Ik heb geen idee of er in deze digitale tijden nog liefdesbrieven geschreven worden, maar toen ik jong was, werd het in ieder geval nog gedaan. Nadat je je best had gedaan om een hartveroverende tekst te schrijven en de brief eventueel nog te vernevelen met een vleugje parfum, was het toch een hele opdracht om de brief bij de bestemmeling te krijgen. Ikzelf had er nooit de moed voor en riep steeds de hulp in van een van mijn vrienden om koerier te spelen. En net dit is waar het in Love Letter om draait: je liefdesbrief bij de prinses krijgen door deze door de juiste vertrouwelingen te laten bezorgen.
Het spel wordt gespeeld in diverse rondes waarin je moet trachten je brief bij de prinses te krijgen. Dit doe je door beroep te doen op diverse bondgenoten, vrienden en familie van de prinses. Bij de aanvang van een ronde leg je de bovenste kaart afgedekt opzij en krijgt elke speler één kaart. De startspeler trekt vervolgens de bovenste kaart van de trekstapel en beslist dan welke van beide kaarten hij speelt en voert de bijhorende actie uit. Vervolgens legt hij de gespeelde kaart voor zich en beëindigt hij zijn beurt. Dan is de volgende speler is aan de beurt, totdat de kaarten van de trekstapel op zijn, ofwel tot je de enige overgebleven speler bent. Ben je als enige overgebleven, dan win je sowieso de ronde, wanneer je met meerdere bent, dan wint de speler die op dat moment het personage met de hoogste waarde in zijn hand heeft. De winnaar ontvangt een liefdesfiche. Om het spel te winnen moet je als eerste een aantal liefdesfiches weten te bemachtigen, dit aantal varieert in functie van het aantal spelers.
Elk karakter zijn eigen actie
De acties van de karakters zijn variërend: het bekijken van iemand zijn kaart, het raden van de kaart van een medespeler en deze zo uitschakelen, je handkaart met een andere speler vergelijken waarbij de speler met de kaart met laagste waarde wordt uitgeschakeld, bescherming tegen acties van medespelers, iemand verplichten zijn kaart af te leggen, je handkaarten ruilen, of directe uitschakeling.
Deze acties kunnen ervoor zorgen dat een ronde wel heel snel gedaan kan zijn. Zo kan je de pech hebben dat je zonder aan de beurt te zijn geweest, direct werd uitgeschakeld. Dit is uiteraard niet zo leuk maar doordat de rondes meestal snel gedaan zijn, valt dit op zich wel nog mee. Heb je geen pech en kan je jouw identiteit verborgen houden, dan wordt het spel tactischer. Elk karakter komt maar één tot een aantal keer voor in het spel. Bijgevolg kan je deduceren welke personages er nog in het spel of de trekstapel zitten. De overzichtskaartjes zijn hierbij een handig hulpmiddel. Hou er uiteraard rekening mee dat er in het begin van een ronde steeds één kaart wordt afgelegd. Bepaalde acties kunnen ook je identiteit prijsgeven, al kan het uiteraard ook zijn om je op een dwaalspoor te brengen.
Dit maakt dat Love Letter, bestaande uit amper 27 kaarten, een leuk en vlot spelletje is. Ideaal als tussendoortje of als kort spelletje om af te sluiten. Je kan er je deduceervermogen mee trainen en je pokerface oefenen. Er is een zekere geluksfactor aanwezig maar doordat de rondes zo vlot en snel spelen is dit eigenlijk niet storend. In spelregels is er echter nog een speciale opmerking: zorg dat je eerlijk speelt. Spelers die niet zo goed tegen hun verlies kunnen, zouden wel eens kunnen ontkennen dat ze een bepaald karakter zijn. Al lijkt eerlijkheid me altijd een vereiste voor een leuke spelavond, deelnemen is immers belangrijker dan winnen.
Het spel wordt gespeeld in diverse rondes waarin je moet trachten je brief bij de prinses te krijgen. Dit doe je door beroep te doen op diverse bondgenoten, vrienden en familie van de prinses. Bij de aanvang van een ronde leg je de bovenste kaart afgedekt opzij en krijgt elke speler één kaart. De startspeler trekt vervolgens de bovenste kaart van de trekstapel en beslist dan welke van beide kaarten hij speelt en voert de bijhorende actie uit. Vervolgens legt hij de gespeelde kaart voor zich en beëindigt hij zijn beurt. Dan is de volgende speler is aan de beurt, totdat de kaarten van de trekstapel op zijn, ofwel tot je de enige overgebleven speler bent. Ben je als enige overgebleven, dan win je sowieso de ronde, wanneer je met meerdere bent, dan wint de speler die op dat moment het personage met de hoogste waarde in zijn hand heeft. De winnaar ontvangt een liefdesfiche. Om het spel te winnen moet je als eerste een aantal liefdesfiches weten te bemachtigen, dit aantal varieert in functie van het aantal spelers.
Elk karakter zijn eigen actie
De acties van de karakters zijn variërend: het bekijken van iemand zijn kaart, het raden van de kaart van een medespeler en deze zo uitschakelen, je handkaart met een andere speler vergelijken waarbij de speler met de kaart met laagste waarde wordt uitgeschakeld, bescherming tegen acties van medespelers, iemand verplichten zijn kaart af te leggen, je handkaarten ruilen, of directe uitschakeling.
Je kan wel heel snel uitgeschakeld worden in een ronde.
Deze acties kunnen ervoor zorgen dat een ronde wel heel snel gedaan kan zijn. Zo kan je de pech hebben dat je zonder aan de beurt te zijn geweest, direct werd uitgeschakeld. Dit is uiteraard niet zo leuk maar doordat de rondes meestal snel gedaan zijn, valt dit op zich wel nog mee. Heb je geen pech en kan je jouw identiteit verborgen houden, dan wordt het spel tactischer. Elk karakter komt maar één tot een aantal keer voor in het spel. Bijgevolg kan je deduceren welke personages er nog in het spel of de trekstapel zitten. De overzichtskaartjes zijn hierbij een handig hulpmiddel. Hou er uiteraard rekening mee dat er in het begin van een ronde steeds één kaart wordt afgelegd. Bepaalde acties kunnen ook je identiteit prijsgeven, al kan het uiteraard ook zijn om je op een dwaalspoor te brengen.
Dit maakt dat Love Letter, bestaande uit amper 27 kaarten, een leuk en vlot spelletje is. Ideaal als tussendoortje of als kort spelletje om af te sluiten. Je kan er je deduceervermogen mee trainen en je pokerface oefenen. Er is een zekere geluksfactor aanwezig maar doordat de rondes zo vlot en snel spelen is dit eigenlijk niet storend. In spelregels is er echter nog een speciale opmerking: zorg dat je eerlijk speelt. Spelers die niet zo goed tegen hun verlies kunnen, zouden wel eens kunnen ontkennen dat ze een bepaald karakter zijn. Al lijkt eerlijkheid me altijd een vereiste voor een leuke spelavond, deelnemen is immers belangrijker dan winnen.
Conclusie
Love Letter is een kaartspelletje dat makkelijk en snel uit te leggen is, mede dankzij de handige overzichtskaarten. Eén of twee testrondjes volstaan normaal gezien om het spel onder de knie te hebben. Hoewel de geluksfactor behoorlijk is, kan je toch best je pokerface opzetten om je identiteit te verhullen, en je hersenen laten werken om na te gaan wie welk karakter zou kunnen zijn. Dit alles maakt dat dit spelletje een leuk tussendoortje is. Het spel wordt bovendien niet opgeborgen in een doosje, maar wel in een mooi en compact stoffen zakje.
Pro
- Snel uitgelegd
- Korte speeltijd
- Opgeborgen in mooi en klein stoffen zakje
Con
- Je kan wel heel snel uitgeschakeld worden
8
Over
Uitgever
- Asmodee
Designer
Seiji Kanai
Aantal spelers
2-6
Tijdsduur
20 minuten
