Bordspelreview: Orbito

Spellen hoeven niet altijd complex te zijn om ons te kunnen vermaken. Met die gedachte grepen de bedenkers van Orbito terug naar de basis van een van de meest klassieke spellen die intussen al tientallen jaren gespeeld worden: Vier op ’n Rij. Er werd een twist aan gegeven die je vooruit doet denken, want het speelveld verandert elke beurt. Dus wees niet bezorgd, het gaat hier helemaal niet om een regelrechte rip-off, maar om een origineel spel met een uniek mechanisme waarin je einddoel toevallig hetzelfde is als dat in de MB-klassieker.

Orbito is een strategisch spel voor twee spelers, en is klaar op vijf of maximaal tien minuten. Daardoor speel je al gauw een drietal keer na elkaar. Het werd bedacht door FlexiQ Games en wordt bij ons verdeeld door Asmodee. De vier winnende knikkers mogen verticaal, horizontaal of diagonaal op het bord liggen. Benodigdheden? Zestien knikkers en een bewegend spelbord!

orbito 1.jpg

Ceci n'est pas Vier op 'n Rij

Elke speler gaat aan de slag met acht witte of zwarte knikkers. Het doel lijkt eenvoudiger dan het is. In de Vier op ’n Rij die we allemaal kennen zijn acties onomkeerbaar. Dat is bij Orbito helemaal anders. De vaardigheden die hier op de proef worden gesteld zijn vooruit denken, ruimtelijk inzicht en aanpasbaarheid. Om te winnen kun je maar beter ook een plan B achter de hand houden als plan A niet meer mogelijk is. Een beurt bestaat uit drie fases. Ten eerste mag je een knikker van je tegenstander naar een aangrenzend, leeg vakje verplaatsen. Dat mag horizontaal of verticaal en is niet verplicht. Daarna plaats je een nieuwe knikker in je eigen kleur in een leeg vakje, en ten slotte moet je op de middelste knop drukken die de ballen aan het rollen brengt.

Kunnen voorspellen hoe de knikkers zullen liggen na de druk op de knop, is het element dat je hersenen zal doen kraken.


Het mechanisme met de druk op de knop die alle knikkers een plekje laat opschuiven, is wat Orbito een uniek spel maakt. Het doet wel enigszins denken aan Pentago, wat hetzelfde genre spel is, maar waar je een kwart stukje van het eveneens rode speelbord een kwartslag moet draaien. In Orbito bewegen alle gelegde knikkers één vakje in tegenwijzerzin. Er zijn twee ‘kringen’. De middelste omvat vier vakjes om knikkers in te plaatsen en de buitenste heeft ruimte voor twaalf knikkers. Beide kringen bewegen in dezelfde richting, maar in de eerste fase van een beurt kan een knikker eventueel in de andere kring terechtkomen. Kunnen voorspellen hoe de knikkers zullen liggen na de druk op de knop, is het element dat je hersenen zal doen kraken. De eerste keer zullen de vier knikkers van één kleur misschien zelfs eerder per toeval op een rij komen te liggen, maar eens je de klik kunt maken, is vooruit denken de vaardigheid die je het meeste zult benutten. Afhankelijk van de situatie, zal je beurt in teken staan van zelf vooruitgang proberen te maken, of juist om te verhinderen dat je tegenstander zijn doel behaalt.

orbito 2.jpg

Tactiele gimmick

De spelregels zijn zo eenvoudig dat je ze letterlijk op vijftien seconden kunt uitleggen, en je kunt het spel dus werkelijk ook met iedereen spelen. Het meeste plezier beleef je wel als je een tegenstander voor je neus hebt van een gelijkaardig niveau. De drukknop en de bewegende knikkers geven het spel een leuk, tactiel element. Het voelt echter ook al snel aan als een gimmick die na een tijdje eentonig wordt en een tikkeltje variatie mist. Zo vind ik het een gemiste kans om het speelbord bijvoorbeeld modulair te maken, waarbij je de binnenste kring kunt vervangen door een kring die in de andere richting beweegt. Dat zou het tactische aspect nog net iets hoger tillen en voor afwisseling zorgen. Orbito leent zich in principe tot enkele spelvariaties, maar uiteindelijk speel je elke keer exact hetzelfde spel van hooguit tien minuten. Als het bord vol ligt en er is nog geen winnaar bekend, dan wordt er nog maximaal vijf keer na mekaar op de knop gedrukt tot er een lijn van één kleur wordt gevormd. Heeft dat nog steeds geen winnaar opgeleverd, dan geldt er een gelijke stand.

orbito 3.jpg

Conclusie

We moeten er geen doekjes om winden: origineel is het idee niet. Het vier op een rij-principe is zo oud als de straat, maar toch is de manier waarop de rij tot stand komt wel leuk en uniek. Het spel blinkt uit in zijn eenvoud en is iets dat wij weleens boven haalden terwijl we nog een kwartiertje moesten wachten op de lasagne die in de oven stond. Tegelijk is dat ook de zwakte van het spel. Er zit eigenlijk geen variatie in waardoor we er snel op uitgekeken raakten en op zoek gingen naar alternatieven. Toch kan ik me voorstellen dat velen er plezier uit zullen halen door de lage instapdrempel, tactische uitdagingen en het mechanisme met bewegende knikkers. Bij FlexiQ mogen ze in ieder geval trots zijn op hun spel, want ze hebben zowaar de prijs 'Speelgoed van het jaar' gewonnen. Orbito werd bekroond met deze prestigieuze prijs tijdens de jaarlijkse Speelgoed van het Jaar-awards in de categorie denk- en logicaspellen.

Pro

  • Bewegend speelbord
  • Speelbaar met iedereen
  • Meer diepgang dan je zou verwachten

Con

  • Bewegend speelbord voelt snel aan als gimmick
  • Geen variatie
6

Over

Uitgever

  1. Asmodee
  2. FlexiQ Games

Designer

FlexiQ Games

Tijdsduur

10 minuten
 
Terug
Bovenaan