartjes worden willekeurig gelegd en met die gevormde combinaties moet je het dan doen. Woorden als 'muis' en 'foto' aan elkaar linken is bijvoorbeeld moeilijker dan 'mens' en 'aarde' aan elkaar te koppelen. De opgeschreven trefwoorden vind je op bovenstaande foto. Daarbij kun je in principe kiezen wat je opschrijft, al zijn er wel een aantal uitzonderingen. 'Prins' opschrijven als 'prinses' een van de woorden op de kaartjes is, mag niet. Hetzelfde geldt voor vertalingen (oké, ik heb een klein beetje gezondigd door 'cheeeeese!' op te schrijven bij het woord 'muis'). Daarnaast zijn verzonnen woorden ook niet toegelaten, maar dat is uiteraard niet meer dan logisch.
So Clover
Klavertje vier
Elke speler krijgt een klavervormig tableau waarop willekeurig vier kaartjes worden gelegd. Aan de buitenzijde van elk van de vier klaverbladen staan twee woorden. Het is aan de speler die dat tableau in zijn of haar hand heeft om daarbij een bestaand woord te bedenken dat aan beide woorden gelinkt kan worden. Dat woord wordt opgeschreven boven de twee woorden. Dit doe je voor elke zijde waarbij twee woorden staan, dus er worden per speler vier woorden op het tableau geschreven. Eens dat gelukt is, worden de vier kaartjes van de klaver gehaald, wordt er een vijfde kaartje toegevoegd en worden die vijf kaartjes geschud. Het is dan aan de overige spelers om de kaartjes op de juiste plaats te leggen en daarmee punten te scoren.
So Clover is tof, maar zal dat lang zo blijven?
Het klinkt eenvoudig en dat is het in principe ook, maar op elk kaartje staan vier woorden en sommige opgeschreven woorden kunnen soms ook relevant zijn voor andere woorden die op de kaartjes staan. Daarnaast wordt een vijfde kaartje toegevoegd, waardoor het iets moeilijker wordt. Mits wat logich denkwerk en soms wat giswerk (of in het hoofd van de schrijver te kruipen) kun je echter meestal wel bij twee pogingen tot het juiste antwoord komen, al scoor je daarmee dan niet de volledige punten. Je krijgt namelijk één punt per juist gelegd kaartje en twee punten indien de oplossing bij de eerste poging werd gevonden. Is dat niet het geval, dan geeft de schrijver aan welke kaarten niet correct zijn en krijgen de andere spelers een tweede en tevens laatste poging. Hierna krijgt het team één punt per juist kaartje.
Niks verzinnen aub!
Het moeilijkste aan So Clover is het goed bedenken van een trefwoord dat twee woorden aan elkaar linkt. Het probleem is namelijk dat je niet zelf kunt kiezen welk kaartje je waar legt om dan iets te bedenken. De kaartjes worden willekeurig gelegd en met die gevormde combinaties moet je het dan doen. Woorden als 'muis' en 'foto' aan elkaar linken is bijvoorbeeld moeilijker dan 'mens' en 'aarde' aan elkaar te koppelen. De opgeschreven trefwoorden vind je op bovenstaande foto. Daarbij kun je in principe kiezen wat je opschrijft, al zijn er wel een aantal uitzonderingen. 'Prins' opschrijven als 'prinses' een van de woorden op de kaartjes is, mag niet. Hetzelfde geldt voor vertalingen (oké, ik heb een klein beetje gezondigd door 'cheeeeese!' op te schrijven bij het woord 'muis'). Daarnaast zijn verzonnen woorden ook niet toegelaten, maar dat is uiteraard niet meer dan logisch.
Conclusie
So Clover past zowat in hetzelfde rijtje thuis als Just One, al vind ik die laatste persoonlijk een stuk leuker om te spelen. Ook daarin speel je in teamverband en moet je een zo hoog mogelijke score neerzetten, al gaat het in laatstgenoemde wat vlotter, is er minder downtime en is het plezier groter. So Clover is leuk voor even en om te spelen met mensen die graag eens een kwartiertje (of twee) bezig zijn, al vraag ik me af hoelang het me zelf zal blijven boeien.
Pro
- Door iedereen te spelen
- Op kwartier uitgelegd én gespeeld
- Ideaal voor meerdere potjes na elkaar
Con
- Downtime door bedenken van woorden bij soms onlogische combinaties
- Gaat volgens mij snel vervelen
6.5
