Terwijl veel ervaren bordspelspelers waarschijnlijk Stefan Feld, Uwe Rosenberg, Eric M. Lang of Vital Lacerda als hun favoriete designers zullen noemen, behoort het Duitse koppel Markus en Inka Brand ook zeker tot mijn favorieten. Ik heb hen leren kennen met het geweldige Het Dorp, maar ook Raja's van de Ganges en Keer op Keer komen hier regelmatig op tafel. En voor liefhebbers van escape room-puzzels is er natuurlijk hun Exit: The Game-reeks. Met Rock de Bok werpen ze zich opnieuw op het genre van de roll and writes. Ik was alvast benieuwd of ze het succes van Keer op Keer en Rajas of the Ganges: The Dice Charmers kunnen evenaren en dankzij uitgever Tucker's Fun Factory kon ik hier achter komen.
Net zoals deze twee titels behoort Rock de Bok tot dit genre van roll and writes, dat de laatste jaren enorm populair is geworden met dank aan spellen zoals Qwixx, Clever en Qwinto. Het genre is daarbij ook enorm geëvolueerd, met varianten zoals flip and writes, volwaardige bordspellen die een roll and write-variant kregen en spellen die variëren van luchtige ervaringen tot ware doordenkers, waarbij het summum waarschijnlijk Twilight Inscription is, een roll and write-variant van het beruchte Twilight Imperium. Rock de Bok
bevindt zich als luchtig dobbelspelletje echter aan de compleet andere kant van dit spectrum.
De wolf in de muil lopen
Voor Rock de Bok verkiest het duo opnieuw de sierlijke eenvoud van Keer op Keer, met regels die in minder dan vijf minuten zijn uitgelegd, geen complexe scorebladen en vooral veel en fijn vormgegeven dobbelstenen. In Rock de Bok probeer je in drie rondes zoveel mogelijk punten te verzamelen door de dobbelstenen te werpen en vervolgens kies je alle dobbelstenen van één zijde. Deze zijden tonen niet de klassieke zes cijfers maar wel geiten (vrouwelijke reeën) in de vier spelerskleuren, bokken en wolven. Geiten in jouw kleur verzamelen geeft je punten, maar enkel als je meer bokken dan wolven hebt verzameld in de huidige ronde. Heb je meer wolven dan bokken, dan zijn je geiten minpunten waard! Wolven krijg je doordat tegenstanders deze in hun beurt kiezen en aan jou geven.
Hoeveel keer je mag rollen in een beurt hangt volledig af van de keuzes die je zal maken, want na iedere worp duid je ook aan hoeveel dobbelstenen je hebt gekozen en bij de volgende worpen moet je met een aantal dobbelstenen minder werpen gelijk aan het aantal dat je al hebt aangeduid. Je keuzes nemen dus worp na worp af naarmate de ronde vordert. Hierdoor moet je steeds oppassen dat je jouw keuzes goed balanceert en ontstaat er een soort push your luck-element, waarbij je risico's zal moeten nemen die al dan niet beloond worden. Zo kan het jeuken om een tegenspeler vier wolven te geven, maar hierdoor verlies je zelf al vier kansen om bijvoorbeeld voldoende bokken te verzamelen om de wolven die je zelf krijgt te counteren en breng je jezelf mogelijks in gevaar.
Three to Tango, four to Rock the Bock
Door dat push your luck-element en het feit dat je steeds met minder dobbelstenen moet rollen, deed Rock de Bok mij wat denken aan Reiner Knizia's klassieker Regenwormen. Bovendien kunnen de scores hier tussen de rondes ook zeer uiteenlopend zijn. Zo kan je in de eerste ronde op min vijf staan, maar alsnog de overwinning binnenslepen door in de twee volgende rondes twee en zeven punten te scoren. Zoals je kan vermoeden, hangt veel uiteraard af van de willekeur van de dobbelsteen en kan het lastig zijn om bijvoorbeeld in je laatste worp enkel geiten van de tegenstanders te rollen, waarbij je mogelijks dus punten aan een andere speler zal geven, terwijl je zelf nog één bok nodig had om punten te kunnen behalen. Het spel komt ook minder tot zijn recht met twee spelers, omdat je dan de dobbelstenen in de andere kleuren niet kan kiezen en je de wolven aan slechts één tegenspeler kan geven, waardoor je beiden al snel compulsief bokken en wolven zit te kiezen totdat één speler uitloopt. Met twee spelers is Rock de Bok niet echt een aanrader en het spel komt het best tot zijn recht met vier spelers. Met dit spelersaantal en de juiste groep, kan je alvast rekenen op de nodige interactie en heel wat geplaag.
Ongeacht met hoeveel spelers je speelt, voelt het gooien met de dobbelstenen wel steeds fijn aan doordat ze zijn gemaakt van stevig plastiek en ongewone zijden hebben. De dobbelstenen zijn wel iets kleiner dan normaal, maar hier is dit net voordelig want je zal in het begin met heel wat dobbelstenen gooien. De scorebladen zijn ook niet al te groot en kunnen door al de symbolen wat druk overkomen. Bovendien zou ik aanraden om met een viltstift te werken, want met potlood is het minder goed zichtbaar wanneer je iets aanduidt. De scorebladen zijn gelukkig wel dubbelzijdig, waardoor je niet snel zonder zal zitten. Verder is de opbergdoos van het spel vrij origineel, waarbij de spelonderdelen in een soort lade zitten die je in en uit het doosje schuift. Het voegt op zich weinig toe aan de spelervaring, maar het is een leuk extraatje.
Net zoals deze twee titels behoort Rock de Bok tot dit genre van roll and writes, dat de laatste jaren enorm populair is geworden met dank aan spellen zoals Qwixx, Clever en Qwinto. Het genre is daarbij ook enorm geëvolueerd, met varianten zoals flip and writes, volwaardige bordspellen die een roll and write-variant kregen en spellen die variëren van luchtige ervaringen tot ware doordenkers, waarbij het summum waarschijnlijk Twilight Inscription is, een roll and write-variant van het beruchte Twilight Imperium. Rock de Bok
De wolf in de muil lopen
Voor Rock de Bok verkiest het duo opnieuw de sierlijke eenvoud van Keer op Keer, met regels die in minder dan vijf minuten zijn uitgelegd, geen complexe scorebladen en vooral veel en fijn vormgegeven dobbelstenen. In Rock de Bok probeer je in drie rondes zoveel mogelijk punten te verzamelen door de dobbelstenen te werpen en vervolgens kies je alle dobbelstenen van één zijde. Deze zijden tonen niet de klassieke zes cijfers maar wel geiten (vrouwelijke reeën) in de vier spelerskleuren, bokken en wolven. Geiten in jouw kleur verzamelen geeft je punten, maar enkel als je meer bokken dan wolven hebt verzameld in de huidige ronde. Heb je meer wolven dan bokken, dan zijn je geiten minpunten waard! Wolven krijg je doordat tegenstanders deze in hun beurt kiezen en aan jou geven.
Hoeveel keer je mag rollen in een beurt hangt volledig af van de keuzes die je zal maken, want na iedere worp duid je ook aan hoeveel dobbelstenen je hebt gekozen en bij de volgende worpen moet je met een aantal dobbelstenen minder werpen gelijk aan het aantal dat je al hebt aangeduid. Je keuzes nemen dus worp na worp af naarmate de ronde vordert. Hierdoor moet je steeds oppassen dat je jouw keuzes goed balanceert en ontstaat er een soort push your luck-element, waarbij je risico's zal moeten nemen die al dan niet beloond worden. Zo kan het jeuken om een tegenspeler vier wolven te geven, maar hierdoor verlies je zelf al vier kansen om bijvoorbeeld voldoende bokken te verzamelen om de wolven die je zelf krijgt te counteren en breng je jezelf mogelijks in gevaar.
Three to Tango, four to Rock the Bock
Door dat push your luck-element en het feit dat je steeds met minder dobbelstenen moet rollen, deed Rock de Bok mij wat denken aan Reiner Knizia's klassieker Regenwormen. Bovendien kunnen de scores hier tussen de rondes ook zeer uiteenlopend zijn. Zo kan je in de eerste ronde op min vijf staan, maar alsnog de overwinning binnenslepen door in de twee volgende rondes twee en zeven punten te scoren. Zoals je kan vermoeden, hangt veel uiteraard af van de willekeur van de dobbelsteen en kan het lastig zijn om bijvoorbeeld in je laatste worp enkel geiten van de tegenstanders te rollen, waarbij je mogelijks dus punten aan een andere speler zal geven, terwijl je zelf nog één bok nodig had om punten te kunnen behalen. Het spel komt ook minder tot zijn recht met twee spelers, omdat je dan de dobbelstenen in de andere kleuren niet kan kiezen en je de wolven aan slechts één tegenspeler kan geven, waardoor je beiden al snel compulsief bokken en wolven zit te kiezen totdat één speler uitloopt. Met twee spelers is Rock de Bok niet echt een aanrader en het spel komt het best tot zijn recht met vier spelers. Met dit spelersaantal en de juiste groep, kan je alvast rekenen op de nodige interactie en heel wat geplaag.
Met vier spelers en de juiste groep, kan je alvast rekenen op de nodige interactie en heel wat geplaag.
Ongeacht met hoeveel spelers je speelt, voelt het gooien met de dobbelstenen wel steeds fijn aan doordat ze zijn gemaakt van stevig plastiek en ongewone zijden hebben. De dobbelstenen zijn wel iets kleiner dan normaal, maar hier is dit net voordelig want je zal in het begin met heel wat dobbelstenen gooien. De scorebladen zijn ook niet al te groot en kunnen door al de symbolen wat druk overkomen. Bovendien zou ik aanraden om met een viltstift te werken, want met potlood is het minder goed zichtbaar wanneer je iets aanduidt. De scorebladen zijn gelukkig wel dubbelzijdig, waardoor je niet snel zonder zal zitten. Verder is de opbergdoos van het spel vrij origineel, waarbij de spelonderdelen in een soort lade zitten die je in en uit het doosje schuift. Het voegt op zich weinig toe aan de spelervaring, maar het is een leuk extraatje.
Conclusie
Rock de Bok is een leuk en luchtig dobbelspelletje waarbij je tegelijk je eigen geluk beproeft en je tegenspelers probeert te saboteren. Veel heeft het spel niet om het lijf, maar met de juiste groep, idealiter van vier personen, zorgt het wel voor enig vertier. Zoek je een klein spelletje om met je metgezel te spelen, zijn er echter betere alternatieven in het genre.
Pro
- Eenvoudig en toegankelijk
- Elkaar pesten is altijd leuk
- Push your luck-elementen
- Leuke dobbelstenen
Con
- Minder interessant met twee spelers
- Zeer afhankelijk van geluk
- Misschien wat te eenvoudig
6
Over
Uitgever
- Tucker's Fun Factory
Designer
Inka Brand, Markus Brand
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
15 minuten
